1. അവര് യെരൂശലേമിനോടു സമീപിച്ചു ഒലീവ് മലയരികെ ബേത്ത്ഫാഗയിലും ബേഥാന്യയിലും എത്തിയപ്പോള് അവന് ശിഷ്യന്മാരില് രണ്ടുപേരെ അയച്ചു അവരോടു

1. And when they came nigh to Hierusalem, unto Bethphage, and Bethani, besides mount Olivete, he sent forth two of his disciples,

2. നിങ്ങള്ക്കു എതിരെയുള്ള ഗ്രാമത്തില് ചെല്ലുവിന് ; അതില് കടന്നാല് ഉടനെ ആരും ഒരിക്കലും കയറീട്ടില്ലാത്ത ഒരു കഴുതകൂട്ടിയെ കെട്ടിയിരിക്കുന്നതു കാണും; അതിനെ അഴിച്ചു കൊണ്ടുവരുവില്.

2. and said unto them: Go your ways into the town that is over against you. And as soon as ye enter(assone as ye be entered) into it ye shall find a colt bound, whereon never man sat: loose him and bring him hither.

3. ഇതു ചെയ്യുന്നതു എന്തു എന്നു ആരെങ്കിലും നിങ്ങളോടു ചോദിച്ചാല് കര്ത്താവിന്നു ഇതിനെക്കൊണ്ടു ആവശ്യം ഉണ്ടു എന്നു പറവിന് ; അവന് ക്ഷണത്തില് അതിനെ ഇങ്ങോട്ടു അയക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

3. And if any man say unto you: why do ye so? say that the Lord hath need of him: and straightway he will send him hither.

4. അവര് പോയി തെരുവില് പുറത്തു വാതില്ക്കല് കഴുതകൂട്ടിയെ കെട്ടിയിരിക്കുന്നതു കണ്ടു അതിനെ അഴിച്ചു.

4. And they went their way, and found a colt tied by the door without in a place where two ways met, and they loosed him.

5. അവിടെ നിന്നവരില് ചിലര് അവരോടുനിങ്ങള് കഴുതകൂട്ടിയെ അഴിക്കുന്നതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

5. And divers of them that stood there, said unto them: what do ye loosing the colt?

6. യേശു കല്പിച്ചതുപോലെ അവര് അവരോടു പറഞ്ഞു; അവര് അവരെ വിട്ടയച്ചു.

6. And they said unto them even as Jesus had commanded them. And they let them go.

7. അവര് കഴുതകൂട്ടിയെ യേശുവിന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നു തങ്ങളുടെ വസ്ത്രം അതിന്മേല് ഇട്ടു; അവന് അതിന്മേല് കയറി ഇരുന്നു.

7. And they brought the colt to Jesus, and cast their garments on him, and he sat upon him.

8. അനേകര് തങ്ങളുടെ വസ്ത്രം വഴിയില് വിരിച്ചു; മറ്റു ചിലര് പറമ്പുകളില് നിന്നു ചില്ലിക്കൊമ്പു വെട്ടി വഴിയില് വിതറി.

8. And many spread their garments in the way. Other cut down branches of the trees, and strawed them in the way.

9. മുമ്പും പിമ്പും നടക്കുന്നവര്ഹോശന്നാ, കര്ത്താവിന്റെ നാമത്തില് വരുന്നവന് വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവന്
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 118:25-26

9. And they that went before and they that followed, cried, saying: Hosianna: blessed be he that cometh in the name of the Lord.

10. വരുന്നതായ രാജ്യം, നമ്മുടെ പിതാവായ ദാവീദിന്റെ രാജ്യം വാഴ്ത്തപ്പെടുമാറാകട്ടെ; അത്യുന്നതങ്ങളില് ഹോശന്നാ എന്നു ആര്ത്തുകൊണ്ടിരുന്നു.

10. Blessed be the kingdom that cometh in the name of him that is Lord of our father David. Hosianna in the highest.

11. അവന് യെരൂശലേമില് ദൈവാലയത്തിലേക്കു ചെന്നു സകലവും ചുറ്റും നോക്കിയ ശേഷം നേരം വൈകിയതുകൊണ്ടു പന്തിരുവരോടും കൂടെ ബേഥാന്യയിലേക്കു പോയി.

11. And the Lord entered into Hierusalem, and into the temple. And when he had looked round about upon all things, and now the eventide was come he went out unto Bethany with the twelve.

12. പിറ്റെന്നാള് അവര് ബേഥാന്യ വിട്ടു പോരുമ്പോള് അവന്നു വിശന്നു;

12. And on the morrow when they were come out from Bethany, he hungered,

13. അവന് ഇലയുള്ളോരു അത്തിവൃക്ഷം ദൂരത്തുനിന്നു കണ്ടു, അതില് വല്ലതും കണ്ടുകിട്ടുമോ എന്നു വെച്ചു ചെന്നു, അതിന്നരികെ എത്തിയപ്പോള് ഇല അല്ലാതെ ഒന്നും കണ്ടില്ല; അതു അത്തിപ്പഴത്തിന്റെ കാലമല്ലാഞ്ഞു.

13. and he spied a fig tree afar off, having leaves, and went to see whether he might find anything thereon: but when he came thereto, he found nothing but leaves. For the time of figs was not yet.

14. അവന് അതിനോടു; ഇനി നിങ്കല്നിന്നു എന്നേക്കും ആരും ഫലം തിന്നാതിരിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു; അതു ശിഷ്യന്മാര് കേട്ടു.

14. And Jesus answered and said to it: never man eat fruit of thee hereafter while the world standeth. And his disciples heard it.

15. അവര് യെരൂശലേമില് എത്തിയപ്പോള് അവന് ദൈവാലയത്തില് കടന്നു, ദൈവാലയത്തില് വിലക്കുന്നവരെയും വാങ്ങുന്നവരെയും പുറത്താക്കിത്തുടങ്ങി; പൊന് വാണിഭക്കാരുടെ മേശകളെയും പ്രാക്കളെ വിലക്കുന്നവരുടെ പീഠങ്ങളെയും മറിച്ചിട്ടു കളഞ്ഞു;

15. And they came to Hierusalem, and Jesus went into the temple, and began to cast out them which sold and bought(the sellers and buyers) in the temple. And overthrew the tables of the money changers, and the stools of them that sold doves:

16. ആരും ദൈവാലയത്തില്കൂടി ഒരു വസ്തുവും കൊണ്ടു പോകുവാന് സമ്മതിച്ചില്ല.

16. and would not suffer that any man carried a vessel thorow the temple.

17. പിന്നെ അവരെ ഉപദേശിച്ചുഎന്റെ ആലയം സകല ജാതികള്ക്കും പ്രാര്ത്ഥനാലയം എന്നു വിളിക്കപ്പെടും എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നില്ലയൊ? നിങ്ങളോ അതിനെ കള്ളന്മാരുടെ ഗുഹയാക്കിത്തീര്ത്തു എന്നു പറഞ്ഞു.
യെശയ്യാ 56:7, യിരേമ്യാവു 7:11

17. And he taught saying unto them, is it not written, how that mine(my) house shall be called the house of prayer unto all nations? But ye have made it a den of thieves.

18. അതു കേട്ടിട്ടു മഹാപുരോഹിതന്മാരും ശാസ്ത്രിമാരും അവനെ നശിപ്പിക്കേണ്ടതു എങ്ങനെ എന്നു അന്വേഷിച്ചു. പുരുഷാരം എല്ലാം അവന്റെ ഉപദേശത്തില് അതിശയിക്കയാല് അവര് അവനെ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു.

18. And the scribes and high priests heard it and sought how to destroy him. For they feared him because all the people marveled at his doctrine.

19. സന്ധ്യായാകുമ്പോള് അവന് നഗരം വിട്ടു പോകും.

19. And when even was come, he went out of the city.

20. രാവിലെ അവര് കടന്നുപോരുമ്പോള് അത്തിവൃക്ഷം വേരോടെ ഉണങ്ങിപ്പോയതു കണ്ടു.

20. And in the morning as they passed by, they saw the fig tree dried up by the roots.(rotes)(that it was withered unto the rote)

21. അപ്പോള് പത്രൊസിന്നു ഔര്മ്മവന്നുറബ്ബീ, നീ ശപിച്ച അത്തി ഉണങ്ങിപ്പോയല്ലോ എന്നു അവനോടു പറഞ്ഞു.

21. And Peter remembered, and said unto him: master, behold, the fig tree which thou cursedst, is withered away.

22. യേശു അവരോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞതുദൈവത്തില് വിശ്വാസമുള്ളവര് ആയിരിപ്പിന് .

22. And Jesus answered, and said unto them: Have confidence(faith) in God.

23. ആരെങ്കിലും തന്റെ ഹൃദയത്തില് സംശയിക്കാതെ താന് പറയുന്നതു സംഭവിക്കും എന്നു വിശ്വസിച്ചുംകൊണ്ടു ഈ മലയോടുനീ നീങ്ങി കടലില് ചാടിപ്പോക എന്നു പറഞ്ഞാല് അവന് പറഞ്ഞതുപോലെ സംഭവിക്കും എന്നു ഞാന് സത്യമായിട്ടു നിങ്ങളോടു പറയുന്നു.

23. Verily I say unto you, that whosoever shall say unto this mountain: take away thyself, and cast thyself into the sea, and shall not waver(doubt) in his heart, but shall believe that those things which he sayeth shall come to pass, whatsoever he sayeth shall be done to him.

24. അതുകൊണ്ടു നിങ്ങള് പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് യാചിക്കുന്നതൊക്കെയും ലഭിച്ചു എന്നു വിശ്വസിപ്പിന് ; എന്നാല് അതു നിങ്ങള്ക്കു ഉണ്ടാകും എന്നു ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു.

24. Therefore I say unto you, whatsoever ye desire when ye pray, believe that ye shall have(receive) it and it shall be done unto you.

25. നിങ്ങള് പ്രാര്ത്ഥിപ്പാന് നിലക്കുമ്പോള് സ്വര്ഗ്ഗസ്ഥനായ നിങ്ങളുടെ പിതാവു നിങ്ങളുടെ പിഴകളെയും ക്ഷമിക്കേണ്ടതിന്നു നിങ്ങള്ക്കു ആരോടെങ്കിലും വല്ലതും ഉണ്ടെങ്കില് അവനോടു ക്ഷമിപ്പിന് .

25. And when ye stand and pray, forgive if ye have anything against any man: that your father also which is in heaven, may forgive you your trespasses.

26. നിങ്ങള് ക്ഷമിക്കാഞ്ഞാലോ സ്വര്ഗ്ഗസ്ഥനായ നിങ്ങളുടെ പിതാവു നിങ്ങളുടെ പിഴകളെയും ക്ഷമിക്കയില്ല.

26. But if you do not forgive: neither will your father, which is in heaven, forgive you your trespasses.

27. അവര് പിന്നെയും യെരൂശലേമില് ചെന്നു. അവന് ദൈവാലയത്തില് ചുറ്റി നടക്കുമ്പോള് മഹാപുരോഹിതന്മാരും ശാസ്ത്രിമാരും മൂപ്പന്മാരും അവന്റെ അടുക്കല് വന്നു; 28 നീ എന്തു അധികാരംകൊണ്ടു ഇതു ചെയ്യുന്നു എന്നും ഇതു ചെയ്വാനുള്ള അധികാരം നിനക്കു തന്നതു ആര് എന്നും അവനോടു ചോദിച്ചു.

27. And they came again to Hierusalem, and as he walked in the temple, there came to him the high priests, and the scribes, and the seniors,(elders)

28. യേശു അവരോടുഞാന് നിങ്ങളോടു ഒരു വാക്കു ചോദിക്കും; അതിന്നു ഉത്തരം പറവിന് ; എന്നാല് ഇന്ന അധികാരംകൊണ്ടു ഇതു ചെയ്യുന്നു എന്നു ഞാനും നിങ്ങളോടു പറയും.

28. and said unto him: by what authority doest thou these things? and who gave thee this authority, to do these things?

29. യോഹന്നാന്റെ സ്നാനം സ്വര്ഗ്ഗത്തില് നിന്നോ മനുഷ്യരില്നിന്നോ ഉണ്ടായതു? എന്നോടു ഉത്തരം പറവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

29. Jesus answered, and said unto them: I will also ask of you a certain thing, and answer ye me, and I will tell you by what authority I do these things.

30. അവര് തമ്മില് ആലോചിച്ചുസ്വര്ഗ്ഗത്തില് നിന്നു എന്നു പറഞ്ഞാല് പിന്നെ നിങ്ങള് അവനെ വിശ്വസിക്കാഞ്ഞതു എന്തു എന്നു അവന് പറയും.

30. Whether was the baptism of John(The baptism of John, was it) from heaven, or of men? Answer me.

31. മനുഷ്യരില് നിന്നു എന്നു പറഞ്ഞാലോ-എല്ലാവരും യോഹന്നാനെ സാക്ഷാല് പ്രവാചകന് എന്നു എണ്ണുകകൊണ്ടു അവര് ജനത്തെ ഭയപ്പെട്ടു.

31. And they thought in themselves, saying: if we shall say, from heaven, he will say: why then did ye not believe him?

32. അങ്ങനെ അവര് യേശുവിനോടുഞങ്ങള്ക്കു അറിഞ്ഞുകൂടാ എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു. എന്നാല് ഞാനും ഇതു ഇന്ന അധികാരം കൊണ്ടു ചെയ്യുന്നു എന്നു നിങ്ങളോടു പറയുന്നില്ല എന്നു യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു.

32. but if we shall say, of men, then fear we the people. For all men counted(held) John, that he was a very prophet.