1. അനന്തരം ദാവീദ് യഹോവയോടുഞാന് യെഹൂദ്യനഗരങ്ങളില് ഒന്നിലേക്കു ചെല്ലേണമോ എന്നു ചോദിച്ചു. യഹോവ അവനോടുചെല്ലുക എന്നു കല്പിച്ചു. ഞാന് എവിടേക്കു ചെല്ലേണ്ടു എന്നു ദാവീദ് ചോദിച്ചതിന്നുഹെബ്രോനിലേക്കു എന്നു അരുളപ്പാടുണ്ടായി.

1. And after these things David consulted the Lord, saying: Shall I go up into one of the cities of Juda? And the Lord said to him: Go up. And David said: Whither shall I go up? And he answered him: Into Hebron.

2. അങ്ങനെ ദാവീദ് യിസ്രെയേല്ക്കാരത്തി അഹീനോവം, കര്മ്മേല്യന് നാബാലിന്റെ ഭാര്യയായിരുന്ന അബീഗയില് എന്നീ രണ്ടു ഭാര്യമാരുമായി അവിടേക്കു ചെന്നു.

2. So David went up, and his two wives, Achinoam the Jezrahelitess, and Abigail the wife of Nabal of Carmel:

3. ദാവീദ് തന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളുകളെ ഒക്കെയും കുടുംബസഹിതം കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി; അവര് ഹെബ്രോന്യപട്ടണങ്ങളില് പാര്ത്തു.

3. And the men also that were with him, David brought up every man with his household: and they abode in the towns of Hebron.

4. അപ്പോള് യെഹൂദാപുരുഷന്മാര് വന്നു അവിടെവെച്ചു ദാവീദിനെ യെഹൂദാഗൃഹത്തിന്നു രാജാവായിട്ടു അഭിഷേകം ചെയ്തു.

4. And the men of Juda came, and anointed David there, to be king over the house of Juda. And it was told David, that the men of Jabes Galaad had buried Saul.

5. ഗിലെയാദിലെ യാബേശ് നിവാസികള് ആയിരുന്നു ശൌലിനെ അടക്കംചെയ്തതു എന്നു ദാവീദിന്നു അറിവുകിട്ടി. ദാവീദ്, ഗിലെയാദിലെ യാബേശ് നിവാസികളുടെ അടുക്കല് ദൂതന്മാരെ അയച്ചുനിങ്ങളുടെ യജമാനനായ ശൌലിനോടു ഇങ്ങനെ ദയകാണിച്ചു അവനെ അടക്കം ചെയ്കകൊണ്ടു നിങ്ങള് യഹോവയാല് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവര്.

5. David therefore sent messengers to the men of Jabes Galaad, and said to them: Blessed be you to the Lord, who have shewn this mercy to your master Saul, and have buried him.

6. യഹോവ നിങ്ങളോടു ദയയും വിശ്വസ്തതയും കാണിക്കുമാറാകട്ടെ; നിങ്ങള് ഈ കാര്യം ചെയ്തിരിക്കകൊണ്ടു ഞാനും നിങ്ങള്ക്കു നന്മ ചെയ്യും.

6. And now the Lord surely will render you mercy and truth, and I also will, requite you for this good turn, because you have done this thing.

7. ആകയാല് നിങ്ങള് ധൈര്യപ്പെട്ടു ശൂരന്മാരായിരിപ്പിന് ; നിങ്ങളുടെ യജമാനനായ ശൌല് മരിച്ചുപോയല്ലോ; യെഹൂദാഗൃഹം എന്നെ തങ്ങള്ക്കു രാജാവായിട്ടു അഭിഷേകം ചെയ്തിരിക്കുന്നു എന്നു പറയിച്ചു.

7. Let your hands be strengthened, and be ye men of valour: for although your master Saul be dead, yet the house of Juda hath anointed me to be their king.

8. എന്നാല് ശൌലിന്റെ സേനാപതിയായ നേരിന്റെ മകന് അബ്നേര് ശൌലിന്റെ മകനായ ഈശ്-ബോശെത്തിനെ മഹനയീമിലേക്കു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി,

8. But Abner the son of Ner, general of Saul's army, took Isboseth the son of Saul, and led him about through the camp?

9. അവനെ ഗിലെയാദ്, അശൂരി, യിസ്രെയേല്, എഫ്രയീം, ബെന്യാമീന് എന്നിങ്ങനെ എല്ലായിസ്രായേല്യര്ക്കും രാജാവാക്കി,

9. And made him king over Galaad, and, over Gessuri, and over Jezrahel, and over Ephraim, and over Benjamin, and over all Israel.

10. ശൌലിന്റെ മകനായ ഈശ്-ബോശെത്ത് യിസ്രായേലില് രാജാവായപ്പോള് അവന്നു നാല്പതു വയസ്സായിരുന്നു; അവന് രണ്ടു സംവത്സരം വാണു. യെഹൂദാഗൃഹമോ ദാവീദിനോടു ചേര്ന്നുനിന്നു.

10. Isboseth the son of Saul was forty years old when he began to reign over, Israel, and he reigned two years: and only the house of Juda followed David.

11. ദാവീദ് ഹെബ്രോനില് യെഹൂദാഗൃഹത്തിന്നു രാജാവായിരുന്ന കാലം ഏഴു സംവത്സരവും ആറു മാസവും തന്നേ.

11. And the number of the days that David abode, reigning in Hebron over the house of Juda, was seven years and six months.

12. നേരിന്റെ മകന് അബ്നേരും ശൌലിന്റെ മകനായ ഈശ്-ബേശെത്തിന്റെ ചേവകരും മഹനയീമില്നിന്നു ഗിബെയോനിലേക്കു വന്നു.

12. And Abner the son of Ner, and the servants of Isboseth the son of Saul, went out from the camp to Gabaon.

13. അപ്പോള് സെരൂയയുടെ മകനായ യോവാബും ദാവീദിന്റെ ചേവകരും പുറപ്പെട്ടു ഗിബെയോനിലെ കുളത്തിന്നരികെവെച്ചു അവരെ നേരിട്ടു; അവര് കുളത്തിന്റെ ഇപ്പുറത്തും മറ്റേവര് കുളത്തിന്റെ അപ്പുറത്തും ഇരുന്നു.

13. And Joab the son of Sarvia, and the servants of David went out, and met them by the pool of Gabaon. And when they were come together, they sat down over against one another: the one on the one side of the pool, and the other on the other side.

14. അബ്നേര് യോവാബിനോടുബാല്യക്കാര് എഴുന്നേറ്റു നമ്മുടെ മുമ്പാകെ ഒന്നു കളിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

14. And Abner said to Joab: Let the young men rise, and play before us. And Joab answered: Let them rise.

15. അങ്ങനെയാകട്ടെ എന്നു യോവാബും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ബെന്യാമീന്യരുടെയും ശൌലിന്റെ മകനായ ഈശ്-ബോശെത്തിന്റെയും ഭാഗത്തുനിന്നു പന്ത്രണ്ടുപേരും ദാവീദിന്റെ ചേവകരില് പന്ത്രണ്ടുപേരും എണ്ണമൊത്തു എഴുന്നേറ്റു തമ്മില് അടുത്തു.

15. Then there arose and went over twelve in number of Benjamin, of the part of Isboseth the son of Saul, and twelve of the servants of David.

16. ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ എതിരാളിയെ മുടിക്കു പിടിച്ചു വിലാപ്പുറത്തു വാള് കുത്തിക്കടത്തി ഒരുമിച്ചു വീണു; അതുകൊണ്ടു ഗിബെയോനിലെ ആ സ്ഥലത്തിന്നു ഹെല്ക്കത്ത്-ഹസ്സൂരീം എന്നു പേരായി.

16. And every one catching his fellow, by the head, thrust his sword into the side of his adversary, and they fell down together: and the name of the place was called: The field of the valiant, in Gabaon.

17. അന്നു യുദ്ധം ഏറ്റവും കഠിനമായി, അബ്നേരും യിസ്രായേല്യരും ദാവീദിന്റെ ചേവകരോടു തോറ്റുപോയി.

17. And there was a very fierce battle that day: and Abner was put to flight, with the men of Israel, by the servants of David.

18. അവിടെ യോവാബ്, അബീശായി, അസാഹേല് ഇങ്ങനെ സെരൂയയുടെ മൂന്നു പുത്രന്മാരും ഉണ്ടായിരുന്നു; അസാഹേല് കാട്ടുകലയെപ്പോലെ ശീഘ്രഗാമി ആയിരുന്നു.

18. And there were the three sons of Sarvia there, Joab, and Abisai, and Asael: now Asael was a most swift runner, like one of the roes that abide in the woods.

19. അസാഹേല് അബ്നേരിനെ പിന്തുടര്ന്നു; അബ്നേരിനെ പിന്തുടരുന്നതില് വലത്തോട്ടോ ഇടത്തോട്ടോ മാറിയില്ല.

19. And Asael pursued after Abner, and turned not to the right hand nor to the left from following Abner.

20. അബ്നേര് പിറകോട്ടു നോക്കിനീ അസാഹേലോ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുഅതേ എന്നു അവന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

20. And Abner looked behind him, and said: Art thou Asael? And he answered: I am.

21. അബ്നേര് അവനോടുനീ വലത്തോട്ടോ ഇടത്തോട്ടോ തിരിഞ്ഞു, ബാല്യക്കാരില് ഒരുത്തനെ പിടിച്ചു അവന്റെ ആയുധവര്ഗ്ഗം എടുത്തുകൊള്ക എന്നു പറഞ്ഞു. എങ്കിലും അസാഹേലിന്നു അവനെ വിട്ടുമാറുവാന് മനസ്സായില്ല.

21. And Abner said to him: Go to the right hand or to the left, and lay hold on one of the young men and take thee his spoils. But Asael would not leave off following him close.

22. അബ്നേര് അസാഹേലിനോടുഎന്നെ വിട്ടുപോക; ഞാന് നിന്നെ വെട്ടിവീഴിക്കുന്നതു എന്തിന്നു? പിന്നെ ഞാന് നിന്റെ സഹോദരനായ യോവാബിന്റെ മുഖത്തു എങ്ങനെ നോക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

22. And again Abner said to Asael: Go off, and do not follow me, lest I be obliged to stab thee to the ground, and I shall not be able to hold up my face to Joab thy brother.

23. എന്നാറെയും വിട്ടുമാറുവാന് അവന്നു മനസ്സായില്ല; അബ്നേര് അവനെ കുന്തംകൊണ്ടു പിറകോട്ടു വയറ്റത്തു കുത്തി; കുന്തം മറുവശത്തു പുറപ്പെട്ടു; അവന് അവിടെ തന്നെ വീണു മരിച്ചു. അസാഹേല് മരിച്ചുകിടന്നേടത്തു വന്നവര് ഒക്കെയും നിന്നുപോയി.

23. But he refused to hearken to him, and would not turn aside: wherefore Abner struck him with his spear with a back stroke in the groin, and thrust him through, and he died upon the spot: and all that came to the place where Asael fell down and died stood still.

24. യോവാബും അബീശായിയും അബ്നോരിനെ പിന്തുടര്ന്നു; അവര് ഗിബെയോന് മരുഭൂമിയിലെ വഴിയരികെ ഗീഹിന്റെ മുമ്പിലുള്ള അമ്മാക്കുന്നില് എത്തിയപ്പോള് സൂര്യന് അസ്തമിച്ചു.

24. Now while Joab and Abisai pursued after Abner, the sun went down: and they came as far as the hill of the aqueduct, that lieth over against the valley by the way of the wilderness in Gabaon.

25. ബെന്യാമീന്യര് അബ്നേരിന്റെ അടുക്കല് ഒരേ കൂട്ടമായി കൂടി ഒരു കുന്നിന് മുകളില്നിന്നു.

25. And the children of Benjamin gathered themselves together to Abner: and being joined in one body, they stood on the top of a hill.

26. അപ്പോള് അബ്നേര് യോവാബിനോടുവാള് എന്നും സംഹരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കേണമോ? ഒടുവില് കൈപ്പുണ്ടാകുമെന്നു നീ അറിയുന്നില്ലയോ? സഹോരദന്മാരെ പിന്തുടരുന്നതു മതിയാക്കേണ്ടതിന്നു ജനത്തോടു കല്പിപ്പാന് നീ എത്രത്തോളം താമസിക്കും എന്നു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

26. And Abner cried out to Joab, and said: Shall thy sword rage unto utter destruction? knowest thou not that it is dangerous to drive people to despair? how long dost thou defer to bid the people cease from pursuing after their brethren?

27. അതിന്നു യോവാബ്ദൈവത്താണ, നീ പറഞ്ഞില്ലെങ്കില് ജനം രാവിലെ തങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാരെ പിന്തുടരാതെ മടങ്ങിപ്പോകുമായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

27. And Joab said: As the Lord liveth, if thou hadst spoke sooner, even in the morning the people should have retired from pursuing after their brethren.

28. ഉടനെ യോവാബ് കാഹളം ഊതിച്ചു, ജനം ഒക്കെയും നിന്നു, യിസ്രായേലിനെ പിന്തുടര്ന്നില്ല പൊരുതതുമില്ല.

28. Then Joab sounded the trumpet, and all the army stood still, and did not pursue after Israel any farther, nor fight any more.

29. അബ്നേരും അവന്റെ ആളുകളും അന്നു രാത്രിമുഴുവനും അരാബയില്കൂടി നടന്നു യോര്ദ്ദാന് കടന്നു ബിത്രോനില്കൂടി ചെന്നു മഹനയീമില് എത്തി.

29. And Abner and his men walked all that night through the plains: and they passed the Jordan, and having gone through all Beth-horon, came to the camp.

30. യോവാബും അബ്നേരിനെ പിന്തുടരുന്നതു വിട്ടു മടങ്ങി, ജനത്തെ ഒക്കെയും ഒന്നിച്ചു കൂട്ടിയപ്പോള് ദാവീദിന്റെ ചേവരകരില് പത്തൊമ്പതുപേരും അസാഹേലും ഇല്ലായിരുന്നു.

30. And Joab returning, after he had left Abner, assembled all the people: and there were wanting of David's servants nineteen men, beside Asael.

31. എന്നാല് ദാവീദിന്റെ ചേവകര് ബെന്യാമീന്യരെയും അബ്നേരിന്റെ ആളുകളെയും തോല്പിക്കയും അവരില് മുന്നൂറ്ററുപതുപേരെ സംഹരിക്കയും ചെയ്തിരുന്നു.

31. But the servants of David had killed of Benjamin, and of the men that were with Abner, three hundred and sixty, who all died.

32. അസാഹേലിനെ അവര് എടുത്തു ബേത്ത്ളേഹെമില് അവന്റെ അപ്പന്റെ കല്ലറയില് അടക്കം ചെയ്തു; യോവാബും അവന്റെ ആളുകളും രാത്രി മുഴുവനും നടന്നു പുലര്ച്ചെക്കു ഹെബ്രോനില് എത്തി.

32. And they took Asael, and buried him in the sepulchre of his father in Bethlehem, and Joab, and the men that were with him, marched all the night, and they came to Hebron at break of day.