1. പെഥൂവേലിന്റെ മകനായ യോവേലിന്നു ഉണ്ടായ യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

1. THE WORD of the Lord that came to Joel the son of Pethuel.

2. മൂപ്പന്മാരേ, ഇതുകേള്പ്പിന് ; ദേശത്തിലെ സകലനിവാസികളുമായുള്ളോരേ, ചെവിക്കൊള്വിന് ; നിങ്ങളുടെ കാലത്തോ നിങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരുടെ കാലത്തോ ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടോ?

2. Hear this, you aged men, and give ear, all you inhabitants of the land! Has such a thing as this occurred in your days or even in the days of your fathers?

3. ഇതു നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ മക്കളോടും നിങ്ങളുടെ മക്കള് തങ്ങളുടെ മക്കളോടും അവരുടെ മക്കള് വരുവാനുള്ള തലമുറയോടും വിവരിച്ചുപറയേണം.

3. Tell your children of it, and let your children tell their children, and their children another generation.

4. തുള്ളന് ശേഷിപ്പിച്ചതു വെട്ടുക്കിളി തിന്നു; വെട്ടുക്കിളി ശേഷിപ്പിച്ചതു വിട്ടില് തിന്നു; വിട്ടില് ശേഷിപ്പിച്ചതു പച്ചപ്പുഴു തിന്നു.

4. What the crawling locust left, the swarming locust has eaten; and what the swarming locust left, the hopping locust has eaten; and what the hopping locust left, the stripping locust has eaten.

5. മദ്യപന്മാരേ, ഉണര്ന്നു കരവിന് ; വീഞ്ഞു കുടിക്കുന്ന ഏവരുമായുള്ളോരേ, പുതുവീഞ്ഞു നിങ്ങളുടെ വായക്കു അറ്റുപോയിരിക്കയാല് മുറയിടുവിന് .

5. Awake, you drunkards, and weep; wail, all you drinkers of wine, because of the [fresh] sweet juice [of the grape], for it is cut off and removed from your mouth.

6. ശക്തിയുള്ളതും സംഖ്യയില്ലാത്തതുമായോരു ജാതി എന്റെ ദേശത്തിന്റെ നേരെ വന്നിരിക്കുന്നു; അതിന്റെ പല്ലു സിംഹത്തിന്റെ പല്ലു; സിംഹിയുടെ അണപ്പല്ലു അതിന്നുണ്ടു.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 9:8

6. For a [heathen and hostile] nation [of locusts, illustrative of a human foe] has invaded My land, mighty and without number; its teeth are the teeth of a lion, and it has the jaw teeth of a lioness. [Rev. 9:7, 8.]

7. അതു എന്റെ മുന്തിരിവള്ളിയെ ശൂന്യമാക്കി എന്റെ അത്തിവൃക്ഷത്തെ ഒടിച്ചുകളഞ്ഞു; അതിനെ മുഴുവനും തോലുരിച്ചു എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞു; അതിന്റെ കൊമ്പുകള് വെളുത്തുപോയിരിക്കുന്നു.

7. It has laid waste My vine [symbol of God's people] and barked and broken My fig tree; it has made them completely bare and thrown them down; their branches are made white. [Isa. 5:5, 6.]

8. യൌവനത്തിലെ ഭര്ത്താവിനെച്ചൊല്ലി രട്ടുടുത്തിരിക്കുന്ന കന്യകയെപ്പോലെ വിലപിക്ക.

8. Lament like a virgin [bride] girded with sackcloth for the husband of her youth [who has died].

9. ഭോജനയാഗവും പാനീയയാഗവും യഹോവയുടെ ആലയത്തില്നിന്നു അറ്റുപോയിരിക്കുന്നു; യഹോവയുടെ ശുശ്രൂഷകന്മാരായ പുരോഹിതന്മാര് ദുഃഖിക്കുന്നു.

9. The meal or cereal offering and the drink offering are cut off from the house of the Lord; the priests, the Lord's ministers, mourn.

10. വയല് ശൂന്യമായ്തീര്ന്നു ധാന്യം നശിച്ചും പുതുവീഞ്ഞു വറ്റിയും എണ്ണ ക്ഷയിച്ചും പോയിരിക്കയാല് ദേശം ദുഃഖിക്കുന്നു.

10. The field is laid waste, the ground mourns; for the grain is destroyed, the new juice [of the grape] is dried up, the oil fails.

11. കൃഷിക്കാരേ, ലജ്ജിപ്പിന് ; മുന്തിരിത്തോട്ടക്കാരേ, കോതമ്പിനെയും യവത്തെയും ചൊല്ലി മുറയിടുവിന് ; വയലിലെ വിളവു നശിച്ചുപോയല്ലോ.

11. Be ashamed, O you tillers of the soil; wail, O you vinedressers, for the wheat and for the barley, because the harvest of the field has perished.

12. മുന്തിരിവള്ളി വാടി അത്തിവൃക്ഷം ഉണങ്ങി, മാതളം, ഈന്തപ്പന, നാരകം മുതലായി പറമ്പിലെ സകലവൃക്ഷങ്ങളും ഉണങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു; ആനന്ദം മനുഷ്യരെ വീട്ടു മാഞ്ഞുപോയല്ലോ.

12. The vine is dried up and the fig tree fails; the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple or quince tree, even all the trees of the field are withered, so that joy has withered and fled away from the sons of men.

13. പുരോഹിതന്മാരേ, രട്ടുടുത്തു വിലപിപ്പിന് ; യാഗപീഠത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരേ, മുറയിടുവിന് ; എന്റെ ദൈവത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരേ, ഭോജനയാഗവും പാനീയയാഗവും നിങ്ങളുടെ ദൈവത്തിന്റെ ആലയത്തില് മുടങ്ങിപ്പോയിരിക്കകൊണ്ടു നിങ്ങള് വന്നു രട്ടുടുത്തു രാത്രി കഴിച്ചുകൂട്ടുവിന് .

13. Gird yourselves and lament, you priests; wail, you ministers of the altar; come, lie all night in sackcloth, you ministers of my [Joel's] God, for the cereal or meal offering and the drink offering are withheld from the house of your God.

14. ഒരു ഉപവാസദിവസം നിയമിപ്പിന് ; സഭായോഗം വിളിപ്പിന് ; മൂപ്പന്മാരെയും ദേശത്തിലെ സകലനിവാസികളെയും നിങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ ആലയത്തില് കൂട്ടിവരുത്തുവിന് ; യഹോവയോടു നിലവിളിപ്പിന് ;

14. Sanctify a fast, call a solemn assembly, gather the elders and all the inhabitants of the land in the house of the Lord, your God, and cry to the Lord [in penitent pleadings].

15. ആ ദിവസം അയ്യോ കഷ്ടം! യഹോവയുടെ ദിവസം അടുത്തിരിക്കുന്നു. അതു സര്വ്വശക്തന്റെ പക്കല്നിന്നു സംഹാരം പോലെ വരുന്നു.

15. Alas for the day! For the day of [the judgment of] the Lord is at hand, and as a destructive tempest from the Almighty will it come. [Zeph. 1:14-18.]

16. നമ്മുടെ കണ്ണിന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ആഹാരവും നമ്മുടെ ദൈവത്തിന്റെ ആലയത്തില്നിന്നു സന്തോഷവും ഉല്ലാസഘോഷവും അറ്റുപോയല്ലോ.

16. Is not the food cut off before our eyes, joy and gladness from the house of our God?

17. വിത്തു കട്ടകളുടെ കീഴില് കിടന്നു കെട്ടുപോകുന്നു; ധാന്യം കരിഞ്ഞുപോയിരിക്കയാല് പാണ്ടികശാലകള് ശൂന്യമായി കളപ്പുരകള് ഇടിഞ്ഞുപോകുന്നു.

17. The seed [grain] rots and shrivels under the clods, the garners are desolate and empty, the barns are in ruins because the grain has failed.

18. മൃഗങ്ങള് എത്ര ഞരങ്ങുന്നു; കന്നുകാലികള് മേച്ചല് ഇല്ലായ്കകൊണ്ടു ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു; ആടുകള് ദണ്ഡം അനുഭവിക്കുന്നു.

18. How the beasts groan! The herds of cattle are perplexed and huddle together because they have no pasture; even the flocks of sheep suffer punishment (are forsaken and made wretched).

19. യഹോവേ, നിന്നോടു ഞാന് നിലവിളിക്കുന്നു; മരുഭൂമിയിലെ പുല്പുറങ്ങള് തീക്കും പറമ്പിലെ വൃക്ഷങ്ങള് എല്ലാം ജ്വാലെക്കും ഇരയായിത്തീര്ന്നുവല്ലോ.

19. O Lord, to You will I cry, for the fire has devoured the pastures and folds of the plain and the wilderness, and flame has burned all the trees of the field.

20. നീര്തോടുകള് വറ്റിപ്പോകയും മരുഭൂമിയിലെ പുല്പുറങ്ങള് തീക്കു ഇരയായിത്തീരുകയും ചെയ്തതുകൊണ്ടു വയലിലെ മൃഗങ്ങളും നിന്നെ നോക്കി കിഴെക്കുന്നു.

20. Even the wild beasts of the field pant and cry to You, for the water brooks are dried up and fire has consumed the pastures and folds of the wilderness and the plain.