1. ഇതിനാല് എന്റെ ഹൃദയം വിറെച്ചു തന്റെ സ്ഥലത്തുനിന്നു പാളിപ്പോകുന്നു.

1. ইহাতেও আমার হৃদয় কম্পমান হইতেছে, স্বস্থানে থাকিয়া দুপ্‌ দুপ্‌ করিতেছে।

2. അവന്റെ നാദത്തിന്റെ മുഴക്കവും അവന്റെ വായില്നിന്നു പുറപ്പെടുന്ന ഗര്ജ്ജനവും ശ്രദ്ധിച്ചുകേള്പ്പിന് .

2. শুন শুন, ঐ তাঁহার রবের নির্ঘোষ, ঐ তাঁহার মুখ হইতে নির্গত স্বর।

3. അവന് അതു ആകാശത്തിന് കീഴിലൊക്കെയും അതിന്റെ മിന്നല് ഭൂമിയുടെ അറ്റത്തോളവും അയക്കുന്നു.

3. তিনি সমস্ত আকাশের নীচে তাহা পাঠান, পৃথিবীর অন্ত পর্য্যন্ত আপন বিদ্যুৎ চালান।

4. അതിന്റെ പിന്നാലെ ഒരു മുഴക്കം കേള്ക്കുന്നു; അവന് തന്റെ മഹിമാനാദംകൊണ്ടു ഇടമുഴക്കുന്നു; അവന്റെ നാദം കേള്ക്കുമ്പോള് അവയെ തടുക്കുന്നില്ല.

4. তৎপশ্চাতে এক রব নাদ করে, তিনি আপন মহত্ত্বের রবে বজ্রনাদ করেন; তাঁহার রব শুনা যায়, তিনি ঐ সকল রোধ করেন না।

5. ദൈവം തന്റെ നാദം അതിശയമായി മുഴക്കുന്നു; നുമുകൂ ഗ്രഹിച്ചുകൂടാത്ത മഹാകാര്യങ്ങളെ ചെയ്യുന്നു.

5. ঈশ্বর স্বীয় রবে আশ্চর্য্যরূপ গর্জ্জন করেন, আমাদের বোধের অগম্য মহৎ মহৎ কার্য্য করেন।

6. അവന് ഹിമത്തോടുഭൂമിയില് പെയ്യുക എന്നു കല്പിക്കുന്നു; അവന് മഴയോടും വമ്പിച്ച പെരുമഴയോടും കല്പിക്കുന്നു.

6. ফলে তিনি হিমানীকে বলেন, পৃথিবীতে পড়, সামান্য বৃষ্টিকেও তাহা বলেন, তাঁহার পরাক্রমের বৃষ্টিকেও বলেন।

7. താന് സൃഷ്ടിച്ച മനുഷ്യരൊക്കെയും അറിവാന്തക്കവണ്ണം അവന് സകലമനുഷ്യരുടെയും കൈ മുദ്രയിടുന്നു.

7. তিনি মনুষ্যমাত্রের হস্ত মুদ্রাঙ্কিত করেন, যেন তাঁহার নির্ম্মিত সকল মনুষ্যই জ্ঞান পায়।

8. കാട്ടുമൃഗം ഒളിവിടത്തു ചെന്നു തന്റെ ഗുഹയില് കിടക്കുന്നു.

8. তখন পশুগণ আশ্রয়-স্থানে প্রবেশ করে, আপন আপন গহ্বরে থাকে।

9. ദക്ഷിണമണ്ഡലത്തില്നിന്നു കൊടുങ്കാറ്റും ഉത്തരദിക്കില്നിന്നു കുളിരും വരുന്നു.

9. [দক্ষিণস্থ] কক্ষ হইতে ঝটিকা আইসে, উত্তর হইতে শীত আইসে।

10. ദൈവത്തിന്റെ ശ്വാസംകൊണ്ടു നീര്ക്കട്ട ഉളവാകുന്നു; വെള്ളങ്ങളുടെ വിശാലത ഉറെച്ചു പോകുന്നു.

10. ঈশ্বরের নিঃশ্বাস হইতে নীহার জন্মে, এবং বিস্তারিত জল সঙ্কুচিত হইয়া পড়ে।

11. അവന് കാര്മ്മേഘത്തെ ഈറംകൊണ്ടു കനപ്പിക്കുന്നു; തന്റെ മിന്നലുള്ള മേഘത്തെ പരത്തുന്നു.

11. আরও ঈশ্বর ঘন মেঘে জল ভরেন, আপন বিজলির মেঘ বিস্তার করেন।

12. അവന് അവയോടു കല്പിക്കുന്നതൊക്കെയും ഭൂമിയുടെ ഉപരിഭാഗത്തു ചെയ്യേണ്ടതിന്നു അവന്റെ ആദേശപ്രകാരം അവ ചുറ്റി സഞ്ചരിക്കുന്നു.

12. তাঁহার পরিচালনে তাহা ঘূরে, যেন তাহারা তাঁহার আজ্ঞানুসারে কার্য্য করে, সমস্ত ভূমণ্ডলেই যেন করে।

13. ശിക്ഷെക്കായിട്ടോ ദേശത്തിന്റെ നന്മെക്കായിട്ടോ ദയെക്കായിട്ടോ അവന് അതു വരുത്തുന്നു.

13. তিনি কখনও দণ্ডের, কখনও নিজ দেশের নিমিত্ত, কখনও বা দয়ার নিমিত্ত এই সকল ঘটান।

14. ഇയ്യോബേ, ഇതു ശ്രദ്ധിച്ചുകൊള്ക; മിണ്ടാതിരുന്നു ദൈവത്തിന്റെ അത്ഭുതങ്ങളെ ചിന്തിച്ചുകൊള്ക.

14. হে ইয়োব, আপনি ইহাতে কর্ণপাত করুন, স্থির থাকুন, ঈশ্বরের আশ্চর্য্য কার্য্য সকল বিবেচনা করুন।

15. ദൈവം അവേക്കു കല്പന കൊടുക്കുന്നതും തന്റെ മേഘത്തിലെ മിന്നല് പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നതും എങ്ങനെ എന്നു നീ അറിയുന്നുവോ?

15. আপনি কি জানেন, ঈশ্বর কিরূপে এই সকলের উপরে ভার রাখেন, আর আপন মেঘের দীপ্তি বিরাজমান করেন?

16. മേഘങ്ങളുടെ ആക്കത്തൂക്കവും ജ്ഞാനസമ്പൂര്ണ്ണനായവന്റെ അത്ഭുതങ്ങളും നീ അറിയുന്നുവോ?

16. আপনি কি মেঘমালার দোলন জানেন? পরম জ্ঞানীর আশ্চর্য্য ক্রিয়া সকল জানেন?

17. തെന്നിക്കാറ്റുകൊണ്ടു ഭൂമി അനങ്ങാതിരിക്കുമ്പോള് നിന്റെ വസ്ത്രത്തിന്നു ചൂടുണ്ടാകുന്നതു എങ്ങനെ?

17. যখন দক্ষিণ বায়ুতে পৃথিবী স্তব্ধ হয়, তখন তোমার বস্ত্র কেমন উষ্ণ হয়?

18. ലോഹദര്പ്പണംപോലെ ഉറപ്പുള്ള ആകാശത്തെ നിനക്കു അവനോടുകൂടെ വിടര്ത്തു വെക്കുമോ?

18. আপনি কি তাঁহার সঙ্গে আকাশমণ্ডল বিস্তার করিয়াছেন, যাহা ছাঁচে ঢালা দর্পণের ন্যায় দৃঢ়?

19. അവനോടു എന്തു പറയേണമെന്നു ഞങ്ങള്ക്കു ഉപദേശിച്ചു തരിക; അന്ധകാരംനിമിത്തം ഞങ്ങളള്ക്കു ഒന്നും പ്രസ്താവിപ്പാന് കഴിവില്ല.

19. আমাদিগকে জানান, তাঁহাকে কি বলিব? কেননা আমরা অন্ধকার হেতু বাক্য বিন্যাস করিতে পারি না।

20. എനിക്കു സംസാരിക്കേണം എന്നു അവനോടു ബോധിപ്പിക്കേണമോ? നാശത്തിന്നിരയായ്തീരുവാന് ആരാനും ഇച്ഛിക്കുമോ?

20. তাঁহাকে কি বলা যাইবে যে, আমি কথা কহিব? কেহ কি কবলিত হইতে ইচ্ছা করিবে?

21. ഇപ്പോള് ആകാശത്തില് വെളിച്ചം ശോഭിക്കുന്നതു കാണുന്നില്ല; എങ്കിലും കാറ്റു കടന്നു അതിനെ തെളിവാക്കുന്നു.

21. এখন মনুষ্য দীপ্তি দেখিতে পারে না, যখন তাহা আকাশে উজ্জ্বল হয়, যখন বায়ু বহিয়া তাহা পরিষ্কার করিয়াছে।

22. വടക്കുനിന്നു സ്വര്ണ്ണശോഭപോലെ വരുന്നു; ദൈവത്തിന്റെ ചുറ്റും ഭയങ്കരതേജസ്സുണ്ടു.

22. উত্তরদিক্‌ হইতে কাঞ্চনাভা আইসে, ঈশ্বরের ঊর্দ্ধে ভয়ানক প্রভা থাকে।

23. സര്വ്വശക്തനെയോ നാം കണ്ടെത്തുകയില്ല; അവന് ശക്തിയില് അത്യുന്നതനാകുന്നു; അവന് ന്യായത്തിന്നും പൂര്ണ്ണനീതിക്കും ഭംഗം വരുത്തുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു മനുഷ്യര് അവനെ ഭയപ്പെടുന്നു; ജ്ഞാനികളെന്നു ഭാവിക്കുന്നവരെ അവന് കടാക്ഷിക്കുന്നില്ല.

23. সর্ব্বশক্তিমান্‌! তিনি আমাদের বোধের অগম্য; তিনি পরাক্রমে মহান্‌, তিনি ন্যায়বিচার ও প্রচুর ধর্ম্মগুণ বিপরীত করেন না।