1. വിശ്വാസത്താല് നീതീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടു നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുമൂലം നമുക്കു ദൈവത്തോടു സമാധാനം ഉണ്ടു.

1. THEREFORE, SINCE we are justified (acquitted, declared righteous, and given a right standing with God) through faith, let us [grasp the fact that we] have [the peace of reconciliation to hold and to enjoy] peace with God through our Lord Jesus Christ (the Messiah, the Anointed One).

2. നാം നിലക്കുന്ന ഈ കൃപയിലേക്കു നമുക്കു അവന്മൂലം വിശ്വാസത്താല് പ്രവേശനവും ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു; നാം ദൈവതേജസ്സിന്റെ പ്രത്യാശയില് പ്രശംസിക്കുന്നു.

2. Through Him also we have [our] access (entrance, introduction) by faith into this grace (state of God's favor) in which we [firmly and safely] stand. And let us rejoice and exult in our hope of experiencing and enjoying the glory of God.

3. അതു തന്നേ അല്ല, കഷ്ടത സഹിഷ്ണുതയെയും സഹിഷ്ണുത സിദ്ധതയെയും സിദ്ധത പ്രത്യാശയെയും ഉളവാക്കുന്നു എന്നു അറിഞ്ഞു

3. Moreover [let us also be full of joy now!] let us exult and triumph in our troubles and rejoice in our sufferings, knowing that pressure and affliction and hardship produce patient and unswerving endurance.

4. നാം കഷ്ടങ്ങളിലും പ്രശംസിക്കുന്നു.

4. And endurance (fortitude) develops maturity of character (approved faith and tried integrity). And character [of this sort] produces [the habit of] joyful and confident hope of eternal salvation.

5. പ്രത്യാശെക്കോ ഭംഗം വരുന്നില്ല; ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹം നമുക്കു നല്കപ്പെട്ട പരിശുദ്ധാത്മാവിനാല് നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളില് പകര്ന്നിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 22:5, സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 25:20

5. Such hope never disappoints or deludes or shames us, for God's love has been poured out in our hearts through the Holy Spirit Who has been given to us.

6. നാം ബലഹീനര് ആയിരിക്കുമ്പോള് തന്നേ ക്രിസ്തു തക്ക സമയത്തു അഭക്തര്ക്കും വേണ്ടി മരിച്ചു.

6. While we were yet in weakness [powerless to help ourselves], at the fitting time Christ died for (in behalf of) the ungodly.

7. നീതിമാന്നു വേണ്ടി ആരെങ്കിലും മരിക്കുന്നതു ദുര്ല്ലഭം; ഗുണവാന്നുവേണ്ടി പക്ഷേ മരിപ്പാന് തുനിയുമായിരിക്കും.

7. Now it is an extraordinary thing for one to give his life even for an upright man, though perhaps for a noble and lovable and generous benefactor someone might even dare to die.

8. ക്രിസ്തുവോ നാം പാപികള് ആയിരിക്കുമ്പോള് തന്നേ നമുക്കു വേണ്ടി മരിക്കയാല് ദൈവം തനിക്കു നമ്മോടുള്ള സ്നേഹത്തെ പ്രദര്ശിപ്പിക്കുന്നു.

8. But God shows and clearly proves His [own] love for us by the fact that while we were still sinners, Christ (the Messiah, the Anointed One) died for us.

9. അവന്റെ രക്തത്താല് നീതീകരിക്കപ്പെട്ടശേഷമോ നാം അവനാല് എത്ര അധികമായി കോപത്തില് നിന്നു രക്ഷിക്കപ്പെടും.

9. Therefore, since we are now justified (acquitted, made righteous, and brought into right relationship with God) by Christ's blood, how much more [certain is it that] we shall be saved by Him from the indignation and wrath of God.

10. ശത്രുക്കളായിരിക്കുമ്പോള് തന്നേ നമുക്കു അവന്റെ പുത്രന്റെ മരണത്താല് ദൈവത്തോടു നിരപ്പു വന്നു എങ്കില് നിരന്നശേഷം നാം അവന്റെ ജീവനാല് എത്ര അധികമായി രക്ഷിക്കപ്പെടും.

10. For if while we were enemies we were reconciled to God through the death of His Son, it is much more [certain], now that we are reconciled, that we shall be saved (daily delivered from sin's dominion) through His [resurrection] life.

11. അത്രയുമല്ല, നമുക്കു ഇപ്പോള് നിരപ്പു ലഭിച്ചതിന്നു കാരണമായ നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശു ക്രിസ്തുമുഖാന്തരം നാം ദൈവത്തില് പ്രശംസിക്കയും ചെയ്യുന്നു.

11. Not only so, but we also rejoice and exultingly glory in God [in His love and perfection] through our Lord Jesus Christ, through Whom we have now received and enjoy [our] reconciliation. [Jer. 9:24.]

12. അതുകൊണ്ടു ഏകമനുഷ്യനാല് പാപവും പാപത്താല് മരണവും ലോകത്തില് കടന്നു. ഇങ്ങനെ എല്ലാവരും പാപം ചെയ്കയാല് മരണം സകലമനുഷ്യരിലും പരന്നിരിക്കുന്നു.
ഉല്പത്തി 2:17, ഉല്പത്തി 3:6, ഉല്പത്തി 3:19

12. Therefore, as sin came into the world through one man, and death as the result of sin, so death spread to all men, [no one being able to stop it or to escape its power] because all men sinned.

13. പാപമോ ന്യായപ്രമാണംവരെ ലോകത്തില് ഉണ്ടായിരുന്നു; എന്നാല് ന്യായപ്രമാണം ഇല്ലാതിരിക്കുമ്പോള് പാപത്തെ കണക്കിടുന്നില്ല.

13. [To be sure] sin was in the world before ever the Law was given, but sin is not charged to men's account where there is no law [to transgress].

14. എങ്കിലും വരുവാനുള്ളവന്റെ പ്രതിരൂപമായ ആദാമിന്റെ ലംഘനത്തിന്നു തുല്യമായി പാപം ചെയ്യാത്തവരിലും മരണം ആദാം മുതല് മോശെവരെ വാണിരുന്നു.

14. Yet death held sway from Adam to Moses [the Lawgiver], even over those who did not themselves transgress [a positive command] as Adam did. Adam was a type (prefigure) of the One Who was to come [in reverse, the former destructive, the Latter saving]. [Gen. 5:5; 7:22; Deut. 34:5.]

15. എന്നാല് ലംഘനത്തിന്റെ കാര്യവും കൃപാവരത്തിന്റെ കാര്യവും ഒരുപോലെയല്ല; ഏകന്റെ ലംഘനത്താല് അനേകര് മരിച്ചു എങ്കില് ദൈവകൃപയും ഏകമനഷ്യനായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ കൃപയാലുള്ള ദാനവും അനേകര്ക്കും വേണ്ടി ഏറ്റവും അധികം കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

15. But God's free gift is not at all to be compared to the trespass [His grace is out of all proportion to the fall of man]. For if many died through one man's falling away (his lapse, his offense), much more profusely did God's grace and the free gift [that comes] through the undeserved favor of the one Man Jesus Christ abound and overflow to and for [the benefit of] many.

16. ഏകന് പാപം ചെയ്തതിന്റെ ഫലവും ദാനത്തിന്റെ കാര്യവും ഒരുപോലെയല്ല; ഏകന്റെ പാപം ശിക്ഷാവിധി കല്പിപ്പാന് ഹേതുവായിത്തീര്ന്നു. കൃപാവരമോ അനേക ലംഘനങ്ങളെ മോചിക്കുന്ന നീതീകരണ വിധിക്കു ഹേതുവായിത്തിര്ന്നു.

16. Nor is the free gift at all to be compared to the effect of that one [man's] sin. For the sentence [following the trespass] of one [man] brought condemnation, whereas the free gift [following] many transgressions brings justification (an act of righteousness).

17. ഏകന്റെ ലംഘനത്താല് മരണം ആ ഏകന് നിമിത്തം വാണു എങ്കില് കൃപയുടെയും നീതിദാനത്തിന്റെയും സമൃദ്ധിലഭിക്കുന്നവര് യേശുക്രിസ്തു എന്ന ഏകന് നിമിത്തം ഏറ്റവും അധികമായി ജീവനില് വാഴും.

17. For if because of one man's trespass (lapse, offense) death reigned through that one, much more surely will those who receive [God's] overflowing grace (unmerited favor) and the free gift of righteousness [putting them into right standing with Himself] reign as kings in life through the one Man Jesus Christ (the Messiah, the Anointed One).

18. അങ്ങനെ ഏകലംഘനത്താല് സകലമനുഷ്യര്ക്കും ശിക്ഷാവിധിവന്നതുപോലെ ഏകനീതിയാല് സകലമനുഷ്യര്ക്കും ജീവകാരണമായ നീതീകരണവും വന്നു.

18. Well then, as one man's trespass [one man's false step and falling away led] to condemnation for all men, so one Man's act of righteousness [leads] to acquittal and right standing with God and life for all men.

19. ഏകമനുഷ്യന്റെ അനുസരണക്കേടിനാല് അനേകര് പാപികളായിത്തീര്ന്നതുപോലെ ഏകന്റെ അനുസരണത്താല് അനേകര് നീതിമാന്മാരായിത്തീരും.
യെശയ്യാ 53:11

19. For just as by one man's disobedience (failing to hear, heedlessness, and carelessness) the many were constituted sinners, so by one Man's obedience the many will be constituted righteous (made acceptable to God, brought into right standing with Him).

20. എന്നാല് ലംഘനം പെരുകേണ്ടതിന്നു ന്യായപ്രമാണവും ഇടയില് ചേര്ന്നുവന്നു; എങ്കിലും പാപം പെരുകിയേടത്തു കൃപ അത്യന്തം വര്ദ്ധിച്ചു.

20. But then Law came in, [only] to expand and increase the trespass [making it more apparent and exciting opposition]. But where sin increased and abounded, grace (God's unmerited favor) has surpassed it and increased the more and superabounded,

21. പാപം മരണത്താല് വാണതുപോല കൃപയും നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുക്രിസ്തു മുഖാന്തരം നീതിയാല് നിത്യ ജീവന്നായി വാഴേണ്ടതിന്നു തന്നേ.

21. So that, [just] as sin has reigned in death, [so] grace (His unearned and undeserved favor) might reign also through righteousness (right standing with God) which issues in eternal life through Jesus Christ (the Messiah, the Anointed One) our Lord.