1. അനന്തരം ദാവീദ്ഞാന് യോനാഥാന്റെ നിമിത്തം ദയ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു ശൌലിന്റെ കുടുംബത്തില് ആരെങ്കിലും ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നുവോ എന്നു അന്വേഷിച്ചു.

1. And Dauid sayde: Is there yet any man left of ye house of Saul? For I wil shewe him mercie for Ionathans sake.

2. എന്നാല് ശൌലിന്റെ ഗൃഹത്തില് സീബാ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഭൃത്യന് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവനെ ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് വിളിച്ചുവരുത്തി; രാജാവു അവനോടുനീ സീബയോ എന്നു ചോദിച്ചു. അടിയന് എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

2. And there was of the householde of Saul, a seruaunt whose name was Ziba, and when they had called him vnto Dauid, the king saide vnto him: Art thou Ziba? He said: Thy seruaunt is he.

3. ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ ദയ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു ശൌലിന്റെ കുടുംബത്തില് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നു രാജാവു ചോദിച്ചതിന്നുരണ്ടു കാലും മുടന്തായിട്ടു യോനാഥാന്റെ ഒരു മകന് ഉണ്ടു എന്നു സീബാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു.

3. And the king saide: Remaineth there yet any man of the house of Saul, who I may shewe the mercie of God vpon? Ziba aunswered the king: Ionathan hath yet a sonne, which is lame on his feete.

4. അവന് എവിടെ എന്നു രാജാവു ചോദിച്ചതിന്നുലോദെബാരില് അമ്മീയേലിന്റെ മകനായ മാഖീരിന്റെ വീട്ടിലുണ്ടു എന്നു സീബാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു.

4. The king said vnto him: where is he? Ziba saide vnto the king: Behold, he is in the house of Machir the sonne of Amiel of Lodeber.

5. അപ്പോള് ദാവീദ് രാജാവു ആളയച്ചു, ലോദെബാരില് അമ്മീയേലിന്റെ മകനായ മാഖീരിന്റെ വീട്ടില് നിന്നു അവനെ വരുത്തി.

5. Then king Dauid sent, & fet him out of the house of Machir the sonne of Amiel of Lodeber.

6. ശൌലിന്റെ മകനായ യോനാഥാന്റെ മകന് മെഫീബോശെത്ത് ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് വന്നു സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു. ദാവീദ്മെഫീബോശെത്തേ എന്നു വിളിച്ചതിന്നു അടിയന് എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

6. Now when Miphiboseth the sonne of Ionathan ye sonne of Saul was come vnto Dauid, he fell on his face, and dyd reuerence: And Dauid saide, Miphiboseth? He aunswered: Beholde thy seruaunt.

7. ദാവീദ് അവനോടുഭയപ്പെടേണ്ടാ; നിന്റെ അപ്പനായ യോനാഥാന്റെ നിമിത്തം ഞാന് നിന്നോടു ദയകാണിച്ചു നിന്റെ അപ്പനായ ശൌലിന്റെ നിലം ഒക്കെയും നിനക്കു മടക്കിത്തരുന്നു; നീയോ നിത്യം എന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊള്ളേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

7. Dauid saide vnto him: Feare not, for I will surelie shewe thee kindnesse for Ionathan thy fathers sake, and will restore thee all the fieldes of Saul thy father, & thou shalt eate bread on myne owne table continually.

8. അവന് നമസ്കരിച്ചുംകൊണ്ടുചത്ത നായെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്ന അടിയനെ നീ കടാക്ഷിപ്പാന് അടിയന് എന്തുള്ളു എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And he bowed him selfe, and sayde: What is thy seruaunt, that thou shouldest loke vpon such a dead dogge as I am?

9. അപ്പോള് രാജാവു ശൌലിന്റെ ഭൃത്യനായ സീബയെ വിളിപ്പിച്ചു അവനോടു കല്പിച്ചതുശൌലിന്നു അവന്റെ സകലഗൃഹത്തിന്നുമുള്ളതൊക്കെയും ഞാന് നിന്റെ യജമാനന്റെ മകന്നു കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.

9. Then the king called to Ziba Sauls seruaunt, and said vnto him: I haue geuen vnto thy maisters sonne all that parteyned to Saul and to all his house.

10. നീയും നിന്റെ പുത്രന്മാരും വേലക്കാരും നിന്റെ യജമാനന്റെ മകന്നു ഭക്ഷിപ്പാന് ആഹാരമുണ്ടാകേണ്ടതിന്നു അവന്നുവേണ്ടി ആ നിലം കൃഷിചെയ്തു അനുഭവം എടുക്കേണം; നിന്റെ യജമാനന്റെ മകനായ മെഫീബോശെത്ത് നിത്യം എന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊള്ളും. എന്നാല് സീബെക്കു പതിനഞ്ചുപുത്രന്മാരും ഇരുപതു വേലക്കാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.

10. Thou therefore, and thy sonnes, and thy seruauntes, shall tyll the land for him, & bring in, that thy maisters sonne may haue foode to eate: But Miphiboseth thy maisters sonne shall eate bread alway vpon my table. For Ziba had fifteene sonnes, & twentie seruauntes.

11. രാജാവായ യജമാനന് അടിയനോടു കല്പിക്കുന്നതൊക്കെയും അടിയന് ചെയ്യും എന്നു സീബാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു. മെഫീബോശെത്തോ രാജകുമാരന്മാരില് ഒരുത്തന് എന്നപോലെ ദാവീദിന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുപോന്നു.

11. Then saide Ziba vnto the king: According to all that my Lorde the king hath commaunded his seruaunt, so shall thy seruaunt do, that Miphiboseth may eate [as the king saide] vpon my table, as one of the kinges sonnes.

12. മെഫീബോശെത്തിന്നു ഒരു ചെറിയ മകന് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവന്നു മീഖാ എന്നു പേര്. സീബയുടെ വീട്ടിലുള്ളവരൊക്കെയും മെഫീബോശെത്തിന്നു ഭൃത്യന്മാരായ്തീര്ന്നു.

12. Miphiboseth had a sonne that was young, named Micha: and al that dwelt in the house of Ziba, were seruauntes vnto Miphiboseth.

13. ഇങ്ങനെ മെഫീബോശെത്ത് യെരൂശലേമില് തന്നേ വസിച്ചു രാജാവിന്റെ മേശയിങ്കല് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുപോന്നു; അവന്നു കാലു രണ്ടും മുടന്തായിരുന്നു.

13. And Miphiboseth dwelt in Hierusalem, for he dyd eate continually at the kinges table, and was lame on both his feete.