1. യഹോവയായ ദൈവം ഉണ്ടാക്കിയ എല്ലാ കാട്ടുജന്തുക്കളെക്കാളും പാമ്പു കൌശലമേറിയതായിരുന്നു. അതു സ്ത്രീയോടുതോട്ടത്തിലെ യാതൊരു വൃക്ഷത്തിന്റെ ഫലവും നിങ്ങള് തിന്നരുതെന്നു ദൈവം വാസ്തവമായി കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ചു.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 12:9, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 20:2

1. NOW THE serpent was more subtle and crafty than any living creature of the field which the Lord God had made. And he [Satan] said to the woman, Can it really be that God has said, You shall not eat from every tree of the garden? [Rev. 12:9-11.]

2. സ്ത്രീ പാമ്പിനോടുതോട്ടത്തിലെ വൃക്ഷങ്ങളുടെ ഫലം ഞങ്ങള്ക്കു തിന്നാം;

2. And the woman said to the serpent, We may eat the fruit from the trees of the garden,

3. എന്നാല് നിങ്ങള് മരിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു തോട്ടത്തിന്റെ നടുവിലുള്ള വൃക്ഷത്തിന്റെ ഫലം തിന്നരുതു, തൊടുകയും അരുതു എന്നു ദൈവം കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടു എന്നു പറഞ്ഞു.

3. Except the fruit from the tree which is in the middle of the garden. God has said, You shall not eat of it, neither shall you touch it, lest you die.

4. പാമ്പു സ്ത്രീയോടുനിങ്ങള് മരിക്കയില്ല നിശ്ചയം;
യോഹന്നാൻ 8:44

4. But the serpent said to the woman, You shall not surely die, [II Cor. 11:3.]

5. അതു തിന്നുന്ന നാളില് നിങ്ങളുടെ കണ്ണു തുറക്കയും നിങ്ങള് നന്മതിന്മകളെ അറിയുന്നവരായി ദൈവത്തെപ്പോലെ ആകയും ചെയ്യും എന്നു ദൈവം അറിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

5. For God knows that in the day you eat of it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing the difference between good and evil and blessing and calamity.

6. ആ വൃക്ഷഫലം തിന്മാന് നല്ലതും കാണ്മാന് ഭംഗിയുള്ളതും ജ്ഞാനം പ്രാപിപ്പാന് കാമ്യവും എന്നു സ്ത്രീ കണ്ടു ഫലം പറിച്ചു തിന്നു ഭര്ത്താവിന്നും കൊടുത്തു; അവന്നും തിന്നു.
റോമർ 5:12, 1 തിമൊഥെയൊസ് 2:14

6. And when the woman saw that the tree was good (suitable, pleasant) for food and that it was delightful to look at, and a tree to be desired in order to make one wise, she took of its fruit and ate; and she gave some also to her husband, and he ate.

7. ഉടനെ ഇരുവരുടെയും കണ്ണു തുറന്നു തങ്ങള് നഗ്നരെന്നു അറിഞ്ഞു, അത്തിയില കൂട്ടിത്തുന്നി തങ്ങള്ക്കു അരയാട ഉണ്ടാക്കി.

7. Then the eyes of them both were opened, and they knew that they were naked; and they sewed fig leaves together and made themselves apronlike girdles.

8. വെയിലാറിയപ്പോള് യഹോവയായ ദൈവം തോട്ടത്തില് നടക്കുന്ന ഒച്ച അവര് കേട്ടു; മനുഷ്യനും ഭാര്യയും യഹോവയായ ദൈവം തങ്ങളെ കാണാതിരിപ്പാന് തോട്ടത്തിലെ വൃക്ഷങ്ങളുടെ ഇടയില് ഒളിച്ചു.

8. And they heard the sound of the Lord God walking in the garden in the cool of the day, and Adam and his wife hid themselves from the presence of the Lord God among the trees of the garden.

9. യഹോവയായ ദൈവം മനുഷ്യനെ വിളിച്ചുനീ എവിടെ എന്നു ചോദിച്ചു.

9. But the Lord God called to Adam and said to him, Where are you?

10. തോട്ടത്തില് നിന്റെ ഒച്ച കേട്ടിട്ടു ഞാന് നഗ്നനാകകൊണ്ടു ഭയപ്പെട്ടു ഒളിച്ചു എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

10. He said, I heard the sound of You [walking] in the garden, and I was afraid because I was naked; and I hid myself.

11. നീ നഗ്നനെന്നു നിന്നോടു ആര് പറഞ്ഞു? തിന്നരുതെന്നു ഞാന് നിന്നോടു കല്പിച്ച വൃക്ഷഫലം നീ തിന്നുവോ എന്നു അവന് ചോദിച്ചു.

11. And He said, Who told you that you were naked? Have you eaten of the tree of which I commanded you that you should not eat?

12. അതിന്നു മനുഷ്യന് എന്നോടു കൂടെ ഇരിപ്പാന് നീ തന്നിട്ടുള്ള സ്ത്രീ വൃക്ഷഫലം തന്നു; ഞാന് തിന്നുകയും ചെയ്തു എന്നു പറഞ്ഞു.

12. And the man said, The woman whom You gave to be with me--she gave me [fruit] from the tree, and I ate.

13. യഹോവയായ ദൈവം സ്ത്രീയോടുനീ ഈ ചെയ്തതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുപാമ്പു എന്നെ വഞ്ചിച്ചു, ഞാന് തിന്നുപോയി എന്നു സ്ത്രീ പറഞ്ഞു.
റോമർ 7:11, 2 കൊരിന്ത്യർ 11:3, 1 തിമൊഥെയൊസ് 2:14

13. And the Lord God said to the woman, What is this you have done? And the woman said, The serpent beguiled (cheated, outwitted, and deceived) me, and I ate.

14. യഹോവയായ ദൈവം പാമ്പിനോടു കല്പിച്ചതുനീ ഇതു ചെയ്കകൊണ്ടു എല്ലാ കന്നുകാലികളിലും എല്ലാ കാട്ടുമൃഗങ്ങളിലുംവെച്ചു നീ ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; നീ ഉരസ്സുകൊണ്ടു ഗമിച്ചു നിന്റെ ആയുഷ്കാലമൊക്കെയും പൊടി തിന്നും.

14. And the Lord God said to the serpent, Because you have done this, you are cursed above all [domestic] animals and above every [wild] living thing of the field; upon your belly you shall go, and you shall eat dust [and what it contains] all the days of your life.

15. ഞാന് നിനക്കും സ്ത്രീക്കും നിന്റെ സന്തതിക്കും അവളുടെ സന്തതിക്കും തമ്മില് ശത്രുത്വം ഉണ്ടാക്കും. അവന് നിന്റെ തല തകര്ക്കും; നീ അവന്റെ കുതികാല് തകര്ക്കും.
ലൂക്കോസ് 10:19, റോമർ 16:20, എബ്രായർ 2:14

15. And I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and her Offspring; He will bruise and tread your head underfoot, and you will lie in wait and bruise His heel. [Gal. 4:4.]

16. സ്ത്രീയോടു കല്പിച്ചതുഞാന് നിനക്കു കഷ്ടവും ഗര്ഭധാരണവും ഏറ്റവും വര്ദ്ധിപ്പിക്കും; നീ വേദനയോടെ മക്കളെ പ്രസവിക്കും; നിന്റെ ആഗ്രഹം നിന്റെ ഭര്ത്താവിനോടു ആകും; അവന് നിന്നെ ഭരിക്കും.
1 കൊരിന്ത്യർ 11:3, 1 കൊരിന്ത്യർ 13:34, എഫെസ്യർ എഫേസോസ് 5:22, കൊലൊസ്സ്യർ കൊളോസോസ് 3:18

16. To the woman He said, I will greatly multiply your grief and your suffering in pregnancy and the pangs of childbearing; with spasms of distress you will bring forth children. Yet your desire and craving will be for your husband, and he will rule over you.

17. മനുഷ്യനോടു കല്പിച്ചതോനീ നിന്റെ ഭാര്യയുടെ വാക്കു അനുസരിക്കയും തിന്നരുതെന്നു ഞാന് കല്പിച്ച വൃക്ഷഫലം തിന്നുകയും ചെയ്തതുകൊണ്ടു നിന്റെ നിമിത്തം ഭൂമി ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; നിന്റെ ആയുഷ്കാലമൊക്കെയും നീ കഷ്ടതയോടെ അതില്നിന്നു അഹോവൃത്തി കഴിക്കും.
എബ്രായർ 6:8, റോമർ 8:20, 1 കൊരിന്ത്യർ 15:21

17. And to Adam He said, Because you have listened and given heed to the voice of your wife and have eaten of the tree of which I commanded you, saying, You shall not eat of it, the ground is under a curse because of you; in sorrow and toil shall you eat [of the fruits] of it all the days of your life.

18. മുള്ളും പറക്കാരയും നിനക്കു അതില്നിന്നു മുളെക്കും; വയലിലെ സസ്യം നിനക്കു ആഹാരമാകും.
എബ്രായർ 6:8

18. Thorns also and thistles shall it bring forth for you, and you shall eat the plants of the field.

19. നിലത്തുനിന്നു നിന്നെ എടുത്തിരിക്കുന്നു; അതില് തിരികെ ചേരുവോളം മുഖത്തെ വിയര്പ്പോടെ നീ ഉപജീവനം കഴിക്കും; നീ പൊടിയാകുന്നു, പൊടിയില് തിരികെ ചേരും.
റോമർ 5:12, എബ്രായർ 9:27

19. In the sweat of your face shall you eat bread until you return to the ground, for out of it you were taken; for dust you are and to dust you shall return.

20. മനുഷ്യന് തന്റെ ഭാര്യെക്കു ഹവ്വാ എന്നു പേരിട്ടു; അവള് ജീവനുള്ളവര്ക്കെല്ലാം മാതാവല്ലോ.

20. The man called his wife's name Eve [life spring], because she was the mother of all the living.

21. യഹോവയായ ദൈവം ആദാമിന്നും അവന്റെഭാര്യെക്കും തോല്കൊണ്ടു ഉടുപ്പു ഉണ്ടാക്കി അവരെ ഉടുപ്പിച്ചു.

21. For Adam also and for his wife the Lord God made long coats (tunics) of skins and clothed them.

22. യഹോവയായ ദൈവംമനുഷ്യന് നന്മതിന്മകളെ അറിവാന് തക്കവണ്ണം നമ്മില് ഒരുത്തനെപ്പോലെ ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു; ഇപ്പോള് അവന് കൈനീട്ടി ജീവവൃക്ഷത്തിന്റെ ഫലംകൂടെ പറിച്ചു തിന്നു എന്നേക്കും ജീവിപ്പാന് സംഗതിവരരുതു എന്നു കല്പിച്ചു.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 2:7, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 22:2-14-19

22. And the Lord God said, Behold, the man has become like one of Us [the Father, Son, and Holy Spirit], to know [how to distinguish between] good and evil and blessing and calamity; and now, lest he put forth his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever--

23. അവനെ എടുത്തിരുന്ന നിലത്തു കൃഷി ചെയ്യേണ്ടതിന്നു യഹോവയായ ദൈവം അവനെ ഏദെന് തോട്ടത്തില്നിന്നു പുറത്താക്കി.

23. Therefore the Lord God sent him forth from the Garden of Eden to till the ground from which he was taken.

24. ഇങ്ങനെ അവന് മനുഷ്യനെ ഇറക്കിക്കളഞ്ഞു; ജീവന്റെ വൃക്ഷത്തിങ്കലേക്കുള്ള വഴികാപ്പാന് അവന് ഏദെന് തോട്ടത്തിന്നു കിഴക്കു കെരൂബുകളെ തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വാളിന്റെ ജ്വാലയുമായി നിര്ത്തി.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 2:7

24. So [God] drove out the man; and He placed at the east of the Garden of Eden the cherubim and a flaming sword which turned every way, to keep and guard the way to the tree of life. [Rev. 2:7; 22:2, 14, 19.]