Turn Off
21st Century KJV
A Conservative Version
American King James Version (1999)
American Standard Version (1901)
Amplified Bible (1965)
Apostles' Bible Complete (2004)
Bengali Bible
Bible in Basic English (1964)
Bishop's Bible
Complementary English Version (1995)
Coverdale Bible (1535)
Easy to Read Revised Version (2005)
English Jubilee 2000 Bible (2000)
English Lo Parishuddha Grandham
English Standard Version (2001)
Geneva Bible (1599)
Hebrew Names Version
Hindi Bible
Holman Christian Standard Bible (2004)
Holy Bible Revised Version (1885)
Kannada Bible
King James Version (1769)
Literal Translation of Holy Bible (2000)
Malayalam Bible
Modern King James Version (1962)
New American Bible
New American Standard Bible (1995)
New Century Version (1991)
New English Translation (2005)
New International Reader's Version (1998)
New International Version (1984) (US)
New International Version (UK)
New King James Version (1982)
New Life Version (1969)
New Living Translation (1996)
New Revised Standard Version (1989)
Restored Name KJV
Revised Standard Version (1952)
Revised Version (1881-1885)
Revised Webster Update (1995)
Rotherhams Emphasized Bible (1902)
Tamil Bible
Telugu Bible (BSI)
Telugu Bible (WBTC)
The Complete Jewish Bible (1998)
The Darby Bible (1890)
The Douay-Rheims American Bible (1899)
The Message Bible (2002)
The New Jerusalem Bible
The Webster Bible (1833)
Third Millennium Bible (1998)
Today's English Version (Good News Bible) (1992)
Today's New International Version (2005)
Tyndale Bible (1534)
Tyndale-Rogers-Coverdale-Cranmer Bible (1537)
Updated Bible (2006)
Voice In Wilderness (2006)
World English Bible
Wycliffe Bible (1395)
Young's Literal Translation (1898)
Cross Reference Bible
1. അഗ്രിപ്പാവു പൌലൊസിനോടുനീന്റെ കാര്യം പറവാന് അനുവാദം ഉണ്ടു എന്നു പറഞ്ഞപ്പോള് പൌലൊസ് കൈനീട്ടി പ്രതിവാദിച്ചതെന്തെന്നാല്
1. Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth the hand, and answered for himself:
2. അഗ്രിപ്പാരാജാവേ, യെഹൂദന്മാര് എന്റെ മേല് ചുമത്തുന്ന എല്ലാ കുറ്റങ്ങളെയും കുറിച്ചു ഇന്നു തിരുമുമ്പാകെ പ്രതിവാദിപ്പാന് ഇടവന്നതുകൊണ്ടു,
2. I think myself happy, king Agrippa, because I shall answer for myself this day before thee touching all the things whereof I am accused of the Jews:
3. വിശേഷാല് നീ യെഹൂദന്മാരുടെ ഇടയിലെ ആചാരങ്ങളും തര്ക്കങ്ങളും എല്ലാം അറിയുന്നവന് ആകയാല് ഞാന് ഭാഗ്യവാന് എന്നു നിരൂപിക്കുന്നു; അതുകൊണ്ടു എന്റെ പ്രതിവാദം ക്ഷമയോടേ കേള്ക്കേണമെന്നു അപേക്ഷിക്കുന്നു.
3. Especially because I know thee to be expert in all customs and questions which are among the Jews: wherefore I beseech thee to hear me patiently.
4. എന്റെ ജാതിക്കാരുടെ ഇടയിലും യെരൂശലേമിലും ആദിമുതല് ബാല്യംതുടങ്ങിയുള്ള എന്റെ നടപ്പു യെഹൂദന്മാര് എല്ലാവരും അറിയുന്നു.
4. My manner of life from my youth, which was at the first among mine own nation at Jerusalem, know all the Jews;
5. ഞാന് നമ്മുടെ മാര്ഗ്ഗത്തില് സൂക്ഷ്മത ഏറിയ മതഭേദപ്രകാരം പരീശനായി ജീവിച്ചു എന്നു അവര് ആദിമുതല് അറിയുന്നു; അവര്ക്കും മനസ്സുണ്ടെങ്കില് സാക്ഷ്യം പറയാം.
5. Which knew me from the beginning, if they would testify, that after the most straitest sect of our religion I lived a Pharisee.
6. ദൈവത്താല് നമ്മുടെ പിതാക്കന്മാര്ക്കും ലഭിച്ചതും
6. And now I stand and am judged for the hope of the promise made of God unto our fathers:
7. നമ്മുടെ പന്ത്രണ്ടു ഗോത്രങ്ങളും രാപ്പകല് ശ്രദ്ധയോടെ ആരാധിച്ചുകൊണ്ടു എത്തിപ്പിടിപ്പാന് ആശിക്കുന്നതും ആയ വാഗ്ദത്തത്തിലുള്ള പ്രത്യാശഹേതുവായിട്ടത്രേ ഞാന് ഇപ്പോള് വിസ്താരത്തില് ആയിരിക്കുന്നതു. ആ പ്രത്യാശയെച്ചൊല്ലി ആകുന്നു രാജാവേ, യെഹൂദന്മാര് എന്റെമേല് കുറ്റം ചുമത്തുന്നതു.
7. Unto which promise our twelve tribes, instantly serving God day and night, hope to come. For which hope's sake, king Agrippa, I am accused of the Jews.
8. ദൈവം മരിച്ചവരെ ഉയിര്പ്പിക്കുന്നതു വിശ്വാസയോഗ്യമല്ല എന്നു നിങ്ങള്ക്കു തോന്നുന്നത് എന്തു?
8. Why should it be thought a thing incredible with you, that God should raise the dead?
9. നസറായനായ യേശുവിന്റെ നാമത്തിന്നു വിരോധമായി പലതും പ്രവര്ത്തിക്കേണം എന്നു ഞാനും വിചാരിച്ചു സത്യം.
9. I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth.
10. അതു ഞാന് യെരൂശലേമില് ചെയ്തിട്ടുമുണ്ടു; മഹാ പുരോഹിതന്മാരോടു അധികാരപത്രം വാങ്ങി വിശുദ്ധന്മാരില് പലരെയും തടവില് ആക്കി അടെച്ചു; അവരെ നിഗ്രഹിക്കുന്ന സമയം ഞാനും സമ്മതം കൊടുത്തു.
10. Which thing I also did in Jerusalem: and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against them.
11. ഞാന് എല്ലാ പള്ളികളിലും അവരെ പലപ്പോഴും ദണ്ഡിപ്പിച്ചുംകൊണ്ടു ദൂഷണം പറവാന് നിര്ബന്ധിക്കയും അവരുടെ നേരെ അത്യന്തം ഭ്രാന്തുപിടിച്ചു അന്യപട്ടണങ്ങളോളവും ചെന്നു അവരെ ഉപദ്രവിക്കയും ചെയ്തു.
11. And I punished them oft in every synagogue, and compelled them to blaspheme; and being exceedingly mad against them, I persecuted them even unto strange cities.
12. ഇങ്ങനെ ചെയ്തുവരികയില് ഞാന് മഹാപുരോഹിതന്മാരുടെ അധികാരത്തോടും ആജ്ഞയോടും കൂടെ ദമസ്കൊസിലേക്കു യാത്രപോകുമ്പോള്,
12. Whereupon as I went to Damascus with authority and commission from the chief priests,
13. രാജാവേ, നട്ടുച്ചെക്കു ഞാന് വഴിയില്വെച്ചു സൂര്യന്റെ പ്രകാശത്തെ കവിഞ്ഞൊരു വെളിച്ചം ആകാശത്തില് നിന്നു എന്നെയും എന്നോടു കൂടെ യാത്രചെയ്യുന്നവരെയും ചുറ്റി പ്രകാശിക്കുന്നതു കണ്ടു.
13. At midday, O king, I saw in the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them which journeyed with me.
14. ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിലത്തു വീണപ്പോള്ശൌലെ, ശൌലെ, നീ എന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നത് എന്തു? മുള്ളിന്റെ നേരെ ഉതെക്കുന്നതു നിനക്കു വിഷമം ആകുന്നു എന്നു എബ്രായഭാഷയില് എന്നോടു പറയുന്നൊരു ശബ്ദം ഞാന് കേട്ടു.
14. And when we were all fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? it is hard for thee to kick against the pricks.
15. നീ ആരാകുന്നു കര്ത്താവേ, എന്നു ഞാന് ചോദിച്ചതിന്നു കര്ത്താവുനീ ഉപദ്രവിക്കുന്ന യേശു തന്നേ ഞാന് ;
15. And I said, Who art thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecutest.
16. എങ്കിലും എഴുന്നേറ്റു നിവിര്ന്നു നില്ക്ക; നീ എന്നെ കണ്ടതിന്നും ഇനി ഞാന് നിനക്കു പ്രത്യക്ഷന് ആവാനിരിക്കുന്നതിന്നും നിന്നെ ശുശ്രൂഷകനും സാക്ഷിയുമായി നിയമിപ്പാന് ഞാന് നിനക്കു പ്രത്യക്ഷനായി.യേഹേസ്കേൽ 2:1
16. But rise, and stand upon thy feet: for I have appeared unto thee for this purpose, to make thee a minister and a witness both of these things which thou hast seen, and of those things in the which I will appear unto thee;
17. ജനത്തിന്റെയും ജാതികളുടെയും കയ്യില്നിന്നു ഞാന് നിന്നെ രക്ഷിക്കും.1 ദിനവൃത്താന്തം 16:35, യിരേമ്യാവു 1:7-8
17. Delivering thee from the people, and from the Gentiles, unto whom now I send thee,
18. അവര്ക്കും പാപമോചനവും എന്നിലുള്ള വിശ്വാസത്താല് ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ഇടയില് അവകാശവും ലഭിക്കേണ്ടതിന്നു അവരുടെ കണ്ണു തുറപ്പാനും അവരെ ഇരുളില്നിന്നു വെളിച്ചത്തിലേക്കും സാത്താന്റെ അധികാരത്തില് നിന്നു ദൈവത്തിങ്കലേക്കും തിരിപ്പാനും ഞാന് ഇപ്പോള് നിന്നെ അവരുടെ അടുക്കല് അയക്കുന്നു എന്നു കല്പിച്ചു.ആവർത്തനം 33:3-4, യെശയ്യാ 35:5-6, യെശയ്യാ 42:7, യെശയ്യാ 42:16, യെശയ്യാ 61:1
18. To open their eyes, and to turn them from darkness to light, and from the power of Satan unto God, that they may receive forgiveness of sins, and inheritance among them which are sanctified by faith that is in me.
19. അതുകൊണ്ടു അഗ്രിപ്പാരാജാവേ, ഞാന് സ്വര്ഗ്ഗീയദര്ശനത്തിന്നു അനുസരണക്കേടു കാണിക്കാതെ
19. Whereupon, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision:
20. ആദ്യം ദമസ്കൊസിലും യെരൂശലേമിലും യെഹൂദ്യദേശത്തെങ്ങും ഉള്ളവരോടും പിന്നെ ജാതികളോടും മാനസാന്തരപ്പെട്ടു ദൈവത്തിങ്കലേക്കു തിരിഞ്ഞു മാനസാന്തരത്തിന്നു യോഗ്യമായ പ്രവൃത്തികള് ചെയ്യേണം എന്നു പ്രസംഗിച്ചു.
20. But shewed first unto them of Damascus, and at Jerusalem, and throughout all the coasts of Judaea, and then to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works meet for repentance.
21. ഇതു നിമിത്തം യെഹൂദന്മാര് ദൈവാലയത്തില് വെച്ചു എന്നെ പിടിച്ചു കൊല്ലുവാന് ശ്രമിച്ചു.
21. For these causes the Jews caught me in the temple, and went about to kill me.
22. എന്നാല് ദൈവത്തിന്റെ സഹായം ലഭിക്കയാല് ഞാന് ഇന്നുവരെ നില്ക്കയും ചെറിയവരോടും വലിയവരോടും സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞു പോരുകയും ചെയ്യുന്നു.
22. Having therefore obtained help of God, I continue unto this day, witnessing both to small and great, saying none other things than those which the prophets and Moses did say should come:
23. ക്രിസ്തു കഷ്ടം അനുഭവിക്കയും മരിച്ചവരുടെ പുനരുത്ഥാനത്തില് ആദ്യനായി ജനത്തോടും ജാതികളോടും വെളിച്ചം അറിയിക്കയും ചെയ്യും എന്നു പ്രവാചകന്മാരും മോശെയും ഭാവികാലത്തെക്കുറിച്ചു പ്രസ്ഥാവിച്ചതൊഴികെ വേറെയൊന്നും ഞാന് പറയുന്നില്ല.യെശയ്യാ 42:6, യെശയ്യാ 49:6
23. That Christ should suffer, and that he should be the first that should rise from the dead, and should shew light unto the people, and to the Gentiles.
24. ഇങ്ങനെ പ്രതിവാദിക്കയില് ഫെസ്തൊസ്പൌലൊസേ, നിനക്കു ഭ്രാന്തുണ്ടു; വിദ്യാ ബഹുത്വത്താല് നിനക്കു ഭ്രാന്തു പിടിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.
24. And as he thus spake for himself, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning doth make thee mad.
25. അതിന്നു പൌലൊസ്രാജശ്രീ ഫെസ്തൊസേ, എനിക്കു ഭ്രാന്തില്ല; ഞാന് സത്യവും സുബോധവുമായ വാക്കത്രേ സംസാരിക്കുന്നതു.
25. But he said, I am not mad, most noble Festus; but speak forth the words of truth and soberness.
26. രാജാവിന്നു ഇതിനെക്കുറിച്ചു അറിവുള്ളതുകൊണ്ടു അവനോടു ഞാന് പ്രാഗത്ഭ്യത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നു; അവന്നു ഇതു ഒന്നും മറവായിരിക്കുന്നില്ല എന്നു എനിക്കു നിശ്ചയമുണ്ടു; അതു ഒരു കോണില് നടന്നതല്ല.
26. For the king knoweth of these things, before whom also I speak freely: for I am persuaded that none of these things are hidden from him; for this thing was not done in a corner.
27. അഗ്രിപ്പാരാജാവേ, പ്രവാചകന്മാരെ വിശ്വസിക്കുന്നുവോ? വിശ്വസിക്കുന്നു എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
27. King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest.
28. അഗ്രിപ്പാ പൌലൊസിനോടുഞാന് ക്രിസ്ത്യാനിയായിത്തിരുവാന് നീ എന്നെ അല്പം കൊണ്ടു സമ്മതിപ്പിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. - അതിന്നു പൌലൊസ്;
28. Then Agrippa said unto Paul, Almost thou persuadest me to be a Christian.
29. നീ മാത്രമല്ല, ഇന്നു എന്റെ പ്രസംഗം കേള്ക്കുന്നവര് എല്ലാവരും അല്പംകൊണ്ടാകട്ടെ അധികം കൊണ്ടാകട്ടെ ഈ ചങ്ങല ഒഴികെ എന്നെപ്പോലെ ആകേണം എന്നു ഞാന് ദൈവത്തോടു അപേക്ഷിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
29. And Paul said, I would to God, that not only thou, but also all that hear me this day, were both almost, and altogether such as I am, except these bonds.
30. അപ്പോള് രാജാവും ദേശാധിപതിയും ബെര്ന്നീക്കയും അവരോടുകൂടെ ഇരുന്നവരും എഴുന്നേറ്റു മാറി നിന്നു
30. And when he had thus spoken, the king rose up, and the governor, and Bernice, and they that sat with them:
31. ഈ മനുഷ്യന് മരണത്തിന്നോ ചങ്ങലെക്കോ യോഗ്യമായതു ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നു തമ്മില് പറഞ്ഞു.
31. And when they were gone aside, they talked between themselves, saying, This man doeth nothing worthy of death or of bonds.
32. കൈസരെ അഭയം ചൊല്ലിയിരുന്നില്ലെങ്കില് അവനെ വിട്ടയപ്പാന് കഴിയുമായിരുന്നു എന്നു അഗ്രിപ്പാവു ഫെസ്തൊസിനോടു പറഞ്ഞു.
32. Then said Agrippa unto Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed unto Caesar.