1. ദൈവം യിസ്രായേലിന്നു, നിര്മ്മലഹൃദയമുള്ളവര്ക്കും തന്നേ, നല്ലവന് ആകുന്നു നിശ്ചയം.

1. BOOK THE THIRD A Melody of Asaph. Nothing but good, is God, Unto Israel, Unto the pure in heart.

2. എന്നാല് എന്റെ കാലുകള് ഏകദേശം ഇടറി; എന്റെ കാലടികള് ഏറക്കുറെ വഴുതിപ്പോയി.

2. But, as for me, My feet had, almost stumbled, My steps had, well-nigh slipped;

3. ദുഷ്ടന്മാരുടെ സൌഖ്യം കണ്ടിട്ടു എനിക്കു അഹങ്കാരികളോടു അസൂയ തോന്നി.

3. For I was envious of the boasters, At the prosperity of the lawless, used I to look.

4. അവര്ക്കും വേദന ഒട്ടുമില്ലല്ലോ; അവരുടെ ദേഹം തടിച്ചുരുണ്ടിരിക്കുന്നു.

4. For they have no pangs in their death, And vigorous is their body;

5. അവര് മര്ത്യരെപ്പോലെ കഷ്ടത്തില് ആകുന്നില്ല; മറ്റു മനുഷ്യരെപ്പോലെ ബാധിക്കപ്പെടുന്നതുമില്ല.

5. Of the toil of weak mortals, have they none, Nor, with the sons of earth, are they hard smitten.

6. ആകയാല് ഡംഭം അവര്ക്കും മാലയായിരിക്കുന്നു; ബലാല്ക്കാരം വസ്ത്രംപോലെ അവരെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു.

6. For this cause, doth arrogance deck them as a neck-chain, And a garment of wrong is their attire;

7. അവരുടെ കണ്ണുകള് പുഷ്ടികൊണ്ടു ഉന്തിനിലക്കുന്നു. അവരുടെ ഹൃദയത്തിലെ നിരൂപണങ്ങള് കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു.

7. Their iniquity, hath proceeded from fatness, They have surpassed the imaginations of the heart;

8. അവര് പരിഹസിച്ചു ദുഷ്ടതയോടെ ഭീഷണി പറയുന്നു; ഉന്നതഭാവത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നു.

8. They mock, and wickedly command oppression, From on high, they command;

9. അവര് വായ് ആകാശത്തോളം ഉയര്ത്തുന്നു; അവരുടെ നാവു ഭൂമിയില് സഞ്ചരിക്കുന്നു.

9. They have set, in the heavens, their mouth, And, their tongue, marcheth through the earth.

10. അതുകൊണ്ടു അവര് തന്റെ ജനത്തെ ഇതിലേക്കു തിരിക്കുന്നു; അവര് ധാരാളം വെള്ളം വലിച്ചു കുടിക്കുന്നു.

10. Therefore must his people return thither, And, the waters of abundance, are drained by them;

11. ദൈവം എങ്ങനെ അറിയുന്നു? അത്യുന്നതന്നു അറിവുണ്ടോ? എന്നു അവര് പറയുന്നു.

11. And they say How doth GOD know? And is there knowledge in the Most High?

12. ഇങ്ങനെ ആകുന്നു ദുഷ്ടന്മാര്; അവര് നിത്യം സ്വസ്ഥത അനുഭവിച്ചു സമ്പത്തു വര്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.

12. Lo! these, are the lawless, Who are secure for an age, They have attained unto wealth.

13. എന്നാല് ഞാന് എന്റെ ഹൃദയത്തെ ശുദ്ധീകരിച്ചതും എന്റെ കൈകളെ കുറ്റമില്ലായ്മയില് കഴുകിയതും വ്യര്ത്ഥമത്രേ.

13. Altogether in vain, Have I cleansed my heart, And bathed in pureness, my hands;

14. ഞാന് ഇടവിടാതെ ബാധിതനായിരുന്നു; ഉഷസ്സുതോറും ദണ്ഡിക്കപ്പെട്ടും ഇരുന്നു.

14. And yet been smitten all the day, And been rebuked morning by morning!

15. ഞാന് ഇങ്ങനെ സംസാരിപ്പാന് വിചാരിച്ചെങ്കില് ഇതാ, ഞാന് നിന്റെ മക്കളുടെ തലമുറയോടു ദ്രോഹം ചെയ്യുമായിരുന്നു.

15. If I had thought, I will relate it thus, Lo! the circle of thy sons, had I betrayed.

16. ഞാന് ഇതു ഗ്രഹിപ്പാന് നിരൂപിച്ചപ്പോള് എനിക്കു പ്രയാസമായി തോന്നി;

16. When I reasoned, that I might understand this, A vexation, it was in mine eyes:

17. ഒടുവില് ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ വിശുദ്ധ മന്ദിരത്തില് ചെന്നു അവരുടെ അന്തം എന്താകും എന്നു ചിന്തിച്ചു.

17. Until I could enter the holy places of God, Could give heed to their hereafter:

18. നിശ്ചയമായി നീ അവരെ വഴുവഴുപ്പില് നിര്ത്തുന്നു; നീ അവരെ നാശത്തില് തള്ളിയിടുന്നു.

18. Surely, in slippery places, dost thou set them, Thou hast suffered them to fall into places of danger.

19. എത്ര ക്ഷണത്തില് അവര് ശൂന്യമായ്പോയി! അവര് മെരുള്ചകളാല് അശേഷം മുടിഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു.

19. How have they become desolate, as in a moment! They have ceased come to an end, by reason of calamities.

20. ഉണരുമ്പോള് ഒരു സ്വപ്നത്തെപ്പോലെ കര്ത്താവേ, നീ ഉണരുമ്പോള് അവരുടെ രൂപത്തെ തുച്ഛീകരിക്കും.

20. As the dream of him that waketh, O my Lord! when rousing thyself up, their shadowy being, wilt thou despise.

21. ഇങ്ങനെ എന്റെ ഹൃദയം വ്യസനിക്കയും എന്റെ അന്തരംഗത്തില് കുത്തുകൊള്ളുകയും ചെയ്തപ്പോള്

21. But my heart had grown embittered, And, in my reins, had I received wounds;

22. ഞാന് പൊട്ടനും ഒന്നും അറിയാത്തവനും ആയിരുന്നു; നിന്റെ മുമ്പില് മൃഗംപോലെ ആയിരുന്നു.

22. But, I, was brutish, and could not perceive, Like the beasts, had I become before thee.

23. എന്നിട്ടും ഞാന് എപ്പോഴും നിന്റെ അടുക്കല് ഇരിക്കുന്നു; നീ എന്നെ വലങ്കൈകൂ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.

23. Nevertheless, I, am continually before thee, Thou hast taken hold of my right hand;

24. നിന്റെ ആലോചനയാല് നീ എന്നെ നടത്തും; പിന്നെത്തേതില് മഹത്വത്തിലേക്കു എന്നെ കൈക്കൊള്ളും.

24. By thy counsel, wilt thou guide me, And, afterwards, unto glory, wilt thou take me.

25. സ്വര്ഗ്ഗത്തില് എനിക്കു ആരുള്ളു? ഭൂമിയിലും നിന്നെയല്ലാതെ ഞാന് ഒന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.

25. Whom have I in the heavens? And, compared with thee, there is nothing I desire on earth.

26. എന്റെ മാംസവും ഹൃദയവും ക്ഷയിച്ചുപോകുന്നു; ദൈവം എന്നേക്കും എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ പാറയും എന്റെ ഔഹരിയും ആകുന്നു.

26. Failed have my flesh and my heart, The rock of my heart and my portion, is God unto times age-abiding.

27. ഇതാ, നിന്നോടു അകന്നിരിക്കുന്നവര് നശിച്ചുപോകും; നിന്നെ വിട്ടു പരസംഗം ചെയ്യുന്ന എല്ലാവരെയും നീ സംഹരിക്കും.

27. For lo! they who are far from thee, shall perish, Thou hast put an end to every one who wandered unchastely from thee.

28. എന്നാല് ദൈവത്തോടു അടുത്തിരിക്കുന്നതു എനിക്കു നല്ലതു; നിന്റെ സകലപ്രവൃത്തികളെയും വര്ണ്ണിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് യഹോവയായ കര്ത്താവിനെ എന്റെ സങ്കേതമാക്കിയിരിക്കുന്നു. ആസാഫിന്റെ ധ്യാനം.

28. But, as for me, the drawing near of God, is my blessedness, I have made, of My Lord Yahweh, my refuge, That I may recount all thy works.