1. രെഹബെയാമിനെ രാജാവാക്കേണ്ടതിന്നു എല്ലായിസ്രായേലും ശെഖേമില് വന്നിരുന്നതുകൊണ്ടു അവനും ശെഖേമില് ചെന്നു.

1. And King Rehoboam went to Shechem;

2. നെബാത്തിന്റെ മകനായ യൊരോബെയാം മിസ്രയീമില് അതു കേട്ടാറെ ശലോമോന് രാജാവിന്റെ സന്നിധിയില്നിന്നു യൊരോബെയാം മിസ്രയീമില് ഔടിപ്പോയി അവിടെ പാര്ത്തിരിക്കുമ്പോള്

2. for all Israel was coming to Shechem to make him king.

3. അവര് ആളയച്ചു അവനെ വിളിപ്പിച്ചിരുന്നു--യൊരോബെയാമും യിസ്രായേല്സഭയൊക്കെയും വന്നു രെഹബെയാമിനോടു സംസാരിച്ചു

3. And the people spoke to King Rehoboam, saying, Your father made our yoke heavy;

4. നിന്റെ അപ്പന് ഭാരമുള്ള നുകം ഞങ്ങളുടെമേല് വെച്ചു; നിന്റെ അപ്പന്റെ കഠിനവേലയും അവന് ഞങ്ങളുടെമേല് വെച്ചിരിക്കുന്ന ഭാരമുള്ള നുകവും നീ ഭാരം കുറെച്ചുതരേണം; എന്നാല് ഞങ്ങള് നിന്നെ സേവിക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു.

4. but lighten somewhat of the hard service of your father, and of his heavy yoke which he put upon us, and we will serve you.

5. അവന് അവരോടുനിങ്ങള് പോയി മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടു വീണ്ടും എന്റെ അടുക്കല് വരുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ജനം പോയി.

5. And he said to them, Depart for three days, and return to me. And they departed.

6. രെഹബെയാം രാജാവു തന്റെ അപ്പനായ ശലോമോന്റെ ജീവകാലത്തു അവന്റെ സന്നിധിയില് നിന്നിരുന്ന വൃദ്ധന്മാരോടു ആലോചിച്ചുഈ ജനത്തോടു ഉത്തരം പറയേണ്ടതിന്നു നിങ്ങള് എന്താലോചന പറയുന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.

6. Then the king referred [the matter] to the elders, who stood before Solomon his father while he was yet living, saying, How do you advise that I should answer this people?

7. അതിന്നു അവര് അവനോടുനീ ഇന്നു ഈ ജനത്തിന്നു വഴിപ്പെട്ടു അവരെ സേവിച്ചു അവരോടു നല്ലവാക്കു പറഞ്ഞാല് അവര് എന്നും നിനക്കു ദാസന്മാരായിരിക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

7. And they spoke to him, saying, If you will this day be a servant to this people, and serve them, and speak to them good words, then will they be your servants continually.

8. എന്നാല് വൃദ്ധന്മാര് തന്നോടു പറഞ്ഞ ആലോചന അവന് ത്യജിച്ചു, തന്നോടുകൂടെ വളര്ന്നവരായി തന്റെ മുമ്പില് നിലക്കുന്ന യൌവ്വനക്കാരോടു ആലോചിച്ചു

8. But he forsook the counsel of the old men which they gave him, and consulted with the young men who were brought up with him, who stood in his presence.

9. നിന്റെ അപ്പന് ഞങ്ങളുടെ മേല് വെച്ചിരിക്കുന്ന നുകം ഭാരം കുറെച്ചു തരേണം എന്നിങ്ങനെ എന്നോടു സംസാരിച്ചിട്ടുള്ള ഈ ജനത്തോടു നാം ഉത്തരം പറയേണ്ടതിന്നു നിങ്ങള് എന്താലോചന പറയുന്നു എന്നു അവരോടു ചോദിച്ചു.

9. And he said to them, What counsel do you give? And what shall I answer to this people who speak to me, saying, Lighten somewhat of the yoke which your father has put upon us?

10. അവനോടുകൂടെ വളര്ന്നിരുന്ന യൌവ്വനക്കാര് അവനോടുനിന്റെ അപ്പന് ഭാരമുള്ള നുകം ഞങ്ങളുടെമേല് വെച്ചു; നീ അതു ഞങ്ങള്ക്കു ഭാരം കുറെച്ചുതരേണമെന്നു നിന്നോടു പറഞ്ഞ ഈ ജനത്തോടുഎന്റെ ചെറുവിരല് എന്റെ അപ്പന്റെ അരയെക്കാള് വണ്ണമുള്ളതായിരിക്കും.

10. And the young men who had been brought up with him, who stood before his face, spoke to him, saying, Thus shall you say to this people who have spoken to you, saying, Your father made our yoke heavy, and would you now lighten it from off us. Thus shall say to them: My little [finger shall be] thicker than my father's loins.

11. എന്റെ അപ്പന് നിങ്ങളുടെമേല് ഭാരമുള്ള നുകം വെച്ചിരിക്കെ ഞാന് നിങ്ങളുടെ നുകത്തിന്നു ഭാരം കൂട്ടും; എന്റെ അപ്പന് നിങ്ങളെ ചമ്മട്ടികൊണ്ടു ദണ്ഡിപ്പിച്ചു; ഞാനോ തേളുകളെക്കൊണ്ടു നിങ്ങളെ ദണ്ഡിപ്പിക്കും എന്നിങ്ങനെ നീ ഉത്തരം പറയേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

11. And whereas my father put a heavy yoke on you, I also will add to your yoke: my father chastised you with whips, but I will chastise you with scorpions.

12. മൂന്നാം ദിവസം എന്റെ അടുക്കല് വീണ്ടും വരുവിന് എന്നു രാജാവു പറഞ്ഞതുപോലെ യൊരോബെയാമും സകലജനവും മൂന്നാം ദിവസം രെഹബെയാമിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു.

12. And all Israel came to King Rehoboam on the third day, as the king spoke to them, saying, Return to me on the third day.

13. എന്നാല് രാജാവു ജനത്തോടു കഠിനമായി ഉത്തരം പറഞ്ഞു; വൃദ്ധന്മാര് തന്നോടു പറഞ്ഞ ആലോചനയെ അവന് ത്യജിച്ചു.

13. And the king answered the people harshly. And Rehoboam forsook the counsel of the old men which they counseled him.

14. യൌവ്വനക്കാരുടെ ആലോചനപോലെ അവരോടുഎന്റെ അപ്പന് ഭാരമുള്ള നുകം നിങ്ങളുടെമേല് വെച്ചു; ഞാനോ നിങ്ങളുടെ നുകത്തിന്നു ഭാരം കൂട്ടും; എന്റെ അപ്പന് നിങ്ങളെ ചമ്മട്ടികൊണ്ടു ദണ്ഡിപ്പിച്ചു; ഞാനോ തേളുകളെക്കൊണ്ടു നിങ്ങളെ ദണ്ഡിപ്പിക്കും എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

14. And he spoke to them according to the counsel of the young men, saying, My father made your yoke heavy, and I will add to your yoke; my father chastised you with whips, but I will chastise you with scorpions.

15. ഇങ്ങനെ രാജാവു ജനത്തിന്റെ അപേക്ഷ കേട്ടില്ല; യഹോവ ശിലോന്യനായ അഹിയാവുമുഖാന്തരം നെബാത്തിന്റെ മകനായ യൊരോബെയാമിനോടു അരുളിച്ചെയ്ത വചനം നിവൃത്തിയാകേണ്ടതിന്നു ഈ കാര്യം യഹോവയുടെ ഹിതത്താല് സംഭവിച്ചു.

15. And the king hearkened not to the people, because the change was from the Lord, that He might establish His word which He spoke by Ahijah the Shilonite concerning Jeroboam the son of Nebat.

16. രാജാവു തങ്ങളുടെ അപേക്ഷ കേള്ക്കയില്ലെന്നു എല്ലായിസ്രായേലും കണ്ടപ്പോള് ജനം രാജാവിനോടുദാവീദിങ്കല് ഞങ്ങള്ക്കു എന്തു ഔഹരി ഉള്ളു? യിശ്ശായിയുടെ മകങ്കല് ഞങ്ങള്ക്കു അവകാശമില്ലല്ലോ; യിസ്രായേലേ, നിങ്ങളുടെ കൂടാരങ്ങളിലേക്കു പൊയ്ക്കൊള്വിന് ; ദാവീദേ, നിന്റെ ഗൃഹം നോക്കിക്കൊള്ക എന്നുത്തരം പറഞ്ഞു, യിസ്രായേല് തങ്ങളുടെ കൂടാരങ്ങളിലേക്കു പോയി.

16. And all Israel saw that the king did not hearken to them. And the people answered the king, saying, What portion have we in David? Neither have we any inheritance in the son of Jesse. Depart, O Israel, to your tents; now feed your own house, David.

17. യെഹൂദാനഗരങ്ങളില് പാര്ത്തിരുന്ന യിസ്രായേല്യര്ക്കോ രെഹബെയാം രാജാവായ്തീര്ന്നു.

17. So Israel departed to his tents.

18. പിന്നെ രെഹബെയാംരാജാവു ഊഴിയവേലെക്കു മേല്വിചാരകനായ അദോരാമിനെ അയച്ചു; എന്നാല് യിസ്രായേലൊക്കെയും അവനെ കല്ലെറിഞ്ഞു കൊന്നുകളഞ്ഞു; രെഹബെയാംരാജാവോ വേഗത്തില് രഥം കയറി യെരൂശലേമിലേക്കു ഔടിപ്പോന്നു.

18. And the king sent Adoniram who was over the tribute; and they stoned him with stones, and he died. And King Rehoboam made haste to rise and flee to Jerusalem.

19. ഇങ്ങനെ യിസ്രായേല് ഇന്നുവരെ ദാവീദ് ഗൃഹത്തോടു മതസരിച്ചു നിലക്കുന്നു.

19. So Israel rebelled against the house of David until this day.

20. യൊരോബെയാം മടങ്ങിവന്നു എന്നു യിസ്രായേലൊക്കെയും കേട്ടപ്പോള് അവര് ആളയച്ചു അവനെ സഭയിലേക്കു വിളിപ്പിച്ചു അവനെ എല്ലായിസ്രായേലിന്നും രാജാവാക്കി; യെഹൂദാഗോത്രം മാത്രം അല്ലാതെ മറ്റാരും ദാവീദ് ഗൃഹത്തിന്റെ പക്ഷം ചേര്ന്നില്ല.

20. And it came to pass when all Israel heard that Jeroboam had returned out of Egypt, that they sent and called him to the assembly, and they made him king over Israel; and none followed the house of David except the tribe of Judah and Benjamin only.

21. രെഹബെയാം യെരൂശലേമില് വന്നശേഷം യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തോടു യുദ്ധംചെയ്തു രാജത്വം ശലോമോന്റെ മകനായ രെഹബെയാമിന്നു വീണ്ടുകൊള്ളേണ്ടതിന്നു അവന് യെഹൂദാഗൃഹം മുഴുവനിലും ബെന്യാമീന്റെ ഗോത്രത്തിലുംനിന്നു ശ്രേഷ്ഠയോദ്ധാക്കളായ ഒരു ലക്ഷത്തെണ്പതിനായിരംപേരെ ശേഖരിച്ചു.

21. And Rehoboam went into Jerusalem, and he assembled the congregation of Judah, and the tribe of Benjamin, a hundred and twenty thousand young men, warriors, to fight against the house of Israel, to recover the kingdom to Rehoboam the son of Solomon.

22. എന്നാല് ദൈവപുരുഷനായ ശെമയ്യാവിന്നു ദൈവത്തിന്റെ അരുളപ്പാടുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

22. And the word of the Lord came to Shemaiah the man of God, saying,

23. നീ ശലോമോന്റെ മകനായി യെഹൂദാരാജാവായ രെഹബെയാമിനോടും യെഹൂദയുടെയും ബെന്യാമീന്റെയും സകലഗൃഹത്തോടും ശേഷം ജനത്തോടും പറക; നിങ്ങള് പുറപ്പെടരുതു;

23. Speak to Rehoboam the son of Solomon, king of Judah, and to all the house of Judah and Benjamin, and to the remnant of the people, saying,

24. നിങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാരായ യിസ്രായേല്മക്കളോടു യുദ്ധം ചെയ്കയുമരുതു; ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങിപ്പോകുവിന് ; ഈ കാര്യം എന്റെ ഹിതത്താല് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു എന്നിപ്രകാരം യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു. അവര് യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു അനുസരിച്ചു യഹോവയുടെ കല്പനപ്രകാരം മടങ്ങിപ്പോയി.

24. Thus says the Lord: You shall not go up, neither shall you fight with your brethren the sons of Israel. Return each man to his own home, for this thing is from Me. And they hearkened to the word of the Lord, and they ceased from going up, according to the word of the Lord. So King Solomon slept with his fathers, and was buried with his fathers in the City of David; and Rehoboam his son reigned in his place in Jerusalem, being sixteen years old when he began to reign, and he reigned twelve years in Jerusalem. And his mother's name [was] Naanan, daughter of Ana son of Naas king of the children of Ammon. And he did that which was evil in the sight of the Lord, and walked not in the way of David his father. And there was a man of Mount Ephraim, a servant to Solomon, and his name [was] Jeroboam; and the name of his mother [was] Sarira, a harlot; and Solomon made him head of the levies of the house of Joseph. And he built for Solomon Sarira in Mount Ephraim; and he had three hundred chariots of horses. He built the citadel with the levies of the house of Ephraim; he fortified the City of David, and aspired to the kingdom. And Solomon sought to kill him; and he was afraid, and escaped to Shishak king of Egypt, and was with him until Solomon died. And Jeroboam heard in Egypt that Solomon was dead; and he spoke in the ears of Shishak king of Egypt, saying, Let me go, and I will depart into my land. And Shishak said to him, Ask any request, and I will grant it you. And Shishak gave to Jeroboam Ano the eldest sister of Tahpenes his wife, to be his wife. She was great among the daughters of the king, and she bore to Jeroboam Abia his son. And Jeroboa said to Shishak, Let me indeed go, and I will depart. And Jeroboam departed out of Egypt, and came into the land of Sarira that was in Mount Ephraim, and there the whole tribe of Ephraim assembled, and Jeroboam built a fortress there. And his young child was sick with a very severe sickness; and Jeroboam went to inquire concerning the child. And he said to Ano his wife, Arise, go, inquire of God concerning the child, whether he shall recover from his sickness. Now there was a man in Selom, and his name [was] Ahijah. And he was sixty years old, and the word of the Lord [was] with him. And Jeroboam said to his wife, Arise, and take in your hand loaves for the man of God, and cakes for his children, and grapes and a pot of honey. And the woman arose, and took in her hand bread, and two cakes, and grapes, and a pot of honey, for Ahijah. And the man [was] old, and his eyes were dim, so that he could not see. And she arose up from Sarira and went. And it came to pass when she had come into the city of Ahijah the Shilonite, that Ahijah said to his servant, Go out now to meet Ano the wife of Jeroboam, and you shall say to her, Come in, and stand not [still]; for thus says the Lord: I send grievous tidings to you. And Ano went in to the man of God; and Achia said to her, Why have you brought me bread and grapes, and cakes, and a pot of honey? Thus says the Lord: Behold, you shall depart from Me, and it shall come to pass when you have entered into the city, into Sarira, that your maidens shall come out to meet you, and shall say to you, The child is dead; for thus says the Lord: Behold, I will destroy every male of Jeroboam, and there shall be the dead of Jeroboam in the city, [them] the dogs shall eat, and him that has died in the field shall the birds of the air eat, and he shall lament for the child, [saying], Woe is [me], Lord! For there has been found in him some good thing touching the Lord. And the woman departed, when she heard this. And it came to pass as she entered into Sarira, that the child died; and there came forth a wailing to meet [her]. And Jeroboam went to Shechem in Mount Ephraim, and assembled there the tribes of Israel; and Rehoboam the son of Solomon went up there. And the word of the Lord came to Samaias son of Enlami, saying, Take to yourself a new garment which has not gone into the water, and tear it [into] twelve pieces; and you shall give [some] to Jeroboam, and you shall say to him, Thus says the Lord: Take to yourself ten pieces to cover you. And Jeroboam took [them]. And Samaias said, Thus says the Lord concerning the ten tribes of Israel. And the people said to Rehoboam the son of Solomon, Your father made his yoke heavy upon us, and made the meat of his table heavy; and now you shall lighten them upon us, and we will serve you. And Rehoboam said to the people, Wait three days, and I will return an answer. And Rehoboam said, Bring in to me the elders, and I will take counsel with them what I shall answer to the people on the third day. So Rehoboam spoke in their ears, as the people sent to him to [say]; and the elders of the people said, Thus the people have spoken to you. And Rehoboam rejected their counsel, and it pleased him not. And he sent and brought in those who had been brought up with him; and he said to them, Thus and thus has the people sent to me to say; and they that had been brought up with him said, Thus shall you speak to the people, saying, My little [finger] shall be thicker than my father's loins; my father scourged you with whips, but I will rule you with scorpions. And the saying pleased Rehoboam, and he answered the people as the young men, they that were brought up with him, counseled him. And all the people spoke as one man, everyone to his neighbor, and they cried out all together, saying, We have no part in David, nor inheritance in the son of Jesse: to your tents, O Israel, everyone; for this man [is] not for a prince or a ruler over us. And all the people were dispersed from Shechem, and they departed everyone to his tent. And Rehoboam strengthened himself and departed, and mounted his chariot, and entered into Jerusalem. And the whole tribe of Judah followed him, and the whole tribe of Benjamin. And it came to pass at the beginning of the year, that Rehoboam gathered all the men of Judah and Benjamin, and went up to fight with Jeroboam at Shechem. And the word of the Lord came to Samaeas the man of God, saying, Speak to Rehoboam king of Judah, and to all the house of Judah and Benjamin, and to the remnant of the people, saying, Thus says the Lord: You shall not go up, neither shall you fight with your brethren the sons of Israel; return every man to his house, for this thing is from Me. And they hearkened to the word of the Lord, and ceased to go up, according to the word of the Lord.

25. അനന്തരം യൊരോബെയാം എഫ്രയീംമലനാട്ടില് ശെഖേം പണിതു അവിടെ പാര്ത്തു. അവന് അവിടെനിന്നു പുറപ്പെട്ടു പെനൂവേലും പണിതു.

25. And Jeroboam built Shechem in Mount Ephraim and dwelt in it, and went forth from there and built Penuel.

26. എന്നാല് യൊരോബെയാം തന്റെ മനസ്സില്രാജത്വം വീണ്ടും ദാവീദ്ഗൃഹത്തിന്നു ആയിപ്പോകും;

26. And Jeroboam said in his heart, Behold, now the kingdom will return to the house of David.

27. ഈ ജനം യെരൂശലേമില് യഹോവയുടെ ആലയത്തില് യാഗം കഴിപ്പാന് ചെന്നാല് ഈ ജനത്തിന്റെ ഹൃദയം യെഹൂദാരാജാവായ രെഹബെയാം എന്ന തങ്ങളുടെ യജമാനങ്കലേക്കു തിരികയും അവര് എന്നെ കൊന്നു യെഹൂദാരാജാവായ രെഹബെയാമിന്റെ പക്ഷം ചേരുകയും ചെയ്യും എന്നു പറഞ്ഞു.

27. If this people shall go up to offer sacrifice in the house of the Lord at Jerusalem, then the heart of the people will return to their lord, and to their master, to Rehoboam king of Judah, and they will kill me.

28. ആകയാല് രാജാവു ആലോചിച്ചു പൊന്നുകൊണ്ടു രണ്ടു കാളകൂട്ടിയെ ഉണ്ടാക്കി; നിങ്ങള് യെരൂശലേമില് പോയതു മതി; യിസ്രായേലേ, ഇതാ നിന്നെ മിസ്രയീംദേശത്തുനിന്നു കൊണ്ടുവന്ന നിന്റെ ദൈവം എന്നു അവരോടു പറഞ്ഞു.

28. And the king took counsel, and went, and made two golden heifers, and said to the people, It is too much for you to go up to Jerusalem: behold, [here are] your gods, O Israel, who brought you up out of the land of Egypt.

29. അവന് ഒന്നിനെ ബേഥേലിലും മറ്റേതിനെ ദാനിലും പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.

29. And he put one in Bethel, and he put the other in Dan.

30. ഈ കാര്യം പാപഹേതുവായിത്തീര്ന്നു; ജനം ഒന്നിന്റെ മുമ്പില് നമസ്കരിപ്പാന് ദാന് വരെ ചെന്നു.

30. And this thing became a sin; and the people went before one as far as Dan, and left the house of the Lord.

31. അവന് പൂജാഗിരിക്ഷേത്രങ്ങളും ഉണ്ടാക്കി സര്വ്വജനത്തില്നിന്നും ലേവ്യരല്ലാത്തവരെ പുരോഹിതന്മാരായി നിയമിച്ചു.

31. And he made houses on the high places, and made priests of any part of the people, who were not of the sons of Levi.

32. യെഹൂദയില് ആചരിച്ചുവന്ന ഉത്സവംപോലെ യൊരോബെയാം എട്ടാം മാസം പതിനഞ്ചാം തിയ്യതി ഒരു ഉത്സവം നിശ്ചയിച്ചു യാഗപീഠത്തിങ്കല് ചെന്നു; താന് ഉണ്ടാക്കിയ കാളകൂട്ടികള്ക്കു യാഗം കഴിക്കേണ്ടതിന്നു അവന് ബേഥേലിലും അങ്ങനെ തന്നേ ചെയ്തു; താന് നിയമിച്ച പൂജാഗിരിപുരോഹിതന്മാരെ അവന് ബേഥേലില് ആക്കി.

32. And Jeroboam appointed a feast in the eighth month, on the fifteenth day of the month, according to the feast in the land of Judah;

33. അവന് സ്വമേധയായി നിശ്ചയിച്ച എട്ടാം മാസം പതിനഞ്ചാം തിയ്യതി താന് ബേഥേലില് ഉണ്ടാക്കിയ യാഗപീഠത്തിങ്കല് ചെന്നു യിസ്രായേല്മക്കള്ക്കു ഒരു ഉത്സവം നിയമിച്ചു, പീഠത്തിന്നരികെ ചെന്നു ധൂപം കാട്ടി.

33. and went up to the altar which he made in Bethel to sacrifice to the heifers which he made, and he placed in Bethel the priests of the high places which he had made. And he went up to the altar which he had made, on the fifteenth dy in the eighth month, at the feast which he devised out of his own heart; and he made a feast to the children of Israel, and went up to the altar to sacrifice.