1. അനന്തരം സാത്താന് യിസ്രായേലിന്നു വിരോധമായി എഴുന്നേറ്റു യിസ്രായേലിനെ എണ്ണുവാന് ദാവീദിന്നു തോന്നിച്ചു.

1. Then Satan stood against Israel and incited David to number Israel.

2. ദാവീദ് യോവാബീനോടും ജനത്തിന്റെ പ്രഭുക്കന്മാരോടുംനിങ്ങള് ചെന്നു ബേര്-ശേബമുതല് ദാന് വരെ യിസ്രായേലിനെ എണ്ണി അവരുടെ സംഖ്യ ഞാന് അറിയേണ്ടതിന്നു കൊണ്ടുവരുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

2. So David said to Joab and the commanders of the army, 'Go, number Israel, from Beersheba to Dan, and bring me a report, that I may know their number.'

3. അതിന്നു യോവാബ്യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ ഉള്ളതില് നൂറിരട്ടിയായി വര്ദ്ധിപ്പിക്കട്ടെ; എങ്കിലും എന്റെ യജമാനനായ രാജാവേ, അവര് ഒക്കെയും യജമാനന്റെ ദാസന്മാരല്ലയോ? യജമാനന് ഈ കാര്യം അന്വേഷിക്കുന്നതു എന്തു? യിസ്രായേലിന്നു കുറ്റത്തിന്റെ കാരണമായി തീരുന്നതു എന്തിന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

3. But Joab said, 'May the LORD add to his people a hundred times as many as they are! Are they not, my lord the king, all of them my lord's servants? Why then should my lord require this? Why should it be a cause of guilt for Israel?'

4. എന്നാല് യോവാബ് രാജാവിന്റെ കല്പന അനുസരിക്കേണ്ടിവന്നു. അതുകൊണ്ടു യോവാബ് പുറപ്പെട്ടു എല്ലായിസ്രായേലിലുംകൂടി സഞ്ചരിച്ചു യെരൂശലേമിലേക്കു മടങ്ങിവന്നു.

4. But the king's word prevailed against Joab. So Joab departed and went throughout all Israel and came back to Jerusalem.

5. യോവാബ് ജനത്തെ എണ്ണിയ സംഖ്യ ദാവീദിന്നു കൊടുത്തുയിസ്രായേലില് ആയുധപാണികള് എല്ലാംകൂടി പതിനൊന്നുലക്ഷംപേര്. യെഹൂദയില് ആയുധപാണികള് നാലുലക്ഷത്തെഴുപതിനായിരം പേര്.

5. And Joab gave the sum of the numbering of the people to David. In all Israel there were 1,100,000 men who drew the sword, and in Judah 470,000 who drew the sword.

6. എന്നാല് രാജാവിന്റെ കല്പന യോവാബിന്നു വെറുപ്പായിരുന്നതുകൊണ്ടു അവന് ലേവിയെയും ബെന്യാമീനെയും അവരുടെ കൂട്ടത്തില് എണ്ണിയില്ല.

6. But he did not include Levi and Benjamin in the numbering, for the king's command was abhorrent to Joab.

7. ദൈവത്തിന്നു ഈ കാര്യം അനിഷ്ടമായിരുന്നതുകൊണ്ടു അവന് യിസ്രായേലിനെ ബാധിച്ചു.

7. But God was displeased with this thing, and he struck Israel.

8. അപ്പോള് ദാവീദ് ദൈവത്തോടുഈ കാര്യം ചെയ്തതിനാല് ഞാന് മഹാപാപം ചെയ്തിരിക്കുന്നുഎന്നാല് അടിയന്റെ അകൃത്യം ക്ഷമിക്കേണമേഞാന് വലിയ ഭോഷത്വം ചെയ്തുപോയി എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And David said to God, 'I have sinned greatly in that I have done this thing. But now, please take away the iniquity of your servant, for I have acted very foolishly.'

9. യഹോവ ദാവീദിന്റെ ദര്ശകനായ ഗാദിനോടു അരുളിച്ചെയ്തതെന്തെന്നാല്

9. And the LORD spoke to Gad, David's seer, saying,

10. നീ ചെന്നു ദാവീദിനോടുഞാന് മൂന്നു കാര്യം നിന്റെ മുമ്പില് വെക്കുന്നു; അവയില് ഒന്നു തിരഞ്ഞെടുത്തുകൊള്ക; അതു ഞാന് നിന്നോടു ചെയ്യും എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറക.

10. Go and say to David, 'Thus says the LORD, Three things I offer you; choose one of them, that I may do it to you.''

11. അങ്ങനെ ഗാദ് ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു അവനോടുയഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നു

11. So Gad came to David and said to him, 'Thus says the LORD, 'Choose what you will:

12. മൂന്നു സംവത്സരത്തെ ക്ഷാമമോ, നിന്റെ ശത്രുക്കളുടെ വാള് നിന്നെ തുടര്ന്നെത്തി നീ മൂന്നു മാസം നിന്റെ ശത്രുക്കളാല് നശിക്കയോ, ദേശത്തു മൂന്നു ദിവസം യഹോവയുടെ വാളായ മാഹാമാരി ഉണ്ടായി യിസ്രായേല്ദേശത്തൊക്കെയും യഹോവയുടെ ദൂതന് സംഹാരം ചെയ്കയോ ഇവയില് ഒന്നു തിരഞ്ഞെടുത്തുകൊള്ക. എന്നെ അയച്ചവനോടു ഞാന് എന്തൊരു മറുപടി പറയേണ്ടു എന്നു ആലോചിച്ചുനോക്കുക എന്നു പറഞ്ഞു.

12. either three years of famine, or three months of devastation by your foes while the sword of your enemies overtakes you, or else three days of the sword of the LORD, pestilence on the land, with the angel of the LORD destroying throughout all the territory of Israel.' Now decide what answer I shall return to him who sent me.'

13. ദാവീദ് ഗാദിനോടുഞാന് വലിയ വിഷമത്തിലായിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഇപ്പോള് യഹോവയുടെ കയ്യില് തന്നേ വീഴട്ടെ; അവന്റെ കരുണ ഏറ്റവും വലിയതല്ലോ; മനുഷ്യന്റെ കയ്യില് ഞാന് വീഴരുതേ എന്നു പറഞ്ഞു.

13. Then David said to Gad, 'I am in great distress. Let me fall into the hand of the LORD, for his mercy is very great, but do not let me fall into the hand of man.'

14. അങ്ങനെ യഹോവ ഇസ്രായേലില് മഹാമാരി അയച്ചു; യിസ്രായേലില് എഴുപതിനായിരംപേര് വീണുപോയി.

14. So the LORD sent a pestilence on Israel, and 70,000 men of Israel fell.

15. ദൈവം യെരൂശലേമിനെ നശിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഒരു ദൂതനെ അവിടെ അയച്ചു; അവന് നശിപ്പിപ്പാന് ഭാവിക്കുമ്പോള് യഹോവ കണ്ടു ആ അനര്ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചു അനുതപിച്ചു നാശകദൂതനോടുമതി, നിന്റെ കൈ പിന് വലിക്ക എന്നു കല്പിച്ചു, യഹോവയുടെ ദൂതന് യെബൂസ്യനായ ഒര്ന്നാന്റെ കളത്തിന്നരികെ നില്ക്കയായിരുന്നു.

15. And God sent the angel to Jerusalem to destroy it, but as he was about to destroy it, the LORD saw, and he relented from the calamity. And he said to the angel who was working destruction, 'It is enough; now stay your hand.' And the angel of the LORD was standing by the threshing floor of Ornan the Jebusite.

16. ദാവീദ് തല പൊക്കി, യഹോവയുടെ ദൂതന് വാള് ഊരി യെരൂശലേമിന്നു മീതെ നീട്ടിപ്പിടിച്ചുംകൊണ്ടും ഭൂമിക്കും ആകാശത്തിന്നും മദ്ധ്യേ നിലക്കുന്നതു കണ്ടു ദാവീദും മൂപ്പന്മാരും രട്ടുടുത്തു സാഷ്ടാംഗം വീണു.

16. And David lifted his eyes and saw the angel of the LORD standing between earth and heaven, and in his hand a drawn sword stretched out over Jerusalem. Then David and the elders, clothed in sackcloth, fell upon their faces.

17. ദാവീദ് ദൈവത്തോടുജനത്തെ എണ്ണുവാന് പറഞ്ഞവന് ഞാനല്ലയോ? ദോഷം ചെയ്ത പാപി ഞാന് ആകുന്നു; ഈ ആടുകള് എന്തു ചെയ്തിരിക്കുന്നു? യഹോവേ, എന്റെ ദൈവമേ, നിന്റെ കൈ ബാധക്കായിട്ടു നിന്റെ ജനത്തിന്മേല് അല്ല, എന്റെമേലും എന്റെ പിതൃഭവനത്തിന്മേലും ഇരിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

17. And David said to God, 'Was it not I who gave command to number the people? It is I who have sinned and done great evil. But these sheep, what have they done? Please let your hand, O LORD my God, be against me and against my father's house. But do not let the plague be on your people.'

18. അപ്പോള് യഹോവയുടെ ദൂതന് ഗാദിനോടു ദാവീദ് ചെന്നു യെബൂസ്യനായ ഒര്ന്നാന്റെ കളത്തില് യഹോവേക്കു ഒരു യാഗപീഠം പണിയേണമെന്നു ദാവീദിനോടു പറവാന് കല്പിച്ചു.

18. Now the angel of the LORD had commanded Gad to say to David that David should go up and raise an altar to the LORD on the threshing floor of Ornan the Jebusite.

19. യഹോവയുടെ നാമത്തില് ഗാദ് പറഞ്ഞ വചനപ്രകാരം ദാവീദ് ചെന്നു.

19. So David went up at Gad's word, which he had spoken in the name of the LORD.

20. ഒര്ന്നാന് തിരിഞ്ഞു ദൂതനെ കണ്ടു തന്റെ നാലു പുത്രന്മാരുമായി ഒളിച്ചു. ഒര്ന്നാന് കോതമ്പു മെതിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കയായിരുന്നു.

20. Now Ornan was threshing wheat. He turned and saw the angel, and his four sons who were with him hid themselves.

21. ദാവീദ് ഒര്ന്നാന്റെ അടുക്കല് വന്നപ്പോള് ഒര്ന്നാന് നോക്കി ദാവീദിനെ കണ്ടു കളത്തില്നിന്നു പുറത്തുചെന്നു ദാവീദിന്റെ മുമ്പില് സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു.

21. As David came to Ornan, Ornan looked and saw David and went out from the threshing floor and paid homage to David with his face to the ground.

22. ദാവീദ് ഒര്ന്നാനോടുഈ കളത്തിന്റെ സ്ഥലത്തു ഞാന് യഹോവേക്കു ഒരു യാഗപീഠം പണിയേണ്ടതിന്നു അതു എനിക്കു തരേണം; ബാധ ജനത്തെ വിട്ടുമാറേണ്ടതിന്നു നീ അതു മുഴുവിലെക്കു എനിക്കു തരേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

22. And David said to Ornan, 'Give me the site of the threshing floor that I may build on it an altar to the LORD- give it to me at its full price- that the plague may be averted from the people.'

23. അതിന്നു ഒര്ന്നാന് ദാവീദിനോടുഅതു എടുത്തുകൊള്ക; യജമാനനായ രാജാവിന്റെ പ്രസാദംപോലെ ചെയ്തുകൊണ്ടാലും; ഇതാ ഞാന് ഹോമയാഗത്തിന്നു കാളകളെയും വിറകിന്നു മെതിവണ്ടികളെയും ഭോജനയാഗത്തിന്നു കോതമ്പിനെയും തരുന്നു; എല്ലാം ഞാന് തരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

23. Then Ornan said to David, 'Take it, and let my lord the king do what seems good to him. See, I give the oxen for burnt offerings and the threshing sledges for the wood and the wheat for a grain offering; I give it all.'

24. ദാവീദ് രാജാവു ഒര്ന്നാനോടുഅങ്ങനെ അല്ല; ഞാന് മുഴുവിലെക്കേ അതു വാങ്ങുകയുള്ളു; നിനക്കുള്ളതു ഞാന് യഹോവെക്കായിട്ടു എടുക്കയില്ല; ചെലവുകൂടാതെ ഹോമയാഗം കഴിക്കയും ഇല്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

24. But King David said to Ornan, 'No, but I will buy them for the full price. I will not take for the LORD what is yours, nor offer burnt offerings that cost me nothing.'

25. അങ്ങനെ ദാവീദ് ആ സ്ഥലത്തിന്നു അറുനൂറു ശേക്കെല് പൊന്നു ഒര്ന്നാന്നു കൊടുത്തു.

25. So David paid Ornan 600 shekels of gold by weight for the site.

26. ദാവീദ് അവിടെ യഹോവേക്കു ഒരു യാഗപീഠംപണിതു ഹോമയാഗങ്ങളും സമാധാനയാഗങ്ങളും കഴിച്ചു യഹോവയോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചു; അവന് ആകാശത്തില്നിന്നു ഹോമപീഠത്തിന്മേല് തീ ഇറക്കി അവന്നു ഉത്തരം അരുളി.

26. And David built there an altar to the LORD and presented burnt offerings and peace offerings and called on the LORD, and the LORD answered him with fire from heaven upon the altar of burnt offering.

27. യഹോവ ദൂതനോടു കല്പിച്ചു; അവന് തന്റെ വാള് വീണ്ടും ഉറയില് ഇട്ടു.

27. Then the LORD commanded the angel, and he put his sword back into its sheath.

28. ആ കാലത്തു യെബൂസ്യനായ ഒര്ന്നാന്റെ കളത്തില്വെച്ചു യഹോവ തന്റെ പ്രാര്ത്ഥനെക്കു ഉത്തരമരുളി എന്നു ദാവീദ് കണ്ടിട്ടു അവിടെ യാഗം കഴിച്ചു.

28. At that time, when David saw that the LORD had answered him at the threshing floor of Ornan the Jebusite, he sacrificed there.

29. മോശെ മരുഭൂമിയില് വെച്ചു ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന യഹോവയുടെ തിരുനിവാസവും ഹോമപീഠവും അന്നു ഗിബെയോനിലെ പൂജാഗിരിയില് ആയിരുന്നു.

29. For the tabernacle of the LORD, which Moses had made in the wilderness, and the altar of burnt offering were at that time in the high place at Gibeon,

30. യഹോവയുടെ ദൂതന്റെ വാളിനെ പേടിച്ചതുകൊണ്ടു ദൈവത്തോടു അരുളപ്പാടു ചോദിക്കേണ്ടതിന്നു അവിടെ ചെല്ലുവാന് ദാവീദിന്നു കഴിഞ്ഞില്ല.

30. but David could not go before it to inquire of God, for he was afraid of the sword of the angel of the LORD.