1. അതുകൊണ്ടു വിധിക്കുന്ന ഏതു മനുഷ്യനുമായുള്ളോവേ, നിനക്കു പ്രതിവാദം പറവാന് ഇല്ല; അന്യനെ വിധിക്കുന്നതില് നീ നിന്നെത്തന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നു; വിധിക്കുന്ന നീ അതു തന്നേ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുവല്ലോ.

1. Therefore art thou inexcusable O man whosoever thou be that judgest. For in the same wherein thou judgest another, thou condemnest thyself. For thou that judgest doest even the same self things.

2. എന്നാല് ആവക പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരുടെ നേരെ ദൈവത്തിന്റെ വിധി സത്യാനുസരണയായിരിക്കുന്നു എന്നു നാം അറിയുന്നു.

2. But we are sure that the judgement of God is according to truth, against them which commit such things.

3. ആവക പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെ വിധിക്കയും അതു തന്നേ പ്രവര്ത്തിക്കയും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യ, നീ ദൈവത്തിന്റെ വിധിയില്നിന്നു തെറ്റി ഒഴിയും എന്നു നിനെക്കുന്നുവോ?

3. Thinkest thou (this) O thou man that judgest them which do such things and yet doest even the very same, that thou shalt escape the judgement of God?

4. അല്ല, ദൈവത്തിന്റെ ദയ നിന്നെ മാനസാന്തരത്തിലേക്കു നടത്തുന്നു എന്നു അറിയാതെ നീ അവന്റെ ദയ, ക്ഷമ, ദീര്ഘക്ഷാന്തി എന്നിവയുടെ ഐശ്വര്യം നിരസിക്കുന്നുവോ?

4. Other(Either) despisest thou the riches of his goodness and patience, and long sufferance? and rememberest not how that the kindness of God leadeth thee to repentance?

5. എന്നാല് നിന്റെ കാഠിന്യത്താലും അനുതാപമില്ലാത്ത ഹൃദയത്താലും നീ ദൈവത്തിന്റെ നീതിയുള്ള വിധി വെളിപ്പെടുന്ന കോപദിവസത്തേക്കു നിനക്കു തന്നേ കോപം ചരതിച്ചുവെക്കുന്നു.

5. But thou after thine hard heart that cannot repent, heapest thee together the treasure of wrath against the day of vengeance,(wrath) when shall be opened the righteous judgement of God,

6. അവന് ഔരോരുത്തന്നു അവനവന്റെ പ്രവൃത്തിക്കു തക്ക പകരം ചെയ്യും.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 62:12, സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 24:12

6. which will reward every man according to his deeds,

7. നല്ല പ്രവൃത്തിക്കു വേണ്ടുന്ന സ്ഥിരത പൂണ്ടു തേജസ്സും മാനവും അക്ഷയതയും അന്വേഷിക്കുന്നവര്ക്കും

7. that is to say praise, honour, and immortality,(uncorruption) to them which continue(with patience) in good doing, and seek eternal life:

8. നിത്യജീവനും, ശാഠ്യം പൂണ്ടു സത്യം അനുസരിക്കാതെ അനീതി അനുസരിക്കുന്നവര്ക്കും കോപവും ക്രോധവും കൊടുക്കും.

8. But unto them that are rebellious, and disobey the truth, yet(and) follow iniquity,(are contentious and not obedient unto the truth, but obey unrighteousness) shall come indignation, and wrath,

9. തിന്മ പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ഏതു മനുഷ്യാത്മാവിന്നും കഷ്ടവും സങ്കടവും ആദ്യം യെഹൂദന്നും പിന്നെ യവനന്നും വരും.

9. tribulation(trouble) and anguish upon the soul of every man that doth evil. Of the jew first: And also of the gentile.

10. നന്മ പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ഏവന്നു മഹത്വവും മാനവും സമാധാനവും ആദ്യം യെഹൂദന്നും പിന്നെ യവനന്നും ലഭിക്കും.

10. To every man that doth good shall come praise, honour and peace, to the jew first, and also to the gentile.

11. ദൈവത്തിന്റെ പക്കല് മുഖപക്ഷം ഇല്ലല്ലോ.
ആവർത്തനം 10:17, 2 ദിനവൃത്താന്തം 19:7

11. For there is no partiality with God:(there is no respect of persons before God)

12. ന്യായപ്രമാണം ഇല്ലാതെ പാപം ചെയ്തവര് ഒക്കെയും ന്യായപ്രമാണം കൂടാതെ നശിച്ചുപോകും; ന്യായപ്രമാണം ഉണ്ടായിട്ടു പാപം ചെയ്തവര് ഒക്കെയും ന്യായപ്രമാണത്താല് വിധിക്കപ്പെടും.

12. But whosoever hath sinned without law, shall perish without law. And as many as have sinned under the law, shall be judged by the law.

13. ന്യായപ്രമാണം കേള്ക്കുന്നവരല്ല ദൈവസന്നിധിയില് നീതിമാന്മാര്; ന്യായപ്രമാണം ആചരിക്കുന്നവരത്രേ നീതികരിക്കപ്പെടുന്നതു.

13. For before God they are not righteous which hear the law: but they which do(doers of) the law shall be justified.

14. ന്യായപ്രമാണമില്ലാത്ത ജാതികള് ന്യായപ്രമാണത്തിലുള്ളതു സ്വഭാവത്താല് ചെയ്യുമ്പോള് ന്യായപ്രമാണമില്ലാത്ത അവര് തങ്ങള്ക്കു തന്നേ ഒരു ന്യായപ്രമാണം ആകുന്നു.

14. For if the gentiles which have no law, do of nature the things contained in the law: then they having no law, are a law unto themselves,

15. അവരുടെ മനസ്സാക്ഷിക്കുടെ സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞും അവരുടെ വിചാരങ്ങള് തമ്മില് കുറ്റം ചുമത്തുകയോ പ്രതിവാദിക്കയോ ചെയ്തുംകൊണ്ടു അവര് ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ പ്രവൃത്തി തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്നതായി കാണിക്കുന്നു;

15. which shew the deed(work) of the law written in their hearts: While their conscience beareth witness unto them, and also their thoughts, accusing one another, or excusing

16. ദൈവം യേശു ക്രിസ്തു മുഖാന്തരം മനുഷ്യരുടെ രഹസ്യങ്ങളെ എന്റെ സുവിശേഷപ്രകാരം ന്യായം വിധിക്കുന്ന നാളില് തന്നേ.

16. at the day when God shall judge the secrets of men, by Jesus Christ according to my Gospell.

17. നീയോ യെഹൂദന് എന്നു പേര് കൊണ്ടും ന്യായപ്രമാണത്തില് ആശ്രയിച്ചും

17. Behold, thou art called a jew, and trustest in the law and rejoicest in(makest thy boast of) God,

18. ദൈവത്തില് പ്രശംസിച്ചും ന്യായപ്രമാണത്തില് നിന്നു പഠിക്കയാല് അവന്റെ ഇഷ്ടം അറിഞ്ഞും ഭേദാഭേദങ്ങള് വിവേചിച്ചും

18. and knowest his will, and hast experience of good and bad, in that thou art informed by the law:

19. ജ്ഞാനത്തിന്റെയും സത്യത്തിന്റെയും സ്വരൂപം ന്യായപ്രമാണത്തില് നിന്നു നിനക്കു ലഭിച്ചതുകൊണ്ടു നീ കുരുടര്ക്കും വഴി കാട്ടുന്നവന് ,

19. And believest that thou thyself art a guide unto the blind,(thou provest what is best to do, and presumest to be a leader of the blind) a light to them which are in darkness,

20. ഇരുട്ടിലുള്ളവര്ക്കും വെളിച്ചം, മൂഢരെ പഠിപ്പിക്കുന്നവന് , ശിശുക്കള്ക്കു ഉപദേഷ്ടാവു എന്നു ഉറെച്ചുമിരിക്കുന്നെങ്കില്-

20. an informer of them which lack discretion,(the unwise) a teacher of the unlearned,(simple) which hast the ensample of that which ought to be known,(ensample of knowledge) and of the truth in the law.

21. ഹേ, അന്യനെ ഉപദേശിക്കുന്നവനേ, നീ നിന്നെത്തന്നെ ഉപദേശിക്കാത്തതു എന്തു? മോഷ്ടിക്കരുതു എന്നു പ്രസംഗിക്കുന്ന നീ മോഷ്ടിക്കുന്നുവോ?
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 50:16-21

21. Now teachest thou another: but teachest not thyself.(But thou which teachest another, teachest not thyself.) Thou preachest, a man should not steal: and yet thou stealest.

22. വ്യഭിചാരം ചെയ്യരുതു എന്നു പറയുന്ന നീ വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നുവോ? വിഗ്രഹങ്ങളെ വെറുക്കുന്ന നീ ക്ഷേത്രം കവര്ച്ച ചെയ്യുന്നുവോ?

22. Thou sayest, a man should not commit advoutry and thou breakest wedlock.

23. ന്യായപ്രമാണത്തില് പ്രശംസിക്കുന്ന നീ ന്യായപ്രമാണലംഘനത്താല് ദൈവത്തെ അപമാനിക്കുന്നുവോ?

23. Thou abhorrest images, and robbest God of his honour. Thou rejoicest in(makest thy boast of) the law, and thorow breaking the law dishonourest God.

24. “നിങ്ങള് നിമിത്തം ദൈവത്തിന്റെ നാമം ജാതികളുടെ ഇടയില് ദുഷിക്കപ്പെടുന്നു” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
യെശയ്യാ 52:5, യേഹേസ്കേൽ 36:20

24. For the name of God is evil spoken of among the gentiles thorow you as it is written.

25. നീ ന്യായപ്രമാണം ആചരിച്ചാല് പരിച്ഛേദന പ്രയോജനമുള്ളതു സത്യം; ന്യായപ്രമാണലംഘിയായാലോ നിന്റെ പരിച്ഛേദന അഗ്രചര്മ്മമായിത്തീര്ന്നു.
യിരേമ്യാവു 4:4, യിരേമ്യാവു 9:25

25. Circumcision verily availeth if thou keep the law: But if thou break the law thy circumcision is made(become) uncircumcision.

26. അഗ്രചര്മ്മി ന്യായ പ്രമാണത്തിന്റെ നിയമങ്ങളെ പ്രമാണിച്ചാല് അവന്റെ അഗ്രചര്മ്മം പരിച്ഛേദന എന്നു എണ്ണുകയില്ലയോ?

26. Therefore if the uncircumcised keep the right things contained in the law: shall not his uncircumcision be counted for circumcision?

27. സ്വഭാവത്താല് അഗ്രചര്മ്മിയായവന് ന്യായപ്രമാണം അനുഷ്ഠിക്കുന്നു എങ്കില് അക്ഷരവും പരിച്ഛേദനയുമുള്ള ന്യായപ്രമാണലംഘിയായ നിന്നെ അവന് വിധിക്കയില്ലയോ?

27. And shall not uncircumcision which is by nature (if it keep the law)(and fulfilleth the law) judge thee, which being under the letter and circumcision, dost transgress the law?

28. പുറമെ യെഹൂദനായവന് യെഹൂദനല്ല; പുറമെ ജഡത്തിലുള്ളതു പരിച്ഛേദനയുമല്ല;

28. For he is not a jew, which is a jew outward. Neither is that thing circumcision, which is outward in the flesh:

29. അകമെ യെഹൂദനായവനത്രേ യെഹൂദന് ; അക്ഷരത്തിലല്ല ആത്മാവിലുള്ള ഹൃദയപരിച്ഛേദനയത്രേ പരിച്ഛേദന; അവന്നു മനുഷ്യരാലല്ല ദൈവത്താല് തന്നേ പുകഴ്ച ലഭിക്കും.
ആവർത്തനം 30:6

29. But he is a Jew which is hid within, and the circumcision of the heart is the true circumcision, which is in the spirit, and not in the letter: whose praise is not of men but of God.