1. മകനേ, വകതിരിവിനെ കാത്തുകൊള്ളേണ്ടതിന്നും നിന്റെ അധരങ്ങള് പരിജ്ഞാനത്തെ പാലിക്കേണ്ടതിന്നും

1. [My] son, attend to my wisdom, and incline your ear to my words;

2. ജ്ഞാനത്തെ ശ്രദ്ധിച്ചു എന്റെ ബോധത്തിന്നു ചെവി ചായിക്ക.

2. that you may keep good understanding, and the discretion of my lips gives you a charge. Give no heed to a worthless woman,

3. പരസ്ത്രീയുടെ അധരങ്ങളില്നിന്നു തേന് ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നു; അവളുടെ അണ്ണാക്കു എണ്ണയെക്കാള് മൃദുവാകുന്നു.

3. for honey drops from the lips of a harlot, who for a season pleases your palate;

4. പിന്നത്തേതിലോ അവള് കാഞ്ഞിരംപോലെ കൈപ്പും ഇരുവായ്ത്തലവാള്പോലെ മൂര്ച്ചയും ഉള്ളവള് തന്നേ.

4. but afterwards you will find her more bitter than gall, and sharper than a two-edged sword.

5. അവളുടെ കാലുകള് മരണത്തിലേക്കു ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്നു; അവളുടെ കാലടികള് പാതാളത്തിലേക്കു ഔടുന്നു.

5. For the feet of folly lead those who deal with her down to the grave with death, and her steps are not established.

6. ജീവന്റെ മാര്ഗ്ഗത്തില് അവള് ചെല്ലാതവണ്ണം അവളുടെ പാതകള് അസ്ഥിരമായിരിക്കുന്നു; അവള് അറിയുന്നതുമില്ല.

6. For she goes not upon the paths of life; but her ways are slippery, and not easily known.

7. ആകയാല് മക്കളേ, എന്റെ വാക്കു കേള്പ്പിന് ; എന്റെ വായിലെ മൊഴികളെ വിട്ടുമാറരുതു.

7. Now then [my] son, hear me, and make not my words of no effect.

8. നിന്റെ വഴിയെ അവളോടു അകറ്റുക; അവളുടെ വീട്ടിന്റെ വാതിലോടു അടുക്കരുതു.

8. Remove your way far from her; draw not near to the doors of her house:

9. നിന്റെ യൌവനശക്തി അന്യന്മാര്ക്കും നിന്റെ ആണ്ടുകള് ക്രൂരന്നും കൊടുക്കരുതു.

9. lest you give away your life to others, and your substance to the merciless;

10. കണ്ടവര് നിന്റെ സമ്പത്തു തിന്നുകളയരുതു. നിന്റെ പ്രയത്നഫലം വല്ലവന്റെയും വീട്ടില് ആയ്പോകരുതു.

10. lest strangers be filled with your strength, and your labors come into the houses of strangers;

11. നിന്റെ മാംസവും ദേഹവും ക്ഷയിച്ചിട്ടു നീ ഒടുവില് നെടുവീര്പ്പിട്ടുകൊണ്ടു

11. And you repent at last, when the flesh of your body is consumed,

12. അയ്യോ! ഞാന് പ്രബോധനം വെറുക്കയും എന്റെ ഹൃദയം ശാസനയെ നിരസിക്കയും ചെയ്തുവല്ലോ.

12. and you shall say, How have I hated instruction, and my heart avoided reproofs!

13. എന്റെ ഉപദേഷ്ടാക്കന്മാരുടെ വാക്കു ഞാന് അനുസരിച്ചില്ല; എന്നെ പ്രബോധിപ്പിച്ചവര്ക്കും ഞാന് ചെവികൊടുത്തില്ല.

13. I heard not the voice of him that instructed me, and taught me, neither did I incline my ear.

14. സഭയുടെയും സംഘത്തിന്റെയും മദ്ധ്യേ ഞാന് ഏകദേശം സകലദോഷത്തിലും അകപ്പെട്ടുപോയല്ലോ എന്നിങ്ങനെ പറവാന് സംഗതിവരരുതു.

14. I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.

15. നിന്റെ സ്വന്തജലാശയത്തിലെ തണ്ണീരും സ്വന്തകിണറ്റില്നിന്നു ഒഴുകുന്ന വെള്ളവും കുടിക്ക.

15. Drink waters out of your own vessels, and out of your own springing wells.

16. നിന്റെ ഉറവുകള് വെളിയിലേക്കും നിന്റെ നീരൊഴുക്കുകള് വീഥിയിലേക്കും ഒഴുകിപ്പോകേണമോ?

16. Let not waters out of your fountain be spilled by you, but let your waters go into your streets.

17. അവ നിനക്കും അന്യന്മാര്ക്കും കൂടെയല്ല നിനക്കു മാത്രമേ ഇരിക്കാവു.

17. Let them be yours alone, and let no stranger partake with you.

18. നിന്റെ ഉറവു അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കട്ടെ; നിന്റെ യൌവനത്തിലെ ഭാര്യയില് സന്തോഷിച്ചുകൊള്ക.

18. Let your fountain of water be [truly] your own, and rejoice with the wife of your youth.

19. കൌതുകമുള്ള പേടമാനും മനോഹരമായ ഇളമാന് പേടയും പോലെ അവളുടെ സ്തനങ്ങള് എല്ലാകാലത്തും നിന്നെ രമിപ്പിക്കട്ടെ; അവളുടെ പ്രേമത്താല് നീ എല്ലായ്പോഴും മത്തനായിരിക്ക.

19. Let [your] loving deer and your graceful colt company with you, and let her be considered your own, and be with you at all times, for ravished with her love you shall be greatly increased.

20. മകനേ, നീ പരസ്ത്രീയെ കണ്ടു ഭ്രമിക്കുന്നതും അന്യസ്ത്രീയുടെ മാറിടം തഴുകുന്നതും എന്തു?

20. Be not intimate with a strange woman, neither fold yourself in the arms of a woman not your own.

21. മനുഷ്യന്റെ വഴികള് യഹോവയുടെ ദൃഷ്ടിയില് ഇരിക്കുന്നു; അവന്റെ നടപ്പു ഒക്കെയും അവന് തൂക്കിനോക്കുന്നു.

21. For the ways of a man are before the eyes of God, and He looks on all his paths.

22. ദുഷ്ടന്റെ അകൃത്യങ്ങള് അവനെ പിടിക്കും; തന്റെ പാപപാശങ്ങളാല് അവന് പിടിപെടും.

22. Iniquities ensnare a man, and everyone is bound in the chains of his own sins.

23. പ്രബോധനം കേള്ക്കായ്കയാല് അവന് മരിക്കും; മഹാഭോഷത്വത്താല് അവന് വഴിതെറ്റിപ്പോകും.

23. Such a man dies with the uninstructed, and he is cast forth from the abundance of his own substance, and has perished through folly.