1. പിന്നെയും ഞാന് സൂര്യന്നു കീഴെ നടക്കുന്ന പീഡനങ്ങളെയെല്ലാം കണ്ടു; പീഡിതന്മാര് കണ്ണുനീരൊഴുക്കുന്നു; അവര്ക്കും ആശ്വാസപ്രദന് ഇല്ല; അവരെ പീഡിപ്പിക്കുന്നവരുടെ കയ്യാല് അവര് ബലാല്ക്കാരം അനുഭവിക്കുന്നു; എന്നിട്ടും ആശ്വാസപ്രദന് അവര്ക്കില്ല.

1. Then again, I, considered all the oppressive deeds which were done under the sun, and lo! the tears of the oppressed, and they have no comforter, and, on the side of their oppressing, is power, and they have no comforter.

2. ആകയാല് ഇപ്പോള് ജീവനോടിരിക്കുന്ന ജീവനുള്ളവരെക്കാള് മുമ്പെ തന്നേ മരിച്ചുപോയിരിക്കുന്ന മൃതന്മാരെ ഞാന് പ്രശംസിച്ചു.

2. So, I, pronounced happy the dead, who were, already, dead, more than the living, who were living, still;

3. ഈ രണ്ടു വകക്കാരെക്കാളും ഇതുവരെ ജനിക്കാത്തവനും സൂര്യന്നു കീഴെ നടക്കുന്ന ദുഷ്പ്രവൃത്തിയെ കാണാത്തവനുമായ മനുഷ്യന് ഭാഗ്യവാന് .

3. and, as better than both, him who had not yet come into being, who had not seen the vexatious work, which was done under the sun.

4. സകലപ്രയത്നവും സാമര്ത്ഥ്യമുള്ള പ്രവൃത്തി ഒക്കെയും ഒരുവന്നു മറ്റവനോടുള്ള അസൂയയില്നിന്നുളവാകുന്നു എന്നു ഞാന് കണ്ടു; അതും മായയും വൃഥാപ്രയത്നവും അത്രേ.

4. Then saw, I, all the toil and all the skill of the work, that, for this, a man was envied of his neighbour, even this, was vanity, and a feeding on wind.

5. മൂഢന് കയ്യും കെട്ടിയിരുന്നു സ്വന്തമാംസം തിന്നുന്നു.

5. The dullard, claspeth his hands, and consumeth his own flesh.

6. രണ്ടു കയ്യും നിറയ അദ്ധ്വാനവും വൃഥാപ്രയത്നവും ഉള്ളതിനെക്കാള് ഒരു കൈ നിറയ വിശ്രാമം അധികം നല്ലതു.

6. Better a handful with quietness, than both hands, full with toil, and feeding on wind.

7. ഞാന് പിന്നെയും സൂര്യന്നു കീഴെ മായ കണ്ടു.

7. Then again, I, looked at a vain thing under the sun:

8. ഏകാകിയായ ഒരുത്തനുണ്ടു; അവന്നു ആരുമില്ല, മകനില്ല, സഹോദരനും ഇല്ല; എങ്കിലും അവന്റെ പ്രയത്നത്തിന്നു ഒന്നിന്നും അവസാനമില്ല; അവന്റെ കണ്ണിന്നു സമ്പത്തു കണ്ടു തൃപ്തിവരുന്നതുമില്ല; എന്നാല് താന് ആര്ക്കുംവേണ്ടി പ്രയത്നിച്ചു സുഖാനുഭവം ത്യജിക്കുന്നു? ഇതും മായയും വല്ലാത്ത കഷ്ടപ്പാടും അത്രേ.

8. Here is one, without a second, even son or brother, he hath none, yet is there no end to all his toil, even his eye, is not satisfied with riches, neither saith he For whom, am I toiling, and letting my soul want good? Even this, was vanity, yea a vexatious employment, it was!

9. ഒരുവനെക്കാള് ഇരുവര് ഏറെ നല്ലതു; അവര്ക്കും തങ്ങളുടെ പ്രയത്നത്താല് നല്ല പ്രതിഫലം കിട്ടുന്നു.

9. Better are two, than one, in that they have a good reward for their toil.

10. വീണാല് ഒരുവന് മറ്റേവനെ എഴുന്നേല്പിക്കും; ഏകാകി വീണാലോ അവനെ എഴുന്നേല്പിപ്പാന് ആരുമില്ലായ്കകൊണ്ടു അവന്നു അയ്യോ കഷ്ടം!

10. For, if the one should fall, the other would raise up his companion, but alas! for him who is alone when he falleth, with no second to raise him up!

11. രണ്ടുപേര് ഒന്നിച്ചു കിടന്നാല് അവര്ക്കും കുളിര് മാറും; ഒരുത്തന് തന്നേ ആയാലോ എങ്ങനെ കുളിര് മാറും?

11. Moreover, if two lie together, then have they warmth, but how can, one, have warmth?

12. ഒരുത്തനെ ആരെങ്കിലും ആക്രമിച്ചാല് രണ്ടുപേര്ക്കും അവനോടു എതിര്ത്തുനില്ക്കാം; മുപ്പിരിച്ചരടു വേഗത്തില് അറ്റുപോകയില്ല.

12. And, though an enemy should prevail against one, two, might make a stand before him, and, a threefold cord, cannot soon be broken.

13. പ്രബോധനം കൈക്കൊള്ളാത്ത വൃദ്ധനും മൂഢനുമായ ഒരു രാജാവിനെക്കാള് ദരിദ്രനും ജ്ഞാനിയുമായ ഒരു ബാലന് കൊള്ളാം.

13. Better a boy poor and wise, than a king, old and stupid, who knoweth not how to take warning any longer.

14. അവന് മറ്റേവന്റെ രാജ്യത്തില് ദരിദ്രനായി ജനിച്ചിട്ടും രാജാവായി വാഴേണ്ടതിന്നു കാരാഗൃഹത്തില് നിന്നു വരുന്നു.

14. For, out of prison, came he forth to reign, yea, even in his own kingdom, was he born poor.

15. മറ്റേവന്നു പകരം എഴുന്നേറ്റ ബാലന്റെ പക്ഷം സൂര്യന്നു കീഴെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ജീവനുള്ളവര് ഒക്കെയും ചേര്ന്നിരിക്കുന്നതു ഞാന് കണ്ടു.

15. I saw all the living, who were going hither and thither under the sun, that they were with the boy who was to be the second, who was to stand in the other's place:

16. അവന് അസംഖ്യജനത്തിന്നു ഒക്കെയും തലവനായിരുന്നു; എങ്കിലും പിന്നെയുള്ളവര് അവനില് സന്തോഷിക്കയില്ല. അതും മായയും വൃഥാപ്രയത്നവും അത്രേ.

16. There was no end to all the people, to all before whom he came, yet, they who should come later, would not rejoice in him, surely, even this, was vanity, and a feeding on wind.