1. പ്രബോധനം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവന് പരിജ്ഞാനം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു; ശാസന വെറുക്കുന്നവനോ മൃഗപ്രായന് .

1. Whoso is loving instruction, is loving knowledge, And whoso is hating reproof [is] brutish.

2. ഉത്തമന് യഹോവയോടു പ്രസാദം പ്രാപിക്കുന്നു; ദുരുപായിക്കോ അവന് ശിക്ഷ വിധിക്കുന്നു.

2. The good bringeth forth favour from Jehovah, And the man of wicked devices He condemneth.

3. ഒരു മനുഷ്യനും ദുഷ്ടതകൊണ്ടു സ്ഥിരപ്പെടുകയില്ല; നീതിമാന്മാരുടെ വേരോ ഇളകിപ്പോകയില്ല.

3. A man is not established by wickedness, And the root of the righteous is not moved.

4. സാമര്ത്ഥ്യമുള്ള സ്ത്രീ ഭര്ത്താവിന്നു ഒരു കിരീടം; നാണംകെട്ടവളോ അവന്റെ അസ്ഥികള്ക്കു ദ്രവത്വം.

4. A virtuous woman [is] a crown to her husband, And as rottenness in his bones [is] one causing shame.

5. നീതിമാന്മാരുടെ വിചാരങ്ങള് ന്യായം, ദുഷ്ടന്മാരുടെ നിരൂപണങ്ങളോ ചതിവത്രെ.

5. The thoughts of the righteous [are] justice, The counsels of the wicked -- deceit.

6. ദുഷ്ടന്മാര് പ്രാണഹാനി വരുത്തുവാന് പറഞ്ഞൊക്കുന്നു; നേരുള്ളവരുടെ വാക്കോ അവരെ വിടുവിക്കുന്നു.

6. The words of the wicked [are]: 'Lay wait for blood,' And the mouth of the upright delivereth them.

7. ദുഷ്ടന്മാര് മറിഞ്ഞുവീണു ഇല്ലാതെയാകും; നീതിമാന്മാരുടെ ഭവനമോ നിലനിലക്കും.

7. Overthrow the wicked, and they are not, And the house of the righteous standeth.

8. മനുഷ്യന് തന്റെ ബുദ്ധിക്കു ഒത്തവണ്ണം ശ്ളാഘിക്കപ്പെടുന്നു; വക്രബുദ്ധിയോ നിന്ദിക്കപ്പെടുന്നു.

8. According to his wisdom is a man praised, And the perverted of heart becometh despised.

9. മാന്യഭാവം നടിച്ചിട്ടും ഉപജീവനത്തിന്നു മുട്ടുള്ളവനെക്കാള് ലഘുവായി മതിക്കപ്പെട്ടിട്ടും ഒരു ഭൃത്യനുള്ളവന് ശ്രേഷ്ഠന് ആകുന്നു.

9. Better [is] the lightly esteemed who hath a servant, Than the self-honoured who lacketh bread.

10. നീതിമാന് തന്റെ മൃഗത്തിന്റെ പ്രാണാനുഭവം അറിയുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ ഉള്ളമോ ക്രൂരമത്രെ.

10. The righteous knoweth the life of his beast, And the mercies of the wicked [are] cruel.

11. നിലം കൃഷി ചെയ്യുന്നവന്നു ആഹാരം സമൃദ്ധിയായി കിട്ടും; നിസ്സാരന്മാരെ പിന് ചെല്ലുന്നവനോ ബുദ്ധിഹീനന് .

11. Whoso is tilling the ground is satisfied [with] bread, And whoso is pursuing vanities is lacking heart,

12. ദുഷ്ടന് ദോഷികളുടെ കവര്ച്ച ആഗ്രഹിക്കുന്നു; നീതിമാന്മാരുടെ വേരോ ഫലം നലകുന്നു.

12. The wicked hath desired the net of evil doers, And the root of the righteous giveth.

13. അധരങ്ങളുടെ ലംഘനത്തില് വല്ലാത്ത കണിയുണ്ടു; നീതിമാനോ കഷ്ടത്തില്നിന്നു ഒഴിഞ്ഞുപോരും.

13. In transgression of the lips [is] the snare of the wicked, And the righteous goeth out from distress.

14. തന്റെ വായുടെ ഫലത്താല് മനുഷ്യന് നന്മ അനുഭവിച്ചു തൃപ്തനാകും; തന്റെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തിക്കു തക്കവണ്ണം അവന്നു കിട്ടും.

14. From the fruit of the mouth [is] one satisfied [with] good, And the deed of man's hands returneth to him.

15. ഭോഷന്നു തന്റെ വഴി ചൊവ്വായ്തോന്നുന്നു; ജ്ഞാനിയോ ആലോചന കേട്ടനുസരിക്കുന്നു.

15. The way of a fool [is] right in his own eyes, And whoso is hearkening to counsel [is] wise.

16. ഭോഷന്റെ നീരസം തല്ക്ഷണം വെളിപ്പെടുന്നു; വിവേകമുള്ളവനോ ലജ്ജ അടക്കിവെക്കുന്നു.

16. The fool -- in a day is his anger known, And the prudent is covering shame.

17. സത്യം പറയുന്നവന് നീതി അറിയിക്കുന്നു; കള്ളസാക്ഷിയോ വഞ്ചന അറിയിക്കുന്നു.

17. Whoso uttereth faithfulness declareth righteousness, And a false witness -- deceit.

18. വാളുകൊണ്ടു കുത്തുംപോലെ മൂര്ച്ചയായി സംസാരിക്കുന്നവര് ഉണ്ടു; ജ്ഞാനികളുടെ നാവോ സുഖപ്രദം.

18. A rash speaker is like piercings of a sword, And the tongue of the wise is healing.

19. സത്യം പറയുന്ന അധരം എന്നേക്കും നിലനിലക്കും; വ്യാജം പറയുന്ന നാവോ മാത്രനേരത്തേക്കേയുള്ളു.

19. The lip of truth is established for ever, And for a moment -- a tongue of falsehood.

20. ദോഷം നിരൂപിക്കുന്നവരുടെ ഹൃദയത്തില് ചതിവു ഉണ്ടു; സമാധാനം ആലോചിക്കുന്നവര്ക്കോ സന്തോഷം ഉണ്ടു.

20. Deceit [is] in the heart of those devising evil, And to those counselling peace [is] joy.

21. നീതിമാന്നു ഒരു തിന്മയും ഭവിക്കയില്ല; ദുഷ്ടന്മാരോ അനര്ത്ഥംകൊണ്ടു നിറയും.

21. No iniquity is desired by the righteous, And the wicked have been full of evil.

22. വ്യാജമുള്ള അധരങ്ങള് യഹോവേക്കു വെറുപ്പു; സത്യം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരോ അവന്നു പ്രസാദം.

22. An abomination to Jehovah [are] lying lips, And stedfast doers [are] his delight.

23. വിവേകമുള്ള മനുഷ്യന് പരിജ്ഞാനം അടക്കിവെക്കുന്നു; ഭോഷന്മാരുടെ ഹൃദയമോ ഭോഷത്വം പ്രസിദ്ധമാക്കുന്നു.

23. A prudent man is concealing knowledge, And the heart of fools proclaimeth folly.

24. ഉത്സാഹികളുടെ കൈ അധികാരം നടത്തും; മടിയനോ ഊഴിയവേലെക്കു പോകേണ്ടിവരും.

24. The hand of the diligent ruleth, And slothfulness becometh tributary.

25. മനോവ്യസനം ഹേതുവായി മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിടിയുന്നു; ഒരു നല്ല വാക്കോ അതിനെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.

25. Sorrow in the heart of a man boweth down, And a good word maketh him glad.

26. നീതിമാന് കൂട്ടുകാരന്നു വഴികാട്ടിയാകുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ വഴിയോ അവരെ തെറ്റി നടക്കുമാറാക്കുന്നു.

26. The righteous searcheth his companion, And the way of the wicked causeth them to err.

27. മടിയന് ഒന്നും വേട്ടയാടിപ്പിടിക്കുന്നില്ല; ഉത്സാഹമോ മനുഷ്യന്നു വിലയേറിയ സമ്പത്താകുന്നു.

27. The slothful roasteth not his hunting, And the wealth of a diligent man is precious.

28. നീതിയുടെ മാര്ഗ്ഗത്തില് ജീവനുണ്ടു; അതിന്റെ പാതയില് മരണം ഇല്ല.

28. In the path of righteousness [is] life, And in the way of [that] path [is] no death!