1. ഒമ്പതാം ആണ്ടു പത്താം മാസം, പത്താം തിയ്യതി യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

1. AGAIN IN the ninth year [of King Jehoiachin's captivity by Nebuchadnezzar of Babylon], in the tenth month, on the tenth day of the month, the word of the Lord came to me, saying,

2. മനുഷ്യപുത്രാ, ഈ തിയ്യതി ഇന്നത്തെ തിയ്യതി തന്നേ, എഴുതിവെക്കുക; ഇന്നുതന്നേ ബാബേല്രാജാവു യെരൂശലേമിനെ ആക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.

2. Son of man, record the name of the day, even of this same day; the king of Babylon set himself against and assailed Jerusalem this same day.

3. നീ മത്സരഗൃഹത്തോടു ഒരു ഉപമ പ്രസ്താവിച്ചു പറയേണ്ടതുയഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ ഒരു കുട്ടകം അടുപ്പത്തു വെക്ക; വെച്ചു അതില് വെള്ളം ഒഴിക്ക.

3. And utter a parable against the rebellious house [of Judah] and say to them, Thus says the Lord God: Put on a pot; put it on and also pour water into it.

4. മാംസകഷണങ്ങള്, തുട കൈക്കുറകു മുതലായ നല്ല കഷണങ്ങള് ഒക്കെയും തന്നേ എടുത്തു അതില് ഇടുക; ഉത്തമമായ അസ്ഥിഖണ്ഡങ്ങള്കൊണ്ടു അതിനെ നിറെക്കുക.

4. Put into it the pieces [of meat], all the good pieces, the thigh and the shoulder; fill it with the choice of the bones.

5. ആട്ടിന് കൂട്ടത്തില്നിന്നു വിശേഷമായതിനെ പിടിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു, അതിന്റെ കീഴെ വിറകു അടുക്കി അതിനെ നല്ലവണ്ണം പുഴുങ്ങുക; അതിന്റെ അസ്ഥികള് അതിന്നകത്തു കിടന്നു വേകട്ടെ.

5. Take the choicest of the flock and burn also the unused bones under it, and make it boil well and seethe its bones in [the pot].

6. അതുകൊണ്ടു യഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുഅകത്തു ക്ളാവുള്ളതും ക്ളാവു വീട്ടുപോകാത്തതുമായ കുട്ടുകത്തിന്നു, രക്തപാതകമുള്ള നഗരത്തിന്നു തന്നേ, അയ്യോ കഷ്ടം! അതിനെ ഖണ്ഡംഖണ്ഡമായി പുറത്തെടുക്ക; ചീട്ടു അതിന്മേല് വീണിട്ടില്ല.

6. Therefore thus says the Lord God: Woe to the bloody city, to the pot whose rust and scum are in it and whose rust and scum have not gone out of it! Take out of it piece by piece, without making any choice.

7. അവള് ചൊരിങ്ഞിരിക്കുന്ന രക്തം അവളുടെ മദ്ധ്യേ ഉണ്ടു; അവള് അതു വെറും പാറമേലത്രേ ചൊരിഞ്ഞതു; മണ്ണുകൊണ്ടു മൂടുവാന് തക്കവണ്ണം അതു നിലത്തു ഒഴിച്ചില്ല.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 18:24

7. For the blood she has shed remains in the midst of her; she put it upon the bare rock; she did not pour it on the ground to cover it with dust.

8. ക്രോധം വരുത്തേണ്ടതിന്നും പ്രതികാരം ചെയ്യേണ്ടതിന്നും ഞാന് , അവള് ചൊരിഞ്ഞ രക്തം മൂടിപ്പോകാതവണ്ണം അതിനെ വെറും പാറമേല് തന്നേ നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നു.

8. That it may cause wrath to come up to take vengeance, I have put her blood [guilt for her children sacrificed to Molech] upon the bare rock, that it would not be covered.

9. അതുകൊണ്ടു യഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുരക്തപാതകങ്ങളുടെ നഗരത്തിന്നു അയ്യോ കഷ്ടം! ഞാന് വിറകുകൂമ്പാരം വലുതാക്കും.

9. Therefore thus says the Lord God: Woe to the bloodguilty city! Also I will make the pile [of fuel] great.

10. വിറകു കൂട്ടുക; തീ കത്തിക്ക; മാംസം വേകട്ടെ; ചാറു കുറുകട്ടെ; അസ്ഥികള് വെന്തുപോകട്ടെ.

10. Heap on wood, kindle the fire and make it hot, boil well the meat and mix the spices, pour out the broth when thick, and let the bones be burned up.

11. അതിന്റെ താമ്രം കാഞ്ഞു വെന്തുപോകേണ്ടതിന്നു അതിന്റെ കറ അതില് ഉരുകേണ്ടതിന്നും അതിന്റെ ക്ളാവു ഇല്ലാതെയാകേണ്ടതിന്നും അതു ഒഴിച്ചെടുത്തു കനലിന്മേല് വെക്കുക.

11. Then set [the pot Jerusalem] back empty upon the coals, that the bronze of it may be hot and may glow and the filthiness of it may be melted in it and the rust and scum of it may be consumed.

12. അവള് അദ്ധ്വാനംകൊണ്ടു തളര്ന്നുപോയി; അവളുടെ കനത്ത ക്ളാവു അവളെ വിട്ടുപോകുന്നില്ല. അവളുടെ ക്ളാവു തീയാലും വിട്ടുപോകുന്നില്ല.

12. She has wearied herself and Me with toil; yet her great rust and scum go not forth out of her, for however hotly the fire burns, her thick rust and filth will not go out of her by fire.

13. നിന്റെ മലിനമായ ദുര്മ്മര്യാദനിമിത്തം ഞാന് നിന്നെ ശുദ്ധീകരിച്ചിട്ടും നീ ശുദ്ധമാകായ്കയാല് ഞാന് എന്റെ ക്രോധം നിന്റെമേല് തീര്ക്കുംവോളം ഇനി നിന്റെ മലിനത നീങ്ങി നീ ശുദ്ധയായ്തീരുകയില്ല.

13. In your filthiness is abomination; [and therefore] because I would have cleansed you and you were not cleansed, you shall not be cleansed from your filthiness any more until I have satisfied My wrath against and upon you.

14. യഹോവയായ ഞാന് അതു അരുളിച്ചെയ്തിരിക്കുന്നു; അതു സംഭവിക്കും; ഞാന് അതു അനുഷ്ഠിക്കും; ഞാന് പിന്മാറുകയില്ല, ആദരിക്കയില്ല, സഹതപിക്കയുമില്ല, നിന്റെ നടപ്പിന്നും ക്രിയകള്ക്കും തക്കവണ്ണം അവര് നിന്നെ ന്യായം വിധിക്കും എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

14. I the Lord have spoken it; it shall come to pass and I will do it; I will not go back, neither will I spare, neither will I relent; according to your ways and according to your doings shall they judge and punish you, says the Lord God.

15. യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

15. Also the word of the Lord came to me, saying,

16. മനുഷ്യപുത്രാ, ഞാന് നിന്റെ കണ്ണിന്റെ ആനന്ദമായവളെ ഒരേ അടിയാല് നിങ്കല്നിന്നു എടുത്തുകളയും; നീ വിലപിക്കയോ കരകയോ കണ്ണുനീര് വാര്ക്കുംകയോ ചെയ്യരുതു.

16. Son of man [Ezekiel], behold, I take away from you the desire of your eyes [your wife] at a single stroke. Yet you shall neither mourn nor weep, neither shall your tears flow.

17. നീ മൌനമായി നെടുവീര്പ്പിട്ടുകൊള്ക; മൃതവിലാപം കഴിക്കരുതു; തലെക്കു തലപ്പാവു കെട്ടി കാലിന്നു ചെരിപ്പിടുക; അധരം മൂടരുതു; മറ്റുള്ളവര് കൊടുത്തയക്കുന്ന അപ്പം തിന്നുകയും അരുതു.

17. Sigh and groan, but not aloud [be silent]; make no mourning for the dead; bind your turban upon your head and put your shoes on your feet, and do not cover your beard or eat the bread of mourners [furnished by others].

18. അങ്ങനെ ഞാന് രാവിലെ ജനത്തോടു സംസാരിച്ചു; വൈകുന്നേരത്തു എന്റെ ഭാര്യ മരിച്ചു; എന്നോടു കല്പിച്ചതുപോലെ ഞാന് പിറ്റെ രാവിലെ ചെയ്തു.

18. So I spoke to the people in the morning and in the evening my wife died, and I did the next morning as I was commanded.

19. അപ്പോള് ജനം എന്നോടുനീ ഈ ചെയ്യുന്നതിന്റെ അര്ത്ഥം എന്തു? ഞങ്ങള്ക്കു പറഞ്ഞുതരികയില്ലയോ എന്നു ചോദിച്ചു.

19. And the people said to me, Will you not tell us what these things are supposed to mean to us, that you are acting as you do?

20. അതിന്നു ഞാന് അവരോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞതുയഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

20. Then I answered them, The word of the Lord came to me, saying,

21. നീ യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തോടു പറയേണ്ടതുയഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനിങ്ങള് ഗര്വ്വിക്കുന്ന ശരണവും നിങ്ങളുടെ കണ്ണിന്റെ ആനന്ദവും നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ വാഞ്ഛയും ആയിരിക്കുന്ന എന്റെ വിശുദ്ധമന്ദിരത്തെ ഞാന് അശുദ്ധമാക്കും; നിങ്ങള് വിട്ടേച്ചുപോകുന്ന നിങ്ങളുടെ പുത്രന്മാരും പുത്രിമാരും വാള്കൊണ്ടു വീഴും.

21. Speak to the house of Israel, Thus says the Lord God: Behold, I will profane My sanctuary--[in which you take] pride as your strength, the desire of your eyes, and the pity and sympathy of your soul [that you would spare with your life]; and your sons and your daughters whom you have left behind shall fall by the sword.

22. ഞാന് ചെയ്തതു പോലെ നിങ്ങളും അന്നു ചെയ്യും; നിങ്ങള് അധരം മൂടാതെയും മറ്റുള്ളവര് കൊടുത്തയക്കുന്ന അപ്പം തിന്നാതെയും ഇരിക്കും.

22. And you shall do as I [Ezekiel] have done; you shall not cover your beard nor eat the bread of mourning [brought to you by others],

23. നിങ്ങളുടെ തലപ്പാവു തലയിലും ചെരിപ്പു കാലിലും ഇരിക്കും; നിങ്ങള് വിലപിക്കയോ കരകയോ ചെയ്യാതെ നിങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങളില് തന്നേ ക്ഷയിച്ചു തമ്മില് തമ്മില് നോക്കി ഞരങ്ങും.

23. And your turbans shall be upon your heads and your shoes upon your feet; you shall not mourn or weep, but you shall pine away for your iniquities (your guilt) and sigh and groan to one another. [Lev. 26:39.]

24. ഇങ്ങനെ യെഹെസ്കേല് നിങ്ങള്ക്കു ഒരടയാളം ആയിരിക്കും; അവന് ചെയ്തതുപോലെ ഒക്കെയും നിങ്ങളും ചെയ്യും; അതു സംഭവിക്കുമ്പോള് ഞാന് യഹോവയായ കര്ത്താവു എന്നു നിങ്ങള് അറിയും.

24. Thus Ezekiel is to you a sign; according to all that he has done you shall do. And when this [destruction of the temple] comes, you shall know, understand, and realize that I am the Lord God [the Sovereign Ruler, Who calls forth loyalty and obedient service].

25. മനുഷ്യപുത്രാ, അവരുടെ ശരണവും അവരുടെ മഹത്വമുള്ള സന്തോഷവും അവരുടെ കണ്ണിന്റെ ആനന്ദവും അവരുടെ ഹൃദയവാഞ്ഛയും ആയിരിക്കുന്നതിനെയും അവരുടെ പുത്രന്മാരെയും പുത്രിമാരെയും ഞാന് അവരില്നിന്നു എടുത്തുകളയുന്ന നാളില്

25. And you, son of man, on the day when I take from them [My temple] their strength and their stronghold, their joy and their glory, the delight of their eyes and their hearts' chief desire, and also [take] their sons and their daughters--

26. ആ നാളില് തന്നേ, ചാടിപ്പോകുന്ന ഒരുത്തന് നിന്റെ അടുക്കല് വന്നു വസ്തുത നിന്നെ പറഞ്ഞു കേള്പ്പിക്കും;

26. On that day an escaped fugitive shall come to you to cause you to hear of it [the destruction of Jerusalem] with your own ears.

27. ചാടിപ്പോയവനോടു സംസാരിപ്പാന് അന്നു നിന്റെ വായ് തുറക്കും; നീ ഇനി മൌനമായിരിക്കാതെ സംസാരിക്കും; അങ്ങനെ നീ അവര്ക്കും ഒരു അടയാളമായിരിക്കും; ഞാന് യഹോവ എന്നു അവര് അറിയും.

27. In that day your mouth shall be open to him who has escaped, and you shall speak and be no more speechless, and you shall be a sign to them and they shall know, understand, and realize that I am the Lord.