1. വിഗ്രഹാര്പ്പിതങ്ങളുടെ കാര്യ്യം പറഞ്ഞാലോ നമുക്കെല്ലാവര്ക്കും അറിവു ഉണ്ടു എന്നു നമുക്കു അറിയാം. അറിവു ചീര്പ്പിക്കുന്നു; സ്നേഹമോ ആത്മികവര്ദ്ധന വരുത്തുന്നു.

1. Now I want to deal with food offered to statues of gods. We know that we all have knowledge. Knowledge makes people proud. But love builds them up.

2. താന് വല്ലതും അറിയുന്നു എന്നു ഒരുത്തന്നു തോന്നുന്നു എങ്കില് അറിയേണ്ടതുപോലെ അവന് ഇന്നുവരെ ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.

2. Those who think they know something still don't know as they should.

3. ഒരുത്തന് ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു എങ്കിലോ അവനെ ദൈവം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

3. But those who love God are known by God.

4. വിഗ്രഹാര്പ്പിതങ്ങളെ തിന്നുന്നതിനെക്കുറിച്ചോ, ലോകത്തില് വിഗ്രഹം ഏതുമില്ല എന്നും ഏകദൈവമല്ലാതെ ദൈവമില്ല എന്നും നാം അറിയുന്നു. പല ദേവന്മാരും പല കര്ത്താക്കന്മാരും ഉണ്ടു എന്നു പറയുന്നുവല്ലോ.
ആവർത്തനം 4:35, ആവർത്തനം 4:39, ആവർത്തനം 6:5

4. So then, here is what I say about eating food that is offered to statues of gods. We know that a god made by human hands is really nothing at all in the world. We know there is only one God.

5. എന്നാല് ആകാശത്തിലോ ഭൂമിയിലോ ദേവന്മാര് എന്നു പേരുള്ളവര് ഉണ്ടെന്നുവരികിലും

5. There may be so-called gods either in heaven or on earth. In fact, there are many 'gods' and many 'lords.'

6. പിതാവായ ഏക ദൈവമേ നമുക്കുള്ളു; അവന് സകലത്തിന്നും കാരണഭൂതനും നാം അവന്നായി ജീവിക്കേണ്ടതും ആകുന്നു. യേശുക്രിസ്തു എന്ന ഏക കര്ത്താവും നമുക്കു ഉണ്ടു; അവന് മുഖാന്തരം സകലവും അവന് മുഖാന്തരം നാമും ആകുന്നു.
മലാഖി 2:10

6. But for us there is only one God. He is the Father. All things came from him, and we live for him. And there is only one Lord. He is Jesus Christ. All things came because of him, and we live because of him.

7. എന്നാല് എല്ലാവരിലും ഈ അറിവില്ല. ചിലര് ഇന്നുവരെ വിഗ്രഹപരിചയം ഹേതുവായി വിഗ്രഹാര്പ്പിതം എന്നുവെച്ചു തിന്നുന്നു;

7. But not everyone knows that. Some people still think that statues of gods are real gods. When they eat food that was offered to statues of gods, they think of it as food that was offered to real gods. And because they have a weak sense of what is right and wrong, they feel guilty.

8. അവരുടെ മനസ്സാക്ഷി ബലഹീനമാകയാല് മലിനമായിത്തീരുന്നു. എന്നാല് ആഹാരം നമ്മെ ദൈവത്തോടു അടുപ്പിക്കുന്നില്ല; തിന്നാഞ്ഞാല് നമുക്കു നഷ്ടമില്ല; തിന്നാല് ആദായവുമില്ല.

8. But food doesn't bring us close to God. We are no worse if we don't eat. We are no better if we do eat.

9. എന്നാല് നിങ്ങളുടെ ഈ സ്വതന്ത്ര്യം ബലഹീനന്മാര്ക്കും യാതൊരു വിധത്തിലും തടങ്ങല് ആയി വരാതിരിപ്പാന് നോക്കുവിന് .

9. But be careful how you use your freedom. Be sure it doesn't trip up someone who is weaker than you.

10. അറിവുള്ളവനായ നീ ക്ഷേത്രത്തില് ഭക്ഷണത്തിന്നിരിക്കുന്നതു ഒരുത്തന് കണ്ടാല്, ബലഹീനനെങ്കില് അവന്റെ മനസ്സാക്ഷി വിഗ്രഹാര്പ്പിതങ്ങളെ തിന്നുവാന് തക്കവണ്ണം ഉറെക്കയില്ലയോ?

10. Suppose you who have that knowledge are eating in a temple of one of those gods. And suppose someone who has a weak sense of what is right and wrong sees you. Won't that person become bold and eat what has been offered to statues of gods?

11. ആര്ക്കുംവേണ്ടി ക്രിസ്തു മരിച്ചുവോ, ആ ബലഹീനസഹോദരന് ഇങ്ങനെ നിന്റെ അറിവിനാല് നശിച്ചു പോകുന്നു.

11. If so, then your knowledge destroys that weak brother or sister for whom Christ died.

12. ഇങ്ങനെ സഹോദരന്മാരുടെ നേരെ പാപം ചെയ്തു, അവരുടെ ബലഹീന മനസ്സാക്ഷിയെ ദണ്ഡിപ്പിക്കുമ്പോള് നിങ്ങള് ക്രിസ്തുവിനോടു പാപം ചെയ്യുന്നു.

12. When you sin against other believers in that way, you harm their weak sense of what is right and wrong. By doing that you sin against Christ.

13. ആകയാല് ആഹാരം എന്റെ സഹോദരന്നു ഇടര്ച്ചയായിത്തീരും എങ്കില് എന്റെ സഹോദരന്നു ഇടര്ച്ച വരുത്താതിരിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് ഒരുനാളും മാംസം തിന്നുകയില്ല.

13. So what should I do if what I eat causes my brother or sister to fall into sin? I will never eat meat again. In that way, I will not cause them to fall.