1. അതിന്നു ശൂഹ്യനായ ബില്ദാദ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. And Bildad the Shuhite answereth and saith: --

2. എത്രത്തോളം നീ ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കും? നിന്റെ വായിലെ വാക്കുകള് വങ്കാറ്റുപോലെ ഇരിക്കും?

2. Till when dost thou speak these things? And a strong wind -- sayings of thy mouth?

3. ദൈവം ന്യായം മറിച്ചുകളയുമോ? സര്വ്വശക്തന് നീതിയെ മറിച്ചുകളയുമോ?

3. Doth God pervert judgment? And doth the Mighty One pervert justice?

4. നിന്റെ മക്കള് അവനോടു പാപം ചെയ്തെങ്കില് അവന് അവരെ അവരുടെ അതിക്രമങ്ങള്ക്കു ഏല്പിച്ചുകളഞ്ഞു.

4. If thy sons have sinned before Him, And He doth send them away, By the hand of their transgression,

5. നീ ദൈവത്തെ ശ്രദ്ധയോടെ അന്വേഷിക്കയും സര്വ്വശക്തനോടപേക്ഷിക്കയും ചെയ്താല്,

5. If thou dost seek early unto God, And unto the Mighty makest supplication,

6. നീ നിര്മ്മലനും നേരുള്ളവനുമെങ്കില് അവന് ഇപ്പോള് നിനക്കു വേണ്ടി ഉണര്ന്നുവരും; നിന്റെ നീതിയുള്ള വാസസ്ഥലത്തെ യഥാസ്ഥാനത്താക്കും.

6. If pure and upright thou [art], Surely now He waketh for thee, And hath completed The habitation of thy righteousness.

7. നിന്റെ പൂര്വ്വസ്ഥിതി അല്പമായ്തോന്നും; നിന്റെ അന്ത്യസ്ഥിതി അതിമഹത്തായിരിക്കും.

7. And thy beginning hath been small, And thy latter end is very great.

8. നീ പണ്ടത്തെ തലമുറയോടു ചോദിക്ക; അവരുടെ പിതാക്കന്മാരുടെ അന്വേഷണ ഫലം ഗ്രഹിച്ചുകൊള്ക.

8. For, ask I pray thee of a former generation, And prepare to a search of their fathers,

9. നാം ഇന്നലെ ഉണ്ടായവരും ഒന്നുമറിയാത്തവരുമല്ലോ; ഭൂമിയില് നമ്മുടെ ജീവകാലം ഒരു നിഴലത്രെ.

9. (For of yesterday we [are], and we know not, For a shadow [are] our days on earth.)

10. അവര് നിനക്കു ഉപദേശിച്ചുപറഞ്ഞുതരും; തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില്നിന്നു വാക്കുകളെ പുറപ്പെടുവിക്കും.

10. Do they not shew thee -- speak to thee, And from their heart bring forth words?

11. ചെളിയില്ലാതെ ഞാങ്ങണ വളരുമോ? വെള്ളമില്ലാതെ പോട്ടപ്പുല്ലു വളരുമോ?

11. 'Doth a rush wise without mire? A reed increase without water?

12. അതു അരിയാതെ പച്ചയായിരിക്കുമ്പോള് തന്നേ മറ്റു എല്ലാ പുല്ലിന്നും മുമ്പെ വാടിപ്പോകുന്നു.

12. While it [is] in its budding -- uncropped, Even before any herb it withereth.

13. ദൈവത്തെ മറക്കുന്ന എല്ലാവരുടെയും പാത അങ്ങനെ തന്നേ; വഷളന്റെ ആശ നശിച്ചുപോകും;

13. So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane doth perish,

14. അവന്റെ ആശ്രയം അറ്റുപോകും; അവന്റെ ശരണം ചിലന്തിവലയത്രെ.

14. Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.

15. അവന് തന്റെ വീട്ടിനെ ആശ്രയിക്കും; അതോ നില്ക്കയില്ല; അവന് അതിനെ മുറുകെ പിടിക്കും; അതോ നിലനില്ക്കയില്ല.

15. He leaneth on his house -- and it standeth not: He taketh hold on it -- and it abideth not.

16. വെയിലത്തു അവന് പച്ചയായിരിക്കുന്നു; അവന്റെ ചില്ലികള് അവന്റെ തോട്ടത്തില് പടരുന്നു.

16. Green he [is] before the sun, And over his garden his branch goeth out.

17. അവന്റെ വേര് കല്ക്കുന്നില് പിണയുന്നു; അതു കല്ലടുക്കില് ചെന്നു പിടിക്കുന്നു.

17. By a heap his roots are wrapped, A house of stones he looketh for.

18. അവന്റെ സ്ഥലത്തുനിന്നു അവനെ നശിപ്പിച്ചാല് ഞാന് നിന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നു അതു അവനെ നിഷേധിക്കും.

18. If [one] doth destroy him from his place, Then it hath feigned concerning him, I have not seen thee!

19. ഇതാ, ഇതു അവന്റെ വഴിയുടെ സന്തോഷം; പൊടിയില്നിന്നു മറ്റൊന്നു മുളെച്ചുവരും.

19. Lo, this [is] the joy of his way, And from the dust others spring up.'

20. ദൈവം നിഷ്കളങ്കനെ നിരസിക്കയില്ല; ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാരെ താങ്ങുകയുമില്ല.

20. Lo, God doth not reject the perfect, Nor taketh hold on the hand of evil doers.

21. അവന് ഇനിയും നിന്റെ വായില് ചിരിയും നിന്റെ അധരങ്ങളില് ഉല്ലാസഘോഷവും നിറെക്കും.

21. While he filleth with laughter thy mouth, And thy lips with shouting,

22. നിന്നെ പകക്കുന്നവര് ലജ്ജ ധരിക്കും; ദുഷ്ടന്മാരുടെ കൂടാരം ഇല്ലാതെയാകും.

22. Those hating thee do put on shame, And the tent of the wicked is not!