1. പിന്നെയും ഞാന് സൂര്യന്നു കീഴെ നടക്കുന്ന പീഡനങ്ങളെയെല്ലാം കണ്ടു; പീഡിതന്മാര് കണ്ണുനീരൊഴുക്കുന്നു; അവര്ക്കും ആശ്വാസപ്രദന് ഇല്ല; അവരെ പീഡിപ്പിക്കുന്നവരുടെ കയ്യാല് അവര് ബലാല്ക്കാരം അനുഭവിക്കുന്നു; എന്നിട്ടും ആശ്വാസപ്രദന് അവര്ക്കില്ല.

1. Again I saw all the oppressions that are done under the sun. And behold, the tears of the oppressed, and they had no one to comfort them! On the side of their oppressors there was power, and there was no one to comfort them.

2. ആകയാല് ഇപ്പോള് ജീവനോടിരിക്കുന്ന ജീവനുള്ളവരെക്കാള് മുമ്പെ തന്നേ മരിച്ചുപോയിരിക്കുന്ന മൃതന്മാരെ ഞാന് പ്രശംസിച്ചു.

2. And I thought the dead who are already dead more fortunate than the living who are still alive.

3. ഈ രണ്ടു വകക്കാരെക്കാളും ഇതുവരെ ജനിക്കാത്തവനും സൂര്യന്നു കീഴെ നടക്കുന്ന ദുഷ്പ്രവൃത്തിയെ കാണാത്തവനുമായ മനുഷ്യന് ഭാഗ്യവാന് .

3. But better than both is he who has not yet been and has not seen the evil deeds that are done under the sun.

4. സകലപ്രയത്നവും സാമര്ത്ഥ്യമുള്ള പ്രവൃത്തി ഒക്കെയും ഒരുവന്നു മറ്റവനോടുള്ള അസൂയയില്നിന്നുളവാകുന്നു എന്നു ഞാന് കണ്ടു; അതും മായയും വൃഥാപ്രയത്നവും അത്രേ.

4. Then I saw that all toil and all skill in work come from a man's envy of his neighbor. This also is vanity and a striving after wind.

5. മൂഢന് കയ്യും കെട്ടിയിരുന്നു സ്വന്തമാംസം തിന്നുന്നു.

5. The fool folds his hands and eats his own flesh.

6. രണ്ടു കയ്യും നിറയ അദ്ധ്വാനവും വൃഥാപ്രയത്നവും ഉള്ളതിനെക്കാള് ഒരു കൈ നിറയ വിശ്രാമം അധികം നല്ലതു.

6. Better is a handful of quietness than two hands full of toil and a striving after wind.

7. ഞാന് പിന്നെയും സൂര്യന്നു കീഴെ മായ കണ്ടു.

7. Again, I saw vanity under the sun:

8. ഏകാകിയായ ഒരുത്തനുണ്ടു; അവന്നു ആരുമില്ല, മകനില്ല, സഹോദരനും ഇല്ല; എങ്കിലും അവന്റെ പ്രയത്നത്തിന്നു ഒന്നിന്നും അവസാനമില്ല; അവന്റെ കണ്ണിന്നു സമ്പത്തു കണ്ടു തൃപ്തിവരുന്നതുമില്ല; എന്നാല് താന് ആര്ക്കുംവേണ്ടി പ്രയത്നിച്ചു സുഖാനുഭവം ത്യജിക്കുന്നു? ഇതും മായയും വല്ലാത്ത കഷ്ടപ്പാടും അത്രേ.

8. one person who has no other, either son or brother, yet there is no end to all his toil, and his eyes are never satisfied with riches, so that he never asks, 'For whom am I toiling and depriving myself of pleasure?' This also is vanity and an unhappy business.

9. ഒരുവനെക്കാള് ഇരുവര് ഏറെ നല്ലതു; അവര്ക്കും തങ്ങളുടെ പ്രയത്നത്താല് നല്ല പ്രതിഫലം കിട്ടുന്നു.

9. Two are better than one, because they have a good reward for their toil.

10. വീണാല് ഒരുവന് മറ്റേവനെ എഴുന്നേല്പിക്കും; ഏകാകി വീണാലോ അവനെ എഴുന്നേല്പിപ്പാന് ആരുമില്ലായ്കകൊണ്ടു അവന്നു അയ്യോ കഷ്ടം!

10. For if they fall, one will lift up his fellow. But woe to him who is alone when he falls and has not another to lift him up!

11. രണ്ടുപേര് ഒന്നിച്ചു കിടന്നാല് അവര്ക്കും കുളിര് മാറും; ഒരുത്തന് തന്നേ ആയാലോ എങ്ങനെ കുളിര് മാറും?

11. Again, if two lie together, they keep warm, but how can one keep warm alone?

12. ഒരുത്തനെ ആരെങ്കിലും ആക്രമിച്ചാല് രണ്ടുപേര്ക്കും അവനോടു എതിര്ത്തുനില്ക്കാം; മുപ്പിരിച്ചരടു വേഗത്തില് അറ്റുപോകയില്ല.

12. And though a man might prevail against one who is alone, two will withstand him- a threefold cord is not quickly broken.

13. പ്രബോധനം കൈക്കൊള്ളാത്ത വൃദ്ധനും മൂഢനുമായ ഒരു രാജാവിനെക്കാള് ദരിദ്രനും ജ്ഞാനിയുമായ ഒരു ബാലന് കൊള്ളാം.

13. Better was a poor and wise youth than an old and foolish king who no longer knew how to take advice.

14. അവന് മറ്റേവന്റെ രാജ്യത്തില് ദരിദ്രനായി ജനിച്ചിട്ടും രാജാവായി വാഴേണ്ടതിന്നു കാരാഗൃഹത്തില് നിന്നു വരുന്നു.

14. For he went from prison to the throne, though in his own kingdom he had been born poor.

15. മറ്റേവന്നു പകരം എഴുന്നേറ്റ ബാലന്റെ പക്ഷം സൂര്യന്നു കീഴെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ജീവനുള്ളവര് ഒക്കെയും ചേര്ന്നിരിക്കുന്നതു ഞാന് കണ്ടു.

15. I saw all the living who move about under the sun, along with that youth who was to stand in the king's place.

16. അവന് അസംഖ്യജനത്തിന്നു ഒക്കെയും തലവനായിരുന്നു; എങ്കിലും പിന്നെയുള്ളവര് അവനില് സന്തോഷിക്കയില്ല. അതും മായയും വൃഥാപ്രയത്നവും അത്രേ.

16. There was no end of all the people, all of whom he led. Yet those who come later will not rejoice in him. Surely this also is vanity and a striving after wind.