1. യഹോവ എന്നോടു അരുളിച്ചെയ്തതുമോശെയും ശമൂവേലും എന്റെ മുമ്പാകെ നിന്നാലും എന്റെ മനസ്സു ഈ ജനത്തിങ്കലേക്കു ചായ്കയില്ല; ഇവരെ എന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ആട്ടിക്കളക; അവര് പോയ്ക്കൊള്ളട്ടെ.

1. The LORD spoke to Jeremiah about the drought.

2. ഞങ്ങള് എവിടേക്കു പോകേണ്ടു എന്നു അവര് നിന്നോടു ചോദിച്ചാല് നീ അവരോടുമരണത്തിന്നുള്ളവര് മരണത്തിന്നും വാളിന്നുള്ളവര് വാളിന്നും ക്ഷാമത്തിന്നുള്ളവര് ക്ഷാമത്തിന്നും പ്രവാസത്തിന്നുള്ളവര് പ്രവാസത്തിന്നും പൊയ്ക്കൊള്ളട്ടെ എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറക.

2. 'The people of Judah are in mourning. The people in her cities are pining away. They lie on the ground expressing their sorrow. Cries of distress come up to me from Jerusalem.

3. കൊന്നുകളവാന് വാളും പറിച്ചുകീറുവാന് നായ്ക്കളും തിന്നു മുടിപ്പാന് ആകാശത്തിലെ പക്ഷികളും കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങളും ഇങ്ങനെ നാലു വകയെ ഞാന് അവരുടെ നേരെ നിയമിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

3. The leading men of the cities send their servants for water. They go to the cisterns, but they do not find any water there. They return with their containers empty. Disappointed and dismayed, they bury their faces in their hands.

4. യെഹൂദാരാജാവായ ഹിസ്കീയാവിന്റെ മകന് മനശ്ശെനിമിത്തം, അവന് യെരൂശലേമില് ചെയ്തിട്ടുള്ളതു നിമിത്തം തന്നേ, ഞാന് അവരെ ഭൂമിയിലുള്ള സകല രാജ്യങ്ങളിലും ഒരു ഭീതിവിഷയമാക്കിത്തീര്ക്കും.

4. They are dismayed because the ground is cracked because there has been no rain in the land. The farmers, too, are dismayed and bury their faces in their hands.

5. യെരൂശലേമേ, ആര്ക്കും നിന്നോടു കനിവുതോന്നുന്നു? ആര് നിന്നോടു സഹതാപം കാണിക്കും? നിന്റെ ക്ഷേമം ചോദിപ്പാന് ആര് കയറിവരും?

5. Even the doe abandons her newborn fawn in the field because there is no grass.

6. നീ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പിന് വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു; അതുകൊണ്ടു ഞാന് നിന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി നിന്നെ നശിപ്പിക്കും; ഞാന് കരുണകാണിച്ചു മടുത്തിരിക്കുന്നു.

6. Wild donkeys stand on the hilltops and pant for breath like jackals. Their eyes are strained looking for food, because there is none to be found.'

7. ദേശത്തിന്റെ പടിവാതിലുകളില് ഞാന് അവരെ വീശുമുറംകൊണ്ടു വീശിക്കളഞ്ഞു; ഞാന് എന്റെ ജനത്തെ മക്കളില്ലാത്തവരാക്കി നശിപ്പിച്ചുഎങ്കിലും അവര് തങ്ങളുടെ വഴികളെ വിട്ടുതിരിഞ്ഞില്ല.

7. Then I said, 'O LORD, intervene for the honor of your name even though our sins speak out against us. Indeed, we have turned away from you many times. We have sinned against you.

8. അവരുടെ വിധവമാര് കടല്പുറത്തെ മണലിനെക്കാള് പെരുകിക്കാണുന്നു; യൌവനക്കാരന്റെ അമ്മയുടെ നേരെ ഞാന് നട്ടുച്ചെക്കു ഒരു വിനാശകനെ വരുത്തി പെട്ടന്നു അവളുടെ മേല് നടുക്കവും ഭീതിയും വീഴുമാറാക്കിയിരിക്കുന്നു;

8. You have been the object of Israel's hopes. You have saved them when they were in trouble. Why have you become like a resident foreigner in the land? Why have you become like a traveler who only stops in to spend the night?

9. ഏഴു മക്കളെ പ്രസവിച്ചവള് ക്ഷീണിച്ചു പ്രാണനെ വിട്ടിരിക്കുന്നു; അവളുടെ സൂര്യന് പകല് തീരുംമുമ്പെ അസ്തമിച്ചുപോയി; അവള് ലജ്ജിച്ചും നാണിച്ചും പോയിരിക്കുന്നു; അവരില് ശേഷിപ്പുള്ളവരെ ഞാന് അവരുടെ ശത്രുക്കള്ക്കു മുമ്പില് വാളിന്നു ഏല്പിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

9. Why should you be like someone who is helpless, like a champion who cannot save anyone? You are indeed with us, and we belong to you. Do not abandon us!'

10. എന്റെ അമ്മേ, സര്വ്വദേശത്തിന്നും കലഹക്കാരനും വിവാദക്കാരനും ആയിരിക്കുന്ന എന്നെ നീ പ്രസവിച്ചുവല്ലോ, അയ്യോ കഷ്ടം! ഞാന് പലിശെക്കു കൊടുത്തിട്ടില്ല; എനിക്കു ആരും പലിശ തന്നിട്ടുമില്ല; എന്നിട്ടും അവരെല്ലാവരും എന്നെ ശപിക്കുന്നു.

10. Then the LORD spoke about these people. 'They truly love to go astray. They cannot keep from running away from me. So I am not pleased with them. I will now call to mind the wrongs they have done and punish them for their sins.'

11. യഹോവ അരുളിച്ചെയ്തതുഞാന് നിന്നെ നന്മെക്കായി രക്ഷിക്കും നിശ്ചയം; അനര്ത്ഥകാലത്തും കഷ്ടകാലത്തും ഞാന് ശത്രുവിനെക്കൊണ്ടു നിന്നോടു യാചിപ്പിക്കും നിശ്ചയം.

11. Then the LORD said to me, 'Do not pray for good to come to these people!

12. താമ്രവും ഇരിമ്പും വടക്കന് ഇരിമ്പും ഒടിഞ്ഞുപോകുമോ?
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 6:8

12. Even if they fast, I will not hear their cries for help. Even if they offer burnt offerings and grain offerings, I will not accept them. Instead, I will kill them through wars, famines, and plagues.'

13. നിന്റെ ദേശത്തൊക്കെയും നിന്റെ സകലപാപങ്ങളും നിമിത്തം നിന്റെ സമ്പത്തും നിക്ഷേപങ്ങളും ഞാന് വിലവാങ്ങാതെ കവര്ച്ചെക്കു ഏല്പിച്ചുകൊടുക്കും.

13. Then I said, 'Oh, Lord GOD, look! The prophets are telling them that you said, 'You will not experience war or suffer famine. I will give you lasting peace and prosperity in this land.''

14. നീ അറിയാത്ത ദേശത്തു ഞാന് നിന്നെ ശത്രുക്കളെ സേവിക്കുമാറാക്കും; എന്റെ കോപത്തില് ഒരു തീ ജ്വലിച്ചിരിക്കുന്നു; അതു നിങ്ങളുടെമേല് കത്തും.
മത്തായി 7:22

14. Then the LORD said to me, 'Those prophets are prophesying lies while claiming my authority! I did not send them. I did not commission them. I did not speak to them. They are prophesying to these people false visions, worthless predictions, and the delusions of their own mind.

15. യഹോവേ, നീ അറിയുന്നു; എന്നെ ഔര്ത്തു സന്ദര്ശിക്കേണമേ; എന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നവരോടു പ്രതികാരം ചെയ്യേണമേ; നിന്റെ ദീര്ഘക്ഷമയില് എന്നെ എടുത്തുകളയരുതേ; നിന്റെ നിമിത്തം ഞാന് നിന്ദ സഹിക്കുന്നു എന്നു ഔര്ക്കേണമേ;

15. I did not send those prophets, though they claim to be prophesying in my name. They may be saying, 'No war or famine will happen in this land.' But I, the LORD, say this about them: 'War and starvation will kill those prophets.'

16. ഞാന് നിന്റെ വചനങ്ങളെ കണ്ടെത്തി ഭക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ വചനങ്ങള് എനിക്കു സന്തോഷവും എന്റെ ഹൃദയത്തിന്നു ആനന്ദവും ആയി; സൈന്യങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവേ, നിന്റെ നാമം എനിക്കു വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

16. The people to whom they are prophesying will die through war and famine. Their bodies will be thrown out into the streets of Jerusalem and there will be no one to bury them. This will happen to the men and their wives, their sons, and their daughters. For I will pour out on them the destruction they deserve.'

17. കളിക്കാരുടെ കൂട്ടത്തില് ഞാന് ഇരുന്നു ഉല്ലസിച്ചിട്ടില്ല; നീ എന്നെ നീരസംകൊണ്ടു നിറെച്ചിരിക്കയാല് നിന്റെ കൈനിമിത്തം ഞാന് തനിച്ചിരുന്നു.

17. 'Tell these people this, Jeremiah: 'My eyes overflow with tears day and night without ceasing. For my people, my dear children, have suffered a crushing blow. They have suffered a serious wound.

18. എന്റെ വേദന നിരന്തരവും എന്റെ മുറിവു പൊറുക്കാതവണ്ണം വിഷമവും ആയിരിക്കുന്നതെന്തു? നീ എനിക്കു ചതിക്കുന്ന തോടും വറ്റിപ്പോകുന്ന വെള്ളവും പോലെ ആയിരിക്കുമോ?

18. If I go out into the countryside, I see those who have been killed in battle. If I go into the city, I see those who are sick because of starvation. For both prophet and priest go about their own business in the land without having any real understanding.''

19. അതുകൊണ്ടു യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ മടങ്ങിവന്നാല് ഞാന് നിന്നെ എന്റെ മുമ്പാകെ നില്പാന് തക്കവണ്ണം വീണ്ടും കൈക്കൊള്ളും; നീ അധമമായതു ഒഴിച്ചു ഉത്തമമായതു പ്രസ്താവിച്ചാല് നീ എന്റെ വായ്പോലെ ആകും; അവര് നിന്റെ പക്ഷം തിരിയും നീ അവരുടെ പക്ഷം തിരികയില്ല.

19. Then I said, 'LORD, have you completely rejected the nation of Judah? Do you despise the city of Zion? Why have you struck us with such force that we are beyond recovery? We hope for peace, but nothing good has come of it. We hope for a time of relief from our troubles, but experience terror.

20. ഞാന് നിന്നെ ഈ ജനത്തിന്നു ഉറപ്പുള്ള താമ്രഭിത്തിയാക്കിവേക്കും; അവര് നിന്നോടു യുദ്ധം ചെയ്യും, ജയിക്കയില്ല; നിന്നെ രക്ഷിപ്പാനും വിടുവിപ്പാനും ഞാന് നിന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടു എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

20. LORD, we confess that we have been wicked. We confess that our ancestors have done wrong. We have indeed sinned against you.

21. ഞാന് നിന്നെ ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു വിടുവിക്കയും നീഷ്കണ്ടകന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു വീണ്ടുകൊള്ളുകയും ചെയ്യും.

21. For the honor of your name, do not treat Jerusalem with contempt. Do not treat with disdain the place where your glorious throne sits. Be mindful of your covenant with us. Do not break it!