1. മൃദുവായ ഉത്തരം ക്രോധത്തെ ശമിപ്പിക്കുന്നു; കഠിനവാക്കോ കോപത്തെ ജ്വലിപ്പിക്കുന്നു.

1. A soft answer turneth away wrath: but grievous words stir up anger.

2. ജ്ഞാനിയുടെ നാവു നല്ല പരിജ്ഞാനം പ്രസ്താവിക്കുന്നു. മൂഢന്മാരുടെ വായോ ഭോഷത്വം പൊഴിക്കുന്നു.

2. The tongue of the wise useth knowledge aright: but the mouth of fools poureth out foolishness.

3. യഹോവയുടെ കണ്ണു എല്ലാടവും ഉണ്ടു; ആകാത്തവരെയും നല്ലവരെയും നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

3. The eyes of the LORD [are] in every place, beholding the evil and the good.

4. നാവിന്റെ ശാന്തത ജീവവൃക്ഷം; അതിന്റെ വക്രതയോ മനോവ്യസനം.

4. A wholesome tongue [is] a tree of life: but perverseness in it [is] a breach in the spirit.

5. ഭോഷന് അപ്പന്റെ പ്രബോധനം നിരസിക്കുന്നു; ശാസനയെ കൂട്ടാക്കുന്നവനോ വിവേകിയായ്തീരും.

5. A fool despiseth his father's instruction: but he that regardeth reproof is prudent.

6. നീതിമാന്റെ വീട്ടില് വളരെ നിക്ഷേപം ഉണ്ടു; ദുഷ്ടന്റെ ആദായത്തിലോ അനര്ത്ഥം.

6. In the house of the righteous [is] much treasure: but in the revenues of the wicked is trouble.

7. ജ്ഞാനികളുടെ അധരങ്ങള് പരിജ്ഞാനം വിതറുന്നു; മൂഢന്മാരുടെ ഹൃദയമോ നേരുള്ളതല്ല.

7. The lips of the wise disperse knowledge: but the heart of the foolish [doeth] not so.

8. ദുഷ്ടന്മാരുടെ യാഗം യഹോവേക്കു വെറുപ്പു; നേരുള്ളവരുടെ പ്രാര്ത്ഥനയോ അവന്നു പ്രസാദം.

8. The sacrifice of the wicked [is] an abomination to the LORD: but the prayer of the upright [is] his delight.

9. ദുഷ്ടന്മാരുടെ വഴി യഹോവേക്കു വെറുപ്പു; എന്നാല് നീതിയെ പിന്തുടരുന്നവനെ അവന് സ്നേഹിക്കുന്നു.

9. The way of the wicked [is] an abomination to the LORD: but he loveth him that followeth after righteousness.

10. സന്മാര്ഗ്ഗം ത്യജിക്കുന്നവന്നു കഠിനശിക്ഷ വരും; ശാസന വെറുക്കുന്നവന് മരിക്കും.

10. Correction [is] grievous to him that forsaketh the way: [and] he that hateth reproof shall die.

11. പാതാളവും നരകവും യഹോവയുടെ ദൃഷ്ടിയില് ഇരിക്കുന്നു; മനുഷ്യപുത്രന്മാരുടെ ഹൃദയങ്ങള് എത്ര അധികം!

11. Hell and destruction [are] before the LORD: how much more then the hearts of the children of men?

12. പരിഹാസി ശാസന ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല; ജ്ഞാനികളുടെ അടുക്കല് ചെല്ലുന്നതുമില്ല.

12. A scorner loveth not one that reproveth him: neither will he go to the wise.

13. സന്തോഷമുള്ള ഹൃദയം മുഖപ്രസാദമുണ്ടാക്കുന്നു; ഹൃദയത്തിലെ വ്യസനംകൊണ്ടോ ധൈര്യം ക്ഷയിക്കുന്നു.

13. A merry heart maketh a cheerful countenance: but by sorrow of the heart the spirit is broken.

14. വിവേകമുള്ളവന്റെ ഹൃദയം പരിജ്ഞാനം അന്വേഷിക്കുന്നു; മൂഢന്മാരുടെ വായോ ഭോഷത്വം ആചരിക്കുന്നു.

14. The heart of him that hath understanding seeketh knowledge: but the mouth of fools feedeth on foolishness.

15. അരിഷ്ടന്റെ ജീവനാള് ഒക്കെയും കഷ്ടകാലം; സന്തുഷ്ടഹൃദയന്നോ നിത്യം ഉത്സവം.

15. All the days of the afflicted [are] evil: but he that is of a merry heart [hath] a continual feast.

16. ബഹു നിക്ഷേപവും അതിനോടുകൂടെ കഷ്ടതയും ഉള്ളതിനെക്കാള് യഹോവാഭക്തിയോടുകൂടെ അല്പധനം ഉള്ളതു നന്നു.

16. Better [is] little with the fear of the LORD than great treasure and trouble with it.

17. ദ്വേഷമുള്ളെടത്തെ തടിപ്പിച്ച കാളയെക്കാള് സ്നേഹമുള്ളെടത്തെ ശാകഭോജനം നല്ലതു.

17. Better [is] a dinner of herbs where love is, than a stalled ox and hatred with it.

18. ക്രോധമുള്ള കലഹം ഉണ്ടാക്കുന്നു; ദീര്ഘക്ഷമയുള്ളവനോ കലഹം ശമിപ്പിക്കുന്നു.

18. A wrathful man stirreth up strife: but [he that is] slow to anger appeaseth strife.

19. മടിയന്റെ വഴി മുള്ളുവേലിപോലെയാകുന്നു; നീതിമാന്മാരുടെ പാതയോ പെരുവഴി തന്നേ.

19. The way of the slothful [man is] as an hedge of thorns: but the way of the righteous [is] made plain.

20. ജ്ഞാനമുള്ള മകന് അപ്പനെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു; മൂഢനോ അമ്മയെ നിന്ദിക്കുന്നു.

20. A wise son maketh a glad father: but a foolish man despiseth his mother.

21. ഭോഷത്വം ബുദ്ധിഹീനന്നു സന്തോഷം; വിവേകിയോ ചൊവ്വായി നടക്കുന്നു.

21. Folly [is] joy to [him that is] destitute of wisdom: but a man of understanding walketh uprightly.

22. ആലോചന ഇല്ലാഞ്ഞാല് ഉദ്ദേശങ്ങള് സാധിക്കാതെ പോകുന്നു; ആലോചനക്കാരുടെ ബഹുത്വത്താലോ അവ സാധിക്കുന്നു.

22. Without counsel purposes are disappointed: but in the multitude of counsellors they are established.

23. താന് പറയുന്ന ഉത്തരം ഹേതുവായി മനുഷ്യന്നു സന്തോഷം വരും; തക്കസമയത്തു പറയുന്ന വാക്കു എത്ര മനോഹരം!

23. A man hath joy by the answer of his mouth: and a word [spoken] in due season, how good [it is]!

24. ബുദ്ധിമാന്റെ ജീവയാത്ര മേലോട്ടാകുന്നു; കീഴെയുള്ള പാതാളത്തെ അവന് ഒഴിഞ്ഞുപോകും.

24. The way of life [is] above to the wise, that he may depart from hell beneath.

25. അഹങ്കാരിയുടെ വീടു യഹോവ പൊളിച്ചുകളയും; വിധവയുടെ അതിരോ അവന് ഉറപ്പിക്കും.

25. The LORD will destroy the house of the proud: but he will establish the border of the widow.

26. ദുരുപായങ്ങള് യഹോവേക്കു വെറുപ്പു; ദയാവാക്കോ നിര്മ്മലം.

26. The thoughts of the wicked [are] an abomination to the LORD: but [the words] of the pure [are] pleasant words.

27. ദുരാഗ്രഹി തന്റെ ഭവനത്തെ വലെക്കുന്നു; കോഴ വെറുക്കുന്നവനോ ജീവിച്ചിരിക്കും.

27. He that is greedy of gain troubleth his own house; but he that hateth bribes shall live.

28. നീതിമാന് മനസ്സില് ആലോചിച്ചു ഉത്തരം പറയുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ വായോ ദോഷങ്ങളെ പൊഴിക്കുന്നു.

28. The heart of the righteous studieth to answer: but the mouth of the wicked poureth out evil things.

29. യഹോവ ദുഷ്ടന്മാരോടു അകന്നിരിക്കുന്നു; നീതിമാന്മാരുടെ പ്രാര്ത്ഥനയോ അവന് കേള്ക്കുന്നു.
യോഹന്നാൻ 9:31

29. The LORD [is] far from the wicked: but he heareth the prayer of the righteous.

30. കണ്ണിന്റെ ശോഭ ഹൃദയത്തെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു; നല്ല വര്ത്തമാനം അസ്ഥികളെ തണുപ്പിക്കുന്നു.

30. The light of the eyes rejoiceth the heart: [and] a good report maketh the bones fat.

31. ജീവാര്ത്ഥമായ ശാസന കേള്ക്കുന്ന ചെവിയുള്ളവന് ജ്ഞാനികളുടെ മദ്ധ്യേ വസിക്കും.

31. The ear that heareth the reproof of life abideth among the wise.

32. പ്രബോധനം ത്യജിക്കുന്നവന് തന്റെ പ്രാണനെ നിരസിക്കുന്നു; ശാസന കേട്ടനുസരിക്കുന്നവനോ വിവേകം സമ്പാദിക്കുന്നു.

32. He that refuseth instruction despiseth his own soul: but he that heareth reproof getteth understanding.

33. യഹോവാഭക്തി ജ്ഞാനോപദേശമാകുന്നു; മാനത്തിന്നു വിനയം മുന്നോടിയാകുന്നു.

33. The fear of the LORD [is] the instruction of wisdom; and before honour [is] humility.