1. അന്നു അഹശ്വേരോശ്രാജാവു യെഹൂദന്മാരുടെ ശത്രുവായ ഹാമാന്റെ വീടു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിക്കു കൊടുത്തു; മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു തന്നോടുള്ള ചാര്ച്ച ഇന്നതെന്നു എസ്ഥേര് അറിയിച്ചതുകൊണ്ടു അവന് രാജസന്നിധിയില് പ്രവേശം പ്രാപിച്ചു.

1. That same day King Ahasuerus gave Queen Esther the house of Haman, the persecutor of the Jews. Mordecai was presented to the king, Esther having revealed their mutual relationship.

2. രാജാവു ഹാമാന്റെ പക്കല്നിന്നു എടുത്ത തന്റെ മോതിരം ഊരി മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു കൊടുത്തു; എസ്ഥേര് മൊര്ദ്ദെഖായിയെ ഹാമാന്റെ വീട്ടിന്നു മേല്വിചാരകനാക്കിവെച്ചു.

2. The king, who had recovered his signet ring from Haman, took it off and gave it to Mordecai, while Esther gave Mordecai charge of Haman's house.

3. എസ്ഥേര് പിന്നെയും രാജാവിനോടു സംസാരിച്ചു അവന്റെ കാല്ക്കല് വീണു, ആഗാഗ്യനായ ഹാമാന്റെ ദുഷ്ടതയും അവന് യെഹൂദന്മാര്ക്കും വിരോധമായി നിരൂപിച്ച ഉപായവും നിഷ്ഫലമാക്കേണമെന്നു കരഞ്ഞു അപേക്ഷിച്ചു.

3. Esther again went to speak to the king. She fell at his feet, weeping and imploring his favour, to frustrate the malice that Haman the Agagite had been plotting against the Jews.

4. രാജാവു പൊന് ചെങ്കോല് എസ്ഥേരിന്റെ നേരെ നീട്ടി; എസ്ഥേര് എഴുന്നേറ്റു രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പറഞ്ഞതു

4. The king held out the golden sceptre to her, whereupon Esther stood up and faced him.

5. രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടായി തിരുമുമ്പാകെ എനിക്കു കൃപ ലഭിച്ചു രാജാവിന്നു കാര്യം ന്യായമെന്നു ബോധിച്ചു തൃക്കണ്ണില് ഞാനും പ്രിയയായിരിക്കുന്നുവെങ്കില് രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാരെ മുടിച്ചുകളയേണമെന്നു ആഗാഗ്യനായ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകന് ഹാമാന് എഴുതിയ ഉപായലേഖനങ്ങളെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തേണ്ടതിന്നു കല്പന അയക്കേണമേ.

5. 'If such is the king's good pleasure,' she said, 'and if I have found favour before him, if my petition seems proper to him and if I myself am pleasing to his eyes, may he be pleased to issue a written revocation of the letters which Haman son of Hammedatha, the Agagite, has had written, ordering the destruction of the Jews throughout the royal provinces.

6. എന്റെ ജനത്തിന്നു വരുന്ന അനര്ത്ഥം ഞാന് എങ്ങനെ കണ്ടു സഹിക്കും? എന്റെ വംശത്തിന്റെ നാശവും ഞാന് എങ്ങനെ കണ്ടു സഹിക്കും.

6. For how can I look on, while my people suffer what is proposed for them? How can I bear to witness the extermination of my relatives?'

7. അപ്പോള് അഹശ്വേരോശ്രാജാവു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായിയോടും കല്പിച്ചതുഞാന് ഹാമാന്റെ വീടു എസ്ഥോരിന്നു കൊടുത്തുവല്ലോ; അവന് യെഹൂദന്മാരെ കയ്യേറ്റം ചെയ്വാന് പോയതുകൊണ്ടു അവനെ കഴുമരത്തിന്മേല് തൂക്കിക്കളഞ്ഞു.

7. King Ahasuerus said to Queen Esther and to Mordecai the Jew, 'I for my part have given Esther Haman's house, and have had him hanged on the gallows for planning to destroy the Jews.

8. നിങ്ങള്ക്കു ബോധിച്ചതുപോലെ നിങ്ങളും രാജാവിന്റെ നാമത്തില് യെഹൂദന്മാര്ക്കുംവേണ്ടി എഴുതി രാജാവിന്റെ മോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിടുവിന് ; രാജനാമത്തില് എഴുതുകയും രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിടുകയും ചെയ്ത രേഖയെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തുവാന് ആര്ക്കും പാടില്ലല്ലോ.

8. You, for your part, write what you please as regards the Jews, in the king's name, and seal it with the king's signet; for any edict written in the king's name and sealed with his signet is irrevocable.'

9. അങ്ങനെ സീവാന് മാസമായ മൂന്നാം മാസം ഇരുപത്തിമൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ രാജാവിന്റെ രായസക്കാരെ വിളിച്ചു; മെര്ദ്ദെഖായി കല്പിച്ചതുപോലെ ഒക്കെയും അവര് യെഹൂദന്മാര്ക്കും ഹിന്തുദേശം മുതല് കൂശ്വരെയുള്ള നൂറ്റിരുപത്തേഴു സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ രാജപ്രതിനിധികള്ക്കും ദേശാധിപതിമാര്ക്കും സംസ്ഥാനപ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും അതതു സംസ്ഥാനത്തിലേക്കു അവിടത്തെ അക്ഷരത്തിലും അതതു ജാതിക്കു അതതു ഭാഷയിലും യെഹൂദന്മാര്ക്കും അവരുടെ അക്ഷരത്തിലും ഭാഷയിലും എഴുതി.

9. The royal scribes were summoned at once -- it was the third month, the month of Sivan, on the twenty-third day -- and at Mordecai's dictation an order was written to the Jews, the satraps, governors and principal officials of the provinces stretching from India to Ethiopia, a hundred and twenty-seven provinces, to each province in its own script, and to each people in its own language, and to the Jews in their own script and language.

10. അവന് അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ നാമത്തില് എഴുതിച്ചു രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിട്ടു ലേഖനങ്ങളെ രാജാവിന്റെ അശ്വഗണത്തില് വളര്ന്നു രാജകാര്യത്തിന്നു ഉപയോഗിക്കുന്ന തുരഗങ്ങളുടെ പുറത്തു കയറി ഔടിക്കുന്ന അഞ്ചല്ക്കാരുടെ കൈവശം കൊടുത്തയച്ചു.

10. These letters, written in the name of King Ahasuerus and sealed with the king's signet, were carried by couriers mounted on horses from the king's own stud-farms.

11. അവയില് രാജാവു അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും ആദാര്മാസമായ പന്ത്രണ്ടാം മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ,

11. In them the king granted the Jews, in whatever city they lived, the right to assemble in self-defence, with permission to destroy, slaughter and annihilate any armed force of any people or province that might attack them, together with their women and children, and to plunder their possessions,

12. അതതു പട്ടണത്തിലേ യെഹൂദന്മാര് ഒന്നിച്ചുകൂടി തങ്ങളുടെ ജീവരക്ഷെക്കു വേണ്ടി പൊരുതു നില്പാനും തങ്ങളെ ഉപദ്രവിപ്പാന് വരുന്ന ജാതിയുടെയും സംസ്ഥാനത്തിന്റെയും സകലസൈന്യത്തെയും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും സ്ത്രീകളെയും നശിപ്പിച്ചു കൊന്നുമുടിപ്പാനും അവരുടെ സമ്പത്തു കൊള്ളയിടുവാനും യെഹൂദന്മാര്ക്കും അധികാരം കൊടുത്തു.

12. with effect from the same day throughout the provinces of King Ahasuerus -- the thirteenth day of the twelfth month, which is Adar. (a) The text of the letter was as follows: (b) 'The Great King, Ahasuerus, to the satraps of the hundred and twenty-seven provinces which stretch from India to Ethiopia, to the provincial governors and to all our loyal subjects, greeting: (c) 'Many people, repeatedly honoured by the extreme bounty of their benefactors, only grow the more arrogant. It is not enough for them to seek our subjects' injury, but unable as they are to support the weight of their own surfeit they turn to scheming against their benefactors themselves. (d) Not content with banishing gratitude from the human heart, but elated by the plaudits of people unacquainted with goodness, notwithstanding that all is for ever under the eye of God, they expect to escape his justice, so hostile to the wicked. (e) Thus it has often happened to those placed in authority that, having entrusted friends with the conduct of affairs and allowed themselves to be influenced by them, they find themselves sharing with these the guilt of innocent blood and involved in irremediable misfortunes, (f) the upright intentions of rulers having been misled by false arguments of the evilly disposed. (g) This may be seen without recourse to the history of earlier times to which we have referred; you have only to look at what is before you, at the crimes perpetrated by a plague of unworthy officials. (h) For the future, we shall exert our efforts to assure the tranquillity and peace of the realm for all, (i) by adopting new policies and by always judging matters that are brought to our notice in the most equitable spirit. (k) 'Thus Haman son of Hammedatha, a Macedonian, without a drop of Persian blood and far removed from our goodness, enjoyed our hospitality (l) and was treated by us with the benevolence which we show to every nation, even to the extent of being proclaimed our 'father' and being accorded universally the prostration of respect as second in dignity to the royal throne. (m) But he, unable to keep within his own high rank, schemed to deprive us of our realm and of our life. (n) Furthermore, by tortuous wiles and arguments, he would have had us destroy Mordecai, our saviour and constant benefactor, with Esther the blameless partner of our majesty, and their whole nation besides. (o) He thought by these means to leave us without support and so to transfer the Persian empire to the Macedonians. (p) 'But we find that the Jews, marked out for annihilation by this arch-scoundrel, are not criminals: they are in fact governed by the most just of laws. (q) They are children of the Most High, the great and living God to whom we and our ancestors owe the continuing prosperity of our realm. (r) You will therefore do well not to act on the letters sent by Haman son of Hammedatha, since their author has been hanged at the gates of Susa with his whole household: a fitting punishment, which God, Master of the Universe, has speedily inflicted on him. (s) Put up copies of this letter everywhere, allow the Jews to observe their own customs without fear, and come to their help against anyone who attacks them on the day originally chosen for their maltreatment, that is, the thirteenth day of the twelfth month, which is Adar. (t) For the all-powerful God has made this day a day of joy and not of ruin for the chosen people. (u) You, for your part, among your solemn festivals celebrate this as a special day with every kind of feasting, so that now and in the future, for you and for Persians of good will, it may commemorate your rescue, and for your enemies may stand as a reminder of their ruin. (v) 'Every city and, more generally, every country, which does not follow these instructions, will be mercilessly devastated with fire and sword, and made not only inaccessible to human beings but hateful to wild animals and even birds for ever.'

13. അന്നത്തേക്കു യെഹൂദന്മാര് തങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളോടു പ്രതിക്രിയചെയ്വാന് ഒരുങ്ങിയിരിക്കേണമെന്നു സകല ജാതികള്ക്കും പരസ്യം ചെയ്യേണ്ടതിന്നു കൊടുത്ത തീര്പ്പിന്റെ പകര്പ്പു ഔരോ സംസ്ഥാനത്തിലും പ്രസിദ്ധമാക്കി.

13. Copies of this edict, to be promulgated as law in each province, were published to the various peoples, so that the Jews could be ready on the day stated to avenge themselves on their enemies.

14. അങ്ങനെ അഞ്ചല്ക്കാര് രാജകീയതുരഗങ്ങളുടെ പുറത്തു കയറി രാജാവിന്റെ കല്പനയാല് നിര്ബന്ധിതരായി ബദ്ധപ്പെട്ടു ഔടിച്ചുപോയി. ശൂശന് രാജധാനിയിലും തീര്പ്പു പരസ്യം ചെയ്തു.

14. The couriers, mounted on the king's horses, set out in great haste and urgency at the king's command. The edict was also published in the citadel of Susa.

15. എന്നാല് മൊര്ദ്ദെഖായി നീലവും ശുഭ്രവുമായ രാജവസ്ത്രവും വലിയ പൊന് കിരീടവും ചണനൂല്കൊണ്ടുള്ള രക്താംബരവും ധരിച്ചു രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടു; ശൂശന് പട്ടണം ആര്ത്തു സന്തോഷിച്ചു.

15. Mordecai left the royal presence in a princely gown of violet and white, with a great golden crown and a cloak of fine linen and purple. The city of Susa shouted for joy.

16. യെഹൂദന്മാര്ക്കും പ്രകാശവും സന്തോഷവും ആനന്ദവും ബഹുമാനവും ഉണ്ടായി.

16. For the Jews there was light and gladness, joy and honour.

17. രാജാവിന്റെ കല്പനയും തീര്പ്പും ചെന്നെത്തിയ സകല സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പട്ടണങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാര്ക്കും ആനന്ദവും സന്തോഷവും വിരുന്നും ഉത്സവവും ഉണ്ടായി; യെഹൂദന്മാരെയുള്ള പേടി ദേശത്തെ ജാതികളിന്മേല് വീണിരുന്നതുകൊണ്ടു അവര് പലരും യെഹൂദന്മാരായിത്തീര്ന്നു.

17. In every province and in every city, wherever the king's command and decree arrived, there was joy and gladness among the Jews, with feasting and holiday-making. Of the country's population many became Jews, since now the Jews were feared.