1. സ്ത്രീ പ്രസവിച്ച മനുഷ്യന് അല്പായുസ്സുള്ളവനും കഷ്ടസമ്പൂര്ണ്ണനും ആകുന്നു.

1. Man that is borne of woman, hath but a short time to lyue, and is full of miserie.

2. അവന് പൂപോലെ വിടര്ന്നു പൊഴിഞ്ഞുപോകുന്നു; നിലനില്ക്കാതെ നിഴല്പോലെ ഔടിപ്പോകുന്നു.

2. He commeth vp, and is cut downe like a floure: He fleeth as it were a shadow, and neuer continueth in one state.

3. അവന്റെ നേരെയോ തൃക്കണ്ണു മിഴിക്കുന്നതു? എന്നെയോ നീ ന്യായവിസ്താരത്തിലേക്കു വരുത്തുന്നതു?

3. Doest thou open thyne eyes vpon such one, and bringest me into thy iudgement?

4. അശുദ്ധനില്നിന്നു ജനിച്ച വിശുദ്ധന് ഉണ്ടോ? ഒരുത്തനുമില്ല.

4. Who can make it cleane that commeth of an vncleane thing? no bodye.

5. അവന്റെ ജീവകാലത്തിന്നു അവധി ഉണ്ടല്ലോ; അവന്റെ മാസങ്ങളുടെ എണ്ണം നിന്റെ പക്കല്; അവന്നു ലംഘിച്ചുകൂടാത്ത അതിര് നീ വെച്ചിരിക്കുന്നു.

5. The dayes of man surely are determined, the number of his monethes are knowen onely vnto thee, thou hast appoynted him his bondes which he can not go beyonde.

6. അവന് ഒരു കൂലിക്കാരനെപ്പോലെ വിശ്രമിച്ചു തന്റെ ദിവസത്തില് തൃപ്തിപ്പെടേണ്ടതിന്നു നിന്റെ നോട്ടം അവങ്കല് നിന്നു മാറ്റിക്കൊള്ളേണമേ.

6. Go from him, that he may rest vntill his day come which he loketh for, lyke as an hireling doth.

7. ഒരു വൃക്ഷമായിരുന്നാല് പ്രത്യാശയുണ്ടു; അതിനെ വെട്ടിയാല് പിന്നെയും പൊട്ടി കിളുര്ക്കും; അതു ഇളങ്കൊമ്പുകള് വിടാതിരിക്കയില്ല.

7. For if a tree be cut downe, there is some hope yet that it wyll sproute and shoote foorth the braunches againe.

8. അതിന്റെ വേര് നിലത്തു പഴകിയാലും അതിന്റെ കുറ്റി മണ്ണില് കെട്ടുപോയാലും

8. Though the roote of it be waxen olde, and the stocke thereof be dead in the grounde:

9. വെള്ളത്തിന്റെ ഗന്ധംകൊണ്ടു അതു കിളുര്ക്കും ഒരു തൈപോലെ തളിര് വിടും.

9. Yet when it getteth the sent of water, it wyll budde and bring foorth bowes, lyke as a tree that is planted.

10. പുരുഷനോ മരിച്ചാല് ദ്രവിച്ചുപോകുന്നു; മനുഷ്യന് പ്രാണനെ വിട്ടാല് പിന്നെ അവന് എവിടെ?

10. But as for man, when he is dead, perished, and consumed away, what becommeth of him?

11. സമുദ്രത്തിലെ വെള്ളം പോയ്പോകുമ്പോലെയും ആറു വറ്റി ഉണങ്ങിപ്പോകുമ്പോലെയും

11. As the waters passe from the sea, and as the flood decayeth and dryeth vp:

12. മനുഷ്യന് കിടന്നിട്ടു എഴുന്നേലക്കുന്നില്ല; ആകാശം ഇല്ലാതെയാകുംവരെ അവര് ഉണരുന്നില്ല; ഉറക്കത്തില്നിന്നു ജാഗരിക്കുന്നതുമില്ല;

12. So man after he is asleepe ryseth not, he shall not wake tyll the heauens be no more, nor rise out of his sleepe.

13. നീ എന്നെ പാതാളത്തില് മറെച്ചുവെക്കയും നിന്റെ കോപം കഴിയുവോളം എന്നെ ഒളിപ്പിക്കയും എനിക്കു ഒരവധി നിശ്ചയിച്ചു എന്നെ ഔര്ക്കുംകയും ചെയ്തുവെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

13. O that thou wouldest hide me in the graue, & keepe me secret vntyl thy wrath were past, and to appoynt me a time wherein thou mightest remember me.

14. മനുഷ്യന് മരിച്ചാല് വീണ്ടും ജീവിക്കുമോ? എന്നാല് എനിക്കു മാറ്റം വരുവോളം എന്റെ യുദ്ധകാലമൊക്കെയും കാത്തിരിക്കാമായിരുന്നു.

14. May a dead man lyue againe? All the dayes of my lyfe wyll I wayte still, till my chaunging shall come.

15. നീ വിളിക്കും; ഞാന് നിന്നോടു ഉത്തരം പറയും; നിന്റെ കൈവേലയോടു നിനക്കു താല്പര്യമുണ്ടാകും.

15. Thou shalt call [me] and I shall aunswere thee, despise not thou the worke of thyne owne handes.

16. ഇപ്പോഴോ നീ എന്റെ കാലടികളെ എണ്ണുന്നു; എന്റെ പാപത്തിന്മേല് നീ ദൃഷ്ടിവെക്കുന്നില്ലയോ?

16. For now thou numbrest all my goinges, and geuest no delay vnto my sinne.

17. എന്റെ അതിക്രമം ഒരു സഞ്ചിയിലാക്കി മുദ്രയിട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ അകൃത്യം നീ കെട്ടി പറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു.

17. Myne iniquitie is sealed vp as it were in a bagge, and thou addest [punishement] vnto my wickednesse.

18. മലപോലും വീണു പൊടിയുന്നു; പാറയും സ്ഥലം വിട്ടു മാറിപ്പോകുന്നു.

18. The mountaines fal away at the last, the rockes are remoued out of their place.

19. വെള്ളം കല്ലുകളെ തേയുമാറാക്കുന്നതും അതിന്റെ പ്രവാഹം നിലത്തെ പൊടിയെ ഒഴുക്കിക്കളയുന്നതുംപോലെ നീ മനുഷ്യന്റെ പ്രത്യാശയെ നശിപ്പിക്കുന്നു

19. The waters pearse through the very stones by litle & litle, the floodes washe away the grauell and earth: so shalt thou destroy the hope of man.

20. നീ എപ്പോഴും അവനെ ആക്രമിച്ചിട്ടു അവന് കടന്നുപോകുന്നു; നീ അവന്റെ മുഖം വിരൂപമാക്കി അവനെ അയച്ചുകളയുന്നു.

20. Thou preuaylest still against him, so that he passeth away: thou chaungest his estate and puttest him from thee.

21. അവന്റെ പുത്രന്മാര്ക്കും ബഹുമാനം ലഭിക്കുന്നതു അവന് അറിയുന്നില്ല; അവര്ക്കും താഴ്ച ഭവിക്കുന്നതു അവന് ഗ്രഹിക്കുന്നതുമില്ല.

21. And whether his children come to worship or no, he can not tell: And if they be men of lowe degree, he knoweth not.

22. തന്നെപ്പറ്റി മാത്രം അവന്റെ ദേഹം വേദനപ്പെടുന്നു; തന്നെക്കുറിച്ചത്രേ അവന്റെ ഉള്ളം ദുഃഖിക്കുന്നു.

22. But while his fleshe is vpon him, it must haue sorowe: and his soule shall mourne within him.