1. യിസ്രായേലില് രാജാവില്ലാത്ത ആ കാലത്തു എഫ്രയീംമലനാട്ടില് ഉള്പ്രദേശത്തു വന്നു പാര്ത്തിരുന്ന ഒരു ലേവ്യന് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവന് യെഹൂദയിലെ ബേത്ത്ളേഹെമില്നിന്നു ഒരു വെപ്പാട്ടിയെ പരിഗ്രഹിച്ചു.

1. In those days, when there was no king in Israel, a certain Levite, residing in the remote parts of the hill country of Ephraim, took to himself a concubine from Bethlehem in Judah.

2. അവന്റെ വെപ്പാട്ടി അവനോടു ദ്രോഹിച്ചു വ്യഭിചാരം ചെയ്തു അവനെ വിട്ടു യെഹൂദയിലെ ബേത്ത്ളേഹെമില് തന്റെ അപ്പന്റെ വീട്ടില് പോയി നാലു മാസത്തോളം അവിടെ പാര്ത്തു.

2. But his concubine became angry with him, and she went away from him to her father's house at Bethlehem in Judah, and was there some four months.

3. അവളുടെ ഭര്ത്താവു പുറപ്പെട്ടു അവളോടു നല്ലവാക്കു പറഞ്ഞു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരുവാന് അവളെ അന്വേഷിച്ചുചെന്നു; അവനോടുകൂടെ ഒരു ബാല്യക്കാരനും രണ്ടു കഴുതയും ഉണ്ടായിരുന്നു; അവള് അവനെ തന്റെ അപ്പന്റെ വീട്ടില് കൈക്കൊണ്ടു; യുവതിയുടെ അപ്പന് അവനെ കണ്ടപ്പോള് അവന്റെ വരവിങ്കല് സന്തോഷിച്ചു.

3. Then her husband set out after her, to speak tenderly to her and bring her back. He had with him his servant and a couple of donkeys. When he reached her father's house, the girl's father saw him and came with joy to meet him.

4. യുവതിയുടെ അപ്പനായ അവന്റെ അമ്മാവിയപ്പന് അവനെ പാര്പ്പിച്ചു; അങ്ങനെ അവന് മൂന്നു ദിവസം അവനോടുകൂടെ പാര്ത്തു. അവര് തിന്നുകുടിച്ചു അവിടെ രാപാര്ത്തു.

4. His father-in-law, the girl's father, made him stay, and he remained with him three days; so they ate and drank, and he stayed there.

5. നാലാം ദിവസം അവന് അതികാലത്തു എഴുന്നേറ്റു യാത്ര പുറപ്പെടുവാന് ഭാവിച്ചപ്പോള് യുവതിയുടെ അപ്പന് മരുമകനോടുഅല്പം വല്ലതും കഴിച്ചിട്ടു പോകാമല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.

5. On the fourth day they got up early in the morning, and he prepared to go; but the girl's father said to his son-in-law, Fortify yourself with a bit of food, and after that you may go.

6. അങ്ങനെ അവര് ഇരുന്നു രണ്ടുപേരും കൂടെ തിന്നുകയും കുടിക്കയും ചെയ്തു; യുവതിയുടെ അപ്പന് അവനോടുദയചെയ്തു രാപാര്ത്തു സുഖിച്ചുകൊള്ക എന്നു പറഞ്ഞു.

6. So the two men sat and ate and drank together; and the girl's father said to the man, Why not spend the night and enjoy yourself?

7. അവന് പോകേണ്ടതിന്നു എഴുന്നേറ്റപ്പോള് അവന്റെ അമ്മാവിയപ്പന് അവനെ നിര്ബ്ബന്ധിച്ചു; ആ രാത്രിയും അവന് അവിടെ പാര്ത്തു.

7. When the man got up to go, his father-in-law kept urging him until he spent the night there again.

8. അഞ്ചാം ദിവസം അവന് പോകേണ്ടതിന്നു അതികാലത്തു എഴുന്നേറ്റപ്പോള് യുവതിയുടെ അപ്പന് അല്പം വല്ലതും കഴിച്ചിട്ടു വെയിലാറുംവരെ താമസിച്ചുകൊള്ക എന്നു പറഞ്ഞു. അവര് രണ്ടുപേരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.

8. On the fifth day he got up early in the morning to leave; and the girl's father said, Fortify yourself. So they lingered until the day declined, and the two of them ate and drank.

9. പിന്നെ അവനും അവന്റെ വെപ്പാട്ടിയും ബാല്യക്കാരനും എഴുന്നേറ്റപ്പോള് യുവതിയുടെ അപ്പനായ അവന്റെ അമ്മാവിയപ്പന് അവനോടുഇതാ, നേരം അസ്തമിപ്പാറായി, ഈ രാത്രിയും താമസിക്ക; നേരം വൈകിയല്ലോ; രാപാര്ത്തു സുഖിക്ക; നാളെ അതികാലത്തു എഴുന്നേറ്റു വീട്ടിലേക്കു പോകാം എന്നു പറഞ്ഞു.

9. When the man with his concubine and his servant got up to leave, his father-in-law, the girl's father, said to him, Look, the day has worn on until it is almost evening. Spend the night. See, the day has drawn to a close. Spend the night here and enjoy yourself. Tomorrow you can get up early in the morning for your journey, and go home.

10. എന്നാല് അന്നും രാപാര്പ്പാന് മനസ്സില്ലാതെ അവന് എഴുന്നേറ്റു പുറപ്പെട്ടു; യെരൂശലേമെന്ന യെബൂസിന്നു സമീപം എത്തി; കോപ്പിട്ട രണ്ടു കഴുതയും അവന്റെ വെപ്പാട്ടിയും അവനോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

10. But the man would not spend the night; he got up and departed, and arrived opposite Jebus (that is, Jerusalem). He had with him a couple of saddled donkeys, and his concubine was with him.

11. അവന് യെബൂസിന്നു സമീപം എത്തിയപ്പോള് നേരം നന്നാവൈകിയിരുന്നു; ബാല്യക്കാരന് യജമാനനോടുനാം ഈ യെബൂസ്യനഗരത്തില് കയറി രാപാര്ക്കരുതോ എന്നു പറഞ്ഞു.

11. When they were near Jebus, the day was far spent, and the servant said to his master, Come now, let us turn aside to this city of the Jebusites, and spend the night in it.

12. യജമാനന് അവനോടുയിസ്രായേല്മക്കളില്ലാത്ത ഈ അന്യനഗരത്തില് നാം കയറരുതു; നമുക്കു ഗിബെയയിലേക്കു പോകാം എന്നു പറഞ്ഞു.

12. But his master said to him, We will not turn aside into a city of foreigners, who do not belong to the people of Israel; but we will continue on to Gibeah.

13. അവന് പിന്നെയും തന്റെ ബാല്യക്കാരനോടുനമുക്കു ഈ ഊരുകളില് ഒന്നില് ഗിബെയയിലോ രാമയിലോ രാപാര്ക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു.

13. Then he said to his servant, Come, let us try to reach one of these places, and spend the night at Gibeah or at Ramah.

14. അങ്ങനെ അവന് മുമ്പോട്ടു പോയി ബെന്യാമീന് ദേശത്തിലെ ഗിബെയെക്കു സമീപം എത്തിയപ്പോള് സൂര്യന് അസ്തമിച്ചു.

14. So they passed on and went their way; and the sun went down on them near Gibeah, which belongs to Benjamin.

15. അവര് ഗിബെയയില് രാപാര്പ്പാന് കയറി; അവന് ചെന്നു നഗരവീഥിയില് ഇരുന്നു; രാപാര്ക്കേണ്ടതിന്നു അവരെ വീട്ടില് കൈക്കൊള്വാന് ആരെയും കണ്ടില്ല.

15. They turned aside there, to go in and spend the night at Gibeah. He went in and sat down in the open square of the city, but no one took them in to spend the night.

16. അനന്തരം ഇതാ, ഒരു വൃദ്ധന് വൈകുന്നേരം വേലകഴിഞ്ഞിട്ടു വയലില്നിന്നു വരുന്നു; അവന് എഫ്രയീംമലനാട്ടുകാരനും ഗിബെയയില് വന്നു പാര്ക്കുംന്നവനും ആയിരുന്നു; ആ ദേശക്കാരോ ബെന്യാമീന്യര് ആയിരുന്നു.

16. Then at evening there was an old man coming from his work in the field. The man was from the hill country of Ephraim, and he was residing in Gibeah. (The people of the place were Benjaminites.)

17. വൃദ്ധന് തലയുയര്ത്തി നോക്കിയപ്പോള് നഗരവീഥിയില് വഴിയാത്രക്കാരനെ കണ്ടുനീ എവിടെനിന്നു വരുന്നു? എവിടേക്കു പോകുന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.

17. When the old man looked up and saw the wayfarer in the open square of the city, he said, Where are you going and where do you come from?

18. അതിന്നു അവന് ഞങ്ങള് യെഹൂദയിലെ ബേത്ത്ളേഹെമില്നിന്നു എഫ്രയീംമലനാട്ടില് ഉള്പ്രദേശത്തേക്കു പോകുന്നു; ഞാന് അവിടത്തുകാരന് ആകുന്നു; ഞാന് യെഹൂദയിലെ ബേത്ത്ളേഹെമിനോളം പോയിരുന്നു; ഇപ്പോള് യഹോവയുടെ ആലയത്തിലേക്കു പോകയാകുന്നു; എന്നെ വീട്ടില് കൈക്കൊള്വാന് ഇവിടെ ആരും ഇല്ല.

18. He answered him, We are passing from Bethlehem in Judah to the remote parts of the hill country of Ephraim, from which I come. I went to Bethlehem in Judah; and I am going to my home. Nobody has offered to take me in.

19. ഞങ്ങളുടെ കഴുതകള്ക്കു വൈക്കോലും തീനും ഉണ്ടു; എനിക്കും നിന്റെ ദാസിക്കും അടിയങ്ങളോടുകൂടെയുള്ള ബാല്യക്കാരന്നും അപ്പവും വീഞ്ഞും കൈവശം ഉണ്ടു, ഒന്നിന്നും കുറവില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

19. We your servants have straw and fodder for our donkeys, with bread and wine for me and the woman and the young man along with us. We need nothing more.

20. അതിന്നു വൃദ്ധന് നിനക്കു സമാധാനം; നിനക്കു വേണ്ടതൊക്കെയും ഞാന് തരും; വീഥിയില് രാപാര്ക്കമാത്രമരുതു എന്നു പറഞ്ഞു,

20. The old man said, Peace be to you. I will care for all your wants; only do not spend the night in the square.

21. അവനെ തന്റെ വീട്ടില് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി കഴുതകള്ക്കു തീന് കൊടുത്തു; അവരും കാലുകള് കഴുകി ഭക്ഷണപാനീയങ്ങള് കഴിച്ചു.

21. So he brought him into his house, and fed the donkeys; they washed their feet, and ate and drank.

22. ഇങ്ങനെ അവര് സുഖിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് പട്ടണത്തിലെ ചില നീചന്മാര് വീടു വളഞ്ഞു വാതിലിന്നു മുട്ടിനിന്റെ വീട്ടില് വന്നിരിക്കുന്ന പുരുഷനെ പുറത്തു കൊണ്ടുവാ; ഞങ്ങള് അവനെ ഭോഗിക്കട്ടെ എന്നു വീട്ടുടയവനായ വൃദ്ധനോടു പറഞ്ഞു.

22. While they were enjoying themselves, the men of the city, a perverse lot, surrounded the house, and started pounding on the door. They said to the old man, the master of the house, Bring out the man who came into your house, so that we may have intercourse with him.

23. വീട്ടുടയവനായ പുരുഷന് അവരുടെ അടുക്കല് പുറത്തു ചെന്നു അവരോടുഅരുതേ, എന്റെ സഹോദരന്മാരേ, ഇങ്ങനെ ദോഷം ചെയ്യരുതേ; ഈ ആള് എന്റെ വീട്ടില് വന്നിരിക്കകൊണ്ടു ഈ വഷളത്വം പ്രവര്ത്തിക്കരുതേ.

23. And the man, the master of the house, went out to them and said to them, No, my brothers, do not act so wickedly. Since this man is my guest, do not do this vile thing.

24. ഇതാ, കന്യകയായ എന്റെ മകളും ഈയാളുടെ വെപ്പാട്ടിയും ഇവിടെ ഉണ്ടു; അവരെ ഞാന് പുറത്തു കൊണ്ടുവരാം; അവരെ എടുത്തു നിങ്ങള്ക്കു ബോധിച്ചതുപോലെ അവരോടു ചെയ്വിന് ; ഈ ആളോടോ ഈവക വഷളത്വം പ്രവര്ത്തിക്കരുതേ എന്നു പറഞ്ഞു.

24. Here are my virgin daughter and his concubine; let me bring them out now. Ravish them and do whatever you want to them; but against this man do not do such a vile thing.

25. എന്നാല് അവര് അവനെ കൂട്ടാക്കിയില്ല; ആകയാല് ആ പുരുഷന് തന്റെ വെപ്പാട്ടിയെ പിടിച്ചു അവളെ അവരുടെ അടുക്കല് പുറത്താക്കിക്കൊടുത്തു, അവര് അവളെ പുണര്ന്നു; രാത്രി മുഴുവനും പ്രഭാതംവരെ അവളെ ബലാല്ക്കാരം ചെയ്തു; നേരം വെളുപ്പാറായപ്പോള് അവളെ വിട്ടുപോയി.

25. But the men would not listen to him. So the man seized his concubine, and put her out to them. They wantonly raped her, and abused her all through the night until the morning. And as the dawn began to break, they let her go.

26. പ്രഭാതത്തിങ്കല് സ്ത്രീ വന്നു തന്റെ യജമാനന് പാര്ത്ത ആ പുരുഷന്റെ വീട്ടുവാതില്ക്കല് വീണുകിടന്നു.

26. As morning appeared, the woman came and fell down at the door of the man's house where her master was, until it was light.

27. അവളുടെ യജമാനന് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു വീട്ടിന്റെ വാതില് തുറന്നു തന്റെ വഴിക്കു പോകുവാന് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് ഇതാ, അവന്റെ വെപ്പാട്ടി വീട്ടുവാതില്ക്കല് കൈ ഉമ്മരപ്പടിമേലായി വീണുകിടക്കുന്നു.

27. In the morning her master got up, opened the doors of the house, and when he went out to go on his way, there was his concubine lying at the door of the house, with her hands on the threshold.

28. അവന് അവളോടുഎഴുന്നേല്ക്ക, നാം പോക എന്നു പറഞ്ഞു. അതിന്നു മറുപടി ഉണ്ടായില്ല. അവന് അവളെ കഴുതപ്പുറത്തു വെച്ചു പുറപ്പെട്ടു തന്റെ സ്ഥലത്തേക്കു പോയി,

28. Get up, he said to her, we are going. But there was no answer. Then he put her on the donkey; and the man set out for his home.

29. വീട്ടില് എത്തിയശേഷം ഒരു കത്തിയെടുത്തു അംഗമംഗമായി തന്റെ വെപ്പാട്ടിയെ പന്ത്രണ്ടു ഖണ്ഡമാക്കി വിഭാഗിച്ചു യിസ്രായേലിന്റെ സകലദിക്കുകളിലും കൊടുത്തയച്ചു.

29. When he had entered his house, he took a knife, and grasping his concubine he cut her into twelve pieces, limb by limb, and sent her throughout all the territory of Israel.

30. അതു കണ്ടവര് എല്ലാവരുംയിസ്രായേല്മക്കള് മിസ്രയീംദേശത്തുനിന്നു പുറപ്പെട്ടുവന്ന നാള് മുതല് ഇന്നുവരെയും ഇങ്ങനെയുള്ള പ്രവൃത്തി നടന്നിട്ടില്ല, കണ്ടിട്ടുമില്ല; ഇതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചു ആലോചിച്ചു അഭിപ്രായം പറവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

30. Then he commanded the men whom he sent, saying, Thus shall you say to all the Israelites, 'Has such a thing ever happened since the day that the Israelites came up from the land of Egypt until this day? Consider it, take counsel, and speak out.'