1. ശമൂവേല് മരിച്ചു; യിസ്രായേല് ഒക്കെയും ഒരുമിച്ചുകൂടി അവനെക്കുറിച്ചു വിലപിച്ചു, രാമയില് അവന്റെ വീട്ടിന്നരികെ അവനെ അടക്കം ചെയ്തു. ദാവീദ് പുറപ്പെട്ടു പാരാന് മരുഭൂമിയില് പോയി പാര്ത്തു.

1. Now Samuel died, and all Israel assembled and mourned for him; and they buried him at his home in Ramah. Then David moved down into the Desert of Paran.

2. കര്മ്മേലില് വ്യാപാരമുള്ള ഒരു മാവോന്യന് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവന് മഹാ ധനികനായിരുന്നു; അവന്നു മൂവായിരം ചെമ്മരിയാടും ആയിരം കോലാടും ഉണ്ടായിരുന്നു; അവന്നു കര്മ്മേലില് ആടുകളെ രോമം കത്രിക്കുന്ന അടിയന്തരം ഉണ്ടായിരുന്നു.

2. A certain man in Maon, who had property there at Carmel, was very wealthy. He had a thousand goats and three thousand sheep, which he was shearing in Carmel.

3. അവന്നു നാബാല് എന്നും അവന്റെ ഭാര്യകൂ അബീഗയില്എന്നും പേര്. അവള് നല്ല വിവേകമുള്ളവളും സുന്ദരിയും അവനോ നിഷ്ഠൂരനും ദുഷ്കര്മ്മിയും ആയിരുന്നു. അവന് കാലേബ് വംശക്കാരന് ആയിരുന്നു.

3. His name was Nabal and his wife's name was Abigail. She was an intelligent and beautiful woman, but her husband was surly and mean in his dealingshe was a Calebite.

4. നാബാലിന്നു ആടുകളെ രോമം കത്രിക്കുന്ന അടിയന്തരം ഉണ്ടെന്നു ദാവീദ് മരുഭൂമിയില് കേട്ടു.

4. While David was in the wilderness, he heard that Nabal was shearing sheep.

5. ദാവീദ് പത്തു ബാല്യക്കാരെ അയച്ചു, അവരോടു പറഞ്ഞതുനിങ്ങള് കര്മ്മേലില് നാബാലിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു എന്റെ പേരില് അവന്നു വന്ദനം ചൊല്ലി

5. So he sent ten young men and said to them, 'Go up to Nabal at Carmel and greet him in my name.

6. നന്നായിരിക്കട്ടെ; നിനക്കും നിന്റെ ഭവനത്തിന്നും നന്നായിരിക്കട്ടെ; നിനക്കുള്ള സകലത്തിന്നും നന്നായിരിക്കട്ടെ.

6. Say to him: 'Long life to you! Good health to you and your household! And good health to all that is yours!

7. നിനക്കു ആടുകളെ രോമം കത്രിക്കുന്ന അടിയന്തരം ഉണ്ടെന്നു ഞാന് കേട്ടിരിക്കുന്നു. നിന്റെ ഇടയന്മാര് ഞങ്ങളോടു കൂടെ ഇരുന്നപ്പോള് ഞങ്ങള് അവരെ ഉപദ്രവിച്ചില്ല; അവര് കര്മ്മേലില് ഇരുന്ന കാലത്തൊക്കെയും അവര്ക്കും ഒന്നും കാണാതെ പോയതുമില്ല.

7. ' 'Now I hear that it is sheep-shearing time. When your shepherds were with us, we did not mistreat them, and the whole time they were at Carmel nothing of theirs was missing.

8. നിന്റെ ബാല്യക്കാരോടു ചോദിച്ചാല് അവരും നിന്നോടു പറയും; അതുകൊണ്ടു ഈ ബാല്യക്കാരോടു ദയതോന്നേണം; നല്ല നാളിലല്ലോ ഞങ്ങള് വന്നിരിക്കുന്നതു; നിന്റെ കയ്യില് വരുന്നതു അടിയങ്ങള്ക്കും നിന്റെ മകനായ ദാവീദിന്നും തരേണമേ എന്നു അവനോടു പറവിന് .

8. Ask your own servants and they will tell you. Therefore be favorable toward my men, since we come at a festive time. Please give your servants and your son David whatever you can find for them.' '

9. ദാവീദിന്റെ ബാല്യക്കാര് ചെന്നു നാബാലിനോടു ഈ വാക്കുകളെല്ലാം ദാവീദിന്റെ പേരില് അറിയിച്ചു കാത്തുനിന്നു.

9. When David's men arrived, they gave Nabal this message in David's name. Then they waited.

10. നാബാല് ദാവീദിന്റെ ഭൃത്യന്മാരോടുദാവീദ് ആര്? യിശ്ശായിയുടെ മകന് ആര്? യജമാനന്മാരെ വിട്ടു പൊയ്ക്കളയുന്ന ദാസന്മാര് ഇക്കാലത്തു വളരെ ഉണ്ടു.

10. Nabal answered David's servants, 'Who is this David? Who is this son of Jesse? Many servants are breaking away from their masters these days.

11. ഞാന് എന്റെ അപ്പവും വെള്ളവും എന്റെ ആടുകളെ രോമം കത്രിക്കുന്നവര്ക്കായി ഒരുക്കിയ മാംസവും എടുത്തു എവിടുത്തുകാര് എന്നു അറിയാത്തവര്ക്കും കൊടുക്കുമോ എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

11. Why should I take my bread and water, and the meat I have slaughtered for my shearers, and give it to men coming from who knows where?'

12. ദാവീദിന്റെ ബാല്യക്കാര് മടങ്ങിവന്നു വിവരമൊക്കെയും അവനോടു അറിയിച്ചു.

12. David's men turned around and went back. When they arrived, they reported every word.

13. അപ്പോള് ദാവീദ് തന്റെ ആളുകളോടുഎല്ലാവരും വാള് അരെക്കു കെട്ടിക്കൊള്വിന് എന്നു പറഞ്ഞു. അവര് എല്ലാവരും വാള് അരെക്കു കെട്ടി; ദാവീദും വാള് അരെക്കു കെട്ടി; ഏകദേശം നാനൂറുപേര് ദാവീദിന്റെ പിന്നാലെ പുറപ്പെട്ടുപോയി; ഇരുനൂറുപേര് സാമാനങ്ങളുടെ അടുക്കല് പാര്ത്തു.

13. David said to his men, 'Each of you strap on your sword!' So they did, and David strapped his on as well. About four hundred men went up with David, while two hundred stayed with the supplies.

14. എന്നാല് ബാല്യക്കാരില് ഒരുത്തന് നാബാലിന്റെ ഭാര്യയായ അബീഗയിലിനോടു പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്ദാവീദ് നമ്മുടെ യജമാനന്നു വന്ദനം ചൊല്ലുവാന് മരുഭൂമിയില്നിന്നു ദൂതന്മാരെ അയച്ചു; അവനോ അവരെ ശകാരിച്ചു അയച്ചു.

14. One of the servants told Abigail, Nabal's wife, 'David sent messengers from the wilderness to give our master his greetings, but he hurled insults at them.

15. എന്നാല് ആ പുരുഷന്മാര് ഞങ്ങള്ക്കു ഏറ്റവും ഉപകാരമുള്ളവരായിരുന്നു; ഞങ്ങള് വയലില് അവരുമായി സഹവാസം ചെയ്തിരുന്ന കാലത്തൊരിക്കലും അവര് ഞങ്ങളെ ഉപദ്രവിച്ചില്ല; ഞങ്ങള്ക്കു ഒന്നും കാണാതെ പോയതുമില്ല.

15. Yet these men were very good to us. They did not mistreat us, and the whole time we were out in the fields near them nothing was missing.

16. ഞങ്ങള് ആടുകളെ മേയിച്ചുകൊണ്ടു അവരോടുകൂടെ ആയിരുന്നപ്പോഴൊക്കെയും രാവും പകലും അവര് ഞങ്ങള്ക്കു ഒരു മതില് ആയിരുന്നു.

16. Night and day they were a wall around us the whole time we were herding our sheep near them.

17. ആകയാല് ഇപ്പോള് ചെയ്യേണ്ടതു എന്തെന്നു ആലോചിച്ചുനോക്കേണം; നമ്മുടെ യജമാനന്നും അവന്റെ സകലഭവനത്തിന്നും ദോഷം നിര്ണ്ണയിച്ചുപോയിരിക്കുന്നു; അവനോ ദുസ്സ്വഭാവിയാകകൊണ്ടു അവനോടു ആര്ക്കും ഒന്നും മിണ്ടിക്കൂടാ.

17. Now think it over and see what you can do, because disaster is hanging over our master and his whole household. He is such a wicked man that no one can talk to him.'

18. ഉടനെ അബീഗയില് ഇരുനൂറു അപ്പവും രണ്ടു തുരുത്തി വീഞ്ഞും പാകം ചെയ്ത അഞ്ചു ആടും അഞ്ചു പറ മലരും നൂറു ഉണക്ക മുന്തിരിക്കുലയും ഇരുനൂറു അത്തിയടയും എടുത്തു കഴുതപ്പുറത്തു കയറ്റി ബാല്യക്കാരോടു;

18. Abigail acted quickly. She took two hundred loaves of bread, two skins of wine, five dressed sheep, five seahs of roasted grain, a hundred cakes of raisins and two hundred cakes of pressed figs, and loaded them on donkeys.

19. നിങ്ങള് എനിക്കു മുമ്പായി പോകുവിന് ; ഞാന് ഇതാ, പിന്നാലെ വരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. തന്റെ ഭര്ത്താവായ നാബാലിനോടു അവള് ഒന്നും അറിയിച്ചില്ലതാനും.

19. Then she told her servants, 'Go on ahead; I'll follow you.' But she did not tell her husband Nabal.

20. അവള് കഴുതപ്പുറത്തു കയറി മലയുടെ മറവില്കൂടി ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുമ്പോള് ഇതാ, ദാവീദും അവന്റെ ആളുകളും അവളുടെ നേരെ വരുന്നു; അവള് അവരെ എതിരേറ്റു.

20. As she came riding her donkey into a mountain ravine, there were David and his men descending toward her, and she met them.

21. എന്നാല് ദാവീദ്മരുഭൂമിയില് അവന്നു ഉണ്ടായിരുന്നതൊക്കെയും ഞാന് വെറുതെയല്ലോ കാത്തതു; അവന്റെ വക ഒന്നും കാണാതെ പോയതുമില്ല; അവനോ നന്മെക്കു പകരം എനിക്കു തിന്മചെയ്തു.

21. David had just said, 'It's been uselessall my watching over this fellow's property in the wilderness so that nothing of his was missing. He has paid me back evil for good.

22. അവന്നുള്ള സകലത്തിലും പുരുഷപ്രജയായ ഒന്നിനെയെങ്കിലും പുലരുംവരെ ഞാന് ജീവനോടെ വെച്ചേച്ചാല് ദൈവം ദാവീദിന്റെ ശത്രുക്കള്ക്കു തക്കവണ്ണവും അധികവും ചെയ്യട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു.

22. May God deal with David, be it ever so severely, if by morning I leave alive one male of all who belong to him!'

23. അബീഗയില് ദാവീദിനെ കണ്ടപ്പോള് ക്ഷണത്തില് കഴുതപ്പുറത്തുനിന്നു ഇറങ്ങി ദാവീദിന്റെ മുമ്പില് സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു.

23. When Abigail saw David, she quickly got off her donkey and bowed down before David with her face to the ground.

24. അവള് അവന്റെ കാല്ക്കല് വീണു പറഞ്ഞതുയജമാനനേ, കുറ്റം എന്റെമേല് ഇരിക്കട്ടെ; അടിയന് ഒന്നു ബോധിപ്പിച്ചുകൊള്ളട്ടെ; അടിയന്റെ വാക്കുകളെ കേള്ക്കേണമേ.

24. She fell at his feet and said: 'Pardon your servant, my lord, and let me speak to you; hear what your servant has to say.

25. ദുസ്സ്വഭാവിയായ ഈ നാബാലിനെ യജമാനന് ഗണ്യമാക്കരുതേ; അവന് തന്റെ പേര്പോലെ തന്നെ ആകുന്നു; നാബാല് എന്നല്ലോ അവന്റെ പേര്; ഭോഷത്വം അത്രേ അവന്റെ പക്കല് ഉള്ളതു. അടിയനോ, യജമാനന് അയച്ച ബാല്യക്കാരെ കണ്ടിരുന്നില്ല.

25. Please pay no attention, my lord, to that wicked man Nabal. He is just like his namehis name means Fool, and folly goes with him. And as for me, your servant, I did not see the men my lord sent.

26. ആകയാല് യജമാനനേ, യഹോവയാണ, നിന്നാണ, രക്തപാതകവും സ്വന്തകയ്യാല് പ്രതികാരവും ചെയ്യാതവണ്ണം യഹോവ നിന്നെ തടുത്തിരിക്കുന്നു; നിന്റെ ശത്രുക്കളും യജമാനന്നു ദോഷം വിചാരിക്കുന്നവരും നാബാലിനെപ്പോലെ ആകട്ടെ.

26. And now, my lord, as surely as the LORD your God lives and as you live, since the LORD has kept you from bloodshed and from avenging yourself with your own hands, may your enemies and all who are intent on harming my lord be like Nabal.

27. ഇപ്പോള് യജമാനന്റെ അടുക്കല് അടിയന് കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്ന ഈ കാഴ്ച യജമാനന്റെ പരിചാരകരായ ബാല്യക്കാര്ക്കും ഇരിക്കട്ടെ.

27. And let this gift, which your servant has brought to my lord, be given to the men who follow you.

28. അടിയന്റെ കുറ്റം ക്ഷമിക്കേണമേ, യഹോവ യജമാനന്നു സ്ഥിരമായോരു ഭവനം പണിയും; യഹോവയുടെ യുദ്ധങ്ങളെയല്ലോ യജമാനന് നടത്തുന്നതു. ആയുഷ്കാലത്തൊരിക്കലും നിന്നില് ദോഷം കാണുകയില്ല.

28. 'Please forgive your servant's presumption. The LORD your God will certainly make a lasting dynasty for my lord, because you fight the LORD's battles, and no wrongdoing will be found in you as long as you live.

29. മനുഷ്യന് നിന്നെ പിന്തുര്ന്നു നിനക്കു ജീവഹാനി വരുത്തുവാന് എഴുന്നേറ്റാലും യജമാനന്റെ പ്രാണന് നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ പക്കല് ജീവഭാണ്ഡത്തില് കെട്ടപ്പെട്ടിരിക്കും; നിന്റെ ശത്രുക്കളുടെ പ്രാണങ്ങളെയോ അവന് കവിണയുടെ തടത്തില്നിന്നു എന്നപോലെ എറിഞ്ഞുകളയും.

29. Even though someone is pursuing you to take your life, the life of my lord will be bound securely in the bundle of the living by the LORD your God, but the lives of your enemies he will hurl away as from the pocket of a sling.

30. എന്നാല് യഹോവ യജമാനന്നു വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരിക്കുന്ന എല്ലാ നന്മയും നിവൃത്തിച്ചുതന്നു നിന്നെ യിസ്രായേലിന്നു പ്രഭുവാക്കി വേക്കുമ്പോള്

30. When the LORD has fulfilled for my lord every good thing he promised concerning him and has appointed him ruler over Israel,

31. അകാരണമായി രക്തം ചിന്നുകയും യജമാനന് താന് തന്നേ പ്രതികാരം നടത്തുകയും ചെയ്തുപോയി എന്നുള്ള ചഞ്ചലവും മനോവ്യഥയും യജമാനന്നു ഉണ്ടാകയില്ല; എന്നാല് യഹോവ യജമാനന്നു നന്മ ചെയ്യുമ്പോള് അടിയനെയും ഔര്ത്തുകൊള്ളേണമേ.

31. my lord will not have on his conscience the staggering burden of needless bloodshed or of having avenged himself. And when the LORD your God has brought my lord success, remember your servant.'

32. ദാവീദ് അബീഗയിലിനോടു പറഞ്ഞതുഎന്നെ എതിരേല്പാന് നിന്നെ ഇന്നു അയച്ചിരിക്കുന്ന യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവേക്കു സ്തോത്രം.

32. David said to Abigail, 'Praise be to the LORD, the God of Israel, who has sent you today to meet me.

33. നിന്റെ വിവേകം സ്തുത്യം; രക്തപാതകവും സ്വന്തകയ്യാല് പ്രതികാരവും ചെയ്യാതവണ്ണം എന്നെ ഇന്നു തടുത്തിരിക്കുന്ന നീയും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവള്.

33. May you be blessed for your good judgment and for keeping me from bloodshed this day and from avenging myself with my own hands.

34. നിന്നോടു ദോഷം ചെയ്യാതവണ്ണം എന്നെ തടുത്തിരിക്കുന്ന യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയാണ, നീ ബദ്ധപ്പെട്ടു എന്നെ എതിരേറ്റു വന്നിരുന്നില്ലെങ്കില് നേരം പുലരുമ്പോഴേക്കു പുരുഷപ്രജയൊന്നും നാബാലിന്നു ശേഷിക്കയില്ലായിരുന്നു.

34. Otherwise, as surely as the LORD, the God of Israel, lives, who has kept me from harming you, if you had not come quickly to meet me, not one male belonging to Nabal would have been left alive by daybreak.'

35. പിന്നെ അവള് കൊണ്ടുവന്നതു ദാവീദ് അവളുടെ കയ്യില്നിന്നു വാങ്ങി അവളോടുസമാധാനത്തോടെ വീട്ടിലേക്കു പോക; ഇതാ, ഞാന് നിന്റെ വാക്കു കേട്ടു നിന്റെ മുഖം ആദരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

35. Then David accepted from her hand what she had brought him and said, 'Go home in peace. I have heard your words and granted your request.'

36. അബീഗയില് നാബാലിന്റെ അടുക്കല് എത്തിയപ്പോള് അവന് തന്റെ വീട്ടില് രാജവിരുന്നുപോലെ ഒരു വിരുന്നു കഴിക്കുന്നതു കണ്ടു; നാബാലിന്റെ ഹൃദയം ആനന്ദത്തിലായി അവന്നു നന്നാ ലഹരിപിടിച്ചിരുന്നു; അതുകൊണ്ടു അവള് നേരം വെളുക്കുംവരെ വിവരം ഒന്നും അവനെ അറിയിച്ചില്ല.

36. When Abigail went to Nabal, he was in the house holding a banquet like that of a king. He was in high spirits and very drunk. So she told him nothing at all until daybreak.

37. എന്നാല് രാവിലെ നാബാലിന്റെ വീഞ്ഞു ഇറങ്ങിയശേഷം അവന്റെ ഭാര്യ അവനോടു വിവരം അറിയിച്ചപ്പോള് അവന്റെ ഹൃദയം അവന്റെ ഉള്ളില് നിര്ജ്ജീവമായി അവന് കല്ലിച്ചുപോയി.

37. Then in the morning, when Nabal was sober, his wife told him all these things, and his heart failed him and he became like a stone.

38. പത്തുദിവസം കഴിഞ്ഞശേഷം യഹോവ നാബാലിനെ ദണ്ഡിപ്പിച്ചു, അവന് മരിച്ചുപോയി.

38. About ten days later, the LORD struck Nabal and he died.

39. നാബാല് മരിച്ചു എന്നു ദാവീദ് കേട്ടപ്പോള്എന്നെ നിന്ദിച്ച നിന്ദെക്കായിട്ടു നാബാലിനോടു വ്യവഹരിക്കയും തന്റെ ദാസനെ തിന്മചെയ്യാതവണ്ണം തടുക്കയും ചെയ്ത യഹോവേക്കു സ്തോത്രം. നാബാലിന്റെ ദുഷ്ടത യഹോവ അവന്റെ തലയില് തന്നേ വരുത്തിയിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. പിന്നെ ദാവീദ് അബീഗയിലിനെ തനിക്കു ഭാര്യയായിപരിഗ്രഹിക്കേണ്ടതിന്നു അവളോടു സംസാരിപ്പാന് ആളയച്ചു.

39. When David heard that Nabal was dead, he said, 'Praise be to the LORD, who has upheld my cause against Nabal for treating me with contempt. He has kept his servant from doing wrong and has brought Nabal's wrongdoing down on his own head.' Then David sent word to Abigail, asking her to become his wife.

40. ദാവീദിന്റെ ഭൃത്യന്മാര് കര്മ്മേലില് അബീഗയിലിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു അവളോടുനീ ദാവീദിന്നു ഭാര്യയായ്തീരുവാന് നിന്നെ കൊണ്ടുചെല്ലേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങളെ അവന് നിന്റെ അടുക്കല് അയച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

40. His servants went to Carmel and said to Abigail, 'David has sent us to you to take you to become his wife.'

41. അവള് എഴുന്നേറ്റു നിലംവരെ തലകുനിച്ചുഇതാ, അടിയന് യജമാനന്റെ ദാസന്മാരുടെ കാലുകളെ കഴുകുന്ന ദാസി എന്നു പറഞ്ഞു.

41. She bowed down with her face to the ground and said, 'I am your servant and am ready to serve you and wash the feet of my lord's servants.'

42. ഉടനെ അബീഗയില് എഴുന്നേറ്റു തന്റെ പരിചാരകികളായ അഞ്ചു ബാല്യക്കാരത്തികളുമായി കഴുതപ്പുറത്തു കയറി ദാവീദിന്റെ ദൂതന്മാരോടുകൂടെ ചെന്നു അവന്നു ഭാര്യയായി തീര്ന്നു.

42. Abigail quickly got on a donkey and, attended by her five female servants, went with David's messengers and became his wife.

43. യിസ്രായേലില്നിന്നു ദാവീദ് അഹീനോവമിനെയും കൊണ്ടുവന്നു; അവര് ഇരുവരും അവന്നു ഭാര്യമാരായ്തീര്ന്നു.

43. David had also married Ahinoam of Jezreel, and they both were his wives.

44. ശൌലോ തന്റെ മകളും ദാവീദിന്റെ ഭാര്യയുമായിരുന്ന മീഖളിനെ ഗല്ലീമ്യനായ ലയീശിന്റെ മകന് ഫല്തിക്കു കൊടുത്തിരുന്നു.

44. But Saul had given his daughter Michal, David's wife, to Paltiel son of Laish, who was from Gallim.