1. അപ്പോള് എലീശായഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു കേള്പ്പിന് നാളെ ഈ നേരത്തു ശമര്യ്യയുടെ പടിവാതില്ക്കല് ശേക്കെലിന്നു ഒരു സെയാ കോതമ്പുമാവും ശേക്കലിന്നു രണ്ടു സെയാ യവവും വിലക്കും എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

1. But Elisha said, 'Hear the word of the LORD: thus says the LORD, Tomorrow about this time a seah of fine flour shall be sold for a shekel, and two seahs of barley for a shekel, at the gate of Samaria.'

2. രാജാവിന്നു കൈത്താങ്ങല് കൊടുക്കുന്ന അകമ്പടിനായകന് ദൈവപുരുഷനോടുയഹോവ ആകാശത്തില് കിളിവാതിലുകള് ഉണ്ടാക്കിയാലും ഈ കാര്യം സാധിക്കുമോ എന്നു പറഞ്ഞു. അതിന്നു അവന് നിന്റെ കണ്ണുകൊണ്ടു നീ അതു കാണും; എങ്കിലും നീ അതില് നിന്നു തിന്നുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

2. Then the captain on whose hand the king leaned said to the man of God, 'If the LORD himself should make windows in heaven, could this thing be?' But he said, 'You shall see it with your own eyes, but you shall not eat of it.'

3. അന്നു കുഷ്ഠരോഗികളായ നാലാള് പടിവാതില്ക്കല് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവര് തമ്മില് തമ്മില്നാം ഇവിടെ കിടന്നു മരിക്കുന്നതു എന്തിന്നു?

3. Now there were four men who were lepers at the entrance to the gate. And they said to one another, 'Why are we sitting here until we die?

4. പട്ടണത്തില് ചെല്ലുക എന്നുവന്നാല് പട്ടണത്തില് ക്ഷാമമായിക്കകൊണ്ടു നാം അവിടെവെച്ചു മരിക്കും; ഇവിടെ പാര്ത്താലും മരിക്കും. അതുകൊണ്ടു വരിക നമുക്കു അരാമ്യപാളയത്തില് പോകാം; അവര് നമ്മെ ജീവനോടെ വെച്ചാല് നാം ജീവിച്ചിരിക്കും; അവര് നമ്മെ കൊന്നാല് നാം മരിക്കയേയുള്ളു എന്നു പറഞ്ഞു.

4. If we say, 'Let us enter the city,' the famine is in the city, and we shall die there. And if we sit here, we die also. So now come, let us go over to the camp of the Syrians. If they spare our lives we shall live, and if they kill us we shall but die.'

5. അങ്ങനെ അവര് അരാംപാളയത്തില് പോകുവാന് സന്ധ്യാസമയത്തു പുറപ്പെട്ടു അരാംപാളയത്തിന്റെ അറ്റത്തു വന്നപ്പോള് അവിടെ ആരെയും കാണ്മാനില്ല.

5. So they arose at twilight to go to the camp of the Syrians. But when they came to the edge of the camp of the Syrians, behold, there was no one there.

6. കര്ത്താവു അരാമ്യസൈന്യത്തെ രഥങ്ങളുടെയും കുതിരകളുടെയും മഹാസൈന്യത്തിന്റെയും ആരവം കേള്പ്പിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവര് തമ്മില് തമ്മില്ഇതാ, നമ്മുടെ നേരെ വരേണ്ടതിന്നു യിസ്രായേല്രാജാവു ഹിത്യരാജാക്കന്മാരെയും മിസ്രയീംരാജാക്കന്മാരെയും നമുക്കു വിരോധമായി കൂലിക്കു വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

6. For the Lord had made the army of the Syrians hear the sound of chariots and of horses, the sound of a great army, so that they said to one another, 'Behold, the king of Israel has hired against us the kings of the Hittites and the kings of Egypt to come against us.'

7. അതുകൊണ്ടു അവര് സന്ധ്യാസമയത്തുതന്നേ എഴുന്നേറ്റു ഔടിപ്പോയി; കൂടാരങ്ങള്, കുതിരകള്, കഴുതകള് എന്നിവയെ പാളയത്തില് ഇരുന്നപാടെ ഉപേക്ഷിച്ചു ജീവരക്ഷെക്കായി ഔടിപ്പോയി.

7. So they fled away in the twilight and abandoned their tents, their horses, and their donkeys, leaving the camp as it was, and fled for their lives.

8. ആ കുഷ്ഠരോഗികള് പാളയത്തിന്റെ അറ്റത്തു എത്തി ഒരു കൂടാരത്തിന്നകത്തു കയറി തിന്നുകുടിച്ചശേഷം അവിടെ നിന്നു വെള്ളിയും പൊന്നും വസ്ത്രങ്ങളും എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി ഒളിച്ചുവെച്ചു; മടങ്ങിവന്നു മറ്റൊരു കൂടാരത്തിന്നകത്തു കയറി അതില്നിന്നും എടുത്തു കൊണ്ടുപോയി ഒളിച്ചു വെച്ചു.

8. And when these lepers came to the edge of the camp, they went into a tent and ate and drank, and they carried off silver and gold and clothing and went and hid them. Then they came back and entered another tent and carried off things from it and went and hid them.

9. പിന്നെ അവര് തമ്മില് തമ്മില്നാം ചെയ്യുന്നതു ശരിയല്ല; ഇന്നു സദ്വര്ത്തമാനദിവസമല്ലോ; നാമോ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നു; നേരം പുലരുംവരെ നാം താമസിച്ചാല് നമുക്കു കുറ്റം വരും; ആകയാല് വരുവിന് ; നാം ചെന്നു രാജധാനിയില് അറിവുകൊടുക്ക എന്നു പറഞ്ഞു.

9. Then they said to one another, 'We are not doing right. This day is a day of good news. If we are silent and wait until the morning light, punishment will overtake us. Now therefore come; let us go and tell the king's household.'

10. അങ്ങനെ അവര് പട്ടണവാതില്ക്കല് ചെന്നു കാവല്ക്കാരനെ വിളിച്ചുഞങ്ങള് അരാംപാളയത്തില് പോയിരുന്നു; അവിടെ ഒരു മനുഷ്യനും ഇല്ല; ഒരു മനുഷ്യന്റെയും ശബ്ദം കേള്പ്പാനുമില്ല കുതിരകളും കഴുതകളും കെട്ടിയിരിക്കുന്നപാടെ നിലക്കുന്നു; കൂടാരങ്ങളും അപ്പാടെ തന്നേ ഇരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

10. So they came and called to the gatekeepers of the city and told them, 'We came to the camp of the Syrians, and behold, there was no one to be seen or heard there, nothing but the horses tied and the donkeys tied and the tents as they were.'

11. അവന് കാവല്ക്കാരെ വിളിച്ചു; അവര് അകത്തു രാജധാനിയില് അറിവുകൊടുത്തു.

11. Then the gatekeepers called out, and it was told within the king's household.

12. രാജാവു രാത്രിയില് തന്നേ എഴുന്നേറ്റു ഭൃത്യന്മാരോടുഅരാമ്യര് നമ്മോടു ഇച്ചെയ്തതു എന്തെന്നു ഞാന് പറഞ്ഞുതരാം; നാം വിശന്നിരിക്കയാകുന്നു എന്നു അവര് അറിഞ്ഞിട്ടുഅവര് പട്ടണത്തില് നിന്നു പുറത്തുവരും; അപ്പോള് നമുക്കു അവരെ ജീവനോടെ പിടിക്കയും പട്ടണത്തില് കടക്കയും ചെയ്യാം എന്നുറെച്ചു അവര് പാളയം വിട്ടുപോയി വയലില് ഒളിച്ചിരിക്കയാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

12. And the king rose in the night and said to his servants, 'I will tell you what the Syrians have done to us. They know that we are hungry. Therefore they have gone out of the camp to hide themselves in the open country, thinking, 'When they come out of the city, we shall take them alive and get into the city.''

13. അതിന്നു അവന്റെ ഭൃത്യന്മാരില് ഒരുത്തന് പട്ടണത്തില് ശേഷിപ്പുള്ള കുതിരകളില് അഞ്ചിനെ കൊണ്ടുവരട്ടെ; നാം ആളയച്ചു നോക്കിക്കേണം; അവര് ഇവിടെ ശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന യിസ്രായേലിന്റെ സകലപുരുഷാരവും നശിച്ചുപോയിരിക്കുന്ന യിസ്രായേലിന്റെ സകലപുരുഷാരവും എന്നപോലെ ഇരിക്കും എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

13. And one of his servants said, 'Let some men take five of the remaining horses, seeing that those who are left here will fare like the whole multitude of Israel who have already perished. Let us send and see.'

14. അങ്ങനെ അവര് രണ്ടു രഥം കുതിരയെ കെട്ടി കൊണ്ടുവന്നു; രാജാവു അവരെ അരാമ്യസൈന്യത്തിന്റെ പിന്നാലെ അയച്ചുനിങ്ങള് ചെന്നു നോക്കുവിന് എന്നു കല്പിച്ചു.

14. So they took two horsemen, and the king sent them after the army of the Syrians, saying, 'Go and see.'

15. അവര് യോര്ദ്ദാന് വരെ അവരുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു; എന്നാല് അരാമ്യര് തത്രപ്പാടില് എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റു സാധനങ്ങളും കൊണ്ടു വഴിയൊക്കെയും നിറഞ്ഞിരുന്നു; ദൂതന്മാര് മടങ്ങിവന്നു വിവരം രാജാവിനെ അറിയിച്ചു.

15. So they went after them as far as the Jordan, and behold, all the way was littered with garments and equipment that the Syrians had thrown away in their haste. And the messengers returned and told the king.

16. അങ്ങനെ ജനം പുറപ്പെട്ടു അരാംപാളയം കൊള്ളയിട്ടു. യഹോവയുടെ വചനപ്രകാരം അന്നു ശേക്കെലിന്നു ഒരു സെയാ കോതമ്പുമാവും ശേക്കെലിന്നു രണ്ടു സെയാ യവവും വിറ്റു.

16. Then the people went out and plundered the camp of the Syrians. So a seah of fine flour was sold for a shekel, and two seahs of barley for a shekel, according to the word of the LORD.

17. രാജാവു തനിക്കു കൈത്താങ്ങല് കൊടുക്കുന്ന അകമ്പടിനായകനെ വാതില്ക്കല് വിചാരകനായി നിയമിച്ചിരുന്നു; ജനം അവനെ ചവിട്ടിക്കളഞ്ഞു; രാജാവു ദൈവപുരുഷന്റെ അടുക്കല് വന്നപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞിരുന്നതുപോലെ അവന് മരിച്ചുപോയി.

17. Now the king had appointed the captain on whose hand he leaned to have charge of the gate. And the people trampled him in the gate, so that he died, as the man of God had said when the king came down to him.

18. നാളെ ഈ നേരത്തു ശമര്യ്യയുടെ പടിവാതില്ക്കല് ശേക്കെലിന്നു രണ്ടു സെയാ യവവും ശേക്കെലിന്നു ഒരു സെയാ കോതമ്പുമാവും വിലക്കുമെന്നു ദൈവപുരുഷന് രാജാവിനോടു പറഞ്ഞപ്പോള് ഈ അകമ്പടിനായകന് ദൈവപുരുഷനോടു

18. For when the man of God had said to the king, 'Two seahs of barley shall be sold for a shekel, and a seah of fine flour for a shekel, about this time tomorrow in the gate of Samaria,'

19. യഹോവ ആകാശത്തില് കിളിവാതിലുകള് ഉണ്ടാക്കിയാലും ഈ വാക്കുപോലെ സംഭവിക്കുമോ എന്നുത്തരം പറഞ്ഞു. അതിന്നു അവന് ; നിന്റെ കണ്ണുകൊണ്ടു നീ അതു കാണും; എങ്കിലും നീ അതില്നിന്നു തിന്നുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു.

19. the captain had answered the man of God, 'If the LORD himself should make windows in heaven, could such a thing be?' And he had said, 'You shall see it with your own eyes, but you shall not eat of it.'

20. അവ്വണ്ണം തന്നേ അവന്നു ഭവിച്ചു; പടിവാതില്ക്കല്വെച്ചു ജനം അവനെ ചവിട്ടിക്കളഞ്ഞു; അവന് മരിച്ചുപോയി.

20. And so it happened to him, for the people trampled him in the gate and he died.