1. കാണ്മിന് , നാം ദൈവമക്കള് എന്നു വിളിക്കപ്പെടുവാന് പിതാവു നമുക്കു എത്ര വലിയ സ്നേഹം നല്കിയിരിക്കുന്നു; അങ്ങനെ തന്നേ നാം ആകുന്നു. ലോകം അവനെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലായ്കകൊണ്ടു നമ്മെയും അറിയുന്നില്ല.

1. SEE WHAT [an incredible] quality of love the Father has given (shown, bestowed on) us, that we should [be permitted to] be named and called and counted the children of God! And so we are! The reason that the world does not know (recognize, acknowledge) us is that it does not know (recognize, acknowledge) Him.

2. പ്രിയമുള്ളവരേ, നാം ഇപ്പോള് ദൈവമക്കള് ആകുന്നു. നാം ഇന്നതു ആകും എന്നു ഇതുവരെ പ്രത്യക്ഷമായില്ല. അവന് പ്രത്യക്ഷനാകുമ്പോള് നാം അവനെ താന് ഇരിക്കും പോലെ തന്നേ കാണുന്നതാകകൊണ്ടു അവനോടു സദൃശന്മാര് ആകും എന്നു നാം അറിയുന്നു.
ഇയ്യോബ് 19:25

2. Beloved, we are [even here and] now God's children; it is not yet disclosed (made clear) what we shall be [hereafter], but we know that when He comes and is manifested, we shall [as God's children] resemble and be like Him, for we shall see Him just as He [really] is.

3. അവനില് ഈ പ്രത്യാശയുള്ളവന് എല്ലാം അവന് നിര്മ്മലനായിരിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെത്തന്നേ നിര്മ്മലീകരിക്കുന്നു.

3. And everyone who has this hope [resting] on Him cleanses (purifies) himself just as He is pure (chaste, undefiled, guiltless).

4. പാപം ചെയ്യുന്നവന് എല്ലാം അധര്മ്മവും ചെയ്യുന്നു; പാപം അധര്മ്മം തന്നേ.

4. Everyone who commits (practices) sin is guilty of lawlessness; for [that is what] sin is, lawlessness (the breaking, violating of God's law by transgression or neglect--being unrestrained and unregulated by His commands and His will).

5. പാപങ്ങളെ നീക്കുവാന് അവന് പ്രത്യക്ഷനായി എന്നു നിങ്ങള് അറിയുന്നു; അവനില് പാപം ഇല്ല.
യെശയ്യാ 53:9

5. You know that He appeared in visible form and became Man to take away [upon Himself] sins, and in Him there is no sin [essentially and forever].

6. അവനില് വസിക്കുന്നവന് ആരും പാപം ചെയ്യുന്നില്ല. പാപം ചെയ്യുന്നവന് ആരും അവനെ കണ്ടിട്ടില്ല, അറിഞ്ഞിട്ടുമില്ല.

6. No one who abides in Him [who lives and remains in communion with and in obedience to Him--deliberately, knowingly, and habitually] commits (practices) sin. No one who [habitually] sins has either seen or known Him [recognized, perceived, or understood Him, or has had an experiential acquaintance with Him].

7. കുഞ്ഞുങ്ങളേ, ആരും നിങ്ങളെ തെറ്റിക്കരുതു; അവന് നീതിമാനായിരിക്കുന്നതുപോലെ നീതി ചെയ്യുന്നവന് നീതിമാന് ആകുന്നു.

7. Boys (lads), let no one deceive and lead you astray. He who practices righteousness [who is upright, conforming to the divine will in purpose, thought, and action, living a consistently conscientious life] is righteous, even as He is righteous.

8. പാപം ചെയ്യുന്നവന് പിശാചിന്റെ മകന് ആകുന്നു. പിശാചു ആദിമുതല് പാപം ചെയ്യുന്നുവല്ലോ. പിശാചിന്റെ പ്രവൃത്തികളെ അഴിപ്പാന് തന്നേ ദൈവപുത്രന് പ്രത്യക്ഷനായി.

8. [But] he who commits sin [who practices evildoing] is of the devil [takes his character from the evil one], for the devil has sinned (violated the divine law) from the beginning. The reason the Son of God was made manifest (visible) was to undo (destroy, loosen, and dissolve) the works the devil [has done].

9. ദൈവത്തില്നിന്നു ജനിച്ചവന് ആരും പാപം ചെയ്യുന്നില്ല; അവന്റെ വിത്തു അവനില് വസിക്കുന്നു; ദൈവത്തില്നിന്നു ജനിച്ചതിനാല് അവന്നു പാപം ചെയ്വാന് കഴികയുമില്ല.

9. No one born (begotten) of God [deliberately, knowingly, and habitually] practices sin, for God's nature abides in him [His principle of life, the divine sperm, remains permanently within him]; and he cannot practice sinning because he is born (begotten) of God.

10. ദൈവത്തിന്റെ മക്കള് ആരെന്നും പിശാചിന്റെ മക്കള് ആരെന്നും ഇതിനാല് തെളിയുന്നു; നീതി പ്രവര്ത്തിക്കാത്തവന് ആരും സഹോദരനെ സ്നേഹിക്കാത്തവനും ദൈവത്തില്നിന്നുള്ളവനല്ല.

10. By this it is made clear who take their nature from God and are His children and who take their nature from the devil and are his children: no one who does not practice righteousness [who does not conform to God's will in purpose, thought, and action] is of God; neither is anyone who does not love his brother (his fellow believer in Christ).

11. നിങ്ങള് ആദിമുതല് കേട്ട ദൂതുനാം അന്യോന്യം സ്നേഹിക്കേണം എന്നല്ലോ ആകുന്നു.

11. For this is the message (the announcement) which you have heard from the first, that we should love one another,

12. കയീന് ദുഷ്ടനില്നിന്നുള്ളവനായി സഹോദരനെ കൊന്നതുപോലെ അല്ല; അവനെ കൊല്ലുവാന് സംഗതി എന്തു? തന്റെ പ്രവൃത്തി ദോഷവും സഹോദരന്റേതു നീതിയുമുള്ളതാകകൊണ്ടത്രേ.
ഉല്പത്തി 4:8

12. [And] not be like Cain who [took his nature and got his motivation] from the evil one and slew his brother. And why did he slay him? Because his deeds (activities, works) were wicked and malicious and his brother's were righteous (virtuous).

13. സഹോദരന്മാരേ, ലോകം നിങ്ങളെ പകെക്കുന്നു എങ്കില് ആശ്ചര്യ്യപ്പെടരുതു.

13. Do not be surprised and wonder, brethren, that the world detests and pursues you with hatred.

14. നാം മരണം വിട്ടു ജീവനില് കടന്നിരിക്കുന്നു എന്നു സഹോദരന്മാരെ സ്നേഹിക്കുന്നതിനാല് നമുക്കു അറിയാം. സ്നേഹിക്കാത്തവന് മരണത്തില് വസിക്കുന്നു.

14. We know that we have passed over out of death into Life by the fact that we love the brethren (our fellow Christians). He who does not love abides (remains, is held and kept continually) in [spiritual] death.

15. സഹോദരനെ പകെക്കുന്നവന് എല്ലാം കുലപാതകന് ആകുന്നു. യാതൊരു കുലപാതകന്നും നിത്യജീവന് ഉള്ളില് വസിച്ചിരിപ്പില്ല എന്നു നിങ്ങള് അറിയുന്നു.

15. Anyone who hates (abominates, detests) his brother [in Christ] is [at heart] a murderer, and you know that no murderer has eternal life abiding (persevering) within him.

16. അവന് നമുക്കു വേണ്ടി തന്റെ പ്രാണനെ വെച്ചുകൊടുത്തതിനാല് നാം സ്നേഹം എന്തു എന്നു അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; നാമും സഹോദരന്മാര്ക്കും വേണ്ടി പ്രാണനെ വെച്ചുകൊടുക്കേണ്ടതാകുന്നു.

16. By this we come to know (progressively to recognize, to perceive, to understand) the [essential] love: that He laid down His [own] life for us; and we ought to lay [our] lives down for [those who are our] brothers [in Him].

17. എന്നാല് ഈ ലോകത്തിലെ വസ്തുവകയുള്ളവന് ആരെങ്കിലും തന്റെ സഹോദരന്നു മുട്ടുള്ളതു കണ്ടിട്ടു അവനോടു മനസ്സലിവു കാണിക്കാഞ്ഞാല് ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹം അവനില് എങ്ങനെ വസിക്കും?
ആവർത്തനം 15:7-8

17. But if anyone has this world's goods (resources for sustaining life) and sees his brother and fellow believer in need, yet closes his heart of compassion against him, how can the love of God live and remain in him?

18. കുഞ്ഞുങ്ങളേ, നാം വാക്കിനാലും നാവിനാലും അല്ല, പ്രവൃത്തിയിലും സത്യത്തിലും തന്നേ സ്നേഹിക്കുക.

18. Little children, let us not love [merely] in theory or in speech but in deed and in truth (in practice and in sincerity).

19. നാം സത്യത്തിന്റെ പക്ഷത്തു നിലക്കുന്നവര് എന്നു ഇതിനാല് അറിയും;

19. By this we shall come to know (perceive, recognize, and understand) that we are of the Truth, and can reassure (quiet, conciliate, and pacify) our hearts in His presence,

20. ഹൃദയം നമ്മെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നു എങ്കില് ദൈവം നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെക്കാള് വലിയവനും എല്ലാം അറിയുന്നവനും എന്നു നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ അവന്റെ സന്നിധിയില് ഉറപ്പിക്കാം.

20. Whenever our hearts in [tormenting] self-accusation make us feel guilty and condemn us. [For we are in God's hands.] For He is above and greater than our consciences (our hearts), and He knows (perceives and understands) everything [nothing is hidden from Him].

21. പ്രിയമുള്ളവരേ, ഹൃദയം നമ്മെ കുററം വിധിക്കുന്നില്ലെങ്കില് നമുക്കു ദൈവത്തോടു പ്രാഗത്ഭ്യം ഉണ്ടു.

21. And, beloved, if our consciences (our hearts) do not accuse us [if they do not make us feel guilty and condemn us], we have confidence (complete assurance and boldness) before God,

22. അവന്റെ കല്പനകളെ നാം പ്രമാണിച്ചു അവന്നു പ്രസാദമുള്ളതു ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടു എന്തു യാചിച്ചാലും അവങ്കല്നിന്നു ലഭിക്കും.

22. And we receive from Him whatever we ask, because we [watchfully] obey His orders [observe His suggestions and injunctions, follow His plan for us] and [habitually] practice what is pleasing to Him.

23. അവന്റെ കല്പനയോ, അവന്റെ പുത്രനായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നാമത്തില് നാം വിശ്വസിക്കയും അവന് നമുക്കു കല്പന തന്നതുപോലെ അന്യോന്യം സ്നേഹിക്കയും വേണം എന്നുള്ളതു തന്നേ.

23. And this is His order (His command, His injunction): that we should believe in (put our faith and trust in and adhere to and rely on) the name of His Son Jesus Christ (the Messiah), and that we should love one another, just as He has commanded us.

24. അവന്റെ കല്പനകളെ പ്രമാണിക്കുന്നവന് അവനിലും അവന് ഇവനിലും വസിക്കുന്നു. അവന് നമ്മില് വസിക്കുന്നു എന്നു അവന് നമുക്കു തന്ന ആത്മാവിനാല് നാം അറിയുന്നു.

24. All who keep His commandments [who obey His orders and follow His plan, live and continue to live, to stay and] abide in Him, and He in them. [They let Christ be a home to them and they are the home of Christ.] And by this we know and understand and have the proof that He [really] lives and makes His home in us: by the [Holy] Spirit Whom He has given us.