1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Job answered and said,

2. ഞാന് ഈവക പലതും കേട്ടിട്ടുണ്ടു; നിങ്ങള് എല്ലാവരും വ്യസനിപ്പിക്കുന്ന ആശ്വാസകന്മാര്.

2. I have heard many such things: Miserable comforters are ye all.

3. വ്യര്ത്ഥവാക്കുകള്ക്കു അവസാനം ഉണ്ടാകുമോ? അല്ല, പ്രതിവാദിപ്പാന് നിന്നെ ചൊടിപ്പിക്കുന്നതു എന്തു?

3. Shall vain words have an end? Or what provoketh thee that thou answerest?

4. നിങ്ങളെപ്പോലെ ഞാനും സംസാരിക്കാം; എനിക്കുള്ള അനുഭവം നിങ്ങള്ക്കുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കില് എനിക്കും നിങ്ങളുടെ നേരെ മൊഴികളെ യോജിപ്പിക്കയും നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു തല കുലുക്കുകയും ചെയ്യാമായിരുന്നു.

4. I also could speak as ye do; If your soul were in my soul's stead, I could join words together against you, And shake my head at you.

5. ഞാന് വായികൊണ്ടു നിങ്ങളെ ധൈര്യപ്പെടുത്തുകയും അധരസാന്ത്വനംകൊണ്ടു നിങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.

5. [But] I would strengthen you with my mouth, And the solace of my lips would assuage [your grief].

6. ഞാന് സംസാരിച്ചാലും എന്റെ വേദന ശമിക്കുന്നില്ല; ഞാന് അടങ്ങിയിരുന്നാലും എനിക്കെന്തു ആശ്വാസമുള്ളു?

6. Though I speak, my grief is not assuaged; And though I forbear, what am I eased?

7. ഇപ്പോഴോ അവന് എന്നെ ക്ഷീണിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; നീ എന്റെ ബന്ധുവര്ഗ്ഗത്തെയൊക്കെയും ശൂന്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

7. But now he hath made me weary: Thou hast made desolate all my company.

8. നീ എന്നെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; അതു എന്റെ നേരെ സാക്ഷ്യമായിരിക്കുന്നു; എന്റെ മെലിച്ചല് എനിക്കു വിരോധമായെഴുന്നേറ്റു എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി സാക്ഷ്യം പറയുന്നു.

8. And thou hast laid fast hold on me, [which] is a witness [against me]: And my leanness riseth up against me, It testifieth to my face.

9. അവന് കോപത്തില് എന്നെ കീറി ഉപദ്രവിക്കുന്നു; അവന് എന്റെ നേരെ പല്ലു കടിക്കുന്നു; ശത്രു എന്റെ നേരെ കണ്ണു കൂര്പ്പിക്കുന്നു.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:54

9. He hath torn me in his wrath, and persecuted me; He hath gnashed upon me with his teeth: Mine adversary sharpeneth his eyes upon me.

10. അവര് എന്റെ നേരെ വായ്പിളര്ക്കുംന്നു; നിന്ദയോടെ അവര് എന്റെ ചെകിട്ടത്തടിക്കുന്നു; അവര് എനിക്കു വിരോധമായി കൂട്ടം കൂടുന്നു.

10. They have gaped upon me with their mouth; They have smitten me upon the cheek reproachfully: They gather themselves together against me.

11. ദൈവം എന്നെ അഭക്തന്റെ പക്കല് ഏല്പിക്കുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യില് എന്നെ അകപ്പെടുത്തുന്നു.

11. God delivereth me to the ungodly, And casteth me into the hands of the wicked.

12. ഞാന് സ്വൈരമായി വസിച്ചിരുന്നു; അവനോ എന്നെ ചതെച്ചുകളഞ്ഞു; അവന് എന്നെ പിടരിക്കു പിടിച്ചു തകര്ത്തുകളഞ്ഞു; എന്നെ തനിക്കു ലാക്കാക്കി നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നു.

12. I was at ease, and he brake me asunder; Yea, he hath taken me by the neck, and dashed me to pieces: He hath also set me up for his mark.

13. അവന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്റെ ചുറ്റും വീഴുന്നു; അവന് ആദരിക്കാതെ എന്റെ അന്തര്ഭാഗങ്ങളെ പിളര്ക്കുംന്നു; എന്റെ പിത്തത്തെ നിലത്തു ഒഴിച്ചുകളയുന്നു.

13. His archers compass me round about; He cleaveth my reins asunder, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.

14. അവന് എന്നെ ഇടിച്ചിടിച്ചു തകര്ക്കുംന്നു; മല്ലനെപ്പോലെ എന്റെ നേരെ പായുന്നു.

14. He breaketh me with breach upon breach; He runneth upon me like a giant.

15. ഞാന് രട്ടു എന്റെ ത്വക്കിന്മേല് കൂട്ടിത്തുന്നി, എന്റെ കൊമ്പിനെ പൊടിയില് ഇട്ടിരിക്കുന്നു.

15. I have sewed sackcloth upon my skin, And have laid my horn in the dust.

16. കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു എന്റെ മുഖം ചുവന്നിരിക്കുന്നു; എന്റെ കണ്ണിന്മേല് അന്ധതമസ്സു കിടക്കുന്നു.

16. My face is red with weeping, And on my eyelids is the shadow of death;

17. എങ്കിലും സാഹസം എന്റെ കൈകളില് ഇല്ല. എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന നിര്മ്മലമത്രേ.

17. Although there is no violence in my hands, And my prayer is pure.

18. അയ്യോ ഭൂമിയേ, എന്റെ രക്തം മൂടരുതേ; എന്റെ നിലവിളി എങ്ങും തടഞ്ഞുപോകരുതേ.

18. O earth, cover not thou my blood, And let my cry have no [resting]-place.

19. ഇപ്പോഴും എന്റെ സാക്ഷി സ്വര്ഗ്ഗത്തിലും എന്റെ ജാമ്യക്കാരന് ഉയരത്തിലും ഇരിക്കുന്നു.

19. Even now, behold, my witness is in heaven, And he that voucheth for me is on high.

20. എന്റെ സ്നേഹിതന്മാര് എന്നെ പരിഹസിക്കുന്നു; എന്റെ കണ്ണോ ദൈവത്തിങ്കലേക്കു കണ്ണുനീര് പൊഴിക്കുന്നു.

20. My friends scoff at me: [But] mine eye poureth out tears unto God,

21. അവന് മനുഷ്യന്നു വേണ്ടി ദൈവത്തോടും മനുഷ്യപുത്രന്നു വേണ്ടി അവന്റെ കൂട്ടുകാരനോടും ന്യായവാദം കഴിക്കും.

21. That he would maintain the right of a man with God, And of a son of man with his neighbor!

22. ചില ആണ്ടു കഴിയുമ്പോഴേക്കു ഞാന് മടങ്ങിവരാത്ത പാതെക്കു പോകേണ്ടിവരുമല്ലോ.

22. For when a few years are come, I shall go the way whence I shall not return.