1. ഞാന് സാക്ഷാല് മുന്തിരിവള്ളിയും എന്റെ പിതാവു തോട്ടക്കാരനും ആകുന്നു.

1. আমি প্রকৃত দ্রাক্ষালতা, এবং আমার পিতা কৃষক।

2. എന്നില് കായ്ക്കാത്ത കൊമ്പു ഒക്കെയും അവന് നീക്കിക്കളയുന്നു; കായക്കുന്നതു ഒക്കെയും അധികം ഫലം കായ്ക്കേണ്ടതിന്നു ചെത്തി വെടിപ്പാക്കുന്നു.

2. আমাতে স্থিত যে কোন শাখায় ফল না ধরে, তাহা তিনি কাটিয়া ফেলিয়া দেন; এবং যে কোন শাখায় ফল ধরে, তাহা পরিষ্কার করেন, যেন তাহাতে আরও অধিক ফল ধরে।

3. ഞാന് നിങ്ങളോടു സംസാരിച്ച വചനം നിമിത്തം നിങ്ങള് ഇപ്പോള് ശുദ്ധിയുള്ളവരാകുന്നു.

3. আমি তোমাদিগকে যে বাক্য বলিয়াছি, তৎপ্রযুক্ত তোমরা এখন পরিষ্কৃত আছ।

4. എന്നില് വസിപ്പിന് ; ഞാന് നിങ്ങളിലും വസിക്കും; കൊമ്പിന്നു മുന്തിരവള്ളിയില് വസിച്ചിട്ടല്ലാതെ സ്വയമായി കായ്പാന് കഴിയാത്തതുപോലെ എന്നില് വസിച്ചിട്ടല്ലാതെ നിങ്ങള്ക്കു കഴികയില്ല.

4. আমাতে থাক, আর আমি তোমাদিগেতে থাকি; শাখা যেমন আপনা হইতে ফল ধরিতে পারে না, দ্রাক্ষালতায় না থাকিলে পারে না, তদ্রূপ আমাতে না থাকিলে তোমরাও পার না।

5. ഞാന് മുന്തിരിവള്ളിയും നിങ്ങള് കൊമ്പുകളും ആകുന്നു; ഒരുത്തന് എന്നിലും ഞാന് അവനിലും വസിക്കുന്നു എങ്കില് അവന് വളരെ ഫലം കായക്കും; എന്നെ പിരിഞ്ഞു നിങ്ങള്ക്കു ഒന്നും ചെയ്വാന് കഴികയില്ല.

5. আমি দ্রাক্ষালতা, তোমরা শাখা; যে আমাতে থাকে, এবং যাহাতে আমি থাকি, সেই ব্যক্তি প্রচুর ফলে ফলবান্‌ হয়; কেননা আমা ভিন্ন তোমরা কিছুই করিতে পার না।

6. എന്നില് വസിക്കാത്തവനെ ഒരു കൊമ്പുപോലെ പുറത്തു കളഞ്ഞിട്ടു അവന് ഉണങ്ങിപ്പോകുന്നു; ആ വക ചേര്ത്തു തീയില് ഇടുന്നു;

6. কেহ যদি আমাতে না থাকে, তাহা হইলে শাখার ন্যায় তাহাকে বাহিরে ফেলিয়া দেওয়া যায় ও সে শুকাইয়া যায়; এবং লোকে সেগুলি কুড়াইয়া আগুনে ফেলিয়া দেয়, আর সে সকল পুড়িয়া যায়।

7. അതു വെന്തുപോകും. നിങ്ങള് എന്നിലും എന്റെ വചനം നിങ്ങളിലും വസിച്ചാല് നിങ്ങള് ഇച്ഛിക്കുന്നതു എന്തെങ്കിലും അപേക്ഷിപ്പിന് ; അതു നിങ്ങള്ക്കു കിട്ടും.

7. তোমরা যদি আমাতে থাক, এবং আমার বাক্য যদি তোমাদিগেতে থাকে, তবে তোমাদের যাহা ইচ্ছা হয়, যাচ্ঞা করিও, তোমাদের জন্য তাহা করা যাইবে।

8. നിങ്ങള് വളരെ ഫലം കായക്കുന്നതിനാല് എന്റെ പിതാവു മഹത്വപ്പെടുന്നു; അങ്ങനെ നിങ്ങള് എന്റെ ശിഷ്യന്മാര് ആകും.

8. ইহাতেই আমার পিতা মহিমান্বিত হন যে, তোমরা প্রচুর ফলে ফলবান্‌ হও; আর তোমরা আমার শিষ্য হইবে।

9. പിതാവു എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ ഞാനും നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നു; എന്റെ സ്നേഹത്തില് വസിപ്പിന് .

9. পিতা যেমন আমাকে প্রেম করিয়াছেন, আমিও তেমনি তোমাদিগকে প্রেম করিয়াছি; তোমরা আমার প্রেমে অবস্থিতি কর।

10. ഞാന് എന്റെ പിതാവിന്റെ കല്പനകള് പ്രമാണിച്ചു അവന്റെ സ്നേഹത്തില് വസിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങള് എന്റെ കല്പനകള് പ്രമാണിച്ചാല് എന്റെ സ്നേഹത്തില് വസിക്കും.

10. তোমরা যদি আমার আজ্ঞা সকল পালন কর, তবে আমার প্রেমে অবস্থিতি করিবে, যেমন আমিও আমার পিতার আজ্ঞা সকল পালন করিয়াছি, এবং তাঁহার প্রেমে অবস্থিতি করিতেছি।

11. എന്റെ സന്തോഷം നിങ്ങളില് ഇരിപ്പാനും നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം പൂര്ണ്ണമാകുവാനും ഞാന് ഇതു നിങ്ങളോടു സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു.

11. এই সকল কথা তোমাদিগকে বলিয়াছি, যেন আমার আনন্দ তোমাদিগেতে থাকে, এবং তোমাদের আনন্দ সম্পূর্ণ হয়।

12. ഞാന് നിങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളും തമ്മില് തമ്മില് സ്നേഹിക്കേണം എന്നാകുന്നു എന്റെ കല്പന.

12. আমার আজ্ঞা এই, তোমরা পরস্পর প্রেম কর, যেমন আমি তোমাদিগকে প্রেম করিয়াছি।

13. സ്നേഹിതന്മാര്ക്കുംവേണ്ടി ജീവനെ കൊടുക്കുന്നതിലും അധികമുള്ള സ്നേഹം ആര്ക്കും ഇല്ല.

13. কেহ যে আপন বন্ধুদের নিমিত্ত নিজ প্রাণ সমর্পণ করে, ইহা অপেক্ষা অধিক প্রেম কাহারও নাই।

14. ഞാന് നിങ്ങളോടു കല്പിക്കുന്നതു ചെയ്താല് നിങ്ങള് എന്റെ സ്നേഹിതന്മാര് തന്നേ

14. আমি তোমাদিগকে যাহা কিছু আজ্ঞা দিতেছি, তাহা যদি পালন কর, তবে তোমরা আমার বন্ধু।

15. യജമാനന് ചെയ്യുന്നതു ദാസന് അറിയായ്കകൊണ്ടു ഞാന് നിങ്ങളെ ദാസന്മാര് എന്നു ഇനി പറയുന്നില്ല; ഞാന് എന്റെ പിതാവിനോടു കേട്ടതു എല്ലാം നിങ്ങളോടു അറിയിച്ചതു കൊണ്ടു നിങ്ങളെ സ്നേഹിതന്മാര് എന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

15. আমি তোমাদিগকে আর দাস বলি না, কেননা প্রভু কি করেন, দাস তাহা জানে না; কিন্তু তোমাদিগকে আমি বন্ধু বলিয়াছি, কারণ আমার পিতার নিকটে যাহা যাহা শুনিয়াছি, সকলই তোমাদিগকে জ্ঞাত করিয়াছি।

16. നിങ്ങള് എന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തു എന്നല്ല, ഞാന് നിങ്ങളെ തിരഞ്ഞെടുത്തു, നിങ്ങള് പോയി ഫലം കായ്ക്കേണ്ടതിന്നു നിങ്ങളുടെ ഫലം നിലനില്ക്കേണ്ടതിന്നും നിങ്ങളേ ആക്കിവെച്ചുമിരിക്കുന്നു; നിങ്ങള് എന്റെ നാമത്തില് പിതാവിനോടു അപേക്ഷിക്കുന്നതൊക്കെയും അവന് നിങ്ങള്ക്കു തരുവാനായിട്ടു തന്നേ.

16. তোমরা যে আমাকে মনোনীত করিয়াছ, এমন নয়, কিন্তু আমিই তোমাদিগকে মনোনীত করিয়াছি; আর আমি তোমাদিগকে নিযুক্ত করিয়াছি, যেন তোমরা গিয়া ফলবান্‌ হও, এবং তোমাদের ফল যেন থাকে; যেন তোমরা আমার নামে পিতার নিকটে যাহা কিছু যাচ্ঞা করিবে, তাহা তিনি তোমাদিগকে দেন।

17. നിങ്ങള് തമ്മില് തമ്മില് സ്നേഹിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് ഇതു നിങ്ങളോടു കല്പിക്കുന്നു.

17. এই সকল তোমাদিগকে আজ্ঞা করিতেছি, যেন তোমরা পরস্পর প্রেম কর।

18. ലോകം നിങ്ങളെ പകെക്കുന്നു എങ്കില് അതു നിങ്ങള്ക്കു മുമ്പെ എന്നെ പകെച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു അറിവിന് .

18. জগৎ যদি তোমাদিগকে দ্বেষ করে, তোমরা ত জান, সে তোমাদের অগ্রে আমাকে দ্বেষ করিয়াছে।

19. നിങ്ങള് ലോകക്കാര് ആയിരുന്നു എങ്കില് ലോകം തനിക്കു സ്വന്തമായതിനെ സ്നേഹിക്കുമായിരുന്നു; എന്നാല് നിങ്ങള് ലോകക്കാരായിരിക്കാതെ ഞാന് നിങ്ങളെ ലോകത്തില് നിന്നു തിരഞ്ഞെടുത്തതുകൊണ്ടു ലോകം നിങ്ങളെ പകെക്കുന്നു.

19. তোমরা যদি জগতের হইতে, তবে জগৎ আপনার নিজস্ব ভাল বাসিত; কিন্তু তোমরা ত জগতের নহ, বরং আমি তোমাদিগকে জগতের মধ্য হইতে মনোনীত করিয়াছি, এই জন্য জগৎ তোমাদিগকে দ্বেষ করে।

20. ദാസന് യജമാനനെക്കാള് വലിയവനല്ല എന്നു ഞാന് നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞ വാക്കു ഔര്പ്പിന് . അവര് എന്നെ ഉപദ്രവിച്ചു എങ്കില് നിങ്ങളെയും ഉപദ്രവിക്കും; എന്റെ വചനം പ്രമാണിച്ചു എങ്കില് നിങ്ങളുടേതും പ്രമാണിക്കും.

20. আমি তোমাদিগকে যাহা বলিয়াছি, আমার সেই বাক্য স্মরণে রাখিও, ‘দাস আপন প্রভু হইতে বড় নয়;’ লোকে যখন আমাকে তাড়না করিয়াছে, তখন তোমাদিগকেও তাড়না করিবে; তাহারা যদি আমার বাক্য পালন করিত, তোমাদের বাক্যও পালন করিত।

21. എങ്കിലും എന്നെ അയച്ചവനെ അവര് അറിയായ്കകൊണ്ടു എന്റെ നാമം നിമിത്തം ഇതു ഒക്കെയും നിങ്ങളോടു ചെയ്യും.

21. কিন্তু তাহারা আমার নামের জন্য তোমাদের প্রতি এই সমস্ত করিবে, কারণ আমাকে যিনি পাঠাইয়াছেন, তাঁহাকে তাহারা জানে না।

22. ഞാന് വന്നു അവരോടു സംസാരിക്കാതിരുന്നെങ്കില് അവര്ക്കും പാപം ഇല്ലായിരുന്നു; ഇപ്പോഴോ അവരുടെ പാപത്തിന്നു ഒഴികഴിവില്ല.

22. আমি যদি না আসিতাম, ও তাহাদের কাছে কথা না বলিতাম, তবে তাহাদের পাপ হইত না; কিন্তু এখন তাহাদের পাপ ঢাকিবার উপায় নাই।

23. എന്നെ പകെക്കുന്നവന് എന്റെ പിതാവിനെയും പകെക്കുന്നു.

23. যে আমাকে দ্বেষ করে, সে আমার পিতাকেও দ্বেষ করে।

24. മറ്റാരും ചെയ്തിട്ടില്ലാത്ത പ്രവൃത്തികളെ ഞാന് അവരുടെ ഇടയില് ചെയ്തിരുന്നില്ല എങ്കില് അവര്ക്കും പാപം ഇല്ലായിരുന്നു; ഇപ്പോഴോ അവര് എന്നെയും എന്റെ പിതാവിനെയും കാണ്കയും പകെക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

24. যেরূপ কার্য্য আর কেহ কখনও করে নাই, সেইরূপ কার্য্য যদি আমি তাহাদের মধ্যে না করিতাম, তবে তাহাদের পাপ হইত না; কিন্তু এখন তাহারা আমাকে ও আমার পিতাকে, উভয়কেই দেখিয়াছে, এবং দ্বেষ করিয়াছে।

25. “അവര് വെറുതെ എന്നെ പകെച്ചു” എന്നു അവരുടെ ന്യായപ്രമാണത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്ന വചനം നിവൃത്തിയാകേണ്ടതിന്നു തന്നേ.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 25:19, സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 35:19, സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 69:4, സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 109:3, സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 119:161, വിലാപങ്ങൾ 3:52

25. কিন্তু এরূপ হইল, যেন তাহাদের ব্যবস্থায় লিখিত এই বাক্য পূর্ণ হয়, “তাহারা অকারণে আমাকে দ্বেষ করিয়াছে” ।

26. ഞാന് പിതാവിന്റെ അടുക്കല്നിന്നു നിങ്ങള്ക്കു അയപ്പാനുള്ള കാര്യസ്ഥനായി പിതാവിന്റെ അടുക്കല് നിന്നു പുറപ്പെടുന്ന സത്യാത്മാവു വരുമ്പോള് അവന് എന്നെക്കുറിച്ചു സാക്ഷ്യം പറയും.

26. যাঁহাকে আমি পিতার নিকট হইতে তোমাদের কাছে পাঠাইয়া দিব, সত্যের সেই আত্মা, যিনি পিতার নিকট হইতে বাহির হইয়া আইসেন—যখন সেই সহায় আসিবেন—তিনিই আমার বিষয়ে সাক্ষ্য দিবেন।

27. നിങ്ങളും ആദിമുതല് എന്നോടുകൂടെ ഇരിക്കകൊണ്ടു സാക്ഷ്യം പറവിന് .

27. আর তোমরাও সাক্ষী, কারণ তোমরা প্রথম হইতে আমার সঙ্গে সঙ্গে আছ।