1. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വന്നതു വ്യര്ത്ഥമായില്ല എന്നു നിങ്ങള് തന്നേ അറിയുന്നുവല്ലോ.

1. For you yourselves know, brethren, that our coming to you was not in vain.

2. നിങ്ങള് അറിയുംപോലെ ഞങ്ങള് ഫിലിപ്പിയില്വെച്ചു കഷ്ടവും അപമാനവും അനുഭവിച്ചിട്ടും വലിയ പോരാട്ടത്തോടെ ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം നിങ്ങളോടു പ്രസംഗിപ്പാന് ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തില് ധൈര്യപ്പെട്ടിരുന്നു.

2. But even after we had suffered before and were spitefully treated at Philippi, as you know, we were bold in our God to speak to you the gospel of God in much conflict.

3. ഞങ്ങളുടെ പ്രബോധനം അബദ്ധത്തില്നിന്നോ അശുദ്ധിയില്നിന്നോ വ്യാജത്തോടയോ വന്നതല്ല.

3. For our exhortation [did] not [come] from error or uncleanness, nor [was it] in deceit.

4. ഞങ്ങളെ സുവിശേഷം ഭരമേല്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു കൊള്ളാകുന്നവരായി തെളിഞ്ഞതുപോലെ ഞങ്ങള് മനുഷ്യരെയല്ല ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം ശോധനചെയ്യുന്ന ദൈവത്തെ അത്രേ പ്രസാദിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു സംസാരിക്കുന്നതു.
ലേവ്യപുസ്തകം 25:43, ലേവ്യപുസ്തകം 25:53

4. But as we have been approved by God to be entrusted with the gospel, even so we speak, not as pleasing men, but God who tests our hearts.

5. നിങ്ങള് അറിയുംപോലെ ഞങ്ങള് ഒരിക്കലും മുഖസ്തുതിയോ ദ്രവ്യാഗ്രഹത്തിന്റെ ഉപായമോ പ്രയോഗിച്ചിട്ടില്ല; ദൈവം സാക്ഷി.

5. For neither at any time did we use flattering words, as you know, nor a cloak for covetousness -- God [is] witness.

6. ക്രിസ്തുവിന്റെ അപ്പൊസ്തലന്മാര് എന്ന അവസ്ഥെക്കു ഘനത്തോടെയിരിപ്പാന് കഴിവുണ്ടായിട്ടും ഞങ്ങള് മനുഷ്യരോടു, നിങ്ങളോടാകട്ടെ മറ്റുള്ളവരോടാകട്ടെ മാനം അന്വേഷിച്ചില്ല;

6. Nor did we seek glory from men, either from you or from others, when we might have made demands as apostles of Christ.

7. ഒരു അമ്മ തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോറ്റുംപോലെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ആര്ദ്രതയുള്ളവരായിരുന്നു.

7. But we were gentle among you, just as a nursing [mother] cherishes her own children.

8. ഇങ്ങനെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളെ ഔമനിച്ചുകൊണ്ടു നിങ്ങള്ക്കു ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിപ്പാന് മാത്രമല്ല, നിങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്കു പ്രിയരാകയാല് ഞങ്ങളുടെ പ്രാണനും കൂടെ വെച്ചുതരുവാന് ഒരുക്കമായിരുന്നു.

8. So, affectionately longing for you, we were well pleased to impart to you not only the gospel of God, but also our own lives, because you had become dear to us.

9. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്വാനവും പ്രയാസവും നിങ്ങള് ഔര്ക്കുംന്നുവല്ലോ; നിങ്ങളില് ആര്ക്കും ഭാരമായിത്തീരരുതു എന്നു വെച്ചു ഞങ്ങള് രാവും പകലും വേല ചെയ്തു കൊണ്ടു നിങ്ങളോടു ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു.

9. For you remember, brethren, our labor and toil; for laboring night and day, that we might not be a burden to any of you, we preached to you the gospel of God.

10. വിശ്വസിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ഞങ്ങള് എത്ര പവിത്രമായും നീതിയായും അനിന്ദ്യമായും നടന്നു എന്നതിന്നു നിങ്ങളും ദൈവവും സാക്ഷി.

10. You [are] witnesses, and God [also,] how devoutly and justly and blamelessly we behaved ourselves among you who believe;

11. തന്റെ രാജ്യത്തിന്നും മഹത്വത്തിന്നും നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്നു യോഗ്യമായി നടപ്പാന് തക്കവണ്ണം

11. as you know how we exhorted, and comforted, and charged every one of you, as a father [does] his own children,

12. ഞങ്ങള് നിങ്ങളില് ഔരോരുത്തനെ അപ്പന് മക്കളെ എന്നപോലെ പ്രബോധിപ്പിച്ചും ഉത്സാഹിപ്പിച്ചും സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞും പോന്നു എന്നു നിങ്ങള്ക്കു അറിയാമല്ലോ.

12. that you would walk worthy of God who calls you into His own kingdom and glory.

13. ഞങ്ങള് പ്രസംഗിച്ച ദൈവവചനം നിങ്ങള് കേട്ടു, മനുഷ്യന്റെ വചനമായിട്ടല്ല സാക്ഷാല് ആകുന്നതുപോലെ ദൈവവചനമായിട്ടു തന്നേ കൈക്കൊണ്ടതിനാല് ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ഇടവിടാതെ സ്തുതിക്കുന്നു; വിശ്വസിക്കുന്ന നിങ്ങളില് അതു വ്യാപരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

13. For this reason we also thank God without ceasing, because when you received the word of God which you heard from us, you welcomed [it] not [as] the word of men, but as it is in truth, the word of God, which also effectively works in you who believe.

14. സഹോദരന്മാരേ, യെഹൂദ്യയില് ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ള ദൈവസഭകള്ക്കു നിങ്ങള് അനുകാരികളായിത്തീര്ന്നു. അവര് യെഹൂദരാല് അനുഭവിച്ചതു തന്നേ നിങ്ങളും സ്വജാതിക്കാരാല് അനുഭവിച്ചുവല്ലോ.

14. For you, brethren, became imitators of the churches of God which are in Judea in Christ Jesus. For you also suffered the same things from your own countrymen, just as they [did] from the Judeans,

15. യെഹൂദര് കര്ത്താവായ യേശുവിനെയും സ്വന്തപ്രവാചകന്മാരെയും കൊന്നവരും ഞങ്ങളെ ഔടിച്ചുകളഞ്ഞവരും ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാത്തവരും സകലമനുഷ്യര്ക്കും വിരോധികളും

15. who killed both the Lord Jesus and their own prophets, and have persecuted us; and they do not please God and are contrary to all men,

16. ജാതികള് രക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്നായി ഞങ്ങള് അവരോടു പ്രസംഗിക്കുന്നതു വിലക്കുന്നവരും ആകുന്നു; അങ്ങനെ അവര് തങ്ങളുടെ പാപങ്ങളെ എപ്പോഴും പൂരിപ്പിക്കുന്നു എന്നാല് ദൈവക്രോധം അവരുടെമേല് മുഴുത്തുവന്നിരിക്കുന്നു.
യിരേമ്യാവു 11:20

16. forbidding us to speak to the Gentiles that they may be saved, so as always to fill up [the measure of] their sins; but wrath has come upon them to the uttermost.

17. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങള് അല്പനേരത്തേക്കു ഹൃദയംകൊണ്ടല്ല, മുഖംകൊണ്ടു നിങ്ങളെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞിട്ടു ബഹു കാംക്ഷയോടെ നിങ്ങളുടെ മുഖം കാണ്മാന് ഏറ്റവും അധികം ശ്രമിച്ചു.

17. But we, brethren, having been taken away from you for a short time in presence, not in heart, endeavored more eagerly to see your face with great desire.

18. അതുകൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവാന് ഞങ്ങള്, വിശേഷാല് പൌലൊസായ ഞാന് , ഒന്നു രണ്ടുപ്രാവശ്യം വിചാരിച്ചു; എന്നാല് സാത്താന് ഞങ്ങളെ തടുത്തു.

18. Therefore we wanted to come to you -- even I, Paul, time and again -- but Satan hindered us.

19. നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുവിന്റെ മുമ്പാകെ അവന്റെ പ്രത്യക്ഷതയില് ഞങ്ങളുടെ ആശയോ സന്തോഷമോ പ്രശംസാകിരീടമോ ആര് ആകുന്നു? നിങ്ങളും അല്ലയോ?

19. For what [is] our hope, or joy, or crown of rejoicing? [Is it] not even you in the presence of our Lord Jesus Christ at His coming?

20. ഞങ്ങളുടെ മഹത്വവും സന്തോഷവും നിങ്ങള് തന്നേ.

20. For you are our glory and joy.