1. എന്റെ ഉള്ളം ദൈവത്തെ നോക്കി മൌനമായിരിക്കുന്നു; എന്റെ രക്ഷ അവങ്കല്നിന്നു വരുന്നു.

2. അവന് തന്നേ എന്റെ പാറയും എന്റെ രക്ഷയും ആകുന്നു; എന്റെ ഗോപുരം അവന് തന്നേ; ഞാന് ഏറെ കുലുങ്ങുകയില്ല.

3. നിങ്ങള് എല്ലാവരും ചാഞ്ഞ മതിലും ആടുന്ന വേലിയുംപോലെ ഒരു മനുഷ്യനെ കൊല്ലേണ്ടതിന്നു എത്രത്തോളം അവനെ ആക്രമിക്കും?

4. അവന്റെ പദവിയില്നിന്നു അവനെ തള്ളിയിടുവാനത്രേ അവര് നിരൂപിക്കുന്നതു; അവര് ഭോഷ്കില് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു; വായ്കൊണ്ടു അവര് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; എങ്കിലും ഉള്ളംകൊണ്ടു അവര് ശപിക്കുന്നു. സേലാ.

5. എന്റെ ഉള്ളമേ, ദൈവത്തെ നോക്കി മൌനമായിരിക്ക; എന്റെ പ്രത്യാശ അവങ്കല്നിന്നു വരുന്നു.

6. അവന് തന്നേ എന്റെ പാറയും എന്റെ രക്ഷയും ആകുന്നു; എന്റെ ഗോപുരം അവന് തന്നേ; ഞാന് കുലുങ്ങുകയില്ല.

7. എന്റെ രക്ഷയും എന്റെ മഹിമയും ദൈവത്തിന്റെ പക്കല് ആകുന്നു; എന്റെ ഉറപ്പുള്ള പാറയും എന്റെ സങ്കേതവും ദൈവത്തിങ്കലാകുന്നു.

8. ജനമേ, എല്ലാകാലത്തും അവനില് ആശ്രയിപ്പിന് ; നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം അവന്റെ മുമ്പില് പകരുവിന് ; ദൈവം നമുക്കു സങ്കേതമാകുന്നു. സേലാ.

9. സാമാന്യജനം ഒരു ശ്വാസവും ശ്രേഷ്ഠജനം ഭോഷകുമത്രേ; തുലാസിന്റെ തട്ടില് അവര് പൊങ്ങിപ്പോകും; അവര് ആകപ്പാടെ ഒരു ശ്വാസത്തേക്കാള് ലഘുവാകുന്നു.

10. പീഡനത്തില് ആശ്രയിക്കരുതു; കവര്ച്ചയില് മയങ്ങിപ്പോകരുതു; സമ്പത്തു വര്ദ്ധിച്ചാല് അതില് മനസ്സു വെക്കരുതു;

11. ബലം ദൈവത്തിന്നുള്ളതെന്നു ദൈവം ഒരിക്കല് അരുളിച്ചെയ്തു. ഞാന് രണ്ടുപ്രാവശ്യം കേട്ടുമിരിക്കുന്നു.

12. കര്ത്താവേ, ദയയും നിനക്കുള്ളതാകുന്നു. നീ ഔരോരുത്തന്നു അവനവന്റെ പ്രവൃത്തിക്കു തക്കവണ്ണം പകരം നലകുന്നു. (ദാവീദിന്റെ ഒരു സങ്കീര്ത്തനം; അവന് യെഹൂദാമരുഭൂമിയില് ഇരിക്കും കാലത്തു ചമെച്ചതു.)