1. യിസ്രായേല് ബാലനായിരുന്നപ്പോള് ഞാന് അവനെ സ്നേഹിച്ചു; മിസ്രയീമില് നിന്നു ഞാന് എന്റെ മകനെ വിളിച്ചു.
മത്തായി 2:15

1. ইস্রায়েলের বাল্যকালে আমি তাহাকে ভালবাসিতাম, এবং মিসর হইতে আপন পুত্রকে ডাকিয়া আনিলাম।

2. അവരെ വിളിക്കുന്തോറും അവര് വിട്ടകന്നുപോയി; ബാല്ബിംബങ്ങള്ക്കു അവര് ബലികഴിച്ചു, വിഗ്രഹങ്ങള്ക്കു ധൂപം കാട്ടി.

2. তাহারা লোকদিগকে ডাকিলে লোকেরা দৃষ্টিপথ হইতে দূরে গেল, বাল দেবগণের উদ্দেশে যজ্ঞ করিল, এবং প্রতিমাগণের উদ্দেশে ধূপ জ্বালাইল।

3. ഞാന് എഫ്രയീമിനെ നടപ്പാന് ശീലിപ്പിച്ചു; ഞാന് അവരെ എന്റെ ഭുജങ്ങളില് എടുത്തു; എങ്കിലും ഞാന് അവരെ സൌഖ്യമാക്കി എന്നു അവര് അറിഞ്ഞില്ല.

3. আমিই ত ইফ্রয়িমকে হাঁটিতে শিখাইয়াছিলাম, আমি তাহাদিগকে কোলে করিতাম; কিন্তু আমি যে তাহাদিগকে সুস্থ করিলাম, ইহা তাহারা বুঝিল না।

4. മനുഷ്യപാശങ്ങള്കൊണ്ടു, സ്നേഹബന്ധനങ്ങള്കൊണ്ടു തന്നേ, ഞാന് അവരെ വലിച്ചു; അവരുടെ താടിയെല്ലിന്മേലുള്ള നുകം നീക്കിക്കളയുന്നവനെപ്പോലെ ഞാന് അവര്ക്കും ആയിരുന്നു; ഞാന് അവര്ക്കും തീന് ഇട്ടുകൊടുത്തു.

4. আমি মনুষ্যের বন্ধনী দ্বারা তাহাদিগকে আকর্ষণ করিতাম, প্রেমরজ্জু দ্বারাই করিতাম, আর আমি তাহাদের পক্ষে সেই লোকদের ন্যায় ছিলাম, যাহারা হনূ হইতে যোঁয়ালি উঠাইয়া লয়, এবং আমি তাহাদিগকে ভক্ষ্য দিতাম।

5. അവന് മിസ്രയീംദേശത്തേക്കു മടങ്ങിപ്പോകയില്ല; എന്നാല് മടങ്ങിവരുവാന് അവര്ക്കും മനസ്സില്ലായ്കകൊണ്ടു അശ്ശൂര്യ്യന് അവന്റെ രാജാവാകും.

5. সে মিসর দেশে ফিরিয়া যাইবে না, কিন্তু অশূরই তাহার রাজা হইবে, কেননা তাহারা ফিরিয়া আসিতে অসম্মত হইল।

6. അവരുടെ ആലോചന നിമിത്തം വാള് അവന്റെ പട്ടണങ്ങളിന്മേല് വീണു അവന്റെ ഔടാമ്പലുകളെ നശിപ്പിച്ചു ഒടുക്കിക്കളയും.

6. আর তাহাদের নগর সকলের উপরে খড়্‌গ পতিত হইবে, তাহাদের অর্গল সকলকে সংহার করিবে, [লোকদিগকে] গ্রাস করিবে, ইহার কারণ তাহাদের নিজ-মন্ত্রণাসমূহ।

7. എന്റെ ജനം എന്നെ വിട്ടു പിന്തിരിവാന് ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു; അവരെ മേലോട്ടു വിളിച്ചാലും ആരും നിവിര്ന്നുനിലക്കുന്നില്ല.

7. আমার প্রজাগণ আমা হইতে বিপথগমনের দিকে ঝুঁকে; ঊর্দ্ধদিকে আহূত হইলে তাহারা কেহ উঠিতে স্বীকার করে না।

8. എഫ്രയീമേ, ഞാന് നിന്നെ എങ്ങനെ വിട്ടുകൊടുക്കും? യിസ്രായേലേ, ഞാന് നിന്നെ എങ്ങനെ ഏല്പിച്ചുകൊടുക്കും? ഞാന് നിന്നെ എങ്ങനെ അദ്മയെപ്പോലെ ആക്കും? ഞാന് നിന്നെ എങ്ങനെ സെബോയിമിനെപ്പോലെ ആക്കിത്തീര്ക്കും? എന്റെ ഹൃദയം എന്റെ ഉള്ളില് മറിഞ്ഞുകൊള്ളുന്നു; എന്റെ അയ്യോഭാവം ഒക്കെയും ജ്വലിക്കുന്നു.

8. হে ইফ্রয়িম, আমি কিরূপে তোমাকে ত্যাগ করিব? হে ইস্রায়েল, কিরূপে তোমাকে পরহস্তে সমর্পণ করিব? কিরূপে তোমাকে অদ্‌মার তুল্য করিব? কিরূপে তোমাকে সবোয়িমের ন্যায় রাখিব? আমার মধ্যে অন্তঃকরণ ব্যাকুল হইতেছে, আমার করুণাসমষ্টি একসঙ্গে প্রজ্বলিত হইতেছে।

9. എന്റെ ഉഗ്രകോപം ഞാന് നടത്തുകയില്ല; ഞാന് എഫ്രയീമിനെ വീണ്ടും നശിപ്പിക്കയുമില്ല; ഞാന് മനുഷ്യനല്ല ദൈവം അത്രേ. നിന്റെ നടുവില് പരിശുദ്ധന് തന്നേ; ഞാന് ക്രോധത്തോടെ വരികയുമില്ല.

9. আমি আপন প্রচণ্ড ক্রোধ সফল করিব না, ইফ্রয়িমের সর্ব্বনাশ করিতে ফিরিব না, কেননা আমি ঈশ্বর, মনুষ্য নহি; আমি তোমার মধ্যবর্ত্তী পবিত্রতম, কোপে উপস্থিত হইব না।

10. സിംഹംപോലെ ഗര്ജ്ജിക്കുന്ന യഹോവയുടെ പിന്നാലെ അവര് നടക്കും; അവന് ഗര്ജ്ജിക്കുമ്പോള് പടിഞ്ഞാറുനിന്നു മക്കള് വിറെച്ചുംകൊണ്ടു വരും.

10. তাহারা সদাপ্রভুর অনুগমন করিবে; তিনি সিংহের ন্যায় ডাকিবেন; হাঁ, তিনি ডাকিবেন, আর পশ্চিমদিক হইতে সন্তানগণ কাঁপিতে কাঁপিতে আসিবে।

11. അവര് മിസ്രയീമില്നിന്നു ഒരു പക്ഷിയെപ്പോലെയും അശ്ശൂര്ദേശത്തുനിന്നു ഒരു പ്രാവിനെപ്പോലെയും വിറെച്ചുംകൊണ്ടു വരും; ഞാന് അവരെ അവരുടെ വീടുകളില് പാര്പ്പിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

11. তাহারা মিসর হইতে চটকপক্ষীর ন্যায়, অশূর দেশ হইতে কপোতের ন্যায় কাঁপিত কাঁপিতে আসিবে; আর আমি তাহাদের বাটীতে তাহাদিগকে বাস করাইব, ইহা সদাপ্রভু কহেন।