1. ദാവീദും അവന്റെ ആളുകളും മൂന്നാം ദിവസം സിക്ളാഗില് എത്തിയപ്പോള് അമാലേക്യര് തെക്കെദേശവും സിക്ളാഗും ആക്രമിച്ചു സിക്ളാഗിനെ ജയിച്ചു അതിനെ തീവെച്ചു ചുട്ടുകളഞ്ഞിരുന്നു.

1. And it came to pass, when David and his men came to Ziklag on the third day, that, the Amalekites, had made a raid into the South, and into Ziklag, and had smitten Ziklag, and burned it with fire;

2. അവിടെയുള്ള വലിയവരും ചെറിയവരുമായ സ്ത്രീകളെ പിടിച്ചുകൊണ്ടു തങ്ങളുടെ വഴിക്കു പോയതല്ലാതെ ആരെയും കൊന്നില്ല.

2. and had taken captive the women and all who were therein, from small even unto great, they had not put one to death, but had driven them forth, and gone their way.

3. ദാവീദും അവന്റെ ആളുകളും പട്ടണത്തിലേക്കു വന്നപ്പോള് അതു തീവെച്ചു ചുട്ടിരിക്കുന്നതും ഭാര്യമാരെയും പുത്രീപുത്രന്മാരെയും അടിമകളായി കൊണ്ടുപോയിരിക്കുന്നതും കണ്ടു.

3. So, when David and his men came to the city, lo! it was burnt with fire, and, their wives, and their sons, and their daughters, had been taken captive.

4. അപ്പോള് ദാവീദും കൂടെയുള്ള ജനവും കരവാന് ബലമില്ലാതാകുവോളം ഉറക്കെ കരഞ്ഞു.

4. Then David and the people that were with him lifted up their voice, and wept, until they had no more strength to weep.

5. യിസ്രെയേല്ക്കാരത്തി അഹീനോവം, കര്മ്മേല്ക്കാരന് നാബാലിന്റെ ഭാര്യയായിരുന്ന അബീഗയില് എന്നീ ദാവീദിന്റെ രണ്ടു ഭാര്യമാരെയും അവര് പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോയിരുന്നു.

5. And, the two wives of David, had been taken captive, Ahinoam, the Jezreelitess, and Abigail, wife of Nabal the Carmelite.

6. ദാവീദ് വലിയ കഷ്ടത്തിലായി; ജനത്തില് ഔരോരുത്തന്റെ ഹൃദയം താന്താന്റെ പുത്രന്മാരെയും പുത്രിമാരെയും കുറിച്ചു വ്യസനിച്ചിരിക്കകൊണ്ടു അവനെ കല്ലെറിയേണമെന്നു ജനം പറഞ്ഞു; ദാവീദോ തന്റെ ദൈവമായ യഹോവയില് ധൈര്യപ്പെട്ടു.

6. And David was in sore distress, for the people had spoken of stoning him, because the souls of all the people were embittered, every man for his own sons and for his own daughters, but David emboldened himself in Yahweh his God.

7. ദാവീദ് അഹീമേലെക്കിന്റെ മകനായ അബ്യാഥാര്പുരോഹിതനോടുഏഫോദ് ഇവിടെ കൊണ്ടുവരിക എന്നു പറഞ്ഞു. അബ്യാഥാര് ഏഫോദ് ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നു.

7. Then said David to Abiathar the priest, son of Ahimelech, Do bring near me, I pray thee, the ephod. So Abiathar brought near the ephod, unto David.

8. എന്നാറെ ദാവീദ് യഹോവയോടുഞാന് ഇപ്പരിഷയെ പിന്തുടരേണമോ? അവരെ എത്തിപ്പിടിക്കുമോ എന്നു ചോദിച്ചു. പിന്തുടരുക; നീ അവരെ നിശ്ചയമായി എത്തിപ്പിടിക്കും; സകലവും വീണ്ടുകൊള്ളും എന്നു അരുളപ്പാടുണ്ടായി.

8. And David enquired of Yahweh, saying, Shall I pursue this troop? shall I overtake it? And he said unto him: Pursue, for thou shalt, overtake, and thou shalt, rescue.

9. അങ്ങനെ ദാവീദും കൂടെയുള്ള അറുനൂറുപേരും പുറപ്പെട്ടു ബെസോര്തോട്ടിങ്കല് എത്തി; ശേഷമുള്ളവര് അവിടെ താമസിച്ചു.

9. So David went, he, and the six hundred men, who were with him, and they came in as far as the ravine of Besor, where, they who had to be left behind, stayed.

10. ബെസോര്തോടു കടപ്പാന് കഴിയാതവണ്ണം ക്ഷീണിച്ചിട്ടു ഇരുനൂറുപേര് പുറകില് താമസിച്ചതുകൊണ്ടു ദാവീദും നാനൂറുപേരും പിന്തുടര്ന്നുചെന്നു.

10. But David pursued, he. and four hundred men, but the two hundred men stayed, because they were too wearied to cross over the ravine of Besor.

11. അവര് വയലില്വെച്ചു ഒരു മിസ്രയീമ്യനെ കണ്ടു ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുചെന്നു; അവന്നു അപ്പം കൊടുത്തു അവന് തിന്നു; അവന്നു കുടിപ്പാന് വെള്ളവും കൊടുത്തു.

11. And they found an Egyptian in the field, and took him unto David, and gave him food, and he did eat, and they gave him water to drink;

12. അവര് അവന്നു ഒരു കഷണം അത്തിയടയും രണ്ടു ഉണക്കമുന്തിരിക്കുലയും കൊടുത്തു; അതു തിന്നപ്പോള് അവന്നു ഉയിര്വീണു; മൂന്നു രാവും മൂന്നു പകലും അവന് ആഹാരം കഴിക്കയോ വെള്ളം കുടിക്കയോ ചെയ്തിട്ടില്ലായിരുന്നു.

12. and they gave him a piece of a cake of figs, and two cakes of raisins, and, when he had eaten, his spirit came back unto him, for he had neither eaten food, nor drunk water, three days and three nights.

13. ദാവീദ് അവനോടുനീ ആരുടെ ആള്? എവിടുത്തുകാരന് എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു അവന് ഞാന് ഒരു മിസ്രയീമ്യബാല്യക്കാരന് ; ഒരു അമാലേക്യന്റെ ഭൃത്യന് . മൂന്നു ദിവസം മുമ്പെ എനിക്കു ദീനം പിടിച്ചതുകൊണ്ടു എന്റെ യജമാനന് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചുകളഞ്ഞു.

13. Then David said to him Whose art thou? and whence art thou? And he said, A young man of Egypt, am I, servant to an Amalekite, and my lord left me behind, because I fell sick, three days ago.

14. ഞങ്ങള് ക്രേത്യരുടെ തെക്കെനാടും യെഹൂദ്യദേശവും കാലേബിന്റെ തെക്കെദിക്കും ആക്രമിച്ചു; സിക്ളാഗ് ഞങ്ങള് തീവെച്ചു ചുട്ടുകളഞ്ഞു.

14. As for us, we invaded the South of the Cherithites, and against that which pertaineth unto Judah, and against the South of Caleb, and, Ziklag, burned we with fire.

15. ദാവീദ് അവനോടുഅപ്പരിഷയുടെ അടുക്കലേക്കു നീ വഴികാണിച്ചുതരുമോ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു അവന് നീ എന്നെ കൊല്ലുകയോ എന്റെ യജമാനന്റെ കയ്യില് ഏല്പിക്കയോ ചെയ്കയില്ലെന്നു ദൈവനാമത്തില് എന്നോടു സത്യം ചെയ്താല് അപ്പരിഷയുടെ അടുക്കലേക്കു വഴികാണിച്ചുതരാം എന്നു പറഞ്ഞു.

15. And David said unto him, Wilt thou bring me down unto this troop? And he said Swear unto me by God, that thou wilt not put me to death, neither wilt thou surrender me into the hand of my lord, and I will bring thee down unto this troop.

16. അങ്ങനെ അവന് അവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു ചെന്നപ്പോള് അവര് ഭൂതലത്തെങ്ങും പരന്നു തിന്നുകയും കുടിക്കയും ഫെലിസ്ത്യദേശത്തുനിന്നും യെഹൂദാദേശത്തുനിന്നും അപഹരിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന വലിയ കൊള്ളനിമിത്തം ഉത്സവം ഘോഷിക്കയും ചെയ്യുന്നതു കണ്ടു.

16. So he brought him down, and lo! they were left to themselves over the face of all the land, eating, and drinking, and dancing around, for all the great spoil which they had taken out of the land of the Philistines, and out of the land of Judah.

17. ദാവീദ് അവരെ സന്ധ്യ മുതല് പിറ്റെന്നാള് വൈകുന്നേരംവരെ സംഹരിച്ചു; ഒട്ടകപ്പുറത്തു കയറി ഔടിച്ചു പോയ നാനൂറു ബാല്യക്കാര് അല്ലാതെ അവരില് ഒരുത്തനും ഒഴിഞ്ഞുപോയില്ല.

17. And David smote them, from the closing twilight even unto the evening of the next day, and there escaped not of them a man, save four hundred young men who rode upon camels, and fled.

18. അമാലേക്യര് അപഹരിച്ചു കൊണ്ടുപോയിരുന്നതൊക്കെയും ദാവീദ് വീണ്ടുകൊണ്ടു; തന്റെ രണ്ടു ഭാര്യമാരെയും ദാവീദ് ഉദ്ധരിച്ചു.

18. And David rescued all whom the Amalekites had taken, his two wives also, did David rescue;

19. അവര് അപഹരിച്ചു കൊണ്ടുപോയതില് ചെറുതോ വലുതോ പുത്രന്മാരോ പുത്രിമാരോ കൊള്ളയോ യാതൊന്നും കിട്ടാതിരുന്നില്ല; ദാവീദ് എല്ലാം മടക്കി കൊണ്ടുപോന്നു.

19. and there was nothing missing to them whether small or great, whether spoil, or sons or daughters, or, any thing which they had taken unto themselves, the whole, did David recover.

20. ദാവീദ് ആടുമാടുകളെ ഒക്കെയും പിടിച്ചു. അവയെ അവര് തങ്ങളുടെ നാല്ക്കാലികള്ക്കു മുമ്പായി തെളിച്ചു നടത്തിക്കൊണ്ടുഇതു ദാവീദിന്റെ കൊള്ള എന്നു പറഞ്ഞു.

20. And David took all the flocks and the herds, they drave them before those other cattle, and they said, This, is David's spoil.

21. ദാവീദിനോടുകൂടെ പോകുവാന് കഴിയാതവണ്ണം ക്ഷീണിച്ചിട്ടു ബെസോര്തോട്ടിങ്കല് താമസിപ്പിച്ചിരുന്ന ഇരുനൂറുപേരുടെ അടുക്കല് ദാവീദ് എത്തിയപ്പോള് അവര് ദാവീദിനെയും കൂടെയുള്ള ജനത്തെയും എതിരേറ്റു ചെന്നു; ദാവീദ് ജനത്തിന്റെ സമീപത്തു വന്നു അവരോടു കുശലം ചോദിച്ചു.

21. And David came unto the two hundred men, who had been too wearied to follow David, and whom they had suffered to remain at the ravine of Besor, and they came forth to meet David, and to meet the people who were with him, and when David came near unto the people, they enquired of his success.

22. എന്നാല് ദാവീദിനോടു കൂടെ പോയിരുന്നവരില് ദുഷ്ടരും നീചരുമായ ഏവരുംഇവര് നമ്മോടുകൂടെ പോരാഞ്ഞതിനാല് നാം വിടുവിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന കൊള്ളയില് ഔരോരുത്തന്റെ ഭാര്യയെയും മക്കളെയും ഒഴികെ അവര്ക്കും ഒന്നും കൊടുക്കരുതു, അവരെ അവര് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പൊയ്ക്കൊള്ളട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

22. Then responded every man who was bad and abandoned, from among the men who had been with David, and said Because they went not with me there shall not be given them of the spoil that we have rescued, save, to every man, his wife and his children, let them put them forth, then, and go.

23. അപ്പോള് ദാവീദ്എന്റെ സഹോദരന്മാരേ; നമ്മെ രക്ഷിക്കയും നമ്മുടെ നേരെ വന്നിരുന്ന പരിഷയെ നമ്മുടെ കയ്യില് ഏല്പിക്കയും ചെയ്ത യഹോവ നമുക്കു തന്നിട്ടുള്ളതിനെക്കൊണ്ടു നിങ്ങള് ഇങ്ങനെ ചെയ്യരുതു.

23. Then said David, Ye shall not do so, my brethren, with that which Yahweh hath given to us, who hath preserved us, and delivered the troop that came against us into our hand.

24. ഈ കാര്യത്തില് നിങ്ങളുടെ വാക്കു ആര് സമ്മതിക്കും? യുദ്ധത്തിന്നു പോകുന്നവന്റെ ഔഹരിയും സാമാനങ്ങള്ക്കരികെ താമസിക്കുന്നവന്റെ ഔഹരിയും ഒരുപോലെ ആയിരിക്കേണം; അവര് സമാംശമായി ഭാഗിച്ചെടുക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

24. Who indeed, could hearken unto you, in this mutter? Surely, like the share of him that went down into the battle, even, so, shall be the share of him that remained by the stores alike, shall they share.

25. അന്നുമുതല് കാര്യം അങ്ങനെ തന്നേ നടപ്പായി; അവന് അതു യിസ്രായേലിന്നു ഇന്നുവരെയുള്ള ചട്ടവും നിയമവും ആക്കി.

25. And so it came to pass, from that day forward, that he appointed it, for a statute and for a custom unto Israel, until this day.

26. ദാവീദ് സിക്ളാഗില് വന്നശേഷം യെഹൂദാമൂപ്പന്മാരായ തന്റെ സ്നേഹിതന്മാര്ക്കും കൊള്ളയില് ഒരംശം കൊടുത്തയച്ചുഇതാ, യഹോവയുടെ ശത്രുക്കളെ കൊള്ളയിട്ടതില്നിന്നു നിങ്ങള്ക്കു ഒരു സമ്മാനം എന്നു പറഞ്ഞു.

26. And, when David came to Ziklag, he sent of the spoil, unto the elders of Judah, unto his friends, saying, Lo! for you, a blessing, out of the spoil of the enemies of Yahweh:

27. ബേഥേലില് ഉള്ളവര്ക്കും തെക്കെ രാമോത്തിലുള്ളവര്ക്കും യത്ഥീരില് ഉള്ളവര്ക്കും

27. to them who were in Bethel, and to them who were in Ramoth of the South, and to them who were in Jattir,

28. അരോവേരില് ഉള്ളവര്ക്കും സിഫ്മോത്തിലുള്ളവര്ക്കും എസ്തെമോവയിലുള്ളവര്ക്കും

28. and to them who were in Aroer, and to them who were in Siphmoth, and to them who were in Eshtemoa,

29. രാഖാലിലുള്ളവര്ക്കും യെരപ്മേല്യരുടെ പട്ടണങ്ങളിലുള്ളവര്ക്കും കേന്യരുടെ പട്ടണങ്ങളിലുള്ളവര്ക്കും

29. and to them who were in Racal, and to them who were in the cities of the Jerameelites, and to them who were in the cities of the Kenites,

30. ഹൊര്മ്മയിലുള്ളവര്ക്കും കോര്-ആശാനില് ഉള്ളവര്ക്കും അഥാക്കിലുള്ളവര്ക്കും ഹെബ്രോനിലുള്ളവര്ക്കും ദാവീദും അവന്റെ ആളുകളും സഞ്ചരിച്ചുവന്ന സകലസ്ഥലങ്ങളിലേക്കും കൊടുത്തയച്ചു.

30. and to them who were in Hormah, and to them who were in Cor-ashan, and to them who were in Athach,