1. നാവുകൊണ്ടു പാപം ചെയ്യാതിരിപ്പാന് ഞാന് എന്റെ വഴികളെ സൂക്ഷിക്കുമെന്നും ദുഷ്ടന് എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുമ്പോള് എന്റെ വായ് കടിഞ്ഞാണിട്ടു കാക്കുമെന്നും ഞാന് പറഞ്ഞു.
യാക്കോബ് 1:26

1. To the Chief Musician; for Jeduthun [founder of an official musical family]. A Psalm of David. I SAID, I will take heed and guard my ways, that I may sin not with my tongue; I will muzzle my mouth as with a bridle while the wicked are before me.

2. ഞാന് ഉരിയാടാതെ ഊമനായിരുന്നു; നന്മയെ ഗണ്യമാക്കാതെ മൌനമായിരുന്നു; എന്റെ സങ്കടം പൊങ്ങിവന്നു.

2. I was dumb with silence, I held my peace without profit and had no comfort away from good, while my distress was renewed.

3. എന്റെ ഉള്ളില് ഹൃദയത്തിന്നു ചൂടു പിടിച്ചു, എന്റെ ധ്യാനത്തിങ്കല് തീ കത്തി; അപ്പോള് ഞാന് നാവെടുത്തു സംസാരിച്ചു.

3. My heart was hot within me. While I was musing, the fire burned; then I spoke with my tongue:

4. യഹോവേ, എന്റെ അവസാനത്തെയും എന്റെ ആയുസ്സു എത്ര എന്നതിനെയും എന്നെ അറിയിക്കേണമേ; ഞാന് എത്ര ക്ഷണികന് എന്നു ഞാന് അറിയുമാറാകട്ടെ.

4. Lord, make me to know my end and [to appreciate] the measure of my days--what it is; let me know and realize how frail I am [how transient is my stay here].

5. ഇതാ, നീ എന്റെ നാളുകളെ നാലുവിരല് നീളമാക്കിയിരിക്കുന്നു; എന്റെ ആയുസ്സു നിന്റെ മുമ്പാകെ ഏതുമില്ലാത്തതുപോലെയിരിക്കുന്നു; ഏതു മനുഷ്യനും ഉറെച്ചുനിന്നാലും ഒരു ശ്വാസമത്രേ. സേലാ.

5. Behold, You have made my days as [short as] handbreadths, and my lifetime is as nothing in Your sight. Truly every man at his best is merely a breath! Selah [pause, and think calmly of that]!

6. മനുഷ്യരൊക്കെയും വെറും നിഴലായി നടക്കുന്നു നിശ്ചയം; അവര് വ്യര്ത്ഥമായി പരിശ്രമിക്കുന്നു നിശ്ചയം; അവന് ധനം സമ്പാദിക്കുന്നു; ആര് അനുഭവിക്കും എന്നറിയുന്നില്ല.

6. Surely every man walks to and fro--like a shadow in a pantomime; surely for futility and emptiness he is in turmoil; each one heaps up riches, not knowing who will gather them. [I Cor. 7:31; James 4:14.]

7. എന്നാല് കര്ത്താവേ, ഞാന് ഏതിന്നായി കാത്തിരിക്കുന്നു? എന്റെ പ്രത്യാശ നിങ്കല് വെച്ചിരിക്കുന്നു.

7. And now, Lord, what do I wait for and expect? My hope and expectation are in You.

8. എന്റെ സകലലംഘനങ്ങളില്നിന്നും എന്നെ വിടുവിക്കേണമേ; എന്നെ ഭോഷന്റെ നിന്ദയാക്കി വെക്കരുതേ.

8. Deliver me from all my transgressions; make me not the scorn and reproach of the [self-confident] fool!

9. ഞാന് വായ് തുറക്കാതെ ഊമനായിരുന്നു; നീയല്ലോ അങ്ങനെ വരുത്തിയതു.

9. I am dumb, I open not my mouth, for it is You Who has done it.

10. നിന്റെ ബാധ എങ്കല്നിന്നു നീക്കേണമേ; നിന്റെ കയ്യുടെ അടിയാല് ഞാന് ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു.

10. Remove Your stroke away from me; I am consumed by the conflict and the blow of Your hand.

11. അകൃത്യംനിമിത്തം നീ മനുഷ്യനെ ദണ്ഡനങ്ങളാല് ശിക്ഷിക്കുമ്പോള് നീ അവന്റെ സൌന്ദര്യത്തെ പുഴുപോലെ ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നു; ഏതു മനുഷ്യനും ഒരു ശ്വാസമത്രേ ആകുന്നു. സേലാ.

11. When with rebukes You correct and chasten man for sin, You waste his beauty like a moth and what is dear to him consumes away; surely every man is a mere breath. Selah [pause, and think calmly of that]!

12. യഹോവേ, എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേട്ടു എന്റെ അപേക്ഷ ചെവിക്കൊള്ളേണമേ. എന്റെ കണ്ണുനീര് കണ്ടു മിണ്ടാതിരിക്കരുതേ; ഞാന് എന്റെ സകലപിതാക്കന്മാരെയും പോലെ നിന്റെ സന്നിധിയില് അന്യനും പരദേശിയും ആകുന്നുവല്ലോ.
എബ്രായർ 11:13, 1 പത്രൊസ് 2:11

12. Hear my prayer, O Lord, and give ear to my cry; hold not Your peace at my tears! For I am Your passing guest, a temporary resident, as all my fathers were.

13. ഞാന് ഇവിടെനിന്നു പോയി ഇല്ലാതെയാകുന്നതിന്നു മുമ്പെ ഉന്മേഷം പ്രാപിക്കേണ്ടതിന്നു നിന്റെ നോട്ടം എങ്കല്നിന്നു മാറ്റേണമേ.

13. O look away from me and spare me, that I may recover cheerfulness and encouraging strength and know gladness before I go and am no more!