1. അതിന്നു തേമാന്യനായ എലീഫസ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then answered Eliphaz the Themanite, and said:

2. ജ്ഞാനിയായവന് വ്യര്ത്ഥജ്ഞാനം പ്രസ്താവിക്കുമോ? അവന് കിഴക്കന് കാറ്റുകൊണ്ടു വയറുനിറെക്കുമോ?

2. Should a wise man answer as the science of the wind, and fill his belly with the wind of the east?(Should a wise man give such an answer (as it were one that spake in the wind) and fill his stomach with anger?)

3. അവന് പ്രയോജനമില്ലാത്ത വാക്കുകളാലും ഉപകാരമില്ലാത്ത മൊഴികളാലും തര്ക്കിക്കുമോ?

3. Thou reprovest with words, that are nothing worth:(wroth) and speakest the things, which can do no good.

4. നീ ഭക്തി വെടിഞ്ഞു ദൈവസന്നിധിയിലെ ധ്യാനം മുടക്കിക്കളയുന്നു.

4. As for shame, thou hast set it aside, else wouldest thou not make so many words before God:

5. നിന്റെ അകൃത്യം നിന്റെ വായെ പഠിപ്പിക്കുന്നു; ഉപായികളുടെ നാവു നീ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു.

5. but thy wickedness teacheth thy mouth, and so thou hast chosen thee a crafty tongue.

6. ഞാനല്ല, നിന്റെ സ്വന്തവായ് നിന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നു; നിന്റെ അധരങ്ങള് തന്നേ നിന്റെ നേരെ സാക്ഷീകരിക്കുന്നു.

6. Thine own mouth condemneth thee, and not I: yea thine own lips shape the answer.

7. നീയോ ആദ്യം ജനിച്ച മനുഷ്യന് ? ഗിരികള്ക്കും മുമ്പെ നീ പിറന്നുവോ?

7. Art thou the first man, that ever was born? Or, wast thou made before the hills?

8. നീ ദൈവത്തിന്റെ മന്ത്രിസഭയില് കൂടീട്ടുണ്ടോ? ജഞാനത്തെ നീ കുത്തക പിടിച്ചിരിക്കുന്നുവോ?
റോമർ 11:34

8. hast thou heard the secret counsel(councell) of God, that all wisdom is too little for thee?

9. ഞങ്ങള് അറിയാത്തതായി നീ എന്തു അറിയുന്നു? ഞങ്ങള്ക്കു വശം ഇല്ലാത്തതായി എന്തൊന്നു നീ ഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു?

9. What knowest thou, that we know not? What understandest thou, but we can the same?

10. ഞങ്ങളുടെ ഇടയില് നരെച്ചവരും വൃദ്ധന്മാരും ഉണ്ടു; നിന്റെ അപ്പനെക്കാള് പ്രായം ചെന്നവര് തന്നേ.

10. With us are old and aged men, yea such as have lived longer than thy forefathers.

11. ദൈവത്തിന്റെ ആശ്വാസങ്ങളും സ്വന്തമായി പറഞ്ഞുതരുന്ന വാക്കും നിനക്കു പോരയോ?

11. Thinkest thou it a small thing of the consolations of God? and are they with the living word.(Dost thou no more regard the comfort of God? but thy wicked words wil not suffer thee.)

12. നിന്റെ ഹൃദയം നിന്നെ പതറിക്കുന്നതെന്തു? നീ കണ്ണു ഉരുട്ടുന്നതെന്തു?

12. Why doth thine heart make thee so proud? Why standest thou so greatly in thine own conceit? Where unto look thine eyes,

13. നീ ദൈവത്തിന്റെ നേരെ ചീറുകയും നിന്റെ വായില്നിന്നു മൊഴികളെ പുറപ്പെടുവിക്കയും ചെയ്യുന്നു.

13. that thy mind is so puffed up against God and lettest such words go out of thy mouth?

14. മര്ത്യന് ശുദ്ധിമാനായിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ? സ്ത്രീ പ്രസവിച്ചവന് നീതിമാനായിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?

14. What is man, that he should be clean? what hath he (which is born of a woman) whereby he might be known to be righteous?

15. തന്റെ വിശുദ്ധന്മാരിലും അവന്നു വിശ്വാസമില്ലല്ലോ; സ്വര്ഗ്ഗവും തൃക്കണ്ണിന്നു നിര്മ്മലമല്ല.

15. Behold there is no trust to his saints:(he hath founde unfaithfulnesse amoge his owne sanctes) yea the very heavens are not clean in his sight.

16. പിന്നെ മ്ളേച്ഛതയും വഷളത്വവുമുള്ളവനായി വെള്ളംപോലെ അകൃത്യം കുടിക്കുന്ന മനുഷ്യന് എങ്ങനെ?

16. How much more then an abominable and vile man, which drinketh wickedness like water?

17. ഞാന് നിന്നെ ഉപദേശിക്കാം, കേട്ടുകൊള്ക; ഞാന് കണ്ടിട്ടുള്ളതു വിവരിച്ചുപറയാം.

17. I will tell thee, hear me: I will shew thee a thing, that I know:

18. ജ്ഞാനികള് തങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരോടു കേള്ക്കയും മറെച്ചുവെക്കാതെ അറിയിക്കയും ചെയ്തതു തന്നേ.

18. which wise men have told, and hath not been hid from their fathers:

19. അവര്ക്കുംമാത്രമല്ലോ ദേശം നല്കിയിരുന്നതു; അന്യന് അവരുടെ ഇടയില് കടക്കുന്നതുമില്ല.

19. unto whom only the land was given, that no stranger should come among them.

20. ദുഷ്ടന് ജീവപര്യന്തം അതിവേദനയോടെ ഇരിക്കുന്നു; നിഷ്ഠൂരന്നു വെച്ചിരിക്കുന്ന ആണ്ടുകള് തികയുവോളം തന്നേ.

20. The ungodly despaireth all the days of his life, and the number of a tyrant's years is unknown.

21. ഘോരനാദം അവന്റെ ചെവിയില് മുഴങ്ങുന്നു; സുഖമായിരിക്കയില് കവര്ച്ചക്കാരന് അവന്റെ നേരെ വരുന്നു.

21. A fearful sound is ever in his ears, and when it is peace yet feareth he destruction:

22. അന്ധകാരത്തില്നിന്നു മടങ്ങിവരുമെന്നു അവന് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല; അവന് വാളിന്നിരയായി നിയമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

22. He believeth never to be delivered out of darkness, the sword is alway before his eyes.

23. അവന് അപ്പം തെണ്ടിനടക്കുന്നു; അതു എവിടെ കിട്ടും? അനര്ത്ഥദിവസം തനിക്കു അടുത്തിരിക്കുന്നു എന്നു അവന് അറിയുന്നു.

23. When he goeth forth to get his living, he thinketh plainly, that the day of darkness is at hand.

24. കഷ്ടവും വ്യാകുലവും അവനെ അരട്ടുന്നു; പടെക്കൊരുങ്ങിയ രാജാവെന്നപോലെ അവനെ ആക്രമിക്കുന്നു.

24. Sorrow and carefulness make him afraid, and compass him round about, like as it where a king with his host ready to the battle.

25. അവന് ദൈവത്തിന്നു വിരോധമായി കൈ നീട്ടി, സര്വ്വശക്തനോടു ധിക്കാരം കാട്ടിയതുകൊണ്ടു തന്നേ.

25. For he hath stretched out his hand against God, and armed himself against the Almighty.

26. തന്റെ പരിചകളുടെ തുടിച്ച മുഴകളോടുകൂടെ അവന് ശാഠ്യംകാണിച്ചു അവന്റെ നേരെ പാഞ്ഞുചെല്ലുന്നു.

26. He runneth proudly upon him, and with a stiffneck fighteth he against him:

27. അവന് തന്റെ മുഖത്തെ മേദസ്സുകൊണ്ടു മൂടുന്നു; തന്റെ കടിപ്രദേശത്തു കൊഴുപ്പു കൂട്ടുന്നു.

27. where as he covereth his face with fatness, and maketh his body well liking.

28. അവന് ശൂന്യനഗരങ്ങളിലും ആരും പാര്ക്കാതെ കല്കൂമ്പാരങ്ങളായിത്തീരുവാനുള്ള വീടുകളിലും പാര്ക്കുംന്നു.

28. Therefore shall his dwelling be in desolate cities, and in houses which no man inhabits, but are become heaps of stones.

29. അവന് ധനവാനാകയില്ല; അവന്റെ സമ്പത്തു നിലനില്ക്കയില്ല; അവരുടെ വിളവു നിലത്തേക്കു കുലെച്ചുമറികയുമില്ല.

29. He shall not be rich, neither shall his substance continue, nor increase upon earth.

30. ഇരുളില്നിന്നു അവന് തെറ്റിപ്പോകയില്ല; അഗ്നിജ്വാല അവന്റെ കൊമ്പുകളെ ഉണക്കിക്കളയും; തിരുവായിലെ ശ്വാസംകൊണ്ടു അവന് കെട്ടുപോകും.

30. He shall never come out of darkness, the flame shall dry up his branches, with the blast of the mouth of God shall he be taken away.

31. അവന് വ്യാജത്തില് ആശ്രയിക്കരുതു; അതു സ്വയവഞ്ചനയത്രേ; അവന്റെ പ്രതിഫലം വ്യാജം തന്നേ ആയിരിക്കും.

31. He will never apply himself to faithfulness and truth, so sore is he deceived with vanity.

32. അവന്റെ ദിവസം വരുംമുമ്പെ അതു നിവൃത്തിയാകും; അവന്റെ പനമ്പട്ട പച്ചയായിരിക്കയില്ല.

32. He shall perish, afore his time be worn out, and his hand shall not be green.

33. മുന്തിരിവള്ളിപോലെ അവന് പിഞ്ചു ഉതിര്ക്കും; ഒലിവുവൃക്ഷംപോലെ പൂ പൊഴിക്കും.

33. He shall be plucked off as an untimely grape from the vine, and shall let his flower fall, as the olive doth.

34. വഷളന്മാരുടെ കൂട്ടം വന്ധ്യത പ്രാപിക്കും; കൈക്കൂലിയുടെ കൂടാരങ്ങള് തീക്കിരയാകും.

34. For the congregation of hypocrites is unfruitful, and the fire shall consume the houses of such, as are greedy to receive gifts.

35. അവര് കഷ്ടത്തെ ഗര്ഭം ധരിച്ചു അനര്ത്ഥത്തെ പ്രസവിക്കുന്നു; അവരുടെ ഉദരം വഞ്ചനയെ ഉരുവാക്കുന്നു.

35. He conceiveth travail, he beareth mischief, and his body bringeth forth deceit.