1. എന്റെ ഉള്ളം ദൈവത്തെ നോക്കി മൌനമായിരിക്കുന്നു; എന്റെ രക്ഷ അവങ്കല്നിന്നു വരുന്നു.

1. আমার প্রাণ নীরবে ঈশ্বরের অপেক্ষা করিতেছে, তাঁহা হইতেই আমার পরিত্রাণ।

2. അവന് തന്നേ എന്റെ പാറയും എന്റെ രക്ഷയും ആകുന്നു; എന്റെ ഗോപുരം അവന് തന്നേ; ഞാന് ഏറെ കുലുങ്ങുകയില്ല.

2. কেবল তিনিই মম শৈল ও মম পরিত্রাণ; তিনি মম উচ্চদুর্গ, আমি অতিশয় বিচলিত হইব না।

3. നിങ്ങള് എല്ലാവരും ചാഞ്ഞ മതിലും ആടുന്ന വേലിയുംപോലെ ഒരു മനുഷ്യനെ കൊല്ലേണ്ടതിന്നു എത്രത്തോളം അവനെ ആക്രമിക്കും?

3. তোমরা কত কাল এক জন মনুষ্যকে আক্রমণ করিবে, সকলে তাহাকে হনন করিবে, হেলিয়া পড়া ভিত্তি ও ভাঙ্গা বেড়ার ন্যায়?

4. അവന്റെ പദവിയില്നിന്നു അവനെ തള്ളിയിടുവാനത്രേ അവര് നിരൂപിക്കുന്നതു; അവര് ഭോഷ്കില് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു; വായ്കൊണ്ടു അവര് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; എങ്കിലും ഉള്ളംകൊണ്ടു അവര് ശപിക്കുന്നു. സേലാ.

4. উহারা কেবল তাহার উচ্চপদ হইতে তাহাকে নিপাত করিবার মন্ত্রণা করিতেছে; উহারা মিথ্যা কথায় আমোদ করে; উহারা মুখে আশীর্ব্বাদ করে, কিন্তু অন্তরে শাপ দেয়। সেলা।

5. എന്റെ ഉള്ളമേ, ദൈവത്തെ നോക്കി മൌനമായിരിക്ക; എന്റെ പ്രത്യാശ അവങ്കല്നിന്നു വരുന്നു.

5. হে আমার প্রাণ, নীরবে ঈশ্বরেরই অপেক্ষা কর; কেননা তাঁহা হইতেই আমার প্রত্যাশা।

6. അവന് തന്നേ എന്റെ പാറയും എന്റെ രക്ഷയും ആകുന്നു; എന്റെ ഗോപുരം അവന് തന്നേ; ഞാന് കുലുങ്ങുകയില്ല.

6. কেবল তিনিই মম শৈল ও মম পরিত্রাণ; তিনি মম উচ্চদুর্গ, আমি বিচলিত হইব না।

7. എന്റെ രക്ഷയും എന്റെ മഹിമയും ദൈവത്തിന്റെ പക്കല് ആകുന്നു; എന്റെ ഉറപ്പുള്ള പാറയും എന്റെ സങ്കേതവും ദൈവത്തിങ്കലാകുന്നു.

7. আমার পরিত্রাণ ও আমার গৌরব ঈশ্বরনিষ্ঠ; আমার বলের শৈল ও আমার আশ্রয় ঈশ্বরে বিদ্যমান।

8. ജനമേ, എല്ലാകാലത്തും അവനില് ആശ്രയിപ്പിന് ; നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം അവന്റെ മുമ്പില് പകരുവിന് ; ദൈവം നമുക്കു സങ്കേതമാകുന്നു. സേലാ.

8. হে লোক সকল, সতত তাঁহাতে নির্ভর কর, তাঁহারই সম্মুখে তোমাদের মনের কথা ভাঙ্গিয়া বল; ঈশ্বরই আমাদের আশ্রয়। সেলা।

9. സാമാന്യജനം ഒരു ശ്വാസവും ശ്രേഷ്ഠജനം ഭോഷകുമത്രേ; തുലാസിന്റെ തട്ടില് അവര് പൊങ്ങിപ്പോകും; അവര് ആകപ്പാടെ ഒരു ശ്വാസത്തേക്കാള് ലഘുവാകുന്നു.

9. সামান্য লোকেরা বাষ্পমাত্র, মান্যবান লোকেরা মিথ্যা; তাহাদিগকে তৌল করিলে তাহারা উপরে উঠে; তাহাদের সর্ব্বস্ব বাষ্প অপেক্ষা লঘু।

10. പീഡനത്തില് ആശ്രയിക്കരുതു; കവര്ച്ചയില് മയങ്ങിപ്പോകരുതു; സമ്പത്തു വര്ദ്ധിച്ചാല് അതില് മനസ്സു വെക്കരുതു;
മത്തായി 19:22, 1 തിമൊഥെയൊസ് 6:17

10. তোমরা উপদ্রবে নির্ভর করিও না, অপহরণের শ্লাঘা করিও না; ঐশ্বর্য্যের বাহুল্য হইলে তাহাতে মন দিও না।

11. ബലം ദൈവത്തിന്നുള്ളതെന്നു ദൈവം ഒരിക്കല് അരുളിച്ചെയ്തു. ഞാന് രണ്ടുപ്രാവശ്യം കേട്ടുമിരിക്കുന്നു.

11. ঈশ্বর এক বার বলিয়াছেন, দুই বার আমি এই কথা শুনিয়াছি; পরাক্রম ঈশ্বরেরই।

12. കര്ത്താവേ, ദയയും നിനക്കുള്ളതാകുന്നു. നീ ഔരോരുത്തന്നു അവനവന്റെ പ്രവൃത്തിക്കു തക്കവണ്ണം പകരം നലകുന്നു. (ദാവീദിന്റെ ഒരു സങ്കീര്ത്തനം; അവന് യെഹൂദാമരുഭൂമിയില് ഇരിക്കും കാലത്തു ചമെച്ചതു.)
മത്തായി 16:27, റോമർ 2:6, 2 തിമൊഥെയൊസ് 4:14, 1 പത്രൊസ് 1:17, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 2:23, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 20:12-13, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 22:12

12. আর, হে প্রভু, দয়া তোমার, কারণ তুমিই প্রত্যেককে তাহার কর্ম্মানুরূপ ফল দিয়া থাক।