1. വിഭ്രമരാഗത്തില് ഹബക്കൂക് പ്രവാചകന്റെ ഒരു പ്രാര്ത്ഥനാഗീതം.

1. A prayer of the prophet Abacuc for the ignoraunce.(ignoraunt)

2. യഹോവേ, ഞാന് നിന്റെ കേള്വി കേട്ടു ഭയപ്പെട്ടുപോയി; യഹോവേ, ആണ്ടുകള് കഴിയുംമുമ്പെ നിന്റെ പ്രവൃത്തിയെ ജീവിപ്പിക്കേണമേ; ആണ്ടുകള് കഴിയുംമുമ്പെ അതിനെ വെളിപ്പെടുത്തേണമേ; ക്രോധത്തിങ്കല് കരുണ ഔര്ക്കേണമേ.

2. O LORD,(Lorde) when I heard speak of thee, I was afraid. The work thou hast taken in hand, shalt thou perform in his time, O LORD: and when thy time cometh, thou shalt declare it. In thy very wrath thou thinkest upon mercy.

3. ദൈവം തേമാനില്നിന്നും പരിശുദ്ധന് പാറാന് പര്വ്വതത്തില്നിന്നും വരുന്നു. സേലാ. അവന്റെ പ്രഭ ആകാശത്തെ മൂടുന്നു; അവന്റെ സ്തുതിയാല് ഭൂമി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

3. God cometh from Theman, and the holy one from the mount of Pharan. Sela.

4. സൂര്യപ്രകാശംപോലെ ഒരു ശോഭ ഉളവായ്വരുന്നു; കിരണങ്ങള് അവന്റെ പാര്ശ്വത്തുനിന്നു പുറപ്പെടുന്നു; അവിടെ അവന്റെ വല്ലഭത്വം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

4. His glory covereth the heavens, and the earth is full of his praise. His shine is as the sun,(sonne) and beams of light go out of his hands, there is his power hid.

5. മഹാമാരി അവന്റെ മുമ്പില് നടക്കുന്നു; ജ്വരാഗ്നി അവന്റെ പിന്നാലെ ചെല്ലുന്നു.

5. Destruction goeth before him, and burning cressettes go from his feet.

6. അവന് നിന്നു ഭൂമിയെ കുലുക്കുന്നു; അവന് നോക്കി ജാതികളെ ചിതറിക്കുന്നു; ശാശ്വതപര്വ്വതങ്ങള് പിളര്ന്നുപോകുന്നു; പുരാതനഗിരികള് വണങ്ങി വീഴുന്നു; അവന് പുരാതനപാതകളില് നടക്കുന്നു.

6. He standeth, and measureth the earth. He looketh, and the people consume away, the mountains of the world fall down to powder, and the hills are fain to bow themselves, for his goings are everlasting and sure.

7. ഞാന് കൂശാന്റെ കൂടാരങ്ങളെ അനര്ത്ഥത്തില് കാണുന്നു; മിദ്യാന് ദേശത്തിലെ തിരശ്ശീലകള് വിറെക്കുന്നു.

7. I saw, that the pavilions of the Morians and the tents of the land of Madian were vexed for weariness.

8. യഹോവ നദികളോടു നീരസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ? നിന്റെ കോപം നദികളുടെ നേരെ വരുന്നുവോ? നീ കുതരിപ്പുറത്തും ജയരഥത്തിലും കയറിയിരിക്കയാല് നിന്റെ ക്രോധം സമുദ്രത്തിന്റെ നേരെ ഉള്ളതോ?

8. Wast thou not angry, O LORD, in the waters? was not thy wrath in the floods, and thy displeasure in the sea? Yes, when thou satest upon thine horse, and when thy chariots had the victory.

9. നിന്റെ വില്ലു മുറ്റും അനാവൃതമായിരിക്കുന്നു; വചനത്തിന്റെ ദണ്ഡനങ്ങള് ആണകളോടുകൂടിയിരിക്കുന്നു. സേലാ. നീ ഭൂമിയെ നദികളാല് പിളര്ക്കുംന്നു.

9. Thou shewdest thy bow openly, like as thou hadst promised with an oath unto the tribes. Selah. Thou didst divide the waters of the earth.

10. പര്വ്വതങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു വിറെക്കുന്നു; വെള്ളത്തിന്റെ പ്രവാഹം കടന്നുപോകുന്നു; ആഴി മുഴക്കം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു; ഉയരത്തിലേക്കു കൈ ഉയര്ത്തുന്നു.

10. When the mountains saw thee, they were afraid, the water stream went away: the deep made a noise at the lifting up of thine hand.

11. നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് പായുന്ന പ്രകാശത്തിങ്കലും മിന്നിച്ചാടുന്ന കുന്തത്തിന്റെ ശോഭയിങ്കലും സൂര്യനും ചന്ദ്രനും സ്വഗൃഹത്തില് നിലക്കുന്നു.

11. The Sun(Sonne) and Moon remained still in their habitation. Thine arrows went out glistering, and thy spears as the shine of the lightning.

12. ക്രോധത്തോടെ നീ ഭൂമിയില് ചവിട്ടുന്നു; കോപത്തോടെ ജാതികളെ മെതിക്കുന്നു.

12. Thou trodest down the land in thine anger, and didst throshe the Heathen in thy displeasure.

13. നിന്റെ ജനത്തിന്റെ രക്ഷെക്കായിട്ടും നിന്റെ അഭിഷിക്തന്റെ രക്ഷെക്കായിട്ടും നീ പുറപ്പെടുന്നു; നീ ദുഷ്ടന്റെ വീട്ടില്നിന്നു മോന്തായം തകര്ത്തു, അടിസ്ഥാനത്തെ കഴുത്തോളം അനാവൃതമാക്കുന്നു. സേലാ.

13. Thou camest forth to help thy people, to help thine anointed. Thou smotest down the head in the house of the ungodly, and discoveredest his foundations, even unto the neck of him. Selah.

14. നീ അവന്റെ കുന്തങ്ങള്കൊണ്ടു അവന്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ തല കുത്തിത്തുളെക്കുന്നു; എന്നെ ചിതറിക്കേണ്ടതിന്നു അവര് ചുഴലിക്കാറ്റുപോലെ വരുന്നു; എളിയവനെ മറവില്വെച്ചു വിഴുങ്ങുവാന് പോകുന്നതുപോലെ അവര് ഉല്ലസിക്കുന്നു.

14. Thou cursest his scepters, the captain of his men of war: which come as a stormy wind to scatter me abroad, and are glad when they may eat up the poor secretly.

15. നിന്റെ കുതിരകളോടുകൂടെ നീ സമുദ്രത്തില്, പെരുവെള്ളക്കൂട്ടത്തില് തന്നേ, നടകൊള്ളുന്നു.

15. Thou makest a way for thine horses in the sea, even in the mud of great waters.

16. ഞാന് കേട്ടു എന്റെ ഉദരം കുലുങ്ങിപ്പോയി, മുഴക്കം ഹേതുവായി എന്റെ അധരം വിറെച്ചു; അവന് ജനത്തെ ആക്രമിപ്പാന് പുറപ്പെടുമ്പോള് കഷ്ടദിവസത്തില് ഞാന് വിശ്രമിച്ചിരിക്കേണ്ടതുകൊണ്ടു എന്റെ അസ്ഥികള്ക്കു ഉരുക്കം തട്ടി, ഞാന് നിന്ന നിലയില് വിറെച്ചുപോയി.

16. When I hear this, my body is vexed, my lips tremble at the voice thereof, my bones corrupt, I am afraid where I stand. O that I might rest in the day of trouble, that I might go up unto our people, which are already prepared.

17. അത്തിവൃക്ഷം തളിര്ക്കയില്ല; മുന്തിരിവള്ളിയില് അനുഭവം ഉണ്ടാകയില്ല; ഒലിവുമരത്തിന്റെ പ്രയത്നം നിഷ്ഫലമായ്പോകും; നിലങ്ങള് ആഹാരം വിളയിക്കയില്ല; ആട്ടിന് കൂട്ടം തൊഴുത്തില്നിന്നു നശിച്ചുപോകും; ഗോശാലകളില് കന്നുകാലി ഉണ്ടായിരിക്കയില്ല.
ലൂക്കോസ് 13:6

17. For the fig trees shall not be green, and the vines shall bear no fruit. The labour of the olive shall be but lost, and the land shall bring no corn: the sheep shall be taken out of the fold, and there shall be no cattle in the stalls.

18. എങ്കിലും ഞാന് യഹോവയില് ആനന്ദിക്കും; എന്റെ രക്ഷയുടെ ദൈവത്തില് ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കും.

18. But as for me, I will be glad in the LORD, and will rejoice in God my Saviour.

19. യഹോവയായ കര്ത്താവു എന്റെ ബലം ആകുന്നു; അവന് എന്റെ കാല് പേടമാന് കാല്പോലെ ആക്കുന്നു; ഉന്നതികളിന്മേല് എന്നെ നടക്കുമാറാക്കുന്നു. സംഗീതപ്രമാണിക്കു തന്ത്രിനാദത്തോടെ.

19. The LORD God is my strength, he shall make my feet as the feet of harts: and he which giveth the victory, shall bring me to my high places, singing upon my psalms. [The end of the prophecy of Abacuc.]