1. അരിഷ്ടന്റെ പ്രാര്ത്ഥന; അവന് ക്ഷീണിച്ചു യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ തന്റെ സങ്കടത്തെ പകരുമ്പോള് കഴിച്ചതു.

1. Lord, listen to my prayer; let my cry for help come to you.

2. യഹോവേ, എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേള്ക്കേണമേ; എന്റെ നിലവിളി തിരുസന്നിധിയില് വരുമാറാകട്ടെ.

2. Do not hide from me in my time of trouble. Pay attention to me. When I cry for help, answer me quickly.

3. കഷ്ടദിവസത്തില് നിന്റെ മുഖം എനിക്കു മറെക്കരുതേ; നിന്റെ ചെവി എങ്കലേക്കു ചായിക്കേണമേ; ഞാന് വിളിക്കുന്ന നാളില് വേഗത്തില് എനിക്കു ഉത്തരമരുളേണമേ.

3. My life is passing away like smoke, and my bones are burned up with fire.

4. എന്റെ നാളുകള് പുകപോലെ കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു; എന്റെ അസ്ഥികള് തീക്കൊള്ളിപോല വെന്തിരിക്കുന്നു.
യാക്കോബ് 1:10-11

4. My heart is like grass that has been cut and dried. I forget to eat.

5. എന്റെ ഹൃദയം അരിഞ്ഞ പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഭക്ഷണംകഴിപ്പാന് മറന്നുപോകുന്നു.

5. Because of my grief, my skin hangs on my bones.

6. എന്റെ ഞരക്കത്തിന്റെ ഒച്ചനിമിത്തം എന്റെ അസ്ഥികള് മാംസത്തോടു പറ്റുന്നു.

6. I am like a desert owl, like an owl living among the ruins.

7. ഞാന് മരുഭൂമിയിലെ വേഴാമ്പല്പോലെ ആകുന്നു; ശൂന്യസ്ഥലത്തെ മൂങ്ങാപോലെ തന്നേ.

7. I lie awake. I am like a lonely bird on a housetop.

8. ഞാന് ഉറക്കിളെച്ചിരിക്കുന്നു; വീട്ടിന്മുകളില് തനിച്ചിരിക്കുന്ന കുരികില് പോലെ ആകുന്നു.

8. All day long enemies insult me; those who make fun of me use my name as a curse.

9. എന്റെ ശത്രുക്കള് ഇടവിടാതെ എന്നെ നിന്ദിക്കുന്നു; എന്നോടു ചീറുന്നവര് എന്റെ പേര് ചൊല്ലി ശപിക്കുന്നു.

9. I eat ashes for food, and my tears fall into my drinks.

10. ഞാന് അപ്പംപോലെ ചാരം തിന്നുന്നു; എന്റെ പാനീയത്തില് കണ്ണുനീര് കലക്കുന്നു;

10. Because of your great anger, you have picked me up and thrown me away.

11. നിന്റെ കോപവും ക്രോധവും ഹേതുവായിട്ടു തന്നേ; നീ എന്നെ എടുത്തു എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞുവല്ലോ.
യാക്കോബ് 1:10-11

11. My days are like a passing shadow; I am like dried grass.

12. എന്റെ ആയുസ്സു ചാഞ്ഞുപോകുന്ന നിഴല് പോലെയാകുന്നു; ഞാന് പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിപ്പോകുന്നു.

12. But, Lord, you rule forever, and your fame goes on and on.

13. നീയോ, യഹോവേ, എന്നേക്കുമുള്ളവന് ; നിന്റെ നാമം തലമുറതലമുറയായി നിലനിലക്കുന്നു.

13. You will come and have mercy on Jerusalem, because the time has now come to be kind to her; the right time has come.

14. നീ എഴുന്നേറ്റു സീയോനോടു കരുണ കാണിക്കും; അവളോടു കൃപ കാണിപ്പാനുള്ള കാലം, അതേ, അതിന്നു സമയം വന്നിരിക്കുന്നു.

14. Your servants love even her stones; they even care about her dust.

15. നിന്റെ ദാസന്മാര്ക്കും അവളുടെ കല്ലുകളോടു താല്പര്യവും അവളുടെ പൂഴിയോടു അലിവും തോന്നുന്നു.

15. Nations will fear the name of the Lord, and all the kings on earth will honor you.

16. യഹോവ സീയോനെ പണികയും തന്റെ മഹത്വത്തില് പ്രത്യക്ഷനാകയും

16. The Lord will rebuild Jerusalem; there his glory will be seen.

17. അവന് അഗതികളുടെ പ്രാര്ത്ഥന കടാക്ഷിക്കയും അവരുടെ പ്രാര്ത്ഥന നിരസിക്കാതെയിരിക്കയും ചെയ്തതുകൊണ്ടു

17. He will answer the prayers of the needy; he will not reject their prayers.

18. ജാതികള് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും ഭൂമിയിലെ സകലരാജാക്കന്മാരും നിന്റെ മഹത്വത്തെയും ഭയപ്പെടും.

18. Write these things for the future so that people who are not yet born will praise the Lord.

19. വരുവാനിരിക്കുന്ന തലമുറെക്കു വേണ്ടി ഇതു എഴുതിവേക്കും; സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുവാനുള്ള ജനം യഹോവയെ സ്തുതിക്കും.

19. The Lord looked down from his holy place above; from heaven he looked down at the earth.

20. യഹോവയെ സേവിപ്പാന് ജാതികളും രാജ്യങ്ങളും കൂടി വന്നപ്പോള്

20. He heard the moans of the prisoners, and he freed those sentenced to die.

21. സീയോനില് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും യെരൂശലേമില് അവന്റെ സ്തുതിയെയും പ്രസ്താവിക്കേണ്ടതിന്നു

21. The name of the Lord will be heard in Jerusalem; his praise will be heard there.

22. ബദ്ധന്മാരുടെ ഞരക്കം കേള്പ്പാനും മരണത്തിന്നു നിയമിക്കപ്പെട്ടവരെ വിടുവിപ്പാനും

22. People will come together, and kingdoms will serve the Lord.

23. യഹോവ തന്റെ വിശുദ്ധമായ ഉയരത്തില്നിന്നു നോക്കി സ്വര്ഗ്ഗത്തില്നിന്നു ഭൂമിയെ തൃക്കണ്പാര്ത്തുവല്ലോ.

23. God has made me tired of living; he has cut short my life.

24. അവന് വഴിയില്വെച്ചു എന്റെ ബലം ക്ഷയിപ്പിച്ചു; അവന് എന്റെ നാളുകളെ ചുരുക്കിയിരിക്കുന്നു.

24. So I said, 'My God, do not take me in the middle of my life. Your years go on and on.

25. എന്റെ ദൈവമേ, ആയുസ്സിന്റെ മദ്ധ്യത്തില് എന്നെ എടുത്തുകളയരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; നിന്റെ സംവത്സരങ്ങള് തലമുറതലമുറയായി ഇരിക്കുന്നു.
എബ്രായർ 1:10-12

25. In the beginning you made the earth, and your hands made the skies.

26. പൂര്വ്വകാലത്തു നീ ഭൂമിക്കു അടിസ്ഥാനമായിട്ടു; ആകാശം നിന്റെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തി ആകുന്നു.
എബ്രായർ 1:10-12

26. They will be destroyed, but you will remain. They will all wear out like clothes. And, like clothes, you will change them and throw them away.

27. അവ നശിക്കും നീയോ നിലനിലക്കും; അവയെല്ലാം വസ്ത്രംപോലെ പഴകിപ്പോകും; ഉടുപ്പുപോലെ നീ അവയെ മാറ്റും; അവ മാറിപ്പോകയും ചെയ്യും.

27. But you never change, and your life will never end.

28. നീയോ അനന്യനാകുന്നു; നിന്റെ സംവത്സരങ്ങള് അവസാനിക്കയുമില്ല.

28. Our children will live in your presence, and their children will remain with you.' Of David.