1. അരിഷ്ടന്റെ പ്രാര്ത്ഥന; അവന് ക്ഷീണിച്ചു യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ തന്റെ സങ്കടത്തെ പകരുമ്പോള് കഴിച്ചതു.

1. Hear my prayer, O LORD, and let my cry come unto thee.

2. യഹോവേ, എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേള്ക്കേണമേ; എന്റെ നിലവിളി തിരുസന്നിധിയില് വരുമാറാകട്ടെ.

2. Hide not thy face from me in the day [when] I am in trouble; incline thine ear unto me; in the day [when] I call, answer me speedily.

3. കഷ്ടദിവസത്തില് നിന്റെ മുഖം എനിക്കു മറെക്കരുതേ; നിന്റെ ചെവി എങ്കലേക്കു ചായിക്കേണമേ; ഞാന് വിളിക്കുന്ന നാളില് വേഗത്തില് എനിക്കു ഉത്തരമരുളേണമേ.

3. For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as [in] a hearth.

4. എന്റെ നാളുകള് പുകപോലെ കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു; എന്റെ അസ്ഥികള് തീക്കൊള്ളിപോല വെന്തിരിക്കുന്നു.
യാക്കോബ് 1:10-11

4. My heart is smitten and withered like grass so that I forget to eat my bread.

5. എന്റെ ഹൃദയം അരിഞ്ഞ പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഭക്ഷണംകഴിപ്പാന് മറന്നുപോകുന്നു.

5. By reason of the voice of my groaning, my bones cleave to my skin.

6. എന്റെ ഞരക്കത്തിന്റെ ഒച്ചനിമിത്തം എന്റെ അസ്ഥികള് മാംസത്തോടു പറ്റുന്നു.

6. I am like a pelican of the wilderness; I am like an owl of the desert.

7. ഞാന് മരുഭൂമിയിലെ വേഴാമ്പല്പോലെ ആകുന്നു; ശൂന്യസ്ഥലത്തെ മൂങ്ങാപോലെ തന്നേ.

7. I watch and am as a sparrow alone upon the house top.

8. ഞാന് ഉറക്കിളെച്ചിരിക്കുന്നു; വീട്ടിന്മുകളില് തനിച്ചിരിക്കുന്ന കുരികില് പോലെ ആകുന്നു.

8. My enemies reproach me all the day, [and] those that are mad against me are sworn against me.

9. എന്റെ ശത്രുക്കള് ഇടവിടാതെ എന്നെ നിന്ദിക്കുന്നു; എന്നോടു ചീറുന്നവര് എന്റെ പേര് ചൊല്ലി ശപിക്കുന്നു.

9. For I have eaten ashes like bread and mingled my drink with weeping,

10. ഞാന് അപ്പംപോലെ ചാരം തിന്നുന്നു; എന്റെ പാനീയത്തില് കണ്ണുനീര് കലക്കുന്നു;

10. because of thine indignation and thy wrath; for thou hast lifted me up and cast me down.

11. നിന്റെ കോപവും ക്രോധവും ഹേതുവായിട്ടു തന്നേ; നീ എന്നെ എടുത്തു എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞുവല്ലോ.
യാക്കോബ് 1:10-11

11. My days [are] like a shadow that declines, and I am withered like grass.

12. എന്റെ ആയുസ്സു ചാഞ്ഞുപോകുന്ന നിഴല് പോലെയാകുന്നു; ഞാന് പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിപ്പോകുന്നു.

12. But thou, O LORD, shalt endure for ever and thy remembrance unto all generations.

13. നീയോ, യഹോവേ, എന്നേക്കുമുള്ളവന് ; നിന്റെ നാമം തലമുറതലമുറയായി നിലനിലക്കുന്നു.

13. Thou shalt arise [and] have mercy upon Zion; for the time to favour her, the set time, is come.

14. നീ എഴുന്നേറ്റു സീയോനോടു കരുണ കാണിക്കും; അവളോടു കൃപ കാണിപ്പാനുള്ള കാലം, അതേ, അതിന്നു സമയം വന്നിരിക്കുന്നു.

14. For thy servants love her stones and have compassion on the dust thereof.

15. നിന്റെ ദാസന്മാര്ക്കും അവളുടെ കല്ലുകളോടു താല്പര്യവും അവളുടെ പൂഴിയോടു അലിവും തോന്നുന്നു.

15. So the Gentiles shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory

16. യഹോവ സീയോനെ പണികയും തന്റെ മഹത്വത്തില് പ്രത്യക്ഷനാകയും

16. because the LORD shall have built up Zion, and he shall be seen in his glory.

17. അവന് അഗതികളുടെ പ്രാര്ത്ഥന കടാക്ഷിക്കയും അവരുടെ പ്രാര്ത്ഥന നിരസിക്കാതെയിരിക്കയും ചെയ്തതുകൊണ്ടു

17. He shall have regarded the prayer of those who are [alone and] destitute and not despised their prayer.

18. ജാതികള് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും ഭൂമിയിലെ സകലരാജാക്കന്മാരും നിന്റെ മഹത്വത്തെയും ഭയപ്പെടും.

18. This shall be written for the generation to come, and the people who shall be created shall praise JAH.

19. വരുവാനിരിക്കുന്ന തലമുറെക്കു വേണ്ടി ഇതു എഴുതിവേക്കും; സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുവാനുള്ള ജനം യഹോവയെ സ്തുതിക്കും.

19. For he has looked down from the height of his sanctuary; from the heavens the LORD beheld the earth

20. യഹോവയെ സേവിപ്പാന് ജാതികളും രാജ്യങ്ങളും കൂടി വന്നപ്പോള്

20. to hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death,

21. സീയോനില് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും യെരൂശലേമില് അവന്റെ സ്തുതിയെയും പ്രസ്താവിക്കേണ്ടതിന്നു

21. that they might declare the name of the LORD in Zion and his praise in Jerusalem,

22. ബദ്ധന്മാരുടെ ഞരക്കം കേള്പ്പാനും മരണത്തിന്നു നിയമിക്കപ്പെട്ടവരെ വിടുവിപ്പാനും

22. when the people are gathered together [as one] and the kingdoms, to serve the LORD.

23. യഹോവ തന്റെ വിശുദ്ധമായ ഉയരത്തില്നിന്നു നോക്കി സ്വര്ഗ്ഗത്തില്നിന്നു ഭൂമിയെ തൃക്കണ്പാര്ത്തുവല്ലോ.

23. He weakened my strength in the way; he shortened my days.

24. അവന് വഴിയില്വെച്ചു എന്റെ ബലം ക്ഷയിപ്പിച്ചു; അവന് എന്റെ നാളുകളെ ചുരുക്കിയിരിക്കുന്നു.

24. I said, O my God, do not cut me off in the midst of my days; thy years [are] from generation to generation.

25. എന്റെ ദൈവമേ, ആയുസ്സിന്റെ മദ്ധ്യത്തില് എന്നെ എടുത്തുകളയരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; നിന്റെ സംവത്സരങ്ങള് തലമുറതലമുറയായി ഇരിക്കുന്നു.
എബ്രായർ 1:10-12

25. Of old thou hast laid the foundation of the earth; and the heavens [are] the work of thy hands.

26. പൂര്വ്വകാലത്തു നീ ഭൂമിക്കു അടിസ്ഥാനമായിട്ടു; ആകാശം നിന്റെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തി ആകുന്നു.
എബ്രായർ 1:10-12

26. They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture thou shalt change them, and they shall be changed:

27. അവ നശിക്കും നീയോ നിലനിലക്കും; അവയെല്ലാം വസ്ത്രംപോലെ പഴകിപ്പോകും; ഉടുപ്പുപോലെ നീ അവയെ മാറ്റും; അവ മാറിപ്പോകയും ചെയ്യും.

27. But thou [art] the same, and thy years shall have no end.

28. നീയോ അനന്യനാകുന്നു; നിന്റെ സംവത്സരങ്ങള് അവസാനിക്കയുമില്ല.

28. The sons of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.: