1. വിഭ്രമരാഗത്തില് ഹബക്കൂക് പ്രവാചകന്റെ ഒരു പ്രാര്ത്ഥനാഗീതം.

1. Prayer of Habakkuk, the prophet. To a plaintive tune.

2. യഹോവേ, ഞാന് നിന്റെ കേള്വി കേട്ടു ഭയപ്പെട്ടുപോയി; യഹോവേ, ആണ്ടുകള് കഴിയുംമുമ്പെ നിന്റെ പ്രവൃത്തിയെ ജീവിപ്പിക്കേണമേ; ആണ്ടുകള് കഴിയുംമുമ്പെ അതിനെ വെളിപ്പെടുത്തേണമേ; ക്രോധത്തിങ്കല് കരുണ ഔര്ക്കേണമേ.

2. O LORD, I have heard your renown, and feared, O LORD, your work. In the course of the years revive it, in the course of the years make it known; in your wrath remember compassion!

3. ദൈവം തേമാനില്നിന്നും പരിശുദ്ധന് പാറാന് പര്വ്വതത്തില്നിന്നും വരുന്നു. സേലാ. അവന്റെ പ്രഭ ആകാശത്തെ മൂടുന്നു; അവന്റെ സ്തുതിയാല് ഭൂമി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

3. God comes from Teman, the Holy One from Mount Paran. Covered are the heavens with his glory, and with his praise the earth is filled.

4. സൂര്യപ്രകാശംപോലെ ഒരു ശോഭ ഉളവായ്വരുന്നു; കിരണങ്ങള് അവന്റെ പാര്ശ്വത്തുനിന്നു പുറപ്പെടുന്നു; അവിടെ അവന്റെ വല്ലഭത്വം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

4. His splendor spreads like the light; rays shine forth from beside him, where his power is concealed.

5. മഹാമാരി അവന്റെ മുമ്പില് നടക്കുന്നു; ജ്വരാഗ്നി അവന്റെ പിന്നാലെ ചെല്ലുന്നു.

5. Before him goes pestilence, and the plague follows in his steps.

6. അവന് നിന്നു ഭൂമിയെ കുലുക്കുന്നു; അവന് നോക്കി ജാതികളെ ചിതറിക്കുന്നു; ശാശ്വതപര്വ്വതങ്ങള് പിളര്ന്നുപോകുന്നു; പുരാതനഗിരികള് വണങ്ങി വീഴുന്നു; അവന് പുരാതനപാതകളില് നടക്കുന്നു.

6. He pauses to survey the earth; his look makes the nations tremble. The eternal mountains are shattered, the age-old hills bow low along his ancient ways.

7. ഞാന് കൂശാന്റെ കൂടാരങ്ങളെ അനര്ത്ഥത്തില് കാണുന്നു; മിദ്യാന് ദേശത്തിലെ തിരശ്ശീലകള് വിറെക്കുന്നു.

7. I see the tents of Cushan collapse; trembling are the pavilions of the land of Midian.

8. യഹോവ നദികളോടു നീരസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ? നിന്റെ കോപം നദികളുടെ നേരെ വരുന്നുവോ? നീ കുതരിപ്പുറത്തും ജയരഥത്തിലും കയറിയിരിക്കയാല് നിന്റെ ക്രോധം സമുദ്രത്തിന്റെ നേരെ ഉള്ളതോ?

8. Is your anger against the streams, O LORD? Is your wrath against the streams, your rage against the sea, That you drive the steeds of your victorious chariot?

9. നിന്റെ വില്ലു മുറ്റും അനാവൃതമായിരിക്കുന്നു; വചനത്തിന്റെ ദണ്ഡനങ്ങള് ആണകളോടുകൂടിയിരിക്കുന്നു. സേലാ. നീ ഭൂമിയെ നദികളാല് പിളര്ക്കുംന്നു.

9. Bared and ready is your bow, filled with arrows is your quiver. Into streams you split the earth;

10. പര്വ്വതങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു വിറെക്കുന്നു; വെള്ളത്തിന്റെ പ്രവാഹം കടന്നുപോകുന്നു; ആഴി മുഴക്കം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു; ഉയരത്തിലേക്കു കൈ ഉയര്ത്തുന്നു.

10. at sight of you the mountains tremble. A torrent of rain descends; the ocean gives forth its roar. The sun forgets to rise,

11. നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് പായുന്ന പ്രകാശത്തിങ്കലും മിന്നിച്ചാടുന്ന കുന്തത്തിന്റെ ശോഭയിങ്കലും സൂര്യനും ചന്ദ്രനും സ്വഗൃഹത്തില് നിലക്കുന്നു.

11. the moon remains in its shelter, At the light of your flying arrows, at the gleam of your flashing spear.

12. ക്രോധത്തോടെ നീ ഭൂമിയില് ചവിട്ടുന്നു; കോപത്തോടെ ജാതികളെ മെതിക്കുന്നു.

12. In wrath you bestride the earth, in fury you trample the nations.

13. നിന്റെ ജനത്തിന്റെ രക്ഷെക്കായിട്ടും നിന്റെ അഭിഷിക്തന്റെ രക്ഷെക്കായിട്ടും നീ പുറപ്പെടുന്നു; നീ ദുഷ്ടന്റെ വീട്ടില്നിന്നു മോന്തായം തകര്ത്തു, അടിസ്ഥാനത്തെ കഴുത്തോളം അനാവൃതമാക്കുന്നു. സേലാ.

13. You come forth to save your people, to save your anointed one. You crush the heads of the wicked, you lay bare their bases at the neck.

14. നീ അവന്റെ കുന്തങ്ങള്കൊണ്ടു അവന്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ തല കുത്തിത്തുളെക്കുന്നു; എന്നെ ചിതറിക്കേണ്ടതിന്നു അവര് ചുഴലിക്കാറ്റുപോലെ വരുന്നു; എളിയവനെ മറവില്വെച്ചു വിഴുങ്ങുവാന് പോകുന്നതുപോലെ അവര് ഉല്ലസിക്കുന്നു.

14. You pierce with your shafts the heads of their princes whose boast would be of devouring the wretched in their lair.

15. നിന്റെ കുതിരകളോടുകൂടെ നീ സമുദ്രത്തില്, പെരുവെള്ളക്കൂട്ടത്തില് തന്നേ, നടകൊള്ളുന്നു.

15. You tread the sea with your steeds amid the churning of the deep waters.

16. ഞാന് കേട്ടു എന്റെ ഉദരം കുലുങ്ങിപ്പോയി, മുഴക്കം ഹേതുവായി എന്റെ അധരം വിറെച്ചു; അവന് ജനത്തെ ആക്രമിപ്പാന് പുറപ്പെടുമ്പോള് കഷ്ടദിവസത്തില് ഞാന് വിശ്രമിച്ചിരിക്കേണ്ടതുകൊണ്ടു എന്റെ അസ്ഥികള്ക്കു ഉരുക്കം തട്ടി, ഞാന് നിന്ന നിലയില് വിറെച്ചുപോയി.

16. I hear, and my body trembles; at the sound, my lips quiver. Decay invades my bones, my legs tremble beneath me. I await the day of distress that will come upon the people who attack us.

17. അത്തിവൃക്ഷം തളിര്ക്കയില്ല; മുന്തിരിവള്ളിയില് അനുഭവം ഉണ്ടാകയില്ല; ഒലിവുമരത്തിന്റെ പ്രയത്നം നിഷ്ഫലമായ്പോകും; നിലങ്ങള് ആഹാരം വിളയിക്കയില്ല; ആട്ടിന് കൂട്ടം തൊഴുത്തില്നിന്നു നശിച്ചുപോകും; ഗോശാലകളില് കന്നുകാലി ഉണ്ടായിരിക്കയില്ല.
ലൂക്കോസ് 13:6

17. For though the fig tree blossom not nor fruit be on the vines, Though the yield of the olive fail and the terraces produce no nourishment, Though the flocks disappear from the fold and there be no herd in the stalls,

18. എങ്കിലും ഞാന് യഹോവയില് ആനന്ദിക്കും; എന്റെ രക്ഷയുടെ ദൈവത്തില് ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കും.

18. Yet will I rejoice in the LORD and exult in my saving God.

19. യഹോവയായ കര്ത്താവു എന്റെ ബലം ആകുന്നു; അവന് എന്റെ കാല് പേടമാന് കാല്പോലെ ആക്കുന്നു; ഉന്നതികളിന്മേല് എന്നെ നടക്കുമാറാക്കുന്നു. സംഗീതപ്രമാണിക്കു തന്ത്രിനാദത്തോടെ.

19. GOD, my Lord, is my strength; he makes my feet swift as those of hinds and enables me to go upon the heights. For the leader; with stringed instruments.