1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Job answered and said,

2. അയ്യോ എന്റെ വ്യസനം ഒന്നു തൂക്കിനോക്കിയെങ്കില്! എന്റെ വിപത്തു സ്വരൂപിച്ചു തുലാസില് വെച്ചെങ്കില്!

2. Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances!

3. അതു കടല്പുറത്തെ മണലിനെക്കാള് ഭാരമേറുന്നതു. അതുകൊണ്ടു എന്റെ വാക്കു തെറ്റിപ്പോകുന്നു.

3. For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash.

4. സര്വ്വശക്തന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; അവയുടെ വിഷം എന്റെ ആത്മാവു കുടിക്കുന്നു; ദൈവത്തിന്റെ ഘോരത്വങ്ങള് എന്റെ നേരെ അണിനിരന്നിരിക്കുന്നു.

4. For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me.

5. പുല്ലുള്ളേടത്തു കാട്ടുകഴുത ചിനെക്കുമോ? തീറ്റി തിന്നുമ്പോള് കാള മുക്കുറയിടുമോ?

5. Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder?

6. രുചിയില്ലാത്തതു ഉപ്പുകൂടാതെ തിന്നാമോ? മുട്ടയുടെ വെള്ളെക്കു രുചിയുണ്ടോ?

6. Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?

7. തൊടുവാന് എനിക്കു വെറുപ്പു തോന്നുന്നതു എനിക്കു അറെപ്പുള്ള ഭക്ഷണമായിരിക്കുന്നു.

7. My soul refuseth to touch [them]; They are as loathsome food to me.

8. അയ്യോ, എന്റെ അപേക്ഷ സാധിച്ചെങ്കില്! എന്റെ വാഞ്ഛ ദൈവം എനിക്കു നല്കിയെങ്കില്!

8. Oh that I might have my request; And that God would grant [me] the thing that I long for!

9. എന്നെ തകര്ക്കുംവാന് ദൈവം പ്രസാദിച്ചെങ്കില്! തൃക്കൈ നീട്ടി എന്നെ ഖണ്ഡിച്ചുകളഞ്ഞെങ്കില്!

9. Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off!

10. അങ്ങനെ എനിക്കു ആശ്വാസം ലഭിക്കുമായിരുന്നു; കനിവറ്റ വേദനയില് ഞാന് ഉല്ലസിക്കുമായിരുന്നു. പരിശുദ്ധന്റെ വചനങ്ങളെ ഞാന് നിഷേധിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ;

10. And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One.

11. ഞാന് കാത്തിരിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ ശക്തി എന്തുള്ളു? ദീര്ഘക്ഷമ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ അന്തം എന്തു?

11. What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient?

12. എന്റെ ബലം കല്ലിന്റെ ബലമോ? എന്റെ മാംസം താമ്രമാകുന്നുവോ?

12. Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass?

13. ഞാന് കേവലം തുണയില്ലാത്തവനല്ലയോ? രക്ഷ എന്നെ വിട്ടുപോയില്ലയോ?

13. Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me?

14. ദുഃഖിതനോടു സ്നേഹിതന് ദയ കാണിക്കേണ്ടതാകുന്നു; അല്ലാഞ്ഞാല് അവന് സര്വ്വശക്തന്റെ ഭയം ത്യജിക്കും.

14. To him that is ready to faint kindness [should be showed] from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty.

15. എന്റെ സഹോദരന്മാര് ഒരു തോടുപോലെ എന്നെ ചതിച്ചു; വറ്റിപ്പോകുന്ന തോടുകളുടെ ചാല്പോലെ തന്നേ.

15. My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away;

16. നീര്ക്കട്ടകൊണ്ടു അവ കലങ്ങിപ്പോകുന്നു; ഹിമം അവയില് ഉരുകി കാണാതെപോകുന്നു.

16. Which are black by reason of the ice, [And] wherein the snow hideth itself:

17. ചൂടുപിടിക്കുന്നേരം അവ വറ്റിപ്പോകുന്നു; ഉഷ്ണം ആകുമ്പോള് അവ അവിടെനിന്നു പൊയ്പോകുന്നു.

17. What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place.

18. സ്വാര്ത്ഥങ്ങള് വഴി വിട്ടുതിരിഞ്ഞു ചെല്ലുന്നു; അവ മരുഭൂമിയില് ചെന്നു നശിച്ചുപോകുന്നു.

18. The caravans [that travel] by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish.

19. തേമയുടെ സ്വാര്ത്ഥങ്ങള് തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നു; ശെബയുടെ യാത്രാഗണം അവെക്കായി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

19. The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them.

20. പ്രതീക്ഷിച്ചതുകൊണ്ടു അവര് ലജ്ജിക്കുന്നു; അവിടത്തോളം ചെന്നു നാണിച്ചു പോകുന്നു.

20. They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded.

21. നിങ്ങളും ഇപ്പോള് അതുപോലെ ആയി വിപത്തു കണ്ടിട്ടു നിങ്ങള് പേടിക്കുന്നു.

21. For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid.

22. എനിക്കു കൊണ്ടുവന്നു തരുവിന് ; നിങ്ങളുടെ സമ്പത്തില്നിന്നു എനിക്കുവേണ്ടി കൈക്കൂലി കൊടുപ്പിന് ;

22. Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance?

23. വൈരിയുടെ കയ്യില്നിന്നു എന്നെ വിടുവിപ്പിന് ; നിഷ്ഠൂരന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു എന്നെ വീണ്ടെടുപ്പിന് എന്നിങ്ങനെ ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?

23. Or, Deliver me from the adversary's hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors?

24. എന്നെ ഉപദേശിപ്പിന് ; ഞാന് മിണ്ടാതെയിരിക്കാം; ഏതില് തെറ്റിപ്പോയെന്നു എനിക്കു ബോധം വരുത്തുവിന് .

24. Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred.

25. നേരുള്ള വാക്കുകള്ക്കു എത്ര ബലം! നിങ്ങളുടെ ശാസനെക്കോ എന്തു ഫലം?

25. How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove?

26. വാക്കുകളെ ആക്ഷേപിപ്പാന് വിചാരിക്കുന്നുവോ? ആശയറ്റവന്റെ വാക്കുകള് കാറ്റിന്നു തുല്യമത്രേ.

26. Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind?

27. അനാഥന്നു നിങ്ങള് ചീട്ടിടുന്നു; സ്നേഹിതനെക്കൊണ്ടു കച്ചവടം ചെയ്യുന്നു.

27. Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, And make merchandise of your friend.

28. ഇപ്പോള് ദയ ചെയ്തു എന്നെ ഒന്നു നോക്കുവിന് ; ഞാന് നിങ്ങളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഭോഷകുപറയുമോ?

28. Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face.

29. ഒന്നുകൂടെ നോക്കുവിന് ; നീതികേടു ഭവിക്കരുതു. ഒന്നുകൂടെ നോക്കുവിന് ; എന്റെ കാര്യം നീതിയുള്ളതു തന്നേ.

29. Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous.

30. എന്റെ നാവില് അനീതിയുണ്ടോ? എന്റെവായി അനര്ത്ഥം തിരിച്ചറികയില്ലയോ?

30. Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?