1. യഹോവേക്കു സ്തോത്രം ചെയ്വിന് ; അവന് നല്ലവനല്ലോ; അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

1. Upon the rivers of Babylon, there we sat and wept: when we remembered Sion:

2. ദൈവാധിദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രം ചെയ്വിന് ; അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

2. On the willows in the midst thereof we hung up our instruments.

3. കര്ത്താധികര്ത്താവിന്നു സ്തോത്രം ചെയ്വിന് ; അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

3. For there they that led us into captivity required of us the words of songs. And they that carried us away, said: Sing ye to us a hymn of the songs of Sion.

4. ഏകനായി മഹാത്ഭുതങ്ങളെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവന്നു -- അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

4. How shall we sing the song of the Lord in a strange land?

5. ജ്ഞാനത്തോടെ ആകാശങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കിയവന്നു -- അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

5. If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand be forgotten.

6. ഭൂമിയെ വെള്ളത്തിന്മേല് വിരിച്ചവന്നു -- അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

6. Let my tongue cleave to my jaws, if I do not remember thee: If I make not Jerusalem the beginning of my joy.

7. വലിയ വെളിച്ചങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കിയവന്നു -- അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

7. Remember, O Lord, the children of Edom, in the day of Jerusalem: Who say: Rase it, rase it, even to the foundation thereof.

8. പകല് വാഴുവാന് സൂര്യനെയും -- അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

8. O daughter of Babylon, miserable: blessed shall he be who shall repay thee thy payment which thou hast paid us.

9. രാത്രി വാഴുവാന് ചന്ദ്രനെയും നക്ഷത്രങ്ങളെയും ഉണ്ടാക്കിയവന്നു -- അവന്റെ ദയ എന്നേക്കുമുള്ളതു.

9. Blessed be he that shall take and dash thy little ones against the rock.