1. എന്റെ ശ്വാസം ക്ഷയിച്ചു, എന്റെ ആയുസ്സു കെട്ടുപോകുന്നു; ശ്മശാനം എനിക്കായി ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

1. My spirit is broken, my days are ended, the graves are ready for me.

2. എന്റെ അടുക്കെ പരിഹാസമേയുള്ളു; എന്റെ കണ്ണു അവരുടെ വക്കാണം കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

2. Are not mockeries with me? Yea, my eye rests on their insults.

3. നീ പണയംകൊടുത്തു എനിക്കു ജാമ്യമാകേണമേ; എന്നോടു കയ്യടിപ്പാന് മറ്റാരുള്ളു?

3. Please lay down a pledge for me with Yourself; who is he who will strike hands with me?

4. ബുദ്ധി തോന്നാതവണ്ണം നീ അവരുടെ ഹൃദയം അടെച്ചുകളഞ്ഞു; അതുനിമിത്തം നീ അവരെ ഉയര്ത്തുകയില്ല.

4. For You have hidden their heart from understanding; therefore You shall not lift them up.

5. ഒരുത്തന് സ്നേഹിതന്മാരെ കവര്ച്ചെക്കായി കാണിച്ചുകൊടുത്താല് അവന്റെ മക്കളുടെ കണ്ണു മങ്ങിപ്പോകും.

5. He who for a share informs against friends, even the eyes of his children shall fail.

6. അവന് എന്നെ ജനങ്ങള്ക്കു പഴഞ്ചൊല്ലാക്കിത്തീര്ത്തു; ഞാന് മുഖത്തു തുപ്പേലക്കുന്നവനായിത്തീര്ന്നു.

6. He has made me also a byword of the peoples; and I am one in whose face they spit.

7. ദുഃഖം ഹേതുവായി എന്റെ കണ്ണു മങ്ങിയിരിക്കുന്നു; എന്റെ അവയവങ്ങള് ഒക്കെയും നിഴല് പോലെ തന്നേ.

7. My eye also is dim from grief; and all my members are like a shadow.

8. നേരുള്ളവര് അതു കണ്ടു ഭ്രമിച്ചുപോകും; നിര്ദ്ദോഷി വഷളന്റെ നേരെ ചൊടിക്കും.

8. Upright ones shall be amazed at this, and the innocent shall stir himself up against the ungodly.

9. നീതിമാനോ തന്റെ വഴിയെ തുടര്ന്നു നടക്കും; കൈവെടിപ്പുള്ളവന് മേലക്കുമേല് ബലം പ്രാപിക്കും.

9. The righteous also shall hold on his way, and he who has clean hands adds strength.

10. എന്നാല് നിങ്ങള് എല്ലാവരും മടങ്ങിവരുവിന് ; ഞാന് നിങ്ങളില് ഒരു ജ്ഞാനിയെയും കാണുന്നില്ല.

10. And now all of them, go back, and please come again; and I shall not find among you a wise man.

11. എന്റെ നാളുകള് കഴിഞ്ഞുപോയി; എന്റെ ഉദ്ദേശങ്ങള്ക്കു, എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ നിരൂപണങ്ങള്ക്കു ഭംഗംവന്നു.

11. My days are past, my purposes are broken off, the desires of my heart.

12. അവര് രാത്രിയെ പകലാക്കുന്നു; വെളിച്ചം ഇരുട്ടിനെക്കാള് അടുത്തിരിക്കുന്നുപോല്.

12. They set night for day; the light is near in the face of darkness.

13. ഞാനോ പാതാളത്തെ എന്റെ വീടായി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു; ഇരുട്ടില് ഞാന് എന്റെ കിടക്ക വിരിച്ചിരിക്കുന്നു.

13. If I wait for the grave as my home, I have made my bed in the darkness;

14. ഞാന് ദ്രവത്വത്തോടുനീ എന്റെ അപ്പന് എന്നും പുഴുവിനോടുനീ എന്റെ അമ്മയും സഹോദരിയും എന്നും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

14. I have said to corruption, You are my father; to the worm, My mother and my sister!

15. അങ്ങനെയിരിക്കെ എന്റെ പ്രത്യാശ എവിടെ? ആര് എന്റെ പ്രത്യാശയെ കാണും?

15. And where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?

16. അതു പാതാളത്തിന്റെ ഔടാമ്പലുകളോളം ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നു; പൊടിയില് ഒരുപോലെ വിശ്രാമം ഉണ്ടാകും.

16. They shall go down to the bars of the pit, when our descent together is in the dust.