1. ശൌല് മരിക്കയും ദാവീദ് അമാലേക്യരെ സംഹരിച്ചു മടങ്ങിവന്നു സിക്ളാഗില് രണ്ടു ദിവസം പാര്ക്കയും ചെയ്ത ശേഷം

1. And so it was, after the death of Saul, when David had returned from the smiting of the Amalekites, and David had abode in Ziklag two days,

2. മൂന്നാം ദിവസം ഒരു ആള് വസ്ത്രം കീറിയും തലയില് പൂഴി വാരിയിട്ടുംകൊണ്ടു ശൌലിന്റെ പാളയത്തില്നിന്നു വന്നു, ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് എത്തി സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു.

2. yea so it was, on the third day, that lo! a man came out of the camp, from Saul, with his clothes rent, and earth upon his head, and so it was, when he came in unto David, that he fell to the earth, and did homage.

3. ദാവീദ് അവനോടുനീ എവിടെ നിന്നു വരുന്നു എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുഞാന് യിസ്രായേല് പാളയത്തില്നിന്നു ഔടിപ്പോരികയാകുന്നു എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

3. And David said unto him, From whence comest thou? And he said unto him, Out of the camp of Israel, am I escaped.

4. ദാവീദ് അവനോടുകാര്യം എന്തായി? പറക എന്നു ചോദിച്ചു. അതിന്നു അവന് ജനം പടയില് തോറ്റോടി; ജനത്തില് അനേകര് പട്ടുവീണു; ശൌലും അവന്റെ മകനായ യോനാഥാനുംകൂടെ പട്ടുപോയി എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

4. And David said unto him How turned out the matter? tell me, I pray thee. And he said The people have fled from the battle, yea moreover, many, of the people have fallen, and died, Yea moreover, Saul, and Jonathan his son, are dead.

5. വര്ത്തമാനം കൊണ്ടുവന്ന ബാല്യക്കാരനോടു ദാവീദ്ശൌലും അവന്റെ മകനായ യോനാഥാനും പട്ടുപോയതു നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു

5. Then said David unto the young man who was telling him, How knowest thou that Saul and Jonathan his son are dead?

6. വര്ത്തമാനം കൊണ്ടുവന്ന ബാല്യക്കാരന് പറഞ്ഞതുഞാന് യദൃച്ഛയാ ഗില്ബോവപര്വ്വതത്തിലേക്കു ചെന്നപ്പോള് ശൌല് തന്റെ കുന്തത്തിന്മേല് ചാരിനിലക്കുന്നതും തേരും കുതിരപ്പടയും അവനെ തുടര്ന്നടുക്കുന്നതും കണ്ടു;

6. And the young man who was telling him said, It, so happened, that I was on Mount Gilboa, when lo! Saul, leaning upon his spear, and lo! the chariots and horsemen, hotly pursued him;

7. അവന് പിറകോട്ടു നോക്കി എന്നെ കണ്ടു വിളിച്ചുഅടിയന് ഇതാ എന്നു ഞാന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

7. so he turned behind him, and saw me, and cried out unto me, and I said, Behold me!

8. നീ ആരെന്നു അവന് എന്നോടു ചോദിച്ചതിന്നുഞാന് ഒരു അമാലേക്യന് എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

8. And he said unto me, Who art thou? And I said unto him, An Amalekite, am I.

9. അവന് എന്നോടുനീ അടുത്തുവന്നു എന്നെ കൊല്ലേണം; എന്റെ ജീവന് മുഴുവനും എന്നില് ഇരിക്കകൊണ്ടു എനിക്കു പരിഭ്രമം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

9. And he said unto me, I pray thee, take thy stand by me, and put me to death, for the cramp hath seized me, even for as long as my life shall be in me.

10. അതുകൊണ്ടു ഞാന് അടുത്തുചെന്നു അവനെ കൊന്നു; അവന്റെ വീഴ്ചയുടെ ശേഷം അവന് ജീവിക്കയില്ല എന്നു ഞാന് അറിഞ്ഞിരുന്നു; അവന്റെ തലയിലെ കിരീടവും ഭുജത്തിലെ കടകവും ഞാന് എടുത്തു ഇവിടെ യജമാനന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു.

10. So I took my stand by him, and put him to death, for I perceived that he could not survive his fall, so I took the crown that was on his head, and the bracelet that was on his arm, and have brought them in unto my lord, here.

11. ഉടനെ ദാവീദ് തന്റെ വസ്ത്രം പറിച്ചുകീറി; കൂടെയുള്ളവരും അങ്ങനെ തന്നെ ചെയ്തു.

11. Then David took hold of his clothes, and rent them, yea moreover, so did all the men who were with him.

12. അവര് ശൌലിനെയും അവന്റെ മകനായ യോനാഥാനെയും യഹോവയുടെ ജനത്തെയും യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തെയും കുറിച്ചു അവര് വാളാല് വീണുപോയതുകൊണ്ടു വിലപിച്ചു കരഞ്ഞു സന്ധ്യവരെ ഉപവസിച്ചു.

12. And they lamented aloud, and wept, and fasted until the evening, for Saul, and for Jonathan his son, and for the people of Yahweh, and for the house of Israel, because they had fallen by the sword.

13. ദാവീദ് വര്ത്തമാനം കൊണ്ടുവന്ന ബാല്യക്കാരനോടുനീ എവിടുത്തുകാരന് എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുഞാന് ഒരു അന്യജാതിക്കാരന്റെ മകന് , ഒരു അമാലേക്യന് എന്നു അവന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

13. And David said unto the young man who was telling him, Whence art thou? And he said, Son of a sojourner an Amalekite, am I.

14. ദാവീദ് അവനോടുയഹോവയുടെ അഭിഷിക്തനെ സംഹരിക്കേണ്ടതിന്നു കയ്യോങ്ങുവാന് നിനക്കു ഭയം തോന്നാഞ്ഞതു എങ്ങനെ എന്നു പറഞ്ഞു.

14. And David said unto him, How wast thou not afraid to thrust forth thy hand, to destroy the Anointed of Yahweh?

15. പിന്നെ ദാവീദ് ബാല്യക്കാരില് ഒരുത്തനെ വിളിച്ചുനീ ചെന്നു അവനെ വെട്ടിക്കളക എന്നു പറഞ്ഞു.

15. So David called one of the young men, and said, Go near fall upon him. And he smote him, that he died.

16. അവന് അവനെ വെട്ടിക്കൊന്നു. ദാവീദ് അവനോടുനിന്റെ രക്തം നിന്റെ തലമേല്; യഹോവയുടെ അഭിഷിക്തനെ ഞാന് കൊന്നു എന്നു നീ നിന്റെ വായ് കൊണ്ടു തന്നെ നിനക്കു വിരോധമായി സാക്ഷീകരിച്ചുവല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.

16. And David said unto him, Thy blood, be upon thine own head, for, thine own mouth, hath testified against thee, saying, I myself, put to death the Anointed of Yahweh.

17. അനന്തരം ദാവീദ് ശൌലിനെയും അവന്റെ മകനായ യോനാഥാനെയും കുറിച്ചു ഈ വിലാപഗീതം ചൊല്ലി--

17. Then chanted David this dirge, over Saul and over Jonathan his son;

18. അവന് യെഹൂദാമക്കളെ ഈ ധനുര്ഗ്ഗീതം അഭ്യസിപ്പിപ്പാന് കല്പിച്ചു; അതു ശൂരന്മാരുടെ പുസ്തകത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ:-

18. and he thought to teach the sons of Judah the song of the Bow, lo! it is written in the Book of the Upright:

19. യിസ്രായേലേ, നിന്റെ പ്രതാപമായവര് നിന്റെ ഗിരികളില് നിഹതന്മാരായി; വീരന്മാര് പട്ടുപോയതു എങ്ങനെ!

19. The beauty of Israel! on thy high plumes slain! How have fallen the mighty!

20. ഗത്തില് അതു പ്രസിദ്ധമാക്കരുതേ; അസ്കലോന് വീഥികളില് ഘോഷിക്കരുതേ; ഫെലിസ്ത്യപുത്രിമാര് സന്തോഷിക്കരുതേ; അഗ്രചര്മ്മികളുടെ കന്യകമാര് ഉല്ലസിക്കരുതേ.

20. Do not tell it in Gath, Do not publish it in the streets of Ashkelon, lest the daughters of the Philistines rejoice, lest the daughters of the Uncircumcised triumph.

21. ഗില്ബോവപര്വ്വതങ്ങളേ, നിങ്ങളുടെ മേല് മഞ്ഞോ മഴയോ പെയ്യാതെയും വഴിപാടുനിലങ്ങള് ഇല്ലാതെയും പോകട്ടെ. അവിടെയല്ലോ വീരന്മാരുടെ പരിച എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞതു; ശൌലിന്റെ തൈലാഭിഷേകമില്ലാത്ത പരിച തന്നേ.

21. Ye mountains in Gilboa! Be there neither dew nor rain upon you, nor fields of offerings, for, there, were cast away, the shields of the mighty, The shield of Saul, unanointed with oil.

22. നിഹതന്മാരുടെ രക്തവും വീരന്മാരുടെ മേദസ്സും വിട്ടു യോനാഥാന്റെ വില്ലു പിന്തിരിഞ്ഞില്ല; ശൌലിന്റെ വാള് വൃഥാ പോന്നതുമില്ല.

22. From the blood of the slain, from the fat of the mighty, the bow of Jonathan ne'er drew back, and, the sword of Saul, ne'er returned, empty.

23. ശൌലും യോനാഥാനും ജീവകാലത്തു പ്രീതിയും വാത്സല്യവും പൂണ്ടിരുന്നു; മരണത്തിലും അവര് വേര്പിരിഞ്ഞില്ല. അവര് കഴുകനിലും വേഗവാന്മാര്. സിംഹത്തിലും വീര്യവാന്മാര്.

23. Saul and Jonathan, delightfully loving in their lives, even, in their death, were not divided, Beyond eagles, were they swift, beyond lions, were they strong!

24. യിസ്രായേല്പുത്രിമാരേ, ശൌലിനെച്ചൊല്ലി കരവിന് അവന് നിങ്ങളെ ഭംഗിയായി രക്താംബരം ധരിപ്പിച്ചു നിങ്ങളുടെ വസ്ത്രത്തിന്മേല് പൊന്നാഭരണം അണിയിച്ചു.

24. Ye daughters of Israel! For Saul, weep ye, who clothed you in crimson, decked with lovely things, who hung ornaments of gold on your apparel!

25. യുദ്ധമദ്ധ്യേ വീരന്മാര് പട്ടുപോയതെങ്ങിനെ! നിന്റെ ഗിരികളില് യോനാഥാന് നിഹതനായല്ലോ.

25. How have fallen the mighty, in the midst of the battle! Jonathan, on thy high places, slain!

26. യോനാഥാനേ, എന്റെ സഹോദരാ, നിന്നെച്ചൊല്ലി ഞാന് ദുഃഖിക്കുന്നു; നീ എനിക്കു അതിവത്സലന് ആയിരുന്നു; നിന് പ്രേമം കളത്രപ്രേമത്തിലും വിസ്മയമേറിയതു.

26. I am distressed for thee, my brother, Jonathan! Delightful to me, exceedingly, Wonderful, was thy love to me, passing the love of women.

27. വീരന്മാര് പട്ടുപോയതു എങ്ങനെ; യുദ്ധായുധങ്ങള് നശിച്ചുപോയല്ലോ!

27. How have fallen the mighty, and perished the weapons of war!