1. ഞങ്ങള് മതില് പണിയുന്നു എന്നു സന് ബല്ലത്ത് കേട്ടപ്പോള് അവന് കോപവും മഹാരോഷവും പൂണ്ടു യെഹൂദന്മാരെ നിന്ദിച്ചു.

1. Now, Sanballat, hearing that we were building the wall, was very angry, and in his wrath made sport of the Jews.

2. ഈ ദുര്ബ്ബലന്മാരായ യെഹൂദന്മാര് എന്തു ചെയ്വാന് പോകുന്നു? അവരെ സമ്മതിക്കുമോ അവര് യാഗം കഴിക്കുമോ? ഒരു ദിവസംകൊണ്ടു പണി തീര്ത്തുകളയുമോ? വെന്തുകിടക്കുന്ന ചണ്ടിക്കൂമ്പാരങ്ങളില് നിന്നു അവര് കല്ലു ജീവിപ്പിക്കുമോ എന്നിങ്ങനെ തന്റെ സഹോദരന്മാരും ശമര്യ്യാസൈന്യവും കേള്ക്കെ പറഞ്ഞു.

2. And in the hearing of his countrymen and the army of Samaria he said, What are these feeble Jews doing? will they make themselves strong? will they make offerings? will they get the work done in a day? will they make the stones which have been burned come again out of the dust?

3. അപ്പോള് അവന്റെ അടുക്കല് നിന്നിരുന്ന അമ്മോന്യനായ തോബീയാവുഅവര് എങ്ങനെ പണിതാലും ഒരു കുറുക്കന് കയറിയാല് അവരുടെ കന്മതില് ഉരുണ്ടുവീഴും എന്നു പറഞ്ഞു.

3. Now Tobiah the Ammonite was by him, and he said, Such is their building that if a fox goes up it, their stone wall will be broken down.

4. ഞങ്ങളുടെ ദൈവമേ, കേള്ക്കേണമേ; ഞങ്ങള് നിന്ദിതന്മാര് ആയിരിക്കുന്നു; അവരുടെ നിന്ദയെ അവരുടെ സ്വന്തതലയിലേക്കു തിരിച്ചു പ്രവാസദേശത്തില് അവരെ കവര്ച്ചെക്കു ഏല്പിക്കേണമേ.

4. Give ear, O our God, for we are looked down on: let their words of shame be turned back on themselves, and let them be given up to wasting in a land where they are prisoners:

5. പണിയുന്നവര് കേള്ക്കെ അവര് നിന്നെ കോപിപ്പിച്ചിരിക്കയാല് അവരുടെ അകൃത്യം മറെക്കരുതേ; അവരുടെ പാപം നിന്റെ മുമ്പില് നിന്നു മാഞ്ഞുപോകയും അരുതേ.

5. Let not their wrongdoing be covered or their sin washed away from before you: for they have made you angry before the builders.

6. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് മതില് പണിതു; വേല ചെയ്വാന് ജനത്തിന്നു ഉത്സാഹം ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടു മതില് മഴുവനും പാതിപൊക്കംവരെ തീര്ത്തു.

6. So we went on building the wall; and all the wall was joined together half-way up: for the people were working hard.

7. യെരൂശലേമിന്റെ മതിലുകള് അറ്റകുറ്റം തീര്ന്നുവരുന്നു എന്നും ഇടിവുകള് അടഞ്ഞുതുടങ്ങി എന്നും സന് ബല്ലത്തും തോബീയാവും അരാബ്യരും അമ്മോന്യരും അസ്തോദ്യരും കേട്ടപ്പോള് അവര്ക്കും മഹാകോപം ജനിച്ചു.

7. But when it came to the ears of Sanballat and Tobiah and the Arabians and the Ammonites and the Ashdodites, that the building of the walls of Jerusalem was going forward and the broken places were being made good, they were full of wrath;

8. യെരൂശലേമിന്റെ നേരെ ചെന്നു യുദ്ധം ചെയ്യേണ്ടതിന്നും അവിടെ കലക്കം വരുത്തേണ്ടതിന്നും അവര് ഒക്കെയും ഒന്നിച്ചുകൂടി കൂട്ടുകെട്ടുണ്ടാക്കി.

8. And they made designs, all of them together, to come and make an attack on Jerusalem, causing trouble there.

9. ഞങ്ങളോ ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചു; അവരുടെ നിമിത്തം രാവും പകലും കാവല്ക്കാരെ ആക്കേണ്ടിവന്നു.

9. But we made our prayer to God, and had men on watch against them day and night because of them.

10. എന്നാല് യെഹൂദ്യര്ചുമട്ടുകാരുടെ ശക്തി ക്ഷയിച്ചുപോകുന്നു; കല്ലും മണ്ണും ഇനിയും വളരെ കിടക്കുന്നു; ആകയാല് മതില് പണിവാന് നമുക്കു കഴികയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

10. And Judah said, The strength of the workmen is giving way, and there is much waste material; it is impossible for us to put up the wall.

11. ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളോനാം അവരുടെ ഇടയില് ചെന്നു അവരെ കൊന്നു പണി മുടക്കുന്നതുവരെ അവര് ഒന്നും അറികയും കാണുകയും അരുതു എന്നു പറഞ്ഞു.

11. And those who were against us said, Without their knowledge and without their seeing us, we will come among them and put them to death, causing the work to come to a stop.

12. അവരുടെ സമീപം പാര്ത്ത യെഹൂദന്മാര് പല സ്ഥലങ്ങളില്നിന്നും വന്നു; നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവിന് എന്നു പത്തു പ്രാവശ്യം ഞങ്ങളോടു അപേക്ഷിച്ചു.

12. And it came about that when the Jews who were living near them came, they said to us ten times, From all directions they are coming against us.

13. അതുകൊണ്ടു ഞാന് മതിലിന്റെ പിമ്പുറത്തു പൊക്കം കുറഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിലും തുറന്നുകിടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലും ആളുകളെ ആക്കി ജനത്തെ കുടുംബം കുടുംബമായി വാളുകളോടും കുന്തങ്ങളോടും വില്ലുകളോടും കൂടെ നിര്ത്തി.

13. So in the lowest part of the space at the back of the walls, in the open places, I put the people by families, with their swords, their spears, and their bows.

14. ഞാന് നോക്കി എഴുന്നേറ്റുനിന്നു പ്രഭുക്കന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും ശേഷം ജനത്തോടുംനിങ്ങള് അവരെ പേടിക്കേണ്ടാ; വലിയവനും ഭയങ്കരനുമായ കര്ത്താവിനെ ഔര്ത്തു നിങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാര്ക്കും പുത്രന്മാര്ക്കും പുത്രിമാര്ക്കും ഭാര്യമാര്ക്കും വീടുകള്ക്കും വേണ്ടി പൊരുതുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

14. And after looking, I got up and said to the great ones and to the chiefs and to the rest of the people, Have no fear of them: keep in mind the Lord who is great and greatly to be feared, and take up arms for your brothers, your sons, and your daughters, your wives and your houses.

15. ഞങ്ങള്ക്കു അറിവു കിട്ടിപ്പോയെന്നും ദൈവം അവരുടെ ആലോചനയെ നിഷ്ഫലമാക്കിയെന്നും ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കള് കേട്ടശേഷം ഞങ്ങള് എല്ലാവരും മതിലിങ്കല് താന്താന്റെ വേലെക്കു മടങ്ങിച്ചെല്ലുവാനിടയായി.

15. And when it came to the ears of those who were against us, that we had knowledge of their designs and that God had made their purpose come to nothing, we all went back to the wall, everyone to his work

16. അന്നുമുതലക്കു എന്റെ ഭൃത്യന്മാരില് പാതിപേര് വേലെക്കു നിന്നു പാതിപേര് കുന്തവും പരിചയും വില്ലും കവചവും ധരിച്ചു നിന്നു; മതില് പണിയുന്ന എല്ലാ യെഹൂദന്മാരുടെയും പുറകില് പ്രഭുക്കന്മാര് നിന്നു;

16. And from that time, half of my servants were doing their part of the work, and half kept the spears and body-covers and the bows and the metal war-dresses; and the chiefs were at the back of the men of Judah.

17. ചുമടെടുക്കുന്ന ചുമട്ടുകാര് ഒരു കൈകൊണ്ടു വേല ചെയ്കയും മറ്റെ കൈകൊണ്ടു ആയുധം പിടിക്കയും ചെയ്തു.

17. Those who were building the wall and those who were moving material did their part, everyone working with one hand, with his spear in the other;

18. പണിയുന്നവര് അരെക്കു വാള് കെട്ടിയുംകൊണ്ടു പണിതു. എന്നാല് കാഹളം ഊതുന്നവന് എന്റെ അടുക്കല് തന്നേ ആയിരുന്നു.

18. Every builder was working with his sword at his side. And by my side was a man for sounding the horn.

19. ഞാന് പ്രഭുക്കന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും ശേഷംജനത്തോടുംവേല വലിയതും വിശാലമായതും ആകുന്നു; നാം മതിലിന്മേല് ചിതറി തമ്മില് തമ്മില് അകന്നിരിക്കുന്നു.

19. And I said to the great ones and the chiefs and the rest of the people, The work is great and widely spaced and we are far away from one another on the wall:

20. നിങ്ങള് കാഹളനാദം കേള്ക്കുന്നേടത്തു ഞങ്ങളുടെ അടുക്കല് കൂടിക്കൊള്വിന് ; നമ്മുടെ ദൈവം നമുക്കു വേണ്ടി യുദ്ധം ചെയ്യും എന്നു പറഞ്ഞു.

20. Wherever you may be when the horn is sounded, come here to us; our God will be fighting for us.

21. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് പണി നടത്തി; പാതിപേര് നേരം വെളുക്കുമ്പോള്തുടങ്ങി നക്ഷത്രം പ്രകാശിക്കുന്നതുവരെ കുന്തം പിടിച്ചുനിന്നു.

21. So we went on with the work: and half of them had spears in their hands from the dawn of the morning till the stars were seen.

22. ആ കാലത്തു ഞാന് ജനത്തോടുരാത്രിയില് നമുക്കു കാവലിന്നും പകല് വേല ചെയ്യുന്നതിന്നും ഉതകത്തക്കവണ്ണം ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ വേലക്കാരനുമായി യെരൂശലേമിന്നകത്തു പാര്ക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

22. And at the same time I said to the people, Let everyone with his servant come inside Jerusalem for the night, so that at night they may keep watch for us, and go on working by day.

23. ഞാനോ എന്റെ സഹോദരന്മാരോ എന്റെ ബാല്യക്കാരോ എന്റെ കീഴിലുള്ള കാവല്ക്കാരോ ആരും ഉടുപ്പു മാറിയില്ല; കുളിക്കുന്ന സമയത്തുകൂടെയും ആയുധം ധരിച്ചിരുന്നു.

23. So not one of us, I or my brothers or my servants or the watchmen who were with me, took off his clothing, everyone went armed to the water.