1. ജ്ഞാനമുള്ള മകന് അപ്പന്റെ പ്രബോധനഫലം; പരിഹാസിയോ ശാസന കേട്ടനുസരിക്കുന്നില്ല.

1. A WISE son heeds [and is the fruit of] his father's instruction and correction, but a scoffer listens not to rebuke.

2. തന്റെ വായുടെ ഫലത്താല് മനുഷ്യന് നന്മ അനുഭവിക്കും; ദ്രോഹികളുടെ ആഗ്രഹമോ സാഹസം തന്നേ.

2. A good man eats good from the fruit of his mouth, but the desire of the treacherous is for violence.

3. വായെ കാത്തുകൊള്ളുന്നവന് പ്രാണനെ സൂക്ഷിക്കുന്നു; അധരങ്ങളെ പിളര്ക്കുംന്നവന്നോ നാശം ഭവിക്കും.

3. He who guards his mouth keeps his life, but he who opens wide his lips comes to ruin.

4. മടിയന് കൊതിച്ചിട്ടും ഒന്നും കിട്ടുന്നില്ല; ഉത്സാഹികളുടെ പ്രാണന്നോ പുഷ്ടിയുണ്ടാകും.

4. The appetite of the sluggard craves and gets nothing, but the appetite of the diligent is abundantly supplied. [Prov. 10:4.]

5. നീതിമാന് ഭോഷകു വെറുക്കുന്നു; ദുഷ്ടനോ ലജ്ജയും നിന്ദയും വരുത്തുന്നു.

5. A [consistently] righteous man hates lying and deceit, but a wicked man is loathsome [his very breath spreads pollution] and he comes [surely] to shame.

6. നീതി സന്മാര്ഗ്ഗിയെ കാക്കുന്നു; ദുഷ്ടതയോ പാപിയെ മറിച്ചുകളയുന്നു.

6. Righteousness (rightness and justice in every area and relation) guards him who is upright in the way, but wickedness plunges into sin and overthrows the sinner.

7. ഒന്നും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടും ധനികന് എന്നു നടിക്കുന്നവന് ഉണ്ടു; വളരെ ധനം ഉണ്ടായിട്ടും ദരിദ്രന് എന്നു നടിക്കുന്നവനും ഉണ്ടു;

7. One man considers himself rich, yet has nothing [to keep permanently]; another man considers himself poor, yet has great [and indestructible] riches. [Prov. 12:9; Luke 12:20, 21.]

8. മനുഷ്യന്റെ ജീവന്നു മറുവില അവന്റെ സമ്പത്തു തന്നേ; ദരിദ്രനോ ഭീഷണിപോലും കേള്ക്കേണ്ടിവരുന്നില്ല

8. A rich man can buy his way out of threatened death by paying a ransom, but the poor man does not even have to listen to threats [from the envious].

9. നീതിമാന്റെ വെളിച്ചം പ്രകാശിക്കുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ വിളക്കോ കെട്ടുപോകും.

9. The light of the [uncompromisingly] righteous [is within him--it grows brighter and] rejoices, but the lamp of the wicked [furnishes only a derived, temporary light and] shall be put out shortly.

10. അഹങ്കാരംകൊണ്ടു വിവാദംമാത്രം ഉണ്ടാകുന്നു; ആലോചന കേള്ക്കുന്നവരുടെ പക്കലോ ജ്ഞാനം ഉണ്ടു;

10. By pride and insolence comes only contention, but with the well-advised is skillful and godly Wisdom.

11. അന്യായമായി സമ്പാദിച്ച ധനം കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു പോകും; അദ്ധ്വാനിച്ചു സമ്പാദിക്കുന്നവനോ വര്ദ്ധിച്ചു വര്ദ്ധിച്ചു വരും.

11. Wealth [not earned but] won in haste or unjustly or from the production of things for vain or detrimental use [such riches] will dwindle away, but he who gathers little by little will increase [his riches].

12. ആശാവിളംബനം ഹൃദയത്തെ ക്ഷീണിപ്പിക്കുന്നു; ഇച്ഛാനിവൃത്തിയോ ജീവവൃക്ഷം തന്നേ.

12. Hope deferred makes the heart sick, but when the desire is fulfilled, it is a tree of life.

13. വചനത്തെ നിന്ദിക്കുന്നവന് അതിന്നു ഉത്തരവാദി. കല്പനയെ ഭയപ്പെടുന്നവനോ പ്രതിഫലം പ്രാപിക്കുന്നു.

13. Whoever despises the word and counsel [of God] brings destruction upon himself, but he who [reverently] fears and respects the commandment [of God] is rewarded.

14. ജ്ഞാനിയുടെ ഉപദേശം ജീവന്റെ ഉറവാകുന്നു; അതിനാല് മരണത്തിന്റെ കണികളെ ഒഴിഞ്ഞുപോകും.

14. The teaching of the wise is a fountain of life, that one may avoid the snares of death.

15. സല്ബുദ്ധിയാല് രഞ്ജനയുണ്ടാകുന്നു; ദ്രോഹിയുടെ വഴിയോ ദുര്ഘടം.

15. Good understanding wins favor, but the way of the transgressor is hard [like the barren, dry soil or the impassable swamp].

16. സൂക്ഷ്മബുദ്ധിയുള്ള ഏവനും പരിജ്ഞാനത്തോടെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു; ഭോഷനോ തന്റെ ഭോഷത്വം വിടര്ത്തു കാണിക്കുന്നു.

16. Every prudent man deals with knowledge, but a [self-confident] fool exposes and flaunts his folly.

17. ദുഷ്ടദൂതന് ദോഷത്തില് അകപ്പെടുന്നു; വിശ്വസ്തനായ സ്ഥാനാപതിയോ സുഖം നലകുന്നു.

17. A wicked messenger falls into evil, but a faithful ambassador brings healing.

18. പ്രബോധനം ത്യജിക്കുന്നവന്നു ദാരിദ്ര്യവും ലജ്ജയും വരും. ശാസനക്കുട്ടാക്കുന്നവനോ ബഹുമാനം ലഭിക്കും.

18. Poverty and shame come to him who refuses instruction and correction, but he who heeds reproof is honored.

19. ഇച്ഛാനിവൃത്തി മനസ്സിന്നു മധുരമാകുന്നു; ദോഷം വിട്ടകലുന്നതോ ഭോഷന്മാര്ക്കും വെറുപ്പു.

19. Satisfied desire is sweet to a person; therefore it is hateful and exceedingly offensive to [self-confident] fools to give up evil [upon which they have set their hearts].

20. ജ്ഞാനികളോടുകൂടെ നടക്ക; നീയും ജ്ഞാനിയാകും; ഭോഷന്മാര്ക്കും കൂട്ടാളിയായവനോ വ്യസനിക്കേണ്ടിവരും.

20. He who walks [as a companion] with wise men is wise, but he who associates with [self-confident] fools is [a fool himself and] shall smart for it. [Isa. 32:6.]

21. ദോഷം പാപികളെ പിന്തുടരുന്നു; നീതിമാന്മാര്ക്കോ നന്മ പ്രതിഫലമായി വരും.

21. Evil pursues sinners, but the consistently upright and in right standing with God is recompensed with good.

22. ഗുണവാന് മക്കളുടെ മക്കള്ക്കു അവകാശം വെച്ചേക്കുന്നു; പാപിയുടെ സമ്പത്തോ നീതിമാന്നു വേണ്ടി സംഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നു.

22. A good man leaves an inheritance [of moral stability and goodness] to his children's children, and the wealth of the sinner [finds its way eventually] into the hands of the righteous, for whom it was laid up.

23. സാധുക്കളുടെ കൃഷി വളരെ ആഹാരം നലകുന്നു; എന്നാല് അന്യായം ചെയ്തിട്ടു നശിച്ചുപോകുന്നവരും ഉണ്ടു.

23. Much food is in the tilled land of the poor, but there are those who are destroyed because of injustice.

24. വടി ഉപയോഗിക്കാത്തവന് തന്റെ മകനെ പകെക്കുന്നു; അവനെ സ്നേഹിക്കുന്നവനോ ചെറുപ്പത്തിലേ അവനെ ശിക്ഷിക്കുന്നു.

24. He who spares his rod [of discipline] hates his son, but he who loves him disciplines diligently and punishes him early. [Prov. 19:18; 22:15; 23:13; 29:15, 17.]

25. നീതിമാന് വേണ്ടുവോളം ഭക്ഷിക്കുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ വയറോ വിശന്നുകൊണ്ടിരിക്കും.

25. The [uncompromisingly] righteous eats to his own satisfaction, but the stomach of the wicked is in want.