1. അതിന്റെ ശേഷം അമ്മോന്യരുടെ രാജാവു മരിച്ചു; അവന്റെ മകനായ ഹാനൂന് അവന്നു പകരം രാജാവായി.

1. Some time after this, King Nahash of the Ammonites died, and his son Hanun became king.

2. അപ്പോള് ദാവീദ്ഹാനൂന്റെ അപ്പനായ നാഹാശ് എനിക്കു ദയ ചെയ്തതുപോലെ അവന്റെ മകന്നു ഞാനും ദയ ചെയ്യും എന്നു പറഞ്ഞു അവന്റെ അപ്പനെക്കുറിച്ചു അവനോടു ആശ്വാസവാക്കു പറവാന് തന്റെ ഭൃത്യന്മാരെ പറഞ്ഞയച്ചു.

2. David said, 'I am going to show loyalty to Hanun just as his father, Nahash, was always loyal to me.' So David sent ambassadors to express sympathy to Hanun about his father's death.But when David's ambassadors arrived in the land of Ammon,

3. ദാവീദിന്റെ ഭൃത്യന്മാര് അമ്മോന്യരുടെ ദേശത്തു എത്തിയപ്പോള് അമ്മോന്യപ്രഭുക്കന്മാര് തങ്ങളുടെ യജമാനനായ ഹാനൂനോടുദാവീദ് നിന്റെ അപ്പനെ ബഹുമാനിച്ചിട്ടാകുന്നു ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നവരെ നിന്റെ അടുക്കല് അയച്ചതു എന്നു തോന്നുന്നുവോ? പട്ടണത്തെ ശോധനചെയ്തു ഒറ്റുനോക്കുവാനും അതിനെ നശിപ്പിച്ചുകളവാനും അല്ലയോ ദാവീദ് ഭൃത്യന്മാരെ നിന്റെ അടുക്കല് അയച്ചതു എന്നു പറഞ്ഞു.

3. the Ammonite commanders said to Hanun, their master, 'Do you really think these men are coming here to honor your father? No! David has sent them to spy out the city so they can come in and conquer it!'

4. അപ്പോള് ഹാനൂന് ദാവീദിന്റെ ഭൃത്യന്മാരെ പിടിച്ചു അവരുടെ താടിയെ പാതി ചിരപ്പിച്ചു അവരുടെ അങ്കികളെ നടുവില് ആസനംവരെ മുറിപ്പിച്ചു അവരെ അയച്ചു.

4. So Hanun seized David's ambassadors and shaved off half of each man's beard, cut off their robes at the buttocks, and sent them back to David in shame.

5. ദാവീദ് രാജാവു ഇതു അറിഞ്ഞപ്പോള് ആ പുരുഷന്മാര് ഏറ്റവും ലജ്ജിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവരുടെ അടുക്കല് ആളയച്ചുനിങ്ങളുടെ താടി വളരുംവരെ യെരീഹോവില് താമസിപ്പിന് ; പിന്നെ മടങ്ങിവരാം എന്നു പറയിച്ചു.

5. When David heard what had happened, he sent messengers to tell the men, 'Stay at Jericho until your beards grow out, and then come back.' For they felt deep shame because of their appearance.

6. തങ്ങള് ദാവീദിന്നു വെറുപ്പുള്ളവരായ്തീര്ന്നു എന്നു അമ്മോന്യര് കണ്ടപ്പോള് അവര് ആളയച്ചു ബേത്ത്-രെഹോബിലെ അരാമ്യരില്നിന്നും സോബയിലെ അരാമ്യരില്നിന്നും ഇരുപതിനായിരം കാലാളുകളെയും ആയിരംപേരുമായി മാഖാരാജാവിനെയും തോബില്നിന്നു പന്തീരായിരംപേരെയും കൂലിക്കു വരുത്തി.

6. When the people of Ammon realized how seriously they had angered David, they sent and hired 20,000 Aramean foot soldiers from the lands of Beth-rehob and Zobah, 1,000 from the king of Maacah, and 12,000 from the land of Tob.

7. ദാവീദ് അതു കേട്ടപ്പോള് യോവാബിനെയും ശൂരന്മാരുടെ സകലസൈന്യത്തെയും അയച്ചു.

7. When David heard about this, he sent Joab and all his warriors to fight them.

8. അമ്മോന്യരും പുറപ്പെട്ടു പട്ടണവാതില്ക്കല് പടെക്കു അണിനിരന്നു; എന്നാല് സോബയിലെയും രെഹോബിലെയും അരാമ്യരും തോബ്യരും മാഖ്യരും തനിച്ചു വെളിന് പ്രദേശത്തായിരുന്നു.

8. The Ammonite troops came out and drew up their battle lines at the entrance of the city gate, while the Arameans from Zobah and Rehob and the men from Tob and Maacah positioned themselves to fight in the open fields.

9. തന്റെ മുമ്പിലും പിമ്പിലും പടനിരന്നിരിക്കുന്നു എന്നു കണ്ടപ്പോള് യോവാബ് യിസ്രായേലിന്റെ സകലവീരന്മാരില്നിന്നും ഒരു കൂട്ടത്തെ തിരഞ്ഞെടുത്തു അരാമ്യരുടെ നേരെ അണിനിരത്തി.

9. When Joab saw that he would have to fight on both the front and the rear, he chose some of Israel's elite troops and placed them under his personal command to fight the Arameans in the fields.

10. ശേഷം പടജ്ജനത്തെ അമ്മോന്യരുടെ നേരെ നിരത്തേണ്ടതിന്നു തന്റെ സഹോദരനായ അബീശായിയെ ഏല്പിച്ചു അവനോടു

10. He left the rest of the army under the command of his brother Abishai, who was to attack the Ammonites.

11. അരാമ്യര് എന്റെ നേരെ പ്രാബല്യം പ്രാപിച്ചാല് നീ എനിക്കു സഹായം ചെയ്യേണം; അമ്മോന്യര് നിന്റെ നേരെ പ്രാബല്യം പ്രാപിച്ചാല് ഞാന് വന്നു നിനക്കു സഹായം ചെയ്യും.

11. 'If the Arameans are too strong for me, then come over and help me,' Joab told his brother. 'And if the Ammonites are too strong for you, I will come and help you.

12. ധൈര്യമായിരിക്ക; നാം നമ്മുടെ ജനത്തിന്നും നമ്മുടെ ദൈവത്തിന്റെ പട്ടണങ്ങള്ക്കും വേണ്ടി പുരുഷത്വം കാണിക്കുക; യഹോവയോ തനിക്കു ഇഷ്ടമായതു ചെയ്യുമാറാകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

12. Be courageous! Let us fight bravely for our people and the cities of our God. May the LORD's will be done.'

13. പിന്നെ യോവാബും കൂടെയുള്ള ജനവും അരാമ്യരോടു പടെക്കു അടുത്തു; അവര് അവന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടിപ്പോയി.

13. When Joab and his troops attacked, the Arameans began to run away.

14. അരാമ്യര് ഔടിപ്പോയി എന്നു കണ്ടപ്പോള് അമ്മോന്യരും അബീശായിയുടെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടി പട്ടണത്തില് കടന്നു. യോവാബ് അമ്മോന്യരെ വിട്ടു യെരൂശലേമിലേക്കു മടങ്ങിപ്പോന്നു.

14. And when the Ammonites saw the Arameans running, they ran from Abishai and retreated into the city. After the battle was over, Joab returned to Jerusalem.

15. തങ്ങള് യിസ്രായേലിനോടു തോറ്റുപോയി എന്നു അരാമ്യര് കണ്ടിട്ടു അവര് ഒന്നിച്ചുകൂടി.

15. The Arameans now realized that they were no match for Israel. So when they regrouped,

16. ഹദദേസെര് ആളയച്ചു നദിക്കു അക്കരെയുള്ള അരാമ്യരെ വരുത്തി; അവര് ഹേലാമിലേക്കു വന്നു; ഹദദേസെരിന്റെ സേനാപതിയായ ശോബക് അവരുടെ നായകനായിരുന്നു.

16. they were joined by additional Aramean troops summoned by Hadadezer from the other side of the Euphrates River. These troops arrived at Helam under the command of Shobach, the commander of Hadadezer's forces.

17. അതു ദാവീദിന്നു അറിവുകിട്ടിയപ്പോള് അവന് എല്ലായിസ്രായേല്യരെയും കൂട്ടിവരുത്തി യോര്ദ്ദാന് കടന്നു ഹേലാമില്ചെന്നു. എന്നാറെ അരാമ്യര് ദാവീദിന്റെ നേരെ അണിനിരന്നു പടയേറ്റു.

17. When David heard what was happening, he mobilized all Israel, crossed the Jordan River, and led the army to Helam. The Arameans positioned themselves in battle formation and fought against David.

18. അരാമ്യര് യിസ്രായേലിന്റെ മുമ്പില് നിന്നു ഔടിപ്പോയി; ദാവീദ് അരാമ്യരില് എഴുനൂറു തേരാളികളെയും നാല്പതിനായിരം കുതിരപ്പടയാളികളെയും കൊന്നു, അവരുടെ സേനാപതിയായ ശോബക്കിനെയും വെട്ടിക്കൊന്നു.

18. But again the Arameans fled from the Israelites. This time David's forces killed 700 charioteers and 40,000 foot soldiers, including Shobach, the commander of their army.

19. എന്നാല് ഹദദേസെരിന്റെ ആശ്രിതന്മാരായ സകലരാജാക്കന്മാരും തങ്ങള് യിസ്രായേലിനോടു തോറ്റു എന്നു കണ്ടിട്ടു യിസ്രായേല്യരുമായി സന്ധിചെയ്തു അവരെ സേവിച്ചു. അതില്പിന്നെ അമ്മോന്യര്ക്കും സഹായം ചെയ്വാന് അരാമ്യര് ഭയപ്പെട്ടു.

19. When all the kings allied with Hadadezer saw that they had been defeated by Israel, they surrendered to Israel and became their subjects. After that, the Arameans were afraid to help the Ammonites.