1. പ്രിയമുള്ളവരേ, ഈ വാഗ്ദത്തങ്ങള് നമുക്കു ഉള്ളതുകൊണ്ടു നാം ജഡത്തിലെയും ആത്മാവിലെയും സകല കന്മഷവും നീക്കി നമ്മെത്തന്നേ വെടിപ്പാക്കി ദൈവഭയത്തില് വിശുദ്ധിയെ തികെച്ചുകൊള്ക.

1. THEREFORE, SINCE these [great] promises are ours, beloved, let us cleanse ourselves from everything that contaminates and defiles body and spirit, and bring [our] consecration to completeness in the [reverential] fear of God.

2. നിങ്ങളുടെ ഉള്ളില് ഞങ്ങള്ക്കു ഇടം തരുവിന് ; ഞങ്ങള് ആരോടും അന്യായം ചെയ്തിട്ടില്ല, ആരെയും കെടുത്തീട്ടില്ല; ആരോടും ഒന്നും വഞ്ചിച്ചെടുത്തിട്ടുമില്ല.

2. Do open your hearts to us again [enlarge them to take us in]. We have wronged no one, we have betrayed or corrupted no one, we have cheated or taken advantage of no one.

3. കുറ്റം വിധിപ്പാനല്ല ഞാന് ഇതു പറയുന്നതു; ഒരുമിച്ചു മരിപ്പാനും ഒരുമിച്ചു ജീവിപ്പാനും നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളില് ഇരിക്കുന്നു എന്നു ഞാന് മുമ്പുതന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ.

3. I do not say this to reproach or condemn [you], for I have said before that you are [nested] in our hearts, [and you will remain there] together [with us], whether we die or live.

4. നിങ്ങളോടു എനിക്കുള്ള പ്രാഗത്ഭ്യം വലിയതു; നിങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ പ്രശംസ വലിയതു; ഞാന് ആശ്വാസംകൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ സകല കഷ്ടതയിലും സന്തോഷം എനിക്കു കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

4. I have great boldness and free and fearless confidence and cheerful courage toward you; my pride in you is great. I am filled [brimful] with the comfort [of it]; with all our tribulation and in spite of it, [I am filled with comfort] I am overflowing with joy.

5. ഞങ്ങള് മക്കെദോന്യയില് എത്തിയ ശേഷവും ഞങ്ങളുടെ ജഡത്തിന്നു ഒട്ടും സുഖമല്ല എല്ലാവിധത്തിലും കഷ്ടമത്രേ ഉണ്ടായതു; പുറത്തു യുദ്ധം, അകത്തു ഭയം.

5. For even when we arrived in Macedonia, our bodies had no ease or rest, but we were oppressed in every way and afflicted at every turn--fighting and contentions without, dread and fears within [us].

6. എങ്കിലും എളിയവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ദൈവം തീതൊസിന്റെ വരവിനാല് ഞങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
യെശയ്യാ 49:13

6. But God, Who comforts and encourages and refreshes and cheers the depressed and the sinking, comforted and encouraged and refreshed and cheered us by the arrival of Titus.

7. അവന്റെ വരവിനാല് മാത്രമല്ല, അവന്നു നിങ്ങളെക്കൊണ്ടു ലഭിച്ച ആശ്വാസത്താലുംകൂടെ; നിങ്ങളുടെ വാഞ്ഛയും നിങ്ങളുടെ വിലാപവും എനിക്കായുള്ള നിങ്ങളുടെ എരിവും ഞങ്ങളോടു അറിയിച്ചതിനാല് തന്നേ. അതുകൊണ്ടു ഞാന് അധികമായി സന്തോഷിച്ചു.

7. [Yes] and not only by his coming but also by [his account of] the comfort with which he was encouraged and refreshed and cheered as to you, while he told us of your yearning affection, of how sorry you were [for me] and how eagerly you took my part, so that I rejoiced still more.

8. ഞാന് ലേഖനത്താല് നിങ്ങളെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു എന്നു വരികിലും ഞാന് അനുതപിക്കുന്നില്ല; ആ ലേഖനം നിങ്ങളെ കുറയനേരത്തേക്കെങ്കിലും ദുഃഖിപ്പിച്ചു എന്നു കാണുന്നതുകൊണ്ടു മുമ്പെ അനുതപിച്ചു എങ്കിലും ഇപ്പോള് ഞാന് സന്തോഷിക്കുന്നു;

8. For even though I did grieve you with my letter, I do not regret [it now], though I did regret it; for I see that that letter did pain you, though only for a little while;

9. നിങ്ങള് ദുഃഖിച്ചതിനാലല്ല, മാനസാന്തരത്തിന്നായി ദുഃഖിച്ചതിനാല് അത്രേ. നിങ്ങള്ക്കു ഞങ്ങളാല് ഒന്നിലും ചേതം വരാതവണ്ണം ദൈവഹിതപ്രകാരമല്ലോ നിങ്ങള് ദുഃഖിച്ചതു.

9. Yet I am glad now, not because you were pained, but because you were pained into repentance [and so turned back to God]; for you felt a grief such as God meant you to feel, so that in nothing you might suffer loss through us or harm for what we did.

10. ദൈവഹിതപ്രകാരമുള്ള ദുഃഖം അനുതാപം വരാത്ത മാനസാന്തരത്തെ രക്ഷെക്കായി ഉളവാക്കുന്നു; ലോകത്തിന്റെ ദുഃഖമോ മരണത്തെ ഉളവാക്കുന്നു.

10. For godly grief and the pain God is permitted to direct, produce a repentance that leads and contributes to salvation and deliverance from evil, and it never brings regret; but worldly grief (the hopeless sorrow that is characteristic of the pagan world) is deadly [breeding and ending in death].

11. ദൈവഹിതപ്രകാരം നിങ്ങള്ക്കുണ്ടായ ഈ ദുഃഖം എത്ര ഉത്സാഹം, എത്ര പ്രതിവാദം, എത്ര നീരസം, എത്ര ഭയം, എത്ര വാഞ്ഛ, എത്ര എരിവു, എത്ര പ്രതികാരം നിങ്ങളില് ജനിപ്പിച്ചു; ഈ കാര്യ്യത്തില് നിങ്ങള് നിര്മ്മലന്മാര് എന്നു എല്ലാവിധത്തിലും കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.

11. For [you can look back now and] observe what this same godly sorrow has done for you and has produced in you: what eagerness and earnest care to explain and clear yourselves [of all complicity in the condoning of incest], what indignation [at the sin], what alarm, what yearning, what zeal [to do justice to all concerned], what readiness to mete out punishment [to the offender]! At every point you have proved yourselves cleared and guiltless in the matter. [I Cor. 5.]

12. ഞാന് നിങ്ങള്ക്കു എഴുതിയതു അന്യായം ചെയ്തവന് നിമിത്തം അല്ല, അന്യായം അനുഭവിച്ചവന് നിമിത്തവുമല്ല, ഞങ്ങള്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള നിങ്ങളുടെ ഉത്സാഹം ദൈവത്തിന് മുമ്പാകെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില് വെളിപ്പെടേണ്ടതിന്നു തന്നേ.

12. So although I did write to you [as I did], it was not for the sake and because of the one who did [the] wrong, nor on account of the one who suffered [the] wrong, but in order that you might realize before God [that your readiness to accept our authority revealed] how zealously you do care for us.

13. അതുകൊണ്ടു ഞങ്ങള്ക്കു ആശ്വാസം വന്നിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ ആശ്വാസമൊഴികെ തീതൊസിന്റെ മനസ്സിന്നു നിങ്ങളെല്ലാവരാലും തണുപ്പു വന്നതുകൊണ്ടു അവന്നുണ്ടായ സന്തോഷംനിമിത്തം ഞങ്ങള് എത്രയും അധികം സന്തോഷിച്ചു.

13. Therefore we are relieved and comforted and encouraged [at the result]. And in addition to our own [personal] consolation, we were especially delighted at the joy of Titus, because you have all set his mind at rest, soothing and refreshing his spirit.

14. അവനോടു നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു വല്ലതും പ്രശംസിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില് ഞാന് ലജ്ജിച്ചു പോയിട്ടില്ല; ഞങ്ങള് നിങ്ങളോടു സകലവും സത്യമായി പറഞ്ഞതുപോലെ തീതൊസിനോടു ഞങ്ങള് പ്രശംസിച്ചതും സത്യമായി വന്നു.

14. For if I had boasted to him at all concerning you, I was not disappointed or put to shame, but just as everything we ever said to you was true, so our boasting [about you] to Titus has proved true also.

15. അവനെ ഭയത്തോടും വിറയലോടും കൈക്കൊണ്ടതില് നിങ്ങളെല്ലാവരും കാണിച്ച അനുസരണം അവന് ഔര്ക്കുംമ്പോള് നിങ്ങളോടുള്ള അവന്റെ അനുരാഗം അത്യന്തം വര്ദ്ധിക്കുന്നു.

15. And his heart goes out to you more abundantly than ever as he recalls the submission [to his guidance] that all of you had, and the reverence and anxiety [to meet all requirements] with which you accepted and welcomed him.

16. നിങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചു എല്ലാ കാര്യ്യത്തിലും ധൈര്യ്യപ്പെടുവാന് ഇടയുള്ളതിനാല് ഞാന് സന്തോഷിക്കുന്നു.

16. I am very happy because I now am of good courage and have perfect confidence in you in all things.