1. അനന്തരം ദാവീദ്ഞാന് യോനാഥാന്റെ നിമിത്തം ദയ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു ശൌലിന്റെ കുടുംബത്തില് ആരെങ്കിലും ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നുവോ എന്നു അന്വേഷിച്ചു.

1. Then said David: is there yet any man left of the house of Saul, that I may shew him mercy for Jonathas' sake?

2. എന്നാല് ശൌലിന്റെ ഗൃഹത്തില് സീബാ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഭൃത്യന് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവനെ ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് വിളിച്ചുവരുത്തി; രാജാവു അവനോടുനീ സീബയോ എന്നു ചോദിച്ചു. അടിയന് എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

2. And there was of the household of Saul a servant named Zibah which was called unto David. And the king said unto him: art thou Zibah? And he said: thy servant is the man.

3. ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ ദയ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു ശൌലിന്റെ കുടുംബത്തില് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നു രാജാവു ചോദിച്ചതിന്നുരണ്ടു കാലും മുടന്തായിട്ടു യോനാഥാന്റെ ഒരു മകന് ഉണ്ടു എന്നു സീബാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു.

3. Then said the king: remaineth there yet any man of the kindred of Saul, whom I may shew the mercy of God upon? And Zibah said unto the king: Jonathas hath yet a son which is lame on both feet.

4. അവന് എവിടെ എന്നു രാജാവു ചോദിച്ചതിന്നുലോദെബാരില് അമ്മീയേലിന്റെ മകനായ മാഖീരിന്റെ വീട്ടിലുണ്ടു എന്നു സീബാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു.

4. And the king said unto him: where is he? And Zibah said unto the king: behold he is in the house of Machir the son of Amiel in Lodaber.

5. അപ്പോള് ദാവീദ് രാജാവു ആളയച്ചു, ലോദെബാരില് അമ്മീയേലിന്റെ മകനായ മാഖീരിന്റെ വീട്ടില് നിന്നു അവനെ വരുത്തി.

5. Then king David sent and fetched him out of the house of Machir the son of Amiel, out of Lodaber.

6. ശൌലിന്റെ മകനായ യോനാഥാന്റെ മകന് മെഫീബോശെത്ത് ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് വന്നു സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു. ദാവീദ്മെഫീബോശെത്തേ എന്നു വിളിച്ചതിന്നു അടിയന് എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

6. Now when Miphiboseth the son of Jonathas the son of Saul was come unto David, he bowed himself and fell on his face. Then said David: Miphiboseth? And he answered. Behold thy servant.

7. ദാവീദ് അവനോടുഭയപ്പെടേണ്ടാ; നിന്റെ അപ്പനായ യോനാഥാന്റെ നിമിത്തം ഞാന് നിന്നോടു ദയകാണിച്ചു നിന്റെ അപ്പനായ ശൌലിന്റെ നിലം ഒക്കെയും നിനക്കു മടക്കിത്തരുന്നു; നീയോ നിത്യം എന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊള്ളേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

7. And David said: fear not, for I will surely shew thee kindness for Jonathas' sake and will restore thee all the fields of Saul thy father, and thou shalt eat meat on mine own table always.

8. അവന് നമസ്കരിച്ചുംകൊണ്ടുചത്ത നായെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്ന അടിയനെ നീ കടാക്ഷിപ്പാന് അടിയന് എന്തുള്ളു എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And the other bowed himself and said: what is thy servant that thou shouldst vouchsafe to look upon such a dead dog as I am.

9. അപ്പോള് രാജാവു ശൌലിന്റെ ഭൃത്യനായ സീബയെ വിളിപ്പിച്ചു അവനോടു കല്പിച്ചതുശൌലിന്നു അവന്റെ സകലഗൃഹത്തിന്നുമുള്ളതൊക്കെയും ഞാന് നിന്റെ യജമാനന്റെ മകന്നു കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.

9. Then the king called unto Zibah Saul's young man saying unto him: I give unto thy master's son all that pertained to Saul and to all his kin.

10. നീയും നിന്റെ പുത്രന്മാരും വേലക്കാരും നിന്റെ യജമാനന്റെ മകന്നു ഭക്ഷിപ്പാന് ആഹാരമുണ്ടാകേണ്ടതിന്നു അവന്നുവേണ്ടി ആ നിലം കൃഷിചെയ്തു അനുഭവം എടുക്കേണം; നിന്റെ യജമാനന്റെ മകനായ മെഫീബോശെത്ത് നിത്യം എന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊള്ളും. എന്നാല് സീബെക്കു പതിനഞ്ചുപുത്രന്മാരും ഇരുപതു വേലക്കാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.

10. See therefore that thou and thy sons and thy servants till the land for him, and bring in, that thy master's son may have food to eat. For Miphiboseth thy master's son shall eat meat alway upon my table. For this Zibah had fifteen sons and twenty servants.

11. രാജാവായ യജമാനന് അടിയനോടു കല്പിക്കുന്നതൊക്കെയും അടിയന് ചെയ്യും എന്നു സീബാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു. മെഫീബോശെത്തോ രാജകുമാരന്മാരില് ഒരുത്തന് എന്നപോലെ ദാവീദിന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുപോന്നു.

11. Then said Zibah unto the king: all that my lord hath said unto his servant, thy servant shall do. For (said the king) Miphiboseth must eat upon my table, as one of the king's sons.

12. മെഫീബോശെത്തിന്നു ഒരു ചെറിയ മകന് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവന്നു മീഖാ എന്നു പേര്. സീബയുടെ വീട്ടിലുള്ളവരൊക്കെയും മെഫീബോശെത്തിന്നു ഭൃത്യന്മാരായ്തീര്ന്നു.

12. This Miphiboseth had a son that was young named Micha, and all that dwelled in the house of Zibah were servants unto Miphiboseth.

13. ഇങ്ങനെ മെഫീബോശെത്ത് യെരൂശലേമില് തന്നേ വസിച്ചു രാജാവിന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുപോന്നു; അവന്നു കാലു രണ്ടും മുടന്തായിരുന്നു.

13. And Miphiboseth dwelt in Jerusalem, for he ate ever at the king's table, and was thereto halt on both legs.