1. അയ്യോ, ജാതികള് തിരുമുന് പില് വിറെക്കത്തക്കവണ്ണം നിന്റെ നാമത്തെ നിന്റെ വൈരികള്ക്കു വെളിപ്പെടുത്തുവാന് തീയില് ചുള്ളി കത്തുന്നതു പോലെയും

1. O that thou wouldest cleave the heaven in sunder, and come down: that the mountains might melt away at thy presence,

2. തീ കൊണ്ടു വെള്ളം തിളക്കുന്നതു പോലെയും മലകള് നിന്റെ മുന് പില് ഉരുകിപ്പോകത്തക്കവണ്ണം നീ ആകാശം കീറി ഇറങ്ങിവന്നെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു!

2. like as at an hot fire that the malicious might boil, as the water doth upon the fire: Whereby thy name might be known among thine enemies, and that the Gentiles might tremble before thee.

3. ഞങ്ങള് വിചാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭയങ്കരകാര്യങ്ങളെ നീ പ്രവര്ത്തിച്ചപ്പോള് നീ ഇറങ്ങിവരികയും മലകള് തിരുമുന് പില് ഉരുകിപ്പോകയും ചെയ്തുവല്ലോ

3. That thou mightest come down with thy wonderous strange works, then should the hills melt at thy presence.

4. നീയല്ലാതെ ഒരു ദൈവം തന്നേ കാത്തിരിക്കുന്നവന്നു വേണ്ടി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതു പണ്ടുമുതല് ആരും കേട്ടിട്ടില്ല, ഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല, കണ്ണുകൊണ്ടു കണ്ടിട്ടുമില്ല
1 കൊരിന്ത്യർ 2:9

4. For since the beginning of the world there was none (except thou O God) that heard or perceived, neither hath any eye seen what thou doest for them, that put their trust in thee.

5. സന്തോഷിച്ചു നീതി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെ നീ എതിരേലക്കുന്നു; അവര് നിന്റെ വഴികളില് നിന്നെ ഔര്ക്കുന്നു; നീ കോപിച്ചപ്പോള് ഞങ്ങള് പാപത്തില് അകപ്പെട്ടു; ഇതില് ഞങ്ങള് ബഹുകാലം കഴിച്ചു; ഞങ്ങള്ക്കു രക്ഷ ഉണ്ടാകുമോ?

5. Thou helpest him that doth right with cheerfulness, and them that think upon thy ways. But lo, thou art angry, for we offend, and have been ever in sin, and there is not one whole.

6. ഞങ്ങള് എല്ലാവരും അശുദ്ധനെപ്പോലെ ആയ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങളുടെ നീതിപ്രവര്ത്തികള് ഒക്കെയും കറപിരണ്ട തുണിപോലെ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും ഇലപോലെ വാടിപ്പോകുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള് ഞങ്ങളെ കാറ്റുപോലെ പറപ്പിച്ചുകളയുന്നു

6. We are all as an unclean thing, and all our righteousnesses are as the clothes stained with the flours of a woman: we fall every each one as the leaf, for our sins carry us away like the wind.

7. നിന്റെ നാമത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവനും നിന്നെ മുറുകെ പിടിപ്പാന് ഉത്സാഹിക്കുന്നവനും ആരുമില്ല; നിന്റെ മുഖം ഞങ്ങള് കാണാതവണ്ണം നീ മറെച്ചുവെച്ചു ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള്ക്കു ഞങ്ങളെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു

7. There is no man that calleth upon thy name, that standeth up to take hold by thee. Therefore hidest thou thy face from us and consumest us, because of our sins.

8. എങ്കിലോ യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളുടെ പിതാവു; ഞങ്ങള് കളിമണ്ണും നീ ഞങ്ങളെ മനയുന്നവനും ആകുന്നു; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ കൈപ്പണിയത്രേ;
യോഹന്നാൻ 8:41, 1 പത്രൊസ് 1:17

8. But now O LORD, thou father of ours: we are the clay, and thou art our potter, and we all are the work of thy hands.

9. യഹോവേ, ഉഗ്രമായി കോപിക്കരുതേ; അകൃത്യം എന്നേക്കും ഔര്ക്കരുതേ; അയ്യോ, കടാക്ഷിക്കേണമേ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ ജനമല്ലോ

9. Be not too sore displeased (O LORD) and keep not our offenses too long in thy remembrance, but consider that we all are thy people.

10. നിന്റെ വിശുദ്ധനഗരങ്ങള് ഒരു മരുഭൂമിയായിരിക്കുന്നു; സീയോന് മരുഭൂമിയും യെരൂശലേം നിര്ജ്ജന പ്രദേശവും ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു

10. The cities of thy Sanctuary lie waste, Sion is a wilderness, and Jerusalem a desert.

11. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് നിന്നെ സ്തുതിച്ചുപോന്നിരുന്നതായി വിശുദ്ധിയും ഭംഗിയും ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ ആലയം തീക്കു ഇരയായ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു മനോഹരമായിരുന്നതൊക്കെയും ശൂന് യമായി കിടക്കുന്നു

11. Our holy house which is our beauty, where our fathers praised thee, is brent up: yea all our commodities and pleasures are wasted away.

12. യഹോവേ, നീ ഇതു കണ്ടു അടങ്ങിയിരിക്കുമോ? നീ മിണ്ടാതെയിരുന്നു ഞങ്ങളെ അതികഠിനമായി ക്ലേശിപ്പിക്കുമോ?

12. Wilt thou not be intreated (LORD) for all this? Wilt thou hold thy peace, and scourge us so sore?